Don't worry..... be happy
တစ္ခါ က လူတစ္ဦး သည္ ေတာထဲတြင္ လွည့္လည္ေနရင္း ဆာေလာင္ေနေသာ ျခေသၤ့ တစ္ေကာင္ႏွင့္ တိုးသည္။ ျခေသၤ့ မွာ ဟိန္းေဟာက္ျပီး သူ ႔ကို ခုန္အုပ္ေလသည္။
ထိုလူ မွာ ရွိသမွ် ခြန္အားျဖင့္ အသက္ေဘး မွ လြတ္ေျမာက္ေအာင္ ေျပးေလေတာ့ သည္။ ေျပးရင္း လႊား ရင္း ေခ်ာက္ကမ္းပါး တစ္ခုသို႔ ေရာက္လာခဲ့သည္။
သူသည္ ေခ်ာက္ကမ္းပါး ထိပ္တြင္ရပ္ျပီး “ျခေသၤ့ ဖမ္းမိျပီး အရွင္ လတ္လတ္ အစားခံရမဲ့ အတူ ေခ်ာက္ထဲ ခုန္ခ် လိုက္တာ ပိုေကာင္းမယ္။ မေတာ္တဆ အသက္ရွင္ႏိုင္ေသး တယ္” ထိုသို႔ေတြးမိျပီး ေခ်ာက္ထဲသို႔
ခုန္ခ် လိုက္ေလသည္။
ကံေကာင္း ေထာက္မစြာ ေခ်ာက္ကမ္းပါး ေဘးတြင္ ေပါက္ေနေသာ သစ္ပင္ တစ္ပင္ေပၚ တြင္ ခံေနခဲ့သည္။
ထို သစ္ပင္ေပၚ တြင္ ခ်ဳိျမိန္ေသာ အသီး မ်ားျဖင့္ ျပည့္ႏွက္ေနခဲ့သည္။
ထိုအခ်ိန္တြင္ ေခ်ာက္ေအာက္ မွ ဟိန္းေဟာက္သံ ၾကားေသာ ေၾကာင့္ ၾကည့္လိုက္ ရာ သူက် အလာ ကို ေစာင့္ေနေသာ က်ားတစ္ေကာင္ကို ေတြ႔လိုက္ျပန္သည္။
“ျခေသၤ့ နဲ႔ က်ား ၾကမ္းတမ္း တဲ့ အေကာင္ေတြျဖစ္တယ္။ အေပၚပဲ တက္တက္ ေအာက္ပဲ ဆင္းဆင္း အစား ခံရမယ့္ အတူ အပင္ေပၚမွာ ခဏနားေန လိုက္တာ ေကာင္းမယ္” ဟုေတြးလိုက္မိသည္။
နားရန္ ဆံုးျဖတ္လိုက္စဥ္ အသံ တစ္သံ ကို ၾကားလိုက္မိျပန္ သည္။ အသံ လာရာသို႔ ၾကည့္လိုက္ ရာ
ၾကြက္ျဖဴ ၾကြက္မဲႏွစ္ေကာင္ မွာ သူရွိေနေသာ သစ္ကိုင္းအား ကိုက္ျဖတ္ေနသည္ ကို ေတြ႔လိုက္မိသည္။
သူ တုန္လွဳပ္သြား မိျပီး “ က်ားကိုက္ျပီး ေသမယ့္ အတူတူ သစ္ကိုင္း က်ဳိးက်ျပီး ေသတာ က ေကာင္းဦး မယ္” ဟု ေတြးလိုက္မိျပန္သည္။
ထ႔ိုေနာက္ သစ္ကိုင္းေပၚတြင္ နားေနျပီး ဆာေလာင္ လာေသာ ေၾကာင့္ သစ္သီး မ်ား ကို ခူးစားေလေတာ့ သည္။ ဗိုက္ျပည့္ေသာ အခါ “ေသရမဲ့ အတူတူ မေသခင္ တစ္ေရး အိပ္လိုက္ဦးမယ္” ဟုေတြးျပီး သစ္ကိုင္း ကို မွီျပီး အိပ္ေနခဲ့သည္။
သူႏိုးလာေသာ အခ်ိန္တြင္ သစ္ကိုင္း ကို ကိုက္ျဖတ္ေနေသာ ၾကြက္ႏွစ္ေကာင္ ကို မေတြ႔ေတာ့။ ထို႔ အတူ ျခေသၤ့ႏွင့္ က်ား ကိုလည္း မေတြ႔ေတာ့ေပ။
အေၾကာင္းမွာ သူအိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ အခ်ိန္ တြင္ ဆာေလာင္ေသာ ျခေသၤ့ က အစာ ကို မေစာင့္ႏို္င္ သျဖင့္ ေခ်ာက္ထဲ သို႔ လိုက္ခုန္ခ် ခဲ့သည္။ ေခ်ာက္ေအာက္ ရွိ က်ားႏွင့္ တိုးျပီး အခ်င္းခ်င္း ကိုက္ျဖတ္ကာ
