ခရစ္ေယာဝါဒ ပုစၧာ က်မ္းထဲက ဧဝံေဂလိ ပုစၧာ မွ ေကာက္ႏွဳတ္ခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။
ဗုဒၶ အလိုအရ လူ သတၱဝါ တို႔၏ အစသည္ မထင္ရွားတာကို ယခင္ Post မွာ ျပဆိုထားျပီးပါျပီ ။
လူ သတၱဝါ နဲ႔ ကမၻာ တို႔တြင္ ဗုဒၶ အလိုအရ အစမရွိ အစမထင္ဟု ဆိုေသာ္လည္း ဘာသာျခားတို႔၌မူ
အစရွိ၏ ဟူေသာအယူကို ယူၾကကုန္၏။
အကယ္၍
တစ္ပါးေသာ ဘာသာတို႔၌ ကမၻာ သည္ အစရွိသည္ လူ သတၱဝါ တို႔သည္ အစရွိသည္ ။
ထို အစရွိသည္ ဟု ယူေသာေၾကာင့္ သတၱဝါ ျဖစ္ေပၚႏိုင္ရန္ အေၾကာင္း ကမၻာ ျဖစ္ေပၚႏိုင္ရန္ အေၾကာင္း သည္လို၏။
ဆိုလိုသည္မွာ....
လူ၏ အစသည္ရွိ၍ လူ သတၱဝါတို႔ ျဖစ္ခဲ့သည္ရွိေသာ္ လူ သတၱဝါတို႔ ျဖစ္ရျခင္း အေၾကာင္း သည္
ရွိရ မည္သာတည္း ။ ထိုနည္းအတူ ကမၻာျဖစ္ျခင္း အစသည္ရွိေသာ္ ကမၻာျဖစ္ျခင္း အေၾကာင္း ရွိရမည္သာတည္း ။
လူ သတၱဝါ ကမၻာ မိုးေျမ တို႔ စတင္ျဖစ္ေပၚလာသည္ကိုသာ ယူ၍ မည္သည့္အေၾကာင္းေၾကာင့္ၿဖစ္ေပၚလာ သည္ ကို မသိေလေသာေၾကာင့္ ကမၻာကို၎ သတၱဝါ မိုးေျမ တို႔ကို၎ ဖန္ဆင္းသူ ရွိသည္ဟု အခိုင္ အျမဲ ယူၾက၏။ ထိုအယူကို ဗုဒၶဘာသာ၌ ဝိသမေဟတုဒိဌိ အယူ ဟူ၍၎ ဣသရနိမၼာနဒိဌိ ဟူ၍၎ က်မ္းဂန္တို႔၌ ဆိုေလ၏။
* ဝိသမေဟတုဒိဌိ ဆိုသည္ကား ....
ကမၻာျဖစ္ေပၚရန္ လူ ႏွင့္ သတၱဝါတို႔ျ ဖစ္ေပၚရန္ ဟုတ္မွန္ေသာ အေၾကာင္းကို လႊတ္၍ ( ရွာမရ၍/ မသိ၍ ဟုမွတ္ပါ ) မဟုတ္ မမွန္ေသာ အေၾကာင္းကို ယူျခင္းျဖစ္ေပသည္။
* ဣသရနိမၼာနဒိဌိ ဆိုသည္ကား ....
