လြန္ခဲ႔သည ္႔ကာလ (၃၁) ႏွစ္က ဦးဥာဏသည္ စစ္ကုိင္းတုိင္း မင္းကြန္း ေရႊျမင္တင္ေတာင္မွာ ေနထုိင္သူျဖစ္ပါသည္။
စ်ာန္ရပုဂၢဳိလ္၊ ပဋိသမၻီဒါရ ရဟႏၱာ စသည္ျဖင္႔ ၾကြား၀ါကာ တရားေဟာခဲ႔သူျဖစ္ပါသည္။ ထုိအေၾကာင္း ကုိ ၾကားသိၾကသျဖင္႔ ႏုိင္ငံေတာ္ သံဃနာယကအဖြဲ႔ၾကီးကပင္ စစ္ကုိင္းတုိင္း သာသနာေရးမူး ဥိးစုိးျမင္႔ က စြဲဆုိ၍ စစ္ကုိင္းျမဳိ႔နယ္ သံဃနာယက သုိ႔ တင္ခဲ႔သည္။
ဦးဥာဏ ႏွင္႔ ဦးဂုဏ တုိ႔ႏွစ္ပါး ရွဳံးခဲ႔ၾကပါသည္။ တစ္ဖန္ သူတုိ႔ကပင္ တုိင္းသုိ႔တက္ခဲ႔ၾကသည္။ တုိင္းမွာလဲ သူတုိ႔ပင္ ရွဳံးၾကျပန္သည္။ တစ္ဖန္ ဗဟုိဌာန ဟု ဆုိရမည္ျဖစ္ေသာ ႏုိင္ငံေတာ္ သံဃမဟာနာယက ထံသုိ႔
သူတုိ႔ကပင္ ေစာဒနာ တင္ၾကလ်က္ “သာသနာေရး ေလွ်ာက္ထားေတာင္းဆုိလြာ” အမည္ျဖင္႔ စတင္၍ ျမဳိ႔နယ္ႏွင္႔တုိင္းတုိ႔က ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကို ျပင္ဆင္ေပးရန္ေတာင္းဆုိခဲ႔ၾကသည္။
ႏုိင္ငံေတာ္မွာလဲ သူတုိ႔ပင္ ရွဳံခဲ႔၍ ေထာင္သုံးႏွစ္ ၾကခဲ႔ပါသည္။ ႏုိင္ငံေတာ္ သံဃနာယက ဆရာေတာ္ ဘဒၵႏၱမာနိတ သီရိဘိ၀ံသေထရ္ ၏ မိန္႔ၾကားခ်က္အရ သိရသည္မွာ (၁၉၈၃-၁၉၈၆ ခုႏွစ္က ၀ိနည္းဓမၼကံ
(၉/၁၁)ျဖင္႔ တရားစြဲခံရျပီးကတည္းက ျပတ္ျပတ္သားသား အေရးယူဖုိ႔ စီရင္ခဲ႔ရာတြင္ တိပိဋကဓရ မင္းကြန္း ဆရာေတာ္ၾကီးက ေမတၱာရပ္ခံမူေၾကာင္႔ ေထာင္သုံးႏွစ္ မွ်ျဖင္႔ ျပီးသြားရျခင္းပင္ ဟူ၍ ျဖစ္ပါသည္။
သူတုိ႔ကပင္ ေစာဒနာ တင္ၾကလ်က္ “သာသနာေရး ေလွ်ာက္ထားေတာင္းဆုိလြာ” အမည္ျဖင္႔ စတင္၍ ျမဳိ႔နယ္ႏွင္႔တုိင္းတုိ႔က ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကို ျပင္ဆင္ေပးရန္ေတာင္းဆုိခဲ႔ၾကသည္။
ႏုိင္ငံေတာ္မွာလဲ သူတုိ႔ပင္ ရွဳံခဲ႔၍ ေထာင္သုံးႏွစ္ ၾကခဲ႔ပါသည္။ ႏုိင္ငံေတာ္ သံဃနာယက ဆရာေတာ္ ဘဒၵႏၱမာနိတ သီရိဘိ၀ံသေထရ္ ၏ မိန္႔ၾကားခ်က္အရ သိရသည္မွာ (၁၉၈၃-၁၉၈၆ ခုႏွစ္က ၀ိနည္းဓမၼကံ
(၉/၁၁)ျဖင္႔ တရားစြဲခံရျပီးကတည္းက ျပတ္ျပတ္သားသား အေရးယူဖုိ႔ စီရင္ခဲ႔ရာတြင္ တိပိဋကဓရ မင္းကြန္း ဆရာေတာ္ၾကီးက ေမတၱာရပ္ခံမူေၾကာင္႔ ေထာင္သုံးႏွစ္ မွ်ျဖင္႔ ျပီးသြားရျခင္းပင္ ဟူ၍ ျဖစ္ပါသည္။