အသီးသီး ဒဏ္ရာရျပီး ထြက္ေျပး ကုန္ၾကေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
ျခေသၤ့ႏွင့္ က်ား ဟိန္းသံၾကားေသာေၾကာင့္ ၾကြက္ႏွစ္ေကာင္ မွာ လည္းလန္႔ျပီး ထြက္ေျပး ခဲ့ၾက သည္။
ထို အခါမွ သူသည္ သစ္ပင္ေပၚမွ ဆင္းျပီး သတိႏွင့္ ကမ္းပါး ထိပ္သို႔ တက္ေရာက္ခဲ့ သျဖင့္ အသက္ေဘး မွ လႊတ္ေျမာက္ခဲ့ရသည္။
ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေမြးဖြားၾကီးျပင္း လာသည့္ အခ်ိန္မွ စ၍ ပင္ပန္း ဆင္းရဲျခင္း သည္ ဆာေလာင္ေနေသာ ျခေသၤ့ တစ္ေကာင္ ကဲ့သို႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အား လိုက္ေနခဲ့သည္။
ေသဆံုးျခင္း သည္ ရက္စက္ေသာ က်ား တစ္ေကာင္ ကဲ့သို႔ ေခ်ာက္ေအာက္ တြင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အား ေစာင့္ေန ခဲ့သည္။
ေန႔ႏွင့္ည ေျပာင္းလဲေနေသာ အခ်ိန္ မ်ားသည္ ၾကြက္ျဖဴႏွင့္ ၾကြက္မဲ ကဲ့သို႔ ကြ်န္ေတာ္ တို႔ ခဏ သာ ရပ္ တည္ေနေသာ (ဘ၀) သစ္ပင္ ကို ကိုက္ျဖတ္ေနၾကသည္။
တစ္ေန႔ေန႔ တြင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ သည္ ျခေသၤ့ႏွင့္ က်ား ၏ အစား ကို ခံရမည္ျဖစ္ သည္။ ထိုသို႔ အစား မခံရခင္ သစ္ပင္ေပၚ ရွိ ခ်ဳိျမိန္ေသာ အသီး မ်ားကို စားသံုးရင္း အပင္ေပၚမွေန၍ လွပေသာ ႐ႈခင္း မ်ားကို ခံစားေန မည္ ဆိုလွ်င္ စိတ္သည္ ရိုးရွင္းျပီး စိုးရိမ္ ပူပန္မွုမ်ား ကင္းရွင္းေနလိမ့္မည္။
သင္ ၏ အခ်ိန္ တစ္မိနစ္ တစ္စကၠန္႔ ကို ေကာင္းေသာ အေတြး၊ လွပေသာ အရာမ်ားႏွင့္ ခံစား ခဲ့ဖူးပါ သလား?
သူငယ္ခ်င္း မိတ္ေဆြ၊ ခ်စ္သူရည္းစား၊ အိမ္သူ အိမ္သားမ်ားႏွင့္ ဘာမွ မဟုတ္ေသာ ျပႆ နာ ေသးေသး မႊားမႊားျဖင့္ သင့္ကိုယ္ အား ေဒါသေငြ႔ မ်ား ဖံုးလႊမ္းေစပါ သလား?
ျပဴတင္းေပါက္ ကို ဖြင့္ၾကည့္ လိုက္ပါ။ သို႔မဟုတ္ လွ်င္ ၾကည္လင္ေသာ ေကာင္းကင္ေပၚ တြင္ ဟိုဒီ ေျပးလႊား ကစားေနေသာ တိမ္ျဖဴေလးမ်ားျဖင့္ လွပေသာေန႔ရက္ တစ္ရက္ ကို သင္ လက္လႊတ္ သြားပါလိမ့္မည္။
Credit: ႏိုင္းႏိုင္းစေန
ႏွလံုးသားအဟာရရသစာမ်ား
No comments:
Post a Comment