Wednesday, July 24, 2013

ၿမန္မာၿပည္ မွာ လူငယ္ တစ္ဦး လုပ္ငန္း၇ွင္ ၿဖစ္ဖို႔ ဆိုတာ..... (ျမန္မာ လူငယ္မ်ား ဖတ္ရန္)




ငယ္ငယ္ ရြယ္ရြယ္နဲ႔ သူေဌး ျဖစ္နည္း၊ ငယ္ငယ္ ရြယ္ရြယ္နဲ႔ လုပ္ငန္း ရွင္ျဖစ္ နည္း ဆုိတာ တကယ္ ပဲ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ နဲ႔ သူေဌး ျဖစ္မွ၊ လုပ္ငန္းရွင္ျဖစ္ မွ ေရးလို႔ေကာင္းတဲ့ အရာ ျဖစ္ ပါတယ္။ ယခု ဒါကို စာေရးသူ ေမာင္ေအာင္ခမ္း မွ ေရးပါျပီ။


 သုိ႔ေပမယ့္ ေခါင္းစဥ္ကို  ျမန္မာျပည္ မွာ လူငယ္တစ္ဦး လုပ္ငန္းရွင္ျဖစ္ ဖုိ႔ ဆုိတာ လို႔ပဲ ေပး ထားပါတယ္။ ဒါဆုိ လုပ္ငန္းရွင္ ဟုတ္ မဟုတ္ စာေရးသူ ကို သံသယ ဝင္စရာ ရွိပါတယ္။ စာေရး သူ လက္ရွိ အေျခအေနကို တင္ျပပါမယ္။

အသက္ က ၉၂ ခုႏွစ္ ဇြန္လ ဖြား ဆုိေတာ့ ၂၁ႏွစ္ ထဲ ဝင္ေနပါျပီ။ အလုပ္ အကိုင္ကေတာ့ နည္းပညာ ဂ်ာနယ္ တစ္ခုမွာ အယ္ဒီတာ၊ အြန္လိုင္း သတင္းစံု မီဒီယာ ဝဘ္ဆိုဒ္ တစ္ခုမွာ အယ္ဒီတာ ခ်ဳပ္၊ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္ အြန္လိုင္း သတင္းဝဘ္ဆိုဒ္ တစ္ခုမွာ အယ္ဒီတာ၊ နာမည္ၾကီး မဂၢဇင္း အခ်ိဳ ႔ မွာ လစဥ္ေဆာင္းပါးရွင္၊ အြန္လိုင္း စီးပြားေရး ကုမၼဏီိ တစ္ခုမွာ စီးပြားေရး အၾကံေပး၊ ရုပ္သံခ်ယ္နယ္ လမ္းညႊန္ ဂ်ာနယ္တစ္ခု မွာ ဘာသာျပန္ အစရွိတဲ့ အလုပ္မ်ား အျပင္ ကေလးမ်ား ကုိ စာသင္ စာျပတဲ့ အခ်ိန္ပိုင္း ဆရာလည္း လုပ္ပါေသးတယ္။ 



ဒါေတြက စာေရးသူ ကို လုပ္ငန္းရွင္ မျဖစ္ေစေသးပါဘူး။ စာေရးသူ ကုိ လုပ္ငန္းရွင္ ျဖစ္ေစမယ့္ အရာ ကေတာ့ တစ္ဦးတည္း ၾကိဳးစား ပန္းစား ေရးသား တင္ဆက္ေန တဲ့ အြန္လိုင္း မီဒီယာ www.innewsmyanmar.com ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ လက္ရွိ စာေရးသူ ရဲ ႔ လစဥ္ စုစုေပါင္း ဝင္ေငြဟာ ေဒၚလာ ၈၀၀ နဲ႔ ၁၀၀၀ ၾကားမွာ ရွိေန ပါတယ္။ ကမ္းလွမ္း ထားတဲ့ ပေရာဂ်က္ မ်ားလည္း ရွိေနပါေသးတယ္။ စာေရးသူ လုပ္တဲ့ အလုပ္တိုင္း အတြက္ ရံုးတက္ စရာ မလိုပါဘူး။ 


အင္တာနက္ လိုင္း ရွိတဲ့ ဘယ္ေနရာ ကေန မဆုိ လုပ္လို႔ ရတဲ့ အလုပ္ျဖစ္တဲ့ အတြက္ အလုပ္ ဒီ႔ထက္ တုိးလာလည္း ကိုယ္လုပ္ႏိုင္ဖို႔ ပဲ လိုတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္ မွာတင္ ကန္ေဒၚလာ ၈၀၀ ဝန္းက်င္ ဆုိ မိသားစု တစ္ခု ရပ္တည္ဖို႔ အတြက္ လံုေလာက္တဲ့ ေငြပမာဏ ျဖစ္ ပါတယ္။ 