၁၉၉၁-၁၉၉၈ ခုႏွစ္တြင္ ေထရ၀ါဒ အတြင္းမွ ဂုိဏ္းသီးသန္႔ေထာင္မူျဖင္႔ ေထာင္ (၁၀) ႏွစ္ က်ခဲ႔ပါသည္။ ေလွ်ာ႔ရက္ တုိ႔ျဖင္႔ ေထာင္ရွစ္ႏွစ္ က်ခံျပီး ထြက္လာျပီးေနာက္တြင္ ပစၥဳပၸန္ကမၼ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာ အမည္ခံလ်က္ ဂုိဏ္းထူေထာင္ျပီး မုိးျပာ၀ါဒကုိ စြန္႔လြတ္ျခင္း မရွိဘဲ ဆက္လက္၍ ၀ါဒျဖန္႔ေနမႈ႕ေၾကာင္႔
၂၀၁၀ ခုႏွစ္ ေဖေဖၚ၀ါရီလတြင္ ပုဒ္မက ၂၉၅ (က)၊ ၆/၉၀၊ ၂၀/၉၀ ၀ိနိစၦ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေရး ဥပေဒ၊ ဂိုဏ္းသစ္ မေထာင္ရန္ ျပ႒ာန္းထားေသာ သံဃအဖဲြ႕အစည္းဆုိင္ရာ စည္းမ်ဥ္းဥပေဒ တုိျဖင္႔
ယခု ျမစ္ၾကီးနားေထာင္တြင္ ေထာင္ဒဏ္ အႏွစ္ ၂၀ နဲ႔ ၆ လ ျပစ္ဒဏ္ခ်ခဲ့သည္။
မုိးျပာ၀ါဒ ၏ အယူအဆမ်ား
*************
*************
ဦးဥာဏသည္ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာ၀င္တုိ႔ လုိက္နာရမည္႔ အနိမ္႔ဆုံးျဖစ္ေသာ ငါးပါးသီလ ကုိပင္ ရစရာ မရွိေအာင္ ဖ်က္ဆီးထားပါသည္။
ပါဏာတိပါတ - တိရိစ ၦာန္အားလုံး၏ အသက္ကုိ သတ္ေကာင္းသည္။
အဒိႏၷာဒါနာ - အဖြဲ႔အစည္းပုိင္၊ အမ်ားပုိင္၊ အစုိးရပုိင္ ပစၥည္းခုိးေကာင္းသည္။။
ကာေမသု - အမ်ဳိးသမီးေက်နပ္က ကုသုိလ္ေတာင္ရ၊ (မိမိ၏ သားသမီးကုိ ေပြ႔ပုိက္ဖက္ရန္း
နမ္းလွ်င္ပင္ ကာေမသုမိစၦာစာရ ထုိက္သည္။)
မုသာ ၀ါဒ- လိမ္ညာေျပာေကာင္းသည္။
သုရာ - လူမွန္း သူမွန္းမသိ မူးကြဲေနေအာင္ မေသာက္ရင္ျပီးေရာ အရက္ေသာက္ေကာင္းသည္။
အဒိႏၷာဒါနာ - အဖြဲ႔အစည္းပုိင္၊ အမ်ားပုိင္၊ အစုိးရပုိင္ ပစၥည္းခုိးေကာင္းသည္။။
ကာေမသု - အမ်ဳိးသမီးေက်နပ္က ကုသုိလ္ေတာင္ရ၊ (မိမိ၏ သားသမီးကုိ ေပြ႔ပုိက္ဖက္ရန္း
နမ္းလွ်င္ပင္ ကာေမသုမိစၦာစာရ ထုိက္သည္။)
မုသာ ၀ါဒ- လိမ္ညာေျပာေကာင္းသည္။
သုရာ - လူမွန္း သူမွန္းမသိ မူးကြဲေနေအာင္ မေသာက္ရင္ျပီးေရာ အရက္ေသာက္ေကာင္းသည္။
ဦးဥာဏ သည္ သူ၏ အဖြဲ႔၀င္ အားလုံးတုိ႔အား...
