ၿပဳစားသူမ်ားက လူကိုပဲ ျပဳစားတတ္သလား ...

                                                                        Online Photos

ႏြားတစ္ေကာင္ ေနမေကာင္းျဖစ္ေနသည္။ လယ္ထဲေခၚလို႔လည္း မရ။ လွည္းလည္း မဆြဲခ်င္၊ ေက်ာေပၚကို တစ္ခုခု တင္ရံုမေျပာႏွင့္ ၀ပ္ေနရာမွ မထေခ်။ ႏြားရွင္မွ ပထမေတာ့ ရိုက္ႏွက္မိေသးသည္။ အတြင္းဒဏ္မ်ားရွိေလမလားထင္ျပီး တိရိစၧာန္ကုဆရာ၀န္ျဖင့္ျပေသးသည္။ ၁၅ ရက္ခန္႔ ေဆးကုလို႔ မေပ်ာက္ႏိုင္၍ ပ ေယာ ဂ စစ္ေဆးေသာဆရာကို ႏြားရွင္က လာပင့္ေလသည္။ ဆရာမွာ ထိုႏြားကို ကိုင္ၾကည့္ရာ ႏြားတြင္ ကမၼစိဒၶိသေဘာ ကပ္ျငိေနေၾကာင္း သိေလသည္။ 

သို႔ရာတြင္ ဆရာစဥ္းစားသည္က အမွီခံရသူက ႏြားျဖစ္ေန၍ မည္သို႔ လူေတြ ျမင္သာေအာင္ ပူးကပ္ခိုင္း၍ သင့္မည္နည္း။ စကားေျပာခိုင္းလွ်င္လည္း ဘြတ္အဲပဲ အသံထြက္သည့္ႏြားက လူနားလည္သည့္ စကားေျပာႏိုင္ရန္ အသံအိုး ေျပာင္းႏိုင္ပါမည္လား ....

သူစစ္ေဆးခဲ့သမွ် သက္တမ္းတစ္ေလွ်ာက္တြင္ေတာ့ လူစကားေျပာႏိုင္ေသာ ႏြားဟူ၍ မရွိခဲ့ပါေပ။ သို႔ေသာ္ ယခုႏြားသည္ တကယ္ကို အပမွီေနေခ်ျပီ။ ဆရာသည္ ႏြားကို ကိုင္လ်က္ အာရံုခံလိုက္ေလသည္။ ထိုစဥ္ သရဲ တစ္ေကာင္ ေရာက္လာသည္ကို သိလိုက္ေလသည္။ ထိုႏြားသည္ အျငိမ္မေန သရဲပူးေနေသာေၾကာင့္ တည္း။

ႏြားျဖစ္ေန၍ လူမ်ားလို ၾကမ္းျပင္မွာ တင္ပလင္လည္း ေခြခိုင္းလို႔မရ။ ဒူးေပၚလက္တင္ခိုင္းလို႔လည္း မျဖစ္။ သို႔ေသာ္ ဆရာ့အတြက္ လုပ္ရန္နည္းလမ္းတစ္ခု ရွိေလသည္။ မိမိအစြမ္းေၾကာင့္ ေရာက္လာေသာ သရဲသည္ ထိုႏြားကို တစ္ခုခု ျဖစ္ေစခဲ့သည္မွာ ေသခ်ာသည္။

သရဲမွ လာေရာက္ပူးကပ္ေနေသာ္လည္း ႏြားမွ လူစကားမေျပာႏိုင္ေသာေၾကာင့္ စိတ္ျဖင့္သာ ေမးရေလ သည္။

" ေဟ့ မင္း သရဲ .. မလား၊ မင္းဘယ္မွာေနတာတုန္း "

" က်ဳပ္ ဟို မယ္ဇယ္ပင္မွာေနပါတယ္။ က်ဳပ္ကို ဘာလို႔ ေခၚရတာလဲ "

" မင္းကို ငါမေခၚရေသးပါဘူးကြာ၊ မင္းဖာသာ လာပူးတာေလ၊ ကဲ မင္း ဒီႏြားကို ဘာလို႔လုပ္တာလဲ "

" ဗ်ာ !!! က်ဳပ္ ဘာလုပ္လို႔လဲဗ်၊ ဘာမွ မလုပ္ပါဘူး၊ အခုေတာင္ က်ဳပ္ အပင္ေပၚမွာ ထိုင္ေနတုန္းရွိေသးတယ္၊ ဘယ္သူလဲေတာ့ မသိဘူး က်ဳပ္ကို တြန္းခ်ျပီး အဲဒီက ေခၚေနတယ္ဆိုလို႔ လာရတာ၊ ဒီေရာက္ေတာ့ အခု ႏြားကိုယ္ထဲကို ဘယ္လိုေရာက္သြားမွန္းကို မသိဘူးဗ် "