 ျပီးေတာ့ International news for myanmar ကို အြန္လိုင္း မီဒီယာၾကီး တစ္ခု ပီပီျပင္ျပင္ ျဖစ္လာ ဖို႔ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္ အခ်ိဳ ႔ရဲ ႔  အက်ိဳးတူ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ မွု ရရွိေအာင္ ေဆြးေႏြးတိုင္ ပင္ေနျပီ ျဖစ္ ပါတယ္။ 

ဒီေလာက္ ဆုိရင္ ျမန္မာျပည္ မွာ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ နဲ႔ လုပ္ငန္းရွင္ တစ္ေယာက္ ျဖစ္လာဖို႔ ဆုိတဲ့ ေခါင္းစဥ္ နဲ႔ ေဆာင္းပါးေရး ဖို႔ စာဖတ္ သူတို႔ လက္ခံျပီ လို႔ ေမ်ာ္လင့္ပါ တယ္။

စာေရးသူ ပညာေရးႏွင့္ မိသားစု

ကြ်န္ေတာ္ ေမာင္ေအာင္ခမ္း က စကၤာပူျပန္ လည္း မဟုတ္ပါ။ မ်ိဳးရိုး စဥ္ဆက္ ခ်မ္းသာသူလည္း မဟုတ္ရပါ။ ေရေၾကာင္း ပညာေကာလိပ္ အပတ္စဥ္ ၃ မွာ အင္ဂ်င္နီယာ အရာရွိေလာင္း ဘာသာ ရပ္ နဲ႔ အဆင့္ ၁ ရေအာင္ ယူလာ သူ ျဖစ္ပါတယ္။ 


အဲ့တုန္းကေတာ့ ခံယူခ်က္ တစ္ခု တည္းနဲ႔ ၾကိဳးစား ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ အဆင့္ ၁ နဲ႔ ေက်ာင္းျပီး တဲ့ အခါ သေဘၤာသားေအး ဂ်င့္ မ်ားက အလြယ္တကူေခၚယူ တယ္လို႔ ၾကားဖူးေတာ့ သူမ်ားေတြ လို သီအုိရီ၊ လက္ေတြ႔ ႏွစ္မ်ိဳးကို နားလည္ မွ က်က္မယ္၊ မွတ္မယ္၊ ေလ့လာ မယ္လို႔ ေခါင္း မမာေတာ့ ပဲ စာေမးပြဲ မွာ အမွတ္ျပည့္ ရဖို႔ပဲ ၾကိဳးစားခဲ့ပါတယ္။ တကယ္လည္း ရခဲ့ပါတယ္။ 

သုိ႔ေပမယ့္ ေက်ာင္းျပီးတဲ့ အခါ ထင္သလို မဟုတ္ ပဲ သေဘၤာတက္ဖို႔ ဆုိတာ ခက္ခဲတဲ့ အေျခ အေနျဖစ္ပါတယ္။ စာေရး သူက ဆင္းရဲပါတယ္။ ေအးဂ်င့္ဖိုး သိန္း ဆယ္ခ်ီေပးျပီး သေဘၤာေပၚ တက္ဖို႔ မစြမ္းသာပါဘူး။

ဒီမွာ ၁ က စလုိ႔ ျပန္ စဥ္းစားၾကည့္ပါတယ္။ “ငါ ဘာလုိ႔ သေဘၤာတက္ခ်င္ တာ လဲ။ အရာ ရွိ ျဖစ္ခ်င္ တာလဲ။ ေငြေၾကာင့္ လား၊ ဂုဏ္ေၾကာင့္ လား” အေတြး က နဂို ကတည္းက ရွိပါ တယ္။ ျမန္မာျပည္ က လူငယ္ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား မွာ လြမ္းမိုးေနတာ က ေငြနဲ႔ ဂုဏ္နဲ႔ မိသားစု ခံယူခ်က္ ျဖစ္ပါတယ္။ 


ဒီ သံုးခုရဲ ႔ လြမ္းမုိးမွု ကို စာေရးသူ ခံခဲ့ ရပါတယ္။ မိသားစု ဆင္းရဲတြင္း ကလြတ္ ရန္၊ ေငြခ်မ္း သာရန္၊ ဂုဏ္ ခ်မ္းသာရန္ ရည္ရြယ္ခ်က္ အားလံုးနဲ႔ သေဘၤာသား အရာရွိ ျဖစ္ရမယ္လို႔ မသိ မသာနဲ႔ ခံယူခ်က္ေလး တစ္ခု ကိန္းေအာင္းခဲ့ပါတယ္။ 