ဤ ကမၻာကို အစိုးရေသာ ကမၻာ့ သခင္ႀကီးသည္ ရွိ၏ ။ ထိုသခင္ႀကီးသည္ ကမၻာကို၎ သတၱဝါကို၎ ဖန္ဆင္းသည္ ဟု ယူျခင္းျဖစ္ေပသည္။
ဤကား ကမၻာ အစ ရွိ၏ သတၱဝါ အစရွိ၏ ဟု ယူသည့္ အတြက္ ျဖစ္ပြားသြားပုံတည္း။ တစ္ဖန္ ထို ကမၻာ ဖန္ဆင္းေသာ သခင္ႀကီးသည္ အစရွိသေလာ ဟု ေမးရန္ရွိ၏၊ အစရွိသည္ဟု ဆိုေသာ္ ထိုသခင္ႀကီး ကို သူ၏ အရင္က ဖန္ဆင္းသူ ေပၚရ လိမ့္မည္ျဖစ္၏။
ဤသို႔ရွိခဲ့ေသာ္ အဆင့္ဆင့္ ဖန္ဆင္းသူ မဆုံးျဖစ္ႏိုင္ရာ၏ ။ထို႔ေၾကာင့္ ထိုသခင္ႀကီးကို အစလည္းမရွိ အဆုံးလည္းမရွိ နိစၥထာဝရျဖစ္၏ ဟု ခိုင္ျမဲစြာယူရျပန္၏၊ ဤအယူကို ဗုဒၶဘာသာ၌ သႆတဒိဌိ ဟုေခၚ၏၊ ဤကား တတိယဒိဌိ ျဖစ္ပြား၍ သြားပုံတည္း။
ထိုအစမရွိေသာ အနႏၲ ကာလ၌ ကမၻာ သတၱဝါတို႔ကို မဖန္ ဆင္းဘဲ တစ္ဦးတည္း တစ္ကိုယ္တည္း ေနခဲ့ေလသေလာ၊ သို႔မဟုတ္္ ကမၻာ သတၱဝါ တို႔ကို ဖန္ဆင္းလိမ့္မည္ေလာဟု ေတြးေတာဖြယ္ရွိ၏ ။
( ဒီေနရာမွာ အနႏၲကာလ ဆိုသည္ကို အထူးနားလည္ရန္လို၏ ။ အဆုံးအစမရွိေသာ ကာလ ကို ျပဆိုျခင္းျဖစ္သည္ )
သို႔မဟုတ္ မဖန္ဆင္းပဲ တစ္ကိုယ္တည္းေနခဲ့ေသာ္ အက်ိဳးမရွိ၊ ဧကန္ ဖန္ဆင္းလိမ့္မည္ဟု ႀကံဖြယ္ရွိ၏ ။
ဖန္ဆင္းခဲ့ေသာ ထိုသခင္ႀကီးသည္လည္း အစ မရွိေသာေၾကာင့္ ကမၻာ သည္လည္း အစမရွိ၊ ျဖစ္တုံ ပ်က္တုံ အဆက္ဆက္ ရွည္လွ်ား၍ ေနသည္ဟု ဗုဒၶဘာသာႏွင့္ ေရာမိၾကေပ၏။
ထိုသခင္ႀကီးသည္လည္း ကမၻာ သတၱဝါတို႔ကို ဖန္ဆင္းႏိုင္ ေသာ အလြန္ႀကီးက်ယ္ေသာ တန္ခိုးရွိ သည္ျဖစ္၍ မိမိကို ယုံၾကည္စြာ ကိုးကြယ္ေသာ သူတို႔ကို ဒုစရိုက္အျပစ္တို႔မွ ပေပ်ာက္ေစ၍ ေသၾက သည္မွ ေနာင္၌ အထက္ေကာင္းကင္ ဘုံသို႔ ကယ္တင္ႏိုင္ေသာ တန္ခိုးရွိ၏ ဟူ၍လည္း ယုံၾကည္ၾက၏။ ဤကား စတုတၳဒိဌိ ျဖစ္ပြား၍ သြားပုံတည္း။
သို႔ေသာ္ ကမၻာ ကို ဖန္ဆင္းႏိုင္သည္ ဟူေသာ အခ်က္သည္ ပင္လွ်င္ ေတြးပုံ ႀကံပုံ ထုတ္၍ ယူဆေသာ အခ်က္မွ် သာျဖစ္ ေပ၏ ။ အခိုင္ျမဲ ယူသင့္သည္ မယူသင့္သည္ ႀကံဆရန္ ရွိေသး၏ ။ ကမၻာ ကို ဖန္ဆင္း သည္ ဟူေသာ အယူ မဟုတ္မမွန္ဘဲ လြဲေခ်ာ္ခဲ့သည္ ရွိေသာ္ ဒုစရိုက္အျပစ္ တို႔ကို တန္ခိုးေတာ္ျဖင့္ ပေပ်ာက္ေစႏိုင္သည္ ဟူေသာ ယုံၾကည္ၿခင္းမ်ားသည္လည္း ဧကန္ လြဲေခ်ာ္ေလရာ၏ ။ ဤသည္လည္း တစ္ေၾကာင္း။
ခရစ္ယာန္ ဆရာသည္ တပည့္မ်ားကို ဆုံးမခန္း တစ္ခု၌ ..
