အေသမဦးမီ… ဆည္းဆာရိပ္ဝယ္

ၿပီးခဲ့သည့္ႏွစ္ဆန္းပုိင္း က ကမၻာေပၚတြင္လူသား သန္းေပါင္း ၇ဝဝဝျပည့္ သြားၿပီျဖစ္ေလသည္။ ထုိအထဲတြင္ သက္ႀကီးရြယ္အုိမွာ ဆယ္ရာခုိင္ႏႈန္း (သန္းေပါင္း ၇ဝဝ) ရွိေန သည္။ ၂ဝ၂၅အေရာက္တြင္ ယခုလက္ရွိ သက္ႀကီးဦးေရထက္ႏွစ္ဆ ျဖစ္လာမည္ဟုလည္း ဆုိသည္။

သုိ႕ဆုိလွ်င္၂ဝ၂၅ ၌ကမၻာ႕သက္ ႀကီးဦးေရသည္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ၏ လူ ဦးေရႏွင့္တူညီလာမည္ လည္း ျဖစ္ သည္။ ျမန္မာႏုိင္ ငံ တြင္ေတာ့ လူဦးေရသန္း၆ဝတြင္ သက္ႀကီး ရြယ္အုိအခ်ဳိး အစားက လာမည့္ ႏွစ္ႏွစ္ အတြင္း မွာ ပင္ ဆယ္ ရာ ခုိင္ႏႈန္း အထိ တုိးတက္လာ မည္ျဖစ္ ရာေျခာက္သန္းေက်ာ္ မွ်ရွိ လာမည္ဟုပင္ ခန္႔မွန္းၾကည့္ ႏုိင္ ပါသည္။

ျမန္မာ့လူမႈဓေလ့အရ အိမ္ေထာင္တစ္ခုရယ္လုိ႔ ျဖစ္ တည္လာလွ်င္ သူ႕ဘက္ကုိယ့္ ဘက္ မေရြးၾက၊ မၾကည့္ၾက ဘဲ ဆင္းသက္ေပါက္ပြားလာေသာ ရင္ေသြးသား သမီးေျမးျ မစ္မ်ား ႏွင့္အတူ သုိက္သိုက္ ဝန္းဝန္းေန ၾကသည့္ အေလ့ရွိသည္မုိ႔ အစြန္႔ ပယ္ခံသက္ႀကီးရြယ္အုိ အနည္း အက်ဥ္းသာ ေတြ႕ေနရပါသည္။ 

လူမႈဝန္ထမ္း၊ ကယ္ဆယ္ေ ရးႏွင့္ ျပန္လည္ေနရာခ်ထားေရး ဝန္ႀကီးဌာနမွထုတ္ျပန္ထားေသာ စာရင္းအရ -

ျမန္မာႏုိင္ငံတုိင္းေဒသႀကီး ႏွင့္ျပည္နယ္အသီးသီးတြင္ လူမႈဝန္ထမ္းအသိအမွတ္ျပဳ ဘုိးဘြားေဂဟာ ၅၈ လုံးရွိသည္။ ဘုိးဘြားေဂဟာေခၚ သက္ႀကီး ေစာင့္ေရွာ က္ေရးေဂ ဟာႀကီး မ်ားတုိင္းေဒ သႀကီးႏွင့္ ျပည္နယ္ အသီးသီး တြင္ရွိသည္။ 

ကခ်င္တစ္လုံး၊ ကယား ႏွစ္လုံး၊ ခ်င္း တစ္လုံး၊ စစ္ကုိင္း ႏွစ္လုံး၊ တနသၤာရီ ႏွစ္လုံး၊ ပဲခူး ကိုးလုံး၊ မေကြး ငါးလုံး၊ မႏၲေလး ကိုးလုံး၊ မြန္ သံုးလုံး၊ ရခုိင္ႏွစ္လုံး၊ ရန္ကုန္ဆယ့္တစ္လုံး၊ရွမ္း ေလးလုံး၊ဧရာဝတီေျခာက္ လုံး ႏွင့္ေနျပည္