သေဘၤာတက္ ရန္ အခက္အခဲေတြေတြ ႔လာေတာ့ ယင္းခံယူခ်က္ေတြ ေရာ့ရဲ လာပါတယ္။ ဘဝရဲ ႔ အဓိပၸါယ္ ကို ျပန္လည္ အေျဖ ရွာၾကည့္ ပါတယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ ကို ျပန္လည္ အေျဖ ရွာၾကည့္ပါတယ္။

စာေရးသူ ေက်ာင္းျပီးျပီး ခ်င္း အလုပ္ လုပ္ျပီး ဘာသာေရး လည္း လုပ္ပါ တယ္။ အခုဆုိ အဘိဓမၼာ အေျခခံ သံုးဆင့္ေအာင္၊ အဘိဓမၼာ ဂုဏ္ထူးေဆာင္ (ဋီကာေက်ာ္) လည္း ေအာင္ျမင္ျပီး ျဖစ္ပါတယ္။ 


ဒီထက္ ပိုမို အဆင့္ျမ့င္႔မား တဲ့ ဗုဒၶဘာသာ စာေပမ်ား ကို ဆက္လက္ေလ့လာ ဆည္းပူး မွာ ျဖစ္ပါတယ္။  ေက်ာင္းျပီးျပီး ခ်င္း ဘာသာေရးေက်ာင္း၊ သင္တန္း ဆက္တက္ျပီး အလုပ္ လည္းတြဲ လုပ္ပါတယ္။ အဲ့ဒီ တုန္းက အသက္ ၁၈ ႏွစ္ပဲ ရွိပါေသးတယ္။ 

သတင္း မီဒီယာ ဝဘ္ဆိုဒ္ တစ္ခုမွာ ဘာသာျပန္ အေနနဲ႔ အေျခခံက စလုပ္ရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ အဂၤလိပ္စာ ကလည္း သင္တန္းၾကီးေတြ မတက္ဖူး ထားေပမယ့္ ပညာဒါန ေက်ာင္းတစ္ခုမွာ တက္ထားဖူး၊ ကိုယ္တိုင္ လည္း ေလ့လာ အားေလးလည္း ရွိေတာ့ ဘာသာျပန္ လုပ္ရတာ အဆင္ေျပတယ္ လို႔ ဆုိရပါမယ္။ 

၁၀ တန္း ကိုေတာ့ ရန္ကုန္ မွာပဲ ဂုဏ္ထူး ေလးဘာသာနဲ႔ ေအာင္ျမင္ ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ မိဘ မ်ား ဇာတိက ေတာင္ၾကီးျဖစ္ေပမယ့္ သားသမီးပညာေရးေရွးရွု လို႔ ရန္ကုန္ ကုိ မိသားစုဝင္ အားလံုး ရန္ကုန္ ကို ယာယီေျပာင္းေရြ ႔လာေပးပါတယ္။ စာေရးသူ ေက်ာင္းျပီးေတာ့ ဌာေန သုိ႔ျပန္ သြားခဲ့ျပီး ျဖစ္ပါတယ္။ လက္ရွိမွာ မိဘနဲ႔ ညီမ ကုိ လစဥ္ေထာက္ပံ့ လ်က္ ရွိပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ္ႏွင့္ အလုပ္ၾကိဳးစားမွု


သေဘၤာသား ျဖစ္ရန္ စာရြက္ စာတမ္းမ်ား စုရင္း၊ သင္တန္းမ်ား တက္ရင္း မီဒီယာ လုပ္ငန္းေတြ မွာလည္း လုပ္ကိုင္ ပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ လုပ္ရင္း က မီဒီယာ မွာ ဝါသနာလည္း ပါေနေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး ခရီးေရာက္တယ္ လို႔ ဆုိရပါမယ္။ ဒါဆုိ ဝါသနာ ဆုိတာကို သိဖို႔ လိုအပ္ လာျပန္ပါတယ္။ 


စာေရးသူ ကေတာ့ ဝါသနာ ဘာပါလဲ ဆုိတာကို ေသေသ ခ်ာခ်ာေတာင္ မသိေသးပါဘူး။ စာေရးေန ရေတာ့ စာေရး ရတာ ၾကိဳက္တာ မွန္ေပမယ့္ မေရးရလဲ ဘာမွ မျဖစ္ဘူးဆုိေတာ့ ဒါကို ဝါသနာလို႔ မဆုိသာျပန္ပါ ဘူး။ ေရေၾကာင္းအင္ဂ်င္နီယာ ဘာသာရပ္မွာ အမွတ္ျပည့္ ရထားေပမယ့္ အင္ဂ်င္နီယာ ျဖစ္ဖို႔ ဝါသနာ ပါလား ဆုိတာကိုလည္း ကုိယ့္ကိုယ္ ကို ျပန္လည္ အေျဖရွာၾကည့္ ဆဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီလိုနဲ႔ အေျဖေတြ ရွာရင္း Facebook ကို အေျခခံလို႔ Blog ေတြ၊ ဝဘ္ဆိုဒ္ေတြ အထိကို တစ္ ဆင့္ျပီး တစ္ဆင့္ ေကာင္းႏိုး ရာရာ ဗဟုသုေတြ ရွာဖတ္၊ သူမ်ား လည္း ဖတ္လို႔ရေအာင္ လိုက္ ဘာသာျပန္ေပး၊ မွ်ေဝေပးရင္း မီဒီယာ အလုပ္ကို လုပ္ေနမွန္း မသိလုပ္ေနျပီး ဒီအေျခအေန ကို ေရာက္ရွိ လာပါတယ္။ 