သတ္နည္း အမ်ဳိးမ်ဳိး၊
ခုိးနည္း အမ်ဳိးမ်ဳိး၊
လိမ္ညာနည္း အမ်ဳိးမ်ဳိး၊
မူးယစ္ေသစာ သုံးစြဲနည္း အမ်ဳိးမ်ဳိးတုိ႔ကို သင္ၾကားေပး၏။
တစ္ဖန္ ဗုဒၶဘာသာ အမည္ခ ံဦးဥာဏ ၏ မုိးျပာ ဂိုဏ္းၾကီးသည္ အဘိဓမၼာပိဋက ကို ဘုရားေဟာ မဟုတ္ဟု ယူၾကသည္။
ပိဋကတ္သံုးပံု တို့သည္လည္း ဘုရားေဟာအစစ္ မဟုတ္ၾကဟု ယူၾကသည္။
ေရွ့ဘဝေနာက္ဘဝမရိွဟု ယူၾကသည္။ ကံနွင့္ကံ၏အက်ဳိးမရိွဟု ယူၾကသည္။
သံုးဆယ့္တစ္ဘံုမရိွဟု ယူၾကသည္။
ျဗဟၼာနတ္ငရဲသားစသူတို့သည္ လူေကာင္းျဖစ္ခိုက္လူေကာင္း၏ပံုၾကီးမွ်သာ ျဖစ္သည္ဟု ယူၾကသည္။
ဘုရားရိွခိုးျခင္း ဆင္းတုေတာ္ပူေဇာ္ျခင္း ဥပုသ္ေစာင့္ျခင္းစသည္တို့ကို မျပဳသင့္ဟု ယူၾကသည္။
နိဗၺာန္နွင့္သံသရာကို အယံုအျကည္မရိွဟု ယူၾကသည္။
လူအစစ္သည္ လူသာ ျဖစ္သည္။ မူလခနၡာ ျဖစ္သည္။ ၄င္းကို တရားမရႈရ၊ ရႈလွ်င္ တရားမဟုတ္ဟု ယူၾကသည္။ သမထဘာဝနာ ဝိပႆနာဘာဝနာ တို့ကို ဘာဝနာ မဟုတ္ဟု ယူၾကသည္။
ပရမတၴတရား တို့ကို အယံုအၾကည္ မရိွဟု ယူၾကသည္။
ကုသိုလ္ေကာင္းမႈတို့ကို မျပဳေကာင္းဟု ယူၾကသည္။
လူအစစ္ျဖစ္ေသာ မူလ ခနၶာအေပၚတြင္ စဲြထင္ တြယ္ကပ္လာၾကသည့္ ဥပါဒါနကၡႏၶာ
အရိပ္တု တို့ကို ပယ္ခြါနိုင္လွ်င္ တရားျဖစ္သည္။ အရိယာျဖစ္သည္ဟု ယူၾကသည္။
သတ္နည္း အမ်ဳိးမ်ဳိး၊
ခုိးနည္း အမ်ဳိးမ်ဳိး၊
လိမ္ညာနည္း အမ်ဳိးမ်ဳိး၊
မူးယစ္ေသစာ သုံးစြဲနည္း အမ်ဳိးမ်ဳိးတုိ႔ကို သင္ၾကားေပး၏။
တစ္ဖန္ ဗုဒၶဘာသာ အမည္ခ ံဦးဥာဏ ၏ မုိးျပာ ဂိုဏ္းၾကီးသည္ အဘိဓမၼာပိဋက ကို ဘုရားေဟာ မဟုတ္ဟု ယူၾကသည္။
ပိဋကတ္သံုးပံု တို့သည္လည္း ဘုရားေဟာအစစ္ မဟုတ္ၾကဟု ယူၾကသည္။
ေရွ့ဘဝေနာက္ဘဝမရိွဟု ယူၾကသည္။ ကံနွင့္ကံ၏အက်ဳိးမရိွဟု ယူၾကသည္။
သံုးဆယ့္တစ္ဘံုမရိွဟု ယူၾကသည္။
ျဗဟၼာနတ္ငရဲသားစသူတို့သည္ လူေကာင္းျဖစ္ခိုက္လူေကာင္း၏ပံုၾကီးမွ်သာ ျဖစ္သည္ဟု ယူၾကသည္။