" မင္းလိမ္ေနတာလား၊ မင္း ဒီႏြားကို တကယ္ဘာမွ မလုပ္ဘူးလား "

" မလိမ္ေပါင္ဗ်ာ တကယ္ေျပာတာပါ " " ဒါနဲ႔ မင္း လူ႔ဘ၀တုန္းက ဘာအလုပ္လုပ္သလဲကြ "

" က်ဳပ္က ႏြားေက်ာင္းသားပါ။ ခုေနေနတဲ့ မယ္ဇယ္ပင္ဆိုတာ က်ဳပ္လူ႔ဘ၀တုန္းက ႏြားေက်ာင္းရင္း တက္ေဆာ့ေနက်၊ အဲလို တက္ေဆာ့လို႔လည္း က်ဳပ္ အပင္ေပၚက ျပဳတ္က်ျပီး ေသရတာ၊ အဲမွာ သရဲျဖစ္တာပဲထင္တယ္ "

" အဲ အဲ .. တစ္ခုေတာ့ ရွိတယ္ဗ်၊ က်ဳပ္က ႏြားေက်ာင္းသားဆိုေတာ့ ႏြားျမင္ရင္ မေနႏိုင္ဘူး၊ စီးခ်င္တဲ့ ၀ါသနာကရွိတာကိုး။ က်ဳပ္ လြန္ခဲ့တဲ့ လဆန္းပိုင္းတုန္းက ဒီႏြားလားေတာ ့မသိဘူး ... ႏြားတစ္ေကာင္ေပၚကို စီးခ်င္တာနဲ႔ ခုန္ခ်ခဲ့ဖူးတယ္ ၊ ဒီလိုခုန္ခ်တာနဲ႔ ဒီႏြား ဘာမွ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူးဗ်ာ၊ က်ဳပ္ကို မစြပ္စြဲပါနဲ႔ " " မစြပ္စြဲပါဘူး၊ ဒါေပမယ့္ ... "

" မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ၊ က်ဳပ္ခုန္ခ်ျပီး သူ႔ေက်ာေပၚေရာက္သြားေတာ့လည္း ႏြားက သြားလ်က္ပဲကို၊ က်ဳပ္ က ႏြားေတြကို ခ်စ္တယ္ဗ် အဲလို လုပ္ပါ့မလား "

" ေအး ... မင္းက ႏြားကို ရန္ျပဳလိုတဲ့စိတ္မဟုတ္ပဲ ႏြားစီးခ်င္တာေၾကာင့္ ခုန္ခ်တာ၊ ဒါေပမယ့္ မင္းခုန္ခ်တဲ့အခ်ိန္မွာ အျမင့္ကလည္းျဖစ္တယ္၊ မင္းစိတ္ကလည္း ႏြားရဲ႕ ေက်ာျပင္ကို စိတ္စူးစိုက္အား မ်ားခဲ့တယ္မလား ... ေသခ်ာစဥ္းစားကြာ " " ဒါေတာ့ ဟုတ္ပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ က်ဳပ္လုပ္တာမဟုတ္ဘူး "

" ေအးပါ .. မင္းစိတ္ကေတာ့ ေဘးျဖစ္ေစလိုလို႔ မဟုတ္ေပမယ့္၊ မင္းမွာရွိတဲ့အစြမ္း တစ္ခုခုေၾကာင့္ ႏြား ကို ေဘးျဖစ္ေစခဲ့တာေတာ့ မင္းမျငင္းနဲ႔၊ အခု မင္းငါ့ဆီ အလိုလိုေရာက္လာရတာကိုပဲၾကည့္၊ မင္းက ထိခိုက္ေစလိုတာ မဟုတ္ေပမယ့္ မင္းခုန္ခ်လို႔ ျဖစ္တာေၾကာင့္ မင္း ပ ေယာ ဂ မကင္းလို႔ မင္းလာပူးရတာ မဟုတ္လား "

" ဟုတ္လား ... ဒါျဖင့္လည္း က်ဳပ္ ေနာက္ဆို ႏြားစီးလို႔မရေတာ့ဘူးလား "