သူမ်ားေတြ Facebook ကုိ ဘဝေပ်ာ္ရႊင္ရာ အပန္းေျဖဖို႔ အသံုးျပဳေနခ်ိန္ မွာ စာေရးသူ ကေတာ့ ဟိုဖက္ ဒီဖက္၊ ဟုိေလ့လာ ဒီေလ့ လာနဲ႔ အခ်ိန္ကုန္ပါတယ္။ ေလ့လာ ရသမွ်၊ ဖတ္ရသမွ်၊ သတင္း၊ ဗဟုသုတ ေတြကို ျပန္လည္ ဘာသာျပန္ရင္း၊ ကိုယ္ေလ့လာ ထားတဲ့ ဘာသာေရး အသိ အျမင္ ဘဝ အသိအျမင္ မ်ားကို ေဆာင္း ပါးေရး ျပန္ လည္ခ်ျပရင္း စာေရး ဆရာ ျဖစ္ လို႔ျဖစ္မွန္း မသိ ျဖစ္လာပါတယ္။ 

ကိုယ့္ အေၾကာင္း ကိုယ္ေျပာတာ အေတာ္ေလး မ်ားပါျပီ။ ဒီေတာ့ လုပ္ငန္းရွင္ ျဖစ္ဖို႔ ဘယ္ လို ၾကိဳးစားမယ္ ဆုိတာကို အတုိဆံုး ပဲေဖာျ္ပလိုက္ ပါမယ္။ ေနာက္ အခြင့္ၾကံဳ မွ ေဆာင္းပါးရွည္ သီးသန္႔ ထပ္ေရးျပီး ျမန္မာျပည္ က လူငယ္မ်ား အတြက္ အားေပး စကားမ်ားနဲ႔ အိုင္ဒီယာမ်ား မွ်ေဝေပးခ်င္ ပါေသးတယ္။

ဒီလိုနဲ႔ ဆက္သြယ္ လာတဲ့ မီဒီယာ ကုမၼဏီမ်ား၊ ဝဘ္ဆိုဒ္မ်ား ရွိလာျပီး ပံုႏိွပ္ မီဒီယာမွာလည္း မိတ္ေဆြေတြ တုိးလာျပီး အျပင္မွာ ေတြ႔ဆံုပါတယ္။ သူတို႔ လုပ္ငန္း အေၾကာင္း နားေထာင္၊ ကိုယ္လုပ္ တာေတြ ျပန္ေျပာျပ ဒီလိုနဲ႔ သူတို႔ ဝဘ္ဆိုဒ္ မွာ ဝင္ေရးဖို႔ ကူညီေပး၊ ပံုႏွိပ္ ဂ်ာနယ္ေတြ မွာ ကူညီေပးရင္း၊ လုပ္ရင္း၊ လုပ္ရင္းနဲ႔ ဂ်ာနယ္ တစ္ခုမွာ အယ္ဒီတာ ရာထူးရျပန္ ပါတယ္။ 


အယ္ဒီတာ ရာထူး ဆုိလို႔ ရံုး တကူး တက သြားစရာ မလိုပါဘူး။ အင္တာနက္ လိုင္းေကာင္း တဲ့ ေနရာ ကို ရွာလို႔ ထုိင္လုပ္ ရံုပဲျဖစ္ပါတယ္။  ဂ်ာနယ္ရဲ႔႔ အြန္လိုင္း စာမ်က္ႏွာကို တာဝန္ယူ ထားရသူ ျဖစ္ပါတယ္။  

အလုပ္ အားလံုး အင္တာနက္လိုင္း ရွိတဲ့ေနရာ ကေန ထိုင္လုပ္ ရံုပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အခ်ိန္ တန္ေတာ့ လစာ ထုတ္ရံုပါပဲ။ သုိ႔ေပမယ့္ အလုပ္တစ္ခု ကေတာ့ တစ္ပတ္မွာ တစ္ရက္သာ ရံုးတက္ စရာလိုျပီး တက္တဲ့ တစ္ရက္တိုင္း ကို ၃၅ ေဒၚလာေပး ပါတယ္။ ႏိုင္ငံျခား ကုမၼဏီ တစ္ခု ျဖစ္ျပီး ၎တို႔ ဝဘ္ဆုိဒ္ မ်ားကို ျမန္မာျပည္ မွာ ဘယ္လုိ ထိုးေဖာက္ ရမယ္ ဆုိတာ ရွိတဲ့ အိုင္ဒီယာေလး မွ်ေဝေပးေန၊ ကူညီေပးေနျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

