ေလာက ဓမၼတာ တိုးတက္ျခင္းႏွင့္ ဆုတ္ယုတ္ျခင္း ဟူ၍ ႏွစ္မ်ဳိးရွိရာ ဤေလာက၌ ရွိရွိသမွ် လူ အေပါင္း တုိ႔သည္ တုိးတက္ျခင္း ကိုသာ လိုလား ႏွစ္သက္ၾကၿပီး ဆုတ္ယုတ္ျခင္းကို မည္သူ တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ် မလိုလား ၾကေခ်။
တုိးတက္ ႀကီးပြားလိုေသာ္ လံု႔လ ဝီရိယ စိုက္ထုတ္၍ ဥာဏ္ အေျမာ္အျမင္ ရွိရေပမည္။လံု႔လ ဝီရိယ ၏ ဆန္႔က်င္ဘက္ မွာ ပ်င္းရိျခင္း ျဖစ္၏။
ပ်င္းရိျခင္း ေျခာက္မ်ဳိး ရွိေၾကာင္း ပညာရွိ တုိ႔ ျပဆုိ ခဲ့ရာ ခ်မ္းလွေသးသည္ ဟူေသာ အေၾကာင္းျဖင့္ ပ်င္းရိျခင္း၊ ပူလွေသးသည္ ဟူေသာ အေၾကာင္းျဖင့္ ပ်င္းရိျခင္း ၊ ေစာလြန္းေသး သည္ ဟူေသာ အေၾကာင္းျဖင့္ ပ်င္းရိျခင္း၊ မိုးခ်ဳပ္ လွၿပီဟူေသာ အေၾကာင္းျဖင့္ ပ်င္းရိျခင္း၊ ဆာေလာင္ လွေသးသည္ ဟူေသာ အေၾကာင္းျဖင့္ ပ်င္းရိျခင္း၊ ဝမ္းဝ လွေသးသည္ ဟူေသာ အေၾကာင္းျဖင့္ ပ်င္းရိျခင္း တုိ႔ျဖစ္သည္။
တုိးတက္ ႀကီးပြားလိုေသာ္ လံု႔လ ဝီရိယ စိုက္ထုတ္၍ ဥာဏ္ အေျမာ္အျမင္ ရွိရေပမည္။လံု႔လ ဝီရိယ ၏ ဆန္႔က်င္ဘက္ မွာ ပ်င္းရိျခင္း ျဖစ္၏။
ပ်င္းရိျခင္း ေျခာက္မ်ဳိး ရွိေၾကာင္း ပညာရွိ တုိ႔ ျပဆုိ ခဲ့ရာ ခ်မ္းလွေသးသည္ ဟူေသာ အေၾကာင္းျဖင့္ ပ်င္းရိျခင္း၊ ပူလွေသးသည္ ဟူေသာ အေၾကာင္းျဖင့္ ပ်င္းရိျခင္း ၊ ေစာလြန္းေသး သည္ ဟူေသာ အေၾကာင္းျဖင့္ ပ်င္းရိျခင္း၊ မိုးခ်ဳပ္ လွၿပီဟူေသာ အေၾကာင္းျဖင့္ ပ်င္းရိျခင္း၊ ဆာေလာင္ လွေသးသည္ ဟူေသာ အေၾကာင္းျဖင့္ ပ်င္းရိျခင္း၊ ဝမ္းဝ လွေသးသည္ ဟူေသာ အေၾကာင္းျဖင့္ ပ်င္းရိျခင္း တုိ႔ျဖစ္သည္။
၂၁ ရာစုေခတ္ သည္ သိပၸံႏွင့္ နည္းပညာ တုိ႔ အရွိန္အဟုန္ျဖင့္ တုိးတက္ လာသည္ႏွင့္ အမွ် အရာ အားလံုး တုိ႔သည္ လည္း အေျပာင္းအလဲ ျမန္ဆန္လွသည္။ တုိးတက္ ႀကီးပြားလိုသူ ဟူသေရြ႔ တုိ႔သည္ မိမိ တုိ႔၏ အခ်ိန္ ကို အက်ဳိးရွိစြာ အသံုးခ် တတ္ၾကရ မည္ ျဖစ္သည္။
ေလာက တြင္ ရွိသမွ်ေသာ အဖုိးတန္ ဆုိသည္တုိ႔ထက္ အဆေပါင္း ေျမာက္ျမားစြာ တန္ဖုိး ရွိေသာ အခ်ိန္ ကို ေကာင္းစြာ အသံုး ခ်တတ္မွသာ ေအာင္ျမင္ တုိးတက္ ႀကီးပြားခ်မ္းသာမႈ ရရွိႏုိင္ မည္ျဖစ္သည္။
ေလာက တြင္ ရွိသမွ်ေသာ အဖုိးတန္ ဆုိသည္တုိ႔ထက္ အဆေပါင္း ေျမာက္ျမားစြာ တန္ဖုိး ရွိေသာ အခ်ိန္ ကို ေကာင္းစြာ အသံုး ခ်တတ္မွသာ ေအာင္ျမင္ တုိးတက္ ႀကီးပြားခ်မ္းသာမႈ ရရွိႏုိင္ မည္ျဖစ္သည္။