" စီးခ်င္ရင္ေတာ့ ေျဖးေျဖးတက္စီးပါကြာ၊ အျမင့္ကေန ခုန္ခ်တာမ်ိဳးဆို ၊ သူတို႔မွာ ထိတာ ခု မင္းကိုယ္ေတြ႔ပဲ ၊ အဲ မင္း စိတ္ၾကိဳက္စီးလို႔ ၀သြားရင္ေတာ့ ႏြားမွာ မင္းကိုယ္ေငြ႔ ကမၼစိဒၶိမက်န္ေအာင္ေတာ့ မထိပဲနဲ႔ သပ္ခ်ေပးခဲ့ကြ ၊ ဒါမွ မင္းခ်စ္တဲ့ႏြားေတြ ေဘးကင္းမွာ " " ေၾသာ္ ဟုတ္ ဟုတ္ ေတာ္ေသးတာေပါ့ဗ်ာ၊ က်ဳပ္က ႏြား မစီးရေတာ့ဘူးလားလို႔ "

" ကဲ ကဲ မင္း ျပန္ထြက္ေတာ့ မသြားေသးခင္ေတာ့ မင္း ဒီႏြားကို မင္းတတ္ႏိုင္သေလာက္ ေက်ာျပင္ကို လက္နဲ႔ မထိပဲ သပ္ခ်ေပးကြာ၊ ထြက္ေတာ့၊ က်န္တာ ငါဆက္ကုလိုက္မယ္ ဟုတ္လား "

" ဟုတ္ ဟုတ္၊ သပ္ခ်ေပးမယ္၊ ထိလို႔ေရာ ထိျပီးသပ္ခ်လို႔ေရာ မရဘူးလား၊ "

" ေၾသာ္ ထိျပီး သပ္ခ်ရင္ မရတာေတာ့ မဟုတ္ဘူးေပါ့၊ ဒါေပမယ့္ မင္းသပ္ခ်မယ့္ မင္းလက္မွာ မင္းကိုယ္ေငြ႕ ပါတယ္ေလကြာ။ အဓိကက ကြာ၊ မင္းေၾကာင့္ ျဖစ္တဲ့ ေရာဂါကို မင္းက တကယ္ကို ေပ်ာက္ေစခ်င္စိတ္နဲ႔ စိတ္စူးစိုက္ျပီး သပ္ခ်ရမွာကြ " " ဟုတ္ ဟုတ္ နားလည္ျပီ က်ဳပ္သြားလို႔ရျပီလား " " ေအးေအး ထြက္ေတာ့ သပ္ခ်ျပီးရင္ သြားလို႔ရျပီ "

သို႔ျဖင့္ ဆရာသည္ ထိုႏြားတြင္ ပူးကပ္ေနေသာ သရဲအား စိတ္မေနာျဖင့္ စကားေျပာဆိုျပီးေနာက္ သူကိုယ္တိုင္ ကုသလိုက္ရာ မူလက ႏြားမွာ မထႏိုင္ပဲ ၀ပ္ဆင္းေနရာမွ ထ၍ ရပ္ႏိုင္ေလသည္။  သို႔ျဖင့္ တစ္ရက္ ကို ၁ၾကိမ္ ႏွစ္ရက္ ဆက္၍ ကုသလိုက္ရာ ႏြားမွာ လုပ္ငန္းခြင္သို႔ ၀င္ႏိုင္ေသာ အေနအထား သို႔ ေရာက္ရွိသြားေလေတာ့သည္။

စာၾကြင္း .... ထိုဆရာသည္ ေနာက္ပိုင္းကုသသည့္ ႏွစ္ၾကိမ္မွာလည္း အဆိုပါသရဲကို ေခၚ၍ စိတ္ျဖင့္ သပ္ခ်ခိုင္းခဲ့ေလသည္။ သရဲမွာလည္း ထိုႏြား ဤသို႔ျဖစ္ရျခင္းမွာ သူ႔ ပ ေယာ ဂ မကင္းဟု လံုး၀ ယံုၾကည္၍ ဆရာမွ ႏြားကိုကုတိုင္း ေဘးနားမွာ လာေရာက္ကူညီ ကုသေပးခဲ့သည္ကို ဆရာမွ တပါး အျခားသူ မျမင္ မသိခဲ့ပါေခ်။

ဤကား ပ ေယာ ဂကို ျပဳသူက မသိပဲ မရည္ရြယ္ပဲ ျဖစ္သြားသည့္ ျဖစ္ရပ္မွန္ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္ ျဖစ္ပါသည္။

  Post by GLZ

From...Facebook