Facebook ကို ေက်းဇူးတင္ျခင္း

ဒီေလာက္ဆုိ စာေရးသူ ဘယ္လိုၾကိဳးစားတယ္ ဆုိတာ သိဖို႔ လည္း လိုပါအံုး မယ္။ ကြ်န္ေတာ္ Facebook တည္ေထာင္ သူ ဇူကာဘတ္ ကို ေက်းဇူး အရမ္း တင္ပါတယ္။ သူ႔ေၾကာင့္ပဲ ကြ်န္ေတာ္ ဒီလိုအေျခအေန ေရာက္ရတာပါ။ သူမ်ား တကာ ေတြ ရံုးမွာ ေဖ့စ္ဘြတ္ သံုးလို႔ သူေဌး က ပိတ္ခိုင္းေနခ်ိန္ ကြ်န္ေတာ္ ကေတာ့ ေဖ့စ္ဘြတ္ သံုးတိုင္း ပိုက္ဆံ ရေနပါတယ္။ စာဖတ္ ရတဲ့ အတြက္ အဂၤလိပ္စာ တိုးတက္မွု ကလည္း ျမန္ပါတယ္။ ေဝါဟာရ အသစ္မ်ားတုိး ပါတယ္။

လုပ္ရင္း က မီဒီယာတင္ မကေတာ့ပါဘူး။ ဒီ အြန္လိုင္း မီဒီယာကို အေျချပဳလို႔ ဘယ္လိုေငြ ရမယ္ ဆုိတာကိုပါ ေလ့လာ ရျပန္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံျခားက ဝဘ္ဆိုဒ္ေတြ ကို ေလ့လာပါတယ္။ ကုန္ပစၥည္းေၾကာ္ျငာ တဲ့ နည္းဗ်ဴ   ဟာ မ်ားကို ျပန္ေလ့လာပါတယ္။


 ျမန္မာျပည္ ရဲ ႔ အင္တာနက္ ကြန္ယက္ေပၚ ကို စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္ေတြ ဘယ္လုိ အာရံု စိုက္ လာေအာင္ ဘယ္လုိ ၾကိဳးစား စည္းရံုး ရမယ္ ဆုိတဲ့ နည္းလမ္း မ်ားကို ျပန္ေလ့လာ ပါ တယ္။ သူမ်ား တကာ ႏိုင္ငံျခား ဝဘ္ဆိုဒ္ေတြ က တစ္လ ဝင္ေငြ ေဒၚလာ ေထာင္ေသာင္း မက ရွိေပမယ့္ ျမန္မာျပည္ ဝဘ္ဆိုဒ္ မ်ားကေတာ့ မရွိေသးပါဘူး။

 ျမန္မာျပည္ မွာ အင္တာနက္ အသံုးျပဳသူ အေရအတြက္ တိုးတက္ဆဲ ရွိေနေသးျပီး အြန္လိုင္းေၾကာ္ျငာ နည္း စနစ္က အက်ိဳးသက္ေရာက္ မွု ဘယ္လို ရွိတယ္ ဆုိတာကိုပါ သိေအာင္ လုပ္ေပးရ အံုးမွာ ျဖစ္ ပါတယ္။ ေလ့လာရ အံုး မွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီလိုနဲ႔ Facebook မွာ ေတြ႔ကရာ လုပ္ငန္းရွင္ေတြ၊ နာမည္ၾကီး လူေတြ လိုက္ Add ပါတယ္။ မိတ္ဆက္ ပါတယ္။ ကိုယ္ အခုလုပ္ေနတာေတြေျပာျပ ပါတယ္။ သူလုပ္ေန တာေတြ ျပန္ နားေထာင္ ပါတယ္။ 


 သင္ယူ လို႔ရတာ သင္ယူျပီး ပူးေပါင္းလို႔ ရမယ္႔ လူကို ပူးေပါင္းပါတယ္။ ကံေကာင္း အေၾကာင္း လွလို႔ ျပည္ပ ကေန ျမန္မာျပည္ လာမယ့္ လုပ္ငန္းရွင္ေတြ နဲ႔ေတာင္  ရွားရွား ပါးပါးေတြ႔ဆံု ရျပီး ျမန္မာျပည္ မွာ ကုန္ပစၥည္း ဘယ္လိုေၾကာ္ျငာ မလည္းလို႔ အၾကံဥာဏ္ ေတာင္းဆုိျခင္း ခံရပါတယ္။ 