* မ်က္စိကို မေတာ္ရာကို မၾကည့္ေစရန္ ႏိုင္နင္းေအာင္ ဆုံးမ ရမည္၊ မဆုံးမႏိုင္လွ်င္ မ်က္လုံးကို ေဖါက္ထားရမည္ ။မ်က္လုံးကို ေဖါက္ထားခဲ႔ေသာ္ ဒုကၡႀကီး မေရာက္ပါေလာ- မ်က္စိကို မဆုံးမႏိုင္၍ မေတာ္ရာကို ၾကည့္သည့္ အတြက္ ေသသည္၏ ေနာက္၌ အနႏၲငရဲႀကီးသို႔ က်တတ္၏ *
ထိုနည္းအတူ နား ကိုဆုံးမရမည္၊ ႏွာေခါင္း ႏွဳတ္ တို႔ကို လည္း ဆုံးမရမည္၊ ေျခ လက္ တို႔ကို ဆုံးမရမည္ ။ ဆုံးမ၍ မရႏိုင္ခဲ့ေသာ္ ျဖတ္ထားရမည္ ။ျဖတ္ထားခဲ့ေသာ္ ဒုကၡႀကီး မေရာက္ပါေလာ-
ဆိုပါမူ ဤဒုကၡသည္ မေျပာစေလာက္ ေျခ လက္ ကို မဆုံး မႏိုင္၍ မေတာ္ရာသို႔ သြားသည္႔ အတြက္ မေတာ္ရာကို ျပဳ သည့္ အတြက္ ေသသည္၏ ေနာက္၌ အနႏၲငရဲႀကီးသို႔ က်ေရာက္တတ္၏- ဟု ခရစ္ေတာ္၏ ဆံုးမခ်က္မ်ားကို ဖတ္ရွဳရဘူး၏ ။
အလြန္ေကာင္းလွေပသည္ ဗုဒၶဘာသာ၌ ဣျႏၵိယသံဝရသီလ ေခၚ၏။ ဤ ဆုံးမခ်က္မ်ားကိုေထာက္ေသာ္ ထာဝရ ဘုရားကို ယုံၾကည္စြာ ကိုးကြယ္လွ်င္ ဒုစရိုက္အျပစ္မွ ပေပ်ာက္သည္ ဟူေသာ အယူသည္ ဟုတ္မွ ဟုတ္ပါ႔မလားဟု ေတြးေတာ ဘြယ္ ရွိေပသည္။
အေၾကာင္းမူကား ဒုစရိုက္ကို ပေပ်ာက္ေစႏိုင္ေသာ တန္ခိုးရွိ သည္ မွန္ခဲ့ေသာ္ ခရစ္ေတာ္သည္ ဤဆုံးမ ခန္းကိုေဟာေျပာ ဘြယ္မရွိ၊ မ်က္စိကို မဆုံးမႏိုင္၍ ဒုစရိုက္ အျပစ္ပင္ေရာက္ ေသာ္လည္း ထာဝရဘုရား အား အျမဲ ကိုးကြယ္သူတို႔မွာ ထို ဒုစရိုက္အျပစ္သည္ ပေပ်ာက္ရမည္ ဧကန္ျဖစ္၏။
ထိုသို႔ကား မဟုတ္ ခရစ္ေတာ္သည္ မ်က္စိကိုေဖါက္၍ျပစ္ ရမည္ အစရွိသျဖင့္ အလြန္ၾကပ္တည္းစြာ ဆုံးမေပ၏ ။ ထို႔ေၾကာင့္ ဒုစရိုက္ အျပစ္ကို တန္ခိုးေတာ္ျဖင့္ ပယ္ေဖ်ာက္ႏိုင္ သည္ဟူေသာ ယုံၾကည္ျခင္း သည္ ဟုတ္မွ ဟုတ္ပါ့မည္ေလာ- ဟု ေတြးေတာဖြယ္ရွိ၏ ။ ဤသည္လည္း တစ္ေၾကာင္း။
