အေမ့ရဲ႕ ရင္ခြင္ ထဲမွာ အိပ္ေပ်ာ္ သြားတဲ့ ညေတြ နဲ႔ အေဖ့ ရဲ႕ အိပ္ယာဝင္ ပံုျပင္ေတြ ဟာ ယခု အခ်ိန္မွာ ျပန္ေတြး လိုက္တိုင္း လြမ္းဆြတ္ မိတယ္။
ဘာပဲေျပာေျပာ ကေလး ဘဝ ဆိုတာ တစ္ကယ္ေကာင္းတယ္။ ျဖဴစင္တယ္ ဘာမွ အေရာင္ ဆိုးထားျခင္း မရိွ သလို ဟန္ေဆာင္ မူလည္း ကင္းမဲ့တယ္။
ရန္ျဖစ္ ခဲ့တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ ေက်ာင္းခန္း ထဲက ဆရာမ ရဲ႕ ဆူပူ သံေတြကို တစ္ခါ တစ္ေလ ျပန္ေတြး မိရင္ ရင္ထဲ အေတာ္ေလး လြမ္းဆြတ္ မိတယ္။
ေသခ်ာ တာ ကေတာ့ ေနာက္ တစ္ၾကိမ္ အဲဒီလို အခြင့္အေရးေတြ မရနိုင္ေတာ့ ဘူးေလ။ ငယ္စဥ္ ဘဝတုန္း က သူငယ္ခ်င္း ဆိုတာ သူ႔မုန္႔ လုစား၊ ကိုယ္မုန္႔ သူစားနဲ႔ အဆင့္ အတန္းေတြ ေငြေၾကး ခ်မ္းသာ မူေတြ နဲ႔ ခြဲျခား မထား ခဲ့ဘူး။
ယခု အခါ သူငယ္ခ်င္း ဆိုတာ အဲဒိလို မဟုတ္ေတာ့ဘူး။
အပူ အပင္ေတြ ျပည့္နွက္ေန တဲ့ လူၾကီး ဘဝကို တစ္ခါ တစ္ရံ စြန္႔လႊတ္ လိုက္ခ်င္ မိျပီ။
စာဖတ္သူေတြေရာ.....
ေက်ာ္လင္းႏိုင္
From...yoyarlay
No comments:
Post a Comment