ဒီလုိနဲ႔ သိတဲ့ အေၾကာင္း အရာေလးေတြ ရွင္းျပေျပာျပေတာ့ စာေရး သူရဲ ႔ အိုင္ဒီယာနဲ႔ မီဒီယာ ဝဘ္ဆိုဒ္ေတြ ကို သေဘာက် လာပါတယ္။ အျပင္ပိုင္း ေၾကာ္ျငာမွု၊ မားကတ္ ဆင္းမွုမွာ အကုန္က် မ်ားေပမယ့္ အြန္လိုင္း မွာ ေစ်းသက္သက္ သက္သာသာ နဲ႔လုပ္ႏိုင္တယ္ ဆုိတာကုိ သိလာေတာ့ ထုတ္ကုန္ ပစၥည္းလုပ္ငန္းရွင္ အခ်ိဳ ႔လည္း စိတ္ဝင္စားလာပါတယ္။ 

လူငယ္ေတြတင္ မကပဲ လူၾကီး အေရအတြက္ ပါ တိုးလာတဲ့ ျမန္မာ့ အင္တာနက္ ကြန္ရက္မွာ စာေရးသူ တုိ႔က အက်ိဳးရွိရာ သတင္းအခ်က္၊ ဗဟုသုတ ကို မွ်ေဝမယ္။ ဒါကို အေျချပဳလို႔ ထုတ္ကုန္ ပစၥည္းေၾကာ္ျငာ ကုမၼဏီမ်ား ကိုလည္း စိတ္ပါ ဝင္စားလာေအာင္၊ သိရွိ လာေအာင္ ေဆြးေႏြး တိုင္ပင္ျပီး စပြန္ဆာရွစ္ပ္၊ ပါတနာရွစ္ပ္ အစရွိ သျဖင့္ အက်ိဳးတူ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ မွုေတြ ျဖစ္တည္လာဖို႔ နီးစပ္ေနျပီျဖစ္ပါတယ္။

လုပ္ငန္းရွင္ ျဖစ္ဖိ႔ုဆုိတာ

ဒီေတာ့ လုပ္ငန္းရွင္ ျဖစ္ဖို႔ ဆုိတာ ကုိယ္ သိတာေလး တစ္ခုနဲ႔ သြားလို႔ မရဘူး ဆုိတာ သိလာ ပါတယ္။ အဘက္ဘက္ က လိုအပ္တဲ့ အရည္ အခ်င္းေတြ၊ ေလ့လာမွုေတြ၊ သင္ယူမွုေတြ လည္း လုိအပ္ေနေသးတယ္ ဆုိေတာ့ ဒါေတြကို အဆက္မျပတ္ ရေအာင္ ျပန္လည္ေလ့လာ သင္ၾကား ဖို႔လည္း လိုျပန္ပါေသးတယ္။ 


လက္ရွိ မွာ စာေရးသူ က ဗုဒၶဘာသာ နဲ႔ ပက္သက္ လို႔ လူပုဂၢိဳလ္ တို႔ သင္ၾကားလို႔ ရသည္ထိ သင္ၾကား လို႔ ျပန္လည္ မွ်ေဝဖို႔လည္း စိတ္ကူးထား ပါတယ္။ လက္ရွိမွာ လည္း ဓမၼစာေပေဆာင္း ပါး မ်ားေရးသားေနေပမယ့္ လိုသေလာက္ ခရီးမေရာက္ေသး ပါဘူး။ ျမန္မာျပည္ ရဲ ႔ အဓိက လုိအပ္ခ်က္ထဲ က ဘာသာေရး တစ္ခု လူငယ္ေတြၾကား မွာ ပံုေဖာ္ လာေအာင္လည္း ၾကိဳးစားဦးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါက တစ္က႑ပါ။

လက္ရွိ လည္း အြန္လိုင္း မီဒီယာနဲ႔ ပက္သက္ လို႔ လုပ္ငန္းရွင္ အခ်ိဳ ႔နဲ႔ ပူးေပါင္း လုပ္ကိုင္မွုမ်ား ရွိေနတဲ့ အျပင္ ကိုယ္ပိုင္ မီဒီယာ ကုမၼဏီ တစ္ခုျဖစ္လာ ဖို႔လည္း ၾကိဳးစားေနပါတယ္။ ဒီအတြက္ အရင္းအႏွီး သိပ္မလို ပါဘူး။ ျမန္မာျပည္ မွာ ဝဘ္ဆိုဒ္ တစ္ခု Register လုပ္ဖို႔ ဒီေလာက္ မကုန္ က် တာ စာဖတ္သူတို႔ လည္း သိမယ္ ထင္ပါတယ္။ 