လံု႔လ ဝီရိယ စိုက္ထုတ္ ၍ ႀကိဳတင္ ျပင္ဆင္ျခင္းျဖင့္ ေအာင္ပြဲ ဆင္ႏိုင္ေၾကာင္း ဥပမာ အျဖစ္ ရွင္နာဂ ေသနမေထရ္ႏွင့္ မိလိႏၵ မင္းႀကီးတုိ႔ အေမးအေျဖ သာဓက ရွိခဲ့သည္။
မိလိႏၵမင္းႀကီး ၏ လံု႔လ ဝီရိယႏွင့္ သက္ဆိုင္ေသာ ေမးခြန္းကို အရွင္ နာဂေသန က ျပန္ လည္ ေျဖၾကားရာ၌ ''မင္းႀကီး အမႈကိစၥ ေပၚေပါက္မွ ျပဳအပ္ေသာ လံု႔လ ဝီရိယတုိ႔သည္ အမႈ ကိစၥ တုိ႔ကို ၿပီးစီးတတ္ သည္ မျဖစ္။ အမႈကိစၥ မေရာက္မီ မေတြ႕မီ အခါ ေရွးဦးစြာ က ျပဳ အပ္ေသာ လံု႔လ ဝီရိယ သာလွ်င္ အမႈ ကိစၥတုိ႔ ကို ၿပီးစီး ေစတတ္၏။
မင္းႀကီး ဥပမာ ေသာ္ကား မင္းႀကီးသည္ အၾကင္အခါ၌ ေရမြတ္သိပ္သည္ ျဖစ္အံ့။ ထုိ အခါ ေရေသာက္ အံ့ေသာ ငွာ ေရတြင္း ေရကန္ တုိ႔ကို မတူးေခ်။ ေရွးဦးစြာမွ သာလွ်င္ ေရ ကို ေသာက္ ရေခ် မည္။
မင္းႀကီး စစ္ထိုး အံ့ေသာငွာ ရန္သူေပၚလာ အံ့။ ထုိအခါ မင္းႀကီးသည္ ၿမိဳ႕၊ က်ဳံး၊ တံတုိင္း (ျပအိုး)၊ ပစၥင္ရင္တား တုိ႔ကို ျပဳလုပ္ အံ့ေလာ။ မ်ဳိးရိကၡာ စပါးတုိ႔ကို စု႐ံုးအံ့ေလာ။ ထုိအခါ ဆင္ အတတ္၊ ျမင္း အတတ္ တုိ႔ကို သင္အံ့ေလာ ဟူ၍ ျပန္လည္ ေမးျမန္းသည္။
မိလိႏၵ မင္းႀကီး က ''အရွင္ဘုရား ထုိသုိ႔ မဟုတ္ပါ။ ေရွးဦးစြာက အမႈတုိ႔ကို ႀကိဳတင္၍ ျပဳရေခ် သည္''ဟု ေလွ်ာက္ထားေသာ္ ရွင္နာဂေသန က'' မင္းႀကီး ထုိ႔အတူ အခါ မေရာက္မီက စ၍ ျပဳ အပ္ေသာ လံု႔လ ဝီရိယ သည္ သာလွ်င္ အမႈ ကိစၥတုိ႔ ကို ၿပီးစီး ေစႏုိင္၏။
ထုိ႔ေၾကာင့္ အမႈကိစၥ မရွိမီက ေရွးဦးစြာ လံု႔လ ဝီရိယ ျပဳအပ္သည္'' ဟု မိလိႏၵ မင္းႀကီးအား ရွင္း လင္း ေဖာ္ျပ ဆံုး မေတာ္မူခဲ့သည္။
လံု႔လ ဝီရိယ စိုက္ထုတ္ ရာ၌ အေၾကာင္းအက်ဳိး၊ အေကာင္းအဆုိး တုိ႔ကို ပိုင္းျခား ေဝဖန္ႏိုင္စြမ္း ရွိရေပ မည္။ ဆင္ကန္း သည္ လမ္းမွန္း မသိ၊ ေတာခ်ဳံမွန္း မသိ ဇြတ္တိုး ၍ သြား သကဲ့သုိ႔ ဥာဏ္ အေျမာ္ အျမင္ နည္းပါးသူ သည္ အမွန္အမွား ကို မသိ၊ ထင္ရာျမင္ ရာ ေျပာ ဆုိ ျပဳမူ တတ္ ၾက သည္ ကို ရည္ၫႊန္း၍ စာဆုိ ရွင္မဟာ ရ႒သာရက ''က်စ္လ်စ္ မရွိ၊ အၿငိၿငိတည့္၊ ဟုတ္လိႏုိးႏိုး၊ ဆင္ကန္းတုိး သို႔''ဟူ၍ ဥပမာ ခိုင္းႏိႈင္းခဲ့သည္။
သို႔ျဖစ္ ၍ ႀကီးပြား တုိးတက္ လိုသူတုိင္း သည္ အပ်င္းေျခာက္ပါး ကို ေရွာင္၍ လံု႔လဝီရိယ စိုက္ထုတ္ ကာ အစား ျပန္ မရႏုိင္သည့္ တန္ဖုိး ရွိေသာ အခ်ိန္တုိ႔ ကို အသံုး ခ်၍ မိမိ သူတစ္ပါး ႀကီးပြား တုိးတက္ေရး အတြက္ အေျမာ္ အျမင္ ရွိရွိျဖင့္ ေဆာင္ရြက္ ၾကရမည္ ျဖစ္ေပသည္။
Written by အာယု
ၿမ၀တီ မွ မွ်ေ၀ေဖၚၿပသည္
No comments:
Post a Comment