ဘုရားရိွခိုးျခင္း ဆင္းတုေတာ္ပူေဇာ္ျခင္း ဥပုသ္ေစာင့္ျခင္းစသည္တို့ကို မျပဳသင့္ဟု ယူၾကသည္။
နိဗၺာန္နွင့္သံသရာကို အယံုအျကည္မရိွဟု ယူၾကသည္။
လူအစစ္သည္ လူသာ ျဖစ္သည္။ မူလခနၡာ ျဖစ္သည္။ ၄င္းကို တရားမရႈရ၊ ရႈလွ်င္ တရားမဟုတ္ဟု ယူၾကသည္။ သမထဘာဝနာ ဝိပႆနာဘာဝနာ တို့ကို ဘာဝနာ မဟုတ္ဟု ယူၾကသည္။
ပရမတၴတရား တို့ကို အယံုအၾကည္ မရိွဟု ယူၾကသည္။
ကုသိုလ္ေကာင္းမႈတို့ကို မျပဳေကာင္းဟု ယူၾကသည္။
လူအစစ္ျဖစ္ေသာ မူလ ခနၶာအေပၚတြင္ စဲြထင္ တြယ္ကပ္လာၾကသည့္ ဥပါဒါနကၡႏၶာ
အရိပ္တု တို့ကို ပယ္ခြါနိုင္လွ်င္ တရားျဖစ္သည္။ အရိယာျဖစ္သည္ဟု ယူၾကသည္။
ပိဋကတ္ေဒသနာ တို့ျဖင့္ လူတို့ကို လွည့္စား၍ မိမိတို့ ဂိုဏ္းအတြင္း ၀င္ေရာက္လာေစရန္ သိမ္းသြင္းၾက ရမည္ဟု ယူၾကသည္။ ကာမရာဂကို အားေပးၾကရမည္ဟု ယူၾကသည္။
မာရ္နတ္ ဆိုသည္မွာ သီးျခား နတ္ဘံုက နတ္ မဟုတ္ဟု ယူၾကသည္။
ျဗဟၼာ ဆိုသည္မွာ သီးျခား ျဗဟၼဘံုက ျဗဟၼာ မဟုတ္-လူသာျဖစ္သည္ဟု ယူၾကသည္။
ေထရဝါဒ ဗုဒၶဘာသာတို့သည္ အာကာသေခၚနတၴိဘာဝ ကို နိဗၺာန္ဟု ထင္မွတ္သူမ်ား ျဖစ္ေနၾကသည ္ဟု ေက်ာက္သေဘၤာ ဝါဒျဖင့္ ေထရဝါဒဗုဒၶဘာသာ တို့ကို စြပ္စဲြၾကသည္။
မိမိကိုယ္တိုင္ သိျမင္ျခင္းျဖင့္ အသိအျမင ္ျပည့္စံုသည္ဟု ယူၾကသည္။
သိဒၶတၴဘဝ မွ ဗုဒၶဘဝသို့ တိုးတက္လာျခင္း ဘုရားအသိဥာဏ္ ရရိွျခင္းသည္ ဘာမ ွမလုပ္ဘဲ သာမန္ လူလိုေနျခင္းေၾကာင့္ ရသည္ဟု ယူၾကသည္။
ေလးအသေခၤ် ကမၻာတစ္သိန္း ပါရမီျဖည့္က်င့္ရသည္ျဖစ္၍ ျဖစ္လာေသာ ဗုဒၶကို မိစၧာဗုဒၶဟု ယူၾကသည္။
ေထရဝါဒ မ်က္ေမွာက္ သာသနာဝင္ ေထရ္အရွင္တို့ကို အၾကီးအက်ယ္ ကဲ့ရဲ့ရံွဳ႕ခ်မႈတို့ကို မရပ္မနား ျပဳၾကရမည္ဟု ယူၾကသည္။
မာရ္နတ္ ဆိုသည္မွာ သီးျခား နတ္ဘံုက နတ္ မဟုတ္ဟု ယူၾကသည္။
ျဗဟၼာ ဆိုသည္မွာ သီးျခား ျဗဟၼဘံုက ျဗဟၼာ မဟုတ္-လူသာျဖစ္သည္ဟု ယူၾကသည္။