ထိုင္ခံုေပၚ ထိုင္ေနရင္း စာေတြ ၊ဖတ္ေန၊ ေရးေနရင္း နဲ႔ ေငြဝင္တာ မွန္ေပမယ့္ အနာဂတ္မွာ ဆက္လက္ ရပ္တည္ႏိုင္ မလားဆုိတာ က်ေတာ့လည္း ထည့္ စဥ္းစားရျပန္ပါတယ္။ အသက္ ကလည္း ငယ္ေသးေတာ့ ပညာကို လစ္ဟင္းလို႔ မရဘူး ဆုိတာကိုလည္း သိလာပါတယ္။ 

ရထားတဲ့ ဘြဲ႔က Diploma in Marine Engineering နဲ႔ အဘိဓမၼာ ဂုဏ္ထူးေဆာင္ ဆုိေတာ့ လက္ရွိ လုပ္ေနတဲ့ မီဒီယာ နဲ႔ ဘာမွ ကို မဆိုင္ပါဘူး။ ႏိုင္ငံတကာမွာ ဆုိရင္ အုိင္တီနဲ႔ေက်ာင္း တက္ ရင္း Application ဆြဲ လို႔ မီလ်ံနာေတြ ျဖစ္ၾကပါတယ္။ Wesbiste Themes ေတြ ဆြဲျပီး အြန္လိုင္း ကေန ေရာင္းလို႔ မီလ်ံနာေတြ ျဖစ္ပါတယ္။

စာေရး သူတုိ႔ ျမန္မာျပည္ မွာ ဒါမ်ိဳးျဖစ္လာ ဖို႔ အခြင့္ၾကံဳ ဖို႔ မေဝးေတာ့ ပါဘူး။ သုိ႔ေပမယ့္ လက္ရွိ အသက္နဲ႔ လက္ရွိ အေျခအေန မွာ သူတို႔လို မျဖစ္ေတာင္ ကိုယ္ႏိုင္ တဲ့ ဖက္က ၾကိဳးစား ယူရမယ္ ဆုိတာ အမွန္ပါပဲ။ ဒီေတာ့ ဘာနဲ႔ပဲ ေက်ာင္းျပီးထား၊ တတ္ထားေပမယ့္ ယခု လုပ္တဲဲ့ အလုပ္နဲ႔ ဆိုင္တဲ့ ပညာကို ျပန္ေလ့လာမယ္ ဆုိတဲ့ ခံယူခ်က္ တစ္ခုေတာ့ ရွိလာျပန္ပါတယ္။


 စာေရးသူ တို႔ မိဘ က ဆင္းရဲ ပါတယ္။ ေက်ာင္းျပီးေအာင္ထားေပးႏိုင္ေပ မယ့္ ေက်ာင္းျပီးေနာက္ ပိုင္း ဘဝရပ္တည္ ဖို႔ မစြမ္းသာပါဘူး။ ဒီအေျခအေန ထိ ေရာက္ လာေအာင္ တြန္းပို႔ေပးႏိုင္ခဲ့ တဲ့ ေက်းဇူးနဲ႔ တင္ ဆယ္ဘဝ မက ျပန္ဆပ္ သင့္ေနပါျပီ။ 

ရန္ကုန္ မွာ တစ္ေယာက္တည္း ေနလို႔ ရည္ရြယ္ ခ်က္ အၾကီးၾကီး ထားေနပါတယ္။ မိဘနဲ႔ မေမ့ မေလ်ာ့ ဖုန္းဆက္ တိုင္ပင္ ပါတယ္။ ေထာက္ပံ့ ပါတယ္။ ညီမေလးေတြေက်ာင္းတက္ ဖု႔ိ ေထာက္ပ့ံ ပါတယ္။ တစ္ဖက္ ကလည္း ျမန္မာျပည္ အြန္လိုင္း မီဒီယာ တစ္ခု အေနနဲ႔ အမ်ားျပည္သူ  လက္ခံ၊ ယံုၾကည္ရတဲ့ reliable media တစ္ခုျဖစ္ဖို႔ ၾကိဳးစားေနပါတယ္။

နိဂံုးခ်ဳပ္

ေလာကမွာ ဘယ္အရာ မွ မျပီးျပည့္စံု ပါဘူး။ အထူး သျဖင့္ စာေရးသူ တို႔လို လူငယ္ေတြ ဆုိတာ ပိုလို႔ေတာင္ ျပီးျပည့္စံုဖို႔ အတြက္ ၾကိဳးစားရ၊ သင္ယူရ ေလ့လာရ ဆဲ ျဖစ္ပါတယ္။ သုိ႔ေပမယ့္ လက္ရွိ ရရွိပိုင္ဆိုင္ ထားတဲ့ အေျခအေန ကိုပဲ အေကာင္းဆံုး ဖန္တီးလုပ္ေဆာင္ရ မွာ အားလံုး ဘဝေပး အသိပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ 