ခရစ္ေတာ္သည္ လက္ဝါးကပ္တိုင္ ၌ အသတ္ခံသည္မွာ ထာဝရ ဘုရားကို ယုံၾကည္စြာ ကိုးကြယ္ေသာ သူတို႔၌ ဒုစရိုက္ အျပစ္မ်ားကို ေျပေပ်ာက္ေစျခင္းငွာ အေသ ခံေတာ္ မူသည္ဟု ေဟာေျပာၾကသည္မ်ားကို မ်ားစြာၾကားရဘူး၏။
ထာဝရဘုရားကို ယုံၾကည္စြာ ကိုးကြယ္ၾကလွ်င္ ဒုစရိုက္ အျပစ္ တို႔မွ ပေပ်ာက္ရိုး မွန္ခဲ့ေသာ္ ခရစ္ေတာ္ သည္ သတၱဝါ တို႔၌ ဒုစရိုက္ အျပစ္ ပေပ်ာက္ေစျခင္းငွာ အေသခံေတာ္ မူ သည္ဟု ေဟာေျပာၾက သည္မ်ား ကို မ်ားစြာၾကားဘူးရ၏။
ထာဝရဘုရားကို ယုံၾကည္စြာ ကိုးကြယ္ၾကလွ်င္ ဒုစရိုက္ အျပစ္ တို႔မွ ပေပ်ာက္ရိုးမွန္ခဲ့ေသာ္ ခရစ္ေတာ္ သည္ သတၱဝါ တို႔၌ ဒုစရိုက္အျပစ္ ပေပ်ာက္ေစျခင္းငွါ အေသခံဖြယ္ ကိစၥမရွိ၊ အေသခံရမွဳသည္ အႀကီး ဆုံးေသာ ဆုံးရွံဳးမွုႀကီး ၿဖစ္၏။
တန္ခိုးေတာ္ျဖင့္ ဒုစရိုက္အျပစ္ကို ပေပ်ာက္ႏိုင္သည္ ဟူေသာ အယူသည္ ပ်က္ကြက္ေသာ အယူ ျဖစ္ လွ်င္လည္း တန္ခိုး ၿဖင့္ နိဗၺာန္ဘုံသို႔ ကယ္တင္ႏိုင္သည္ ဟူေသာ အယူသည္ လည္း ပ်က္ကြက္ေသာ အယူ ျဖစ္ေလသည္။
အဘယ့္ေၾကာင့္ နည္းဆိုေသာ္ ဒုစရိုက္ ေပ်ာက္ကင္းမွဳ မရွိ လွ်င္ ေကာင္းကင္ဘုံသို႔ေရာက္ႏိုင္ခြင့္ မရွိေသာေၾကာင့္တည္း။ ဤသည္လည္း စဥ္းစားစရာ တစ္ခုတည္း။
ဤသို႔ေသာ အေၾကာင္းမ်ားေၾကာင့္ ထို ကမၻာ့ သခင္ႀကီးသည္ တန္ခိုးေတာ္ျဖင့္ ဒုစရိုက္ အျပစ္ကို ပယ္ႏိုင္ သည္၊ ေကာင္းကင္ ဘုံသို႔ ကယ္တင္ႏိုင္သည္ ဟူေသာ အယူ၌ အလြန္ စဥ္းစား စရာ မ်ားေၾကာင္းကို သတိ ထားရန္ ေကာင္းလွသည္ေပ၏ ။ စဥ္းစား၍ ယုံၾကည္ၾကပါကုန္။
#လယ္တီဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီး ေရးသား ၿပဳစုေတာ္မူေသာ ခရစ္ေယာဝါဒ ပုစၧာက်မ္း ၊ ဧဝံေဂလီ ပုစၧာ အေျဖက်မ္းမွ ေကာက္ႏွဳတ္တင္ျပသည္။
ဤ ပုစၧာတြင္ ကြ်န္ေတာ္႔ အတြက္ ဗဟုသုတျဖစ္ေစေသာ အဓိက အခ်က္မွာ ဘာသာျခားတို႔သည္ လူ သတၱဝါ ကမၻာမိုး ေျမ ေတာေတာင္ ေၾကးငွက္ တို႔အား ထာဝရ ဘုရားသခင္မွ ဖန္ဆင္းေတာ္မူသည္ ။