ေထရဝါဒ ဗုဒၶဘာသာတို့သည္ အာကာသေခၚနတၴိဘာဝ ကို နိဗၺာန္ဟု ထင္မွတ္သူမ်ား ျဖစ္ေနၾကသည ္ဟု ေက်ာက္သေဘၤာ ဝါဒျဖင့္ ေထရဝါဒဗုဒၶဘာသာ တို့ကို စြပ္စဲြၾကသည္။
မိမိကိုယ္တိုင္ သိျမင္ျခင္းျဖင့္ အသိအျမင ္ျပည့္စံုသည္ဟု ယူၾကသည္။
သိဒၶတၴဘဝ မွ ဗုဒၶဘဝသို့ တိုးတက္လာျခင္း ဘုရားအသိဥာဏ္ ရရိွျခင္းသည္ ဘာမ ွမလုပ္ဘဲ သာမန္ လူလိုေနျခင္းေၾကာင့္ ရသည္ဟု ယူၾကသည္။
ေလးအသေခၤ် ကမၻာတစ္သိန္း ပါရမီျဖည့္က်င့္ရသည္ျဖစ္၍ ျဖစ္လာေသာ ဗုဒၶကို မိစၧာဗုဒၶဟု ယူၾကသည္။
ေထရဝါဒ မ်က္ေမွာက္ သာသနာဝင္ ေထရ္အရွင္တို့ကို အၾကီးအက်ယ္ ကဲ့ရဲ့ရံွဳ႕ခ်မႈတို့ကို မရပ္မနား ျပဳၾကရမည္ဟု ယူၾကသည္။
နိဗၺာန္ ဆိုသည္မွာ ကိေလသ ကံ ဝိပါက ကင္းကြာေနသည့္ မူလ ကိုယ္ေကာင္ အစစ္ပင္ ၿဖစ္သည္ဟု ယူၾကသည္။ ပရမတ္တို့သည္ တရားမဟုတ္ဟု ယူၾကသည္။
နိဗၺာန္တရားသည္ ခနၶာကိုယ ္အတြင္းမွာ ျဖစ္သည္ဟု ယူၾကသည္။
ဥပါဒါန္ အစဲြကင္းေအာင္ေနျခင္းျဖင့္ မူလခနၶာ အတိုင္းတည္လွ်င္ နိဗၺာန္ရေနသူဟု ယူၾကသည္။
ထို့ေျကာင့္ မိမိကိုယ္ခနၶာကို ကိုယ္ခနၶာ အတိုင္းထားဟု ယူၾကသည္။
အကုသိုလ္မႈ ကြ်မ္းက်င္ျခင္း ကိုယ္ကိုယ္ကို အစိုးရျခင္းစသည္တို့ကို အဘိညာဏ္ဟု ယူျခင္းတို့ကိုလည္း
ယူၾကပါသည္။
နိဗၺာန္တရားသည္ ခနၶာကိုယ ္အတြင္းမွာ ျဖစ္သည္ဟု ယူၾကသည္။
ဥပါဒါန္ အစဲြကင္းေအာင္ေနျခင္းျဖင့္ မူလခနၶာ အတိုင္းတည္လွ်င္ နိဗၺာန္ရေနသူဟု ယူၾကသည္။
ထို့ေျကာင့္ မိမိကိုယ္ခနၶာကို ကိုယ္ခနၶာ အတိုင္းထားဟု ယူၾကသည္။
အကုသိုလ္မႈ ကြ်မ္းက်င္ျခင္း ကိုယ္ကိုယ္ကို အစိုးရျခင္းစသည္တို့ကို အဘိညာဏ္ဟု ယူျခင္းတို့ကိုလည္း
ယူၾကပါသည္။
အရွင္သာမိ - မုံရြာ ေရးသားတင္ျပျခင္းမ်ားအား ျပန္လည္မွ်ေဝျခင္းျဖစ္ပါသည္။
Pa DaungThar.
No comments:
Post a Comment