ကံမရွိ၊ ဥာဏ္ရွိတိုင္းမြဲ ဆုိတဲ့ စကားပံု ရွိပါတယ္။ ဘယ္သူေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲ ကံရွိရွိ၊ ဥာဏ္ရွိ ရွိ တစ္ဦး တစ္ေယာက္ခ်င္း စီရဲ ႔ခံယူခ်က္နဲ႔ ပဲ ဆိုင္ပါတယ္။ အခ်ဳိ ႔က ဥာဏ္ေကာင္းေပမယ့္ ကံမလိုက္ လို႔ ဆင္းရဲေနရတယ္။ မေအာင္ျမင္ဘူး လို႔ဆုိၾကပါတယ္။ ဒါကို ကံ (ေစတနာ) ထက္သန္ေလာက္ေအာင္ ၾကိဳးစားမွု အလုပ္ က ဥာဏ္ကို မေထာက္ပံ့ေပးႏိုင္ေသးလို႔ မေရာက္ေသးတာ လို႔ပဲ မွတ္ယူ သင့္ပါတယ္။ 

ငါ႔ ကံကုိက မေကာင္းတာ ဆုိျပီး လက္မိုင္ က်ေနရင္ အရွံုးသမား မွ အရွံုးသမား စစ္စစ္ ပါပဲ။ လက္ရွိ ျမန္မာျပည္ မွာ ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား ၾကံဳေတြ႔ရတဲ့ ျပႆ        နာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေရာက္ေလ ရာ၊ ျဖစ္ေလရာ၊ ရေလရာ မွာ လုပ္လည္း လုပ္ႏိုင္ေနတယ္ ဆုိရင္ အေကာင္း ဆံုး လုပ္လိုက္ျခင္း က ေအာင္ျမင္ဖို႔ ေျခလွမ္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

စာေရးသူ ေရးတာ အေတာ္ေလး ရွည္ သြားပါတယ္။ ဒီမွာ တင္ျပခ်င္တဲ့ အေၾကာင္း အရာ မ်ား ျပည့္ျပည့္ စံုစံု ပါမသြား ပါဘူး။ ကိုယ့္အေၾကာင္းခ်ည္း ဇြတ္ေရး မိေနတယ္ ဆုိတာ ဝန္ခံ ပါတယ္။ သုိ႔ေပမယ့္ ဒီစာထဲ ကေန အသက္ ၂၀ ေက်ာ္ ျမန္မာျပည္က လူငယ္တစ္ဦး အေန နဲ႔ ေရာက္ေလရာ အေျခ အေန ကေန ဘယ္လိုၾကိဳးစား ယူတယ္ ဆုိတာေလးကိုေတာ့ မွတ္သား မိမယ္လို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္။ 


ဒါေၾကာင့္ အလုပ္ရွား ပါးတယ္။ ဦးေႏွာက္ယို စီးေနပါတယ္။ ပညာ တတ္ေပမယ့္ ကိုယ့္ပညာ အလဟသ ဆံုးရွံုးေနရ ပါတယ္။ ႏိုင္ငံျခား မွာ ေက်ာင္းမတက္ရ လို႔၊ ေက်ာင္းမတက္ႏိုင္လို႔ ဘဝအဓိပၸါယ္ မဲ့ေနရပါတယ္။ ဆင္းရဲေနရပါတယ္။ 

ခ်မ္းသာေသာ္ လည္း မလုပ္တတ္၊ မကိုင္ တတ္ ျဖစ္ေန ပါတယ္ အစရွိ သျဖင့္ ျမန္မာျပည္ က အခက္အခဲ ေတြ႔ေနတဲ့ လူငယ္အားလံုုး ကို ဘယ္လုိၾကိဳးစားေျဖရွင္း၊ ရင္ဆိုင္ ေက်ာ္ျဖတ္၊ လုပ္ကိုင္ ရမယ္ ဆုိတာ တတ္ႏိုင္သေလာက္ အကူညီေပး အၾကံေပးခ်င္ပါေသးတယ္။ 

၎တို႔နဲ႔ လည္း ပက္သက္ လို႔ ခြန္အားေပး၊ ရသ၊ ဗဟုသုတေပး ေဆာင္းပါး မ်ားနဲ႔ လူငယ္မ်ား အတြက္ ေရးသား တင္ဆက္မွ်ေဝ ဖု႔ိ စာေရးသူ ဟာ အျမဲ အဆင္သင့္ ရွိေနေၾကာင္း အသိေပး တိုက္တြန္းလို႔ နိဂံုး ခ်ဳပ္လိုက္ ရပါတယ္။

ေအာင္ခမ္း                  
International news for myanmar မွ ကူးယူမွ်ေ၀သည္.....

No comments:

Post a Comment