ထို ထာဝရဘုရားသခင္အား မည္သူက ဖန္ဆင္းသနည္းဟု ေမးေသာ္ မည္သူမွ် မဖန္ဆင္း အေၾကာင္းမဲ့ သူဟာသူျဖစ္ေန သည္ ျဖစ္ျခင္တိုင္းျဖစ္ေနသည့္ အဓိစၥသမုပၸႏၷဝါဒ သည္လဲ မည္၏ ။ အေဟတုကဒိဌိ လဲမည္ေပသည္။
ထိုသူတို႔သည္ ဗုဒၶ အလိုျဖစ္ေသာ 'ပဋိစၥသမုပၸါဒ္' တရား ႏွင့္ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ႀကီး ဆန္႔က်င္ေသာ အဓိစၥသမုပၸႏၷဝါဒ ကို ဆုပ္ ကိုင္၍ ထာဝရဘုရား ဟူေသာ ပညာတ္ တရားတို႔၌ ယစ္မူး ၍ ေနေလ၏။
ဗုဒၶဘာသာဝင္ တို႔သည္ ဘုရား အလိုက် " ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ " ျဖစ္ေသာ အေၾကာင္း ေၾကာင့္ ၿဖစ္ေသာ အက်ိဳးကို သက္ဝင္ ယုံၾကည္ၾက၍ ဘာသာျခားတို႔သည္ " အဓိစၥသမုပၸႏၷဝါဒ " ဟုဆိုေသာ အေၾကာင္းမဲ႔စြာ ျဖစ္ေပၚ လာေသာ အက်ိဳး ကို ယုံၾကည္ၾကေပ၏ ။
ထင္းရွားရာကို ၿပရပါမူ ထာဝရ ဘုရားသခင္သည္ မည္သည့္ ပေရာဂ အေၾကာင္းတစ္စုံတစ္ရာ မပါပဲ သူ႔ အလိုက် သူ႔ကိုယ္ သူ သူဖန္ဆင္း၍ ျဖစ္ခ်င္တိုင္းျဖစ္လာျပီးမွ ကမၻာ ေလာက ကိုဖန္ဆင္းေလသည္။
ဘာသာျခားတို႔၏ အယူသည္ပင္ ေရွ႕ေနာက္ မညီတာကို ေတြ႕ရ ေပသည္။
ထာဝရ ဘုရားသခင္၏ ဖန္ဆင္းျခင္း ဟူေသာ အားထုတ္မွု ပေရာဂေၾကာင့္ လူ သတၱဝါ ကမၻာ မိုးေျမ ေန လ နကၡတ္ ပင္လယ္ သမုဒၵရာ တို႔ ၿဖစ္ေပၚလာရျခင္းသည္ ဖန္ဆင္းသည္ ဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ ၿဖစ္လာေသာ အက်ိဳးေပတည္း ။
ဤသည္မွာ " ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ " ျဖစ္၍ မည္သူ မည္ဝါ ဟူေသာ အျခား တစ္စုံ တစ္ရာ၏ အစြမ္းအစ ပေရာဂ မပါပဲ ျဖစ္၍ လာရေသာ ထာဝရ ဘုရားသခင္သည္ အေၾကာင္းမဲ့ေသာ " အဓိစၥသမုပၸႏၷဝါဒ " သာလွ်င္ျဖစ္ေန၍ ေရွေနာက္ မညီေသာ ဝါဒ သာ ၿဖစ္ပါေပသည္။
အပၸမာေဒန သမၸာေဒထ
မင္း သန္း ႏိုင္
No comments:
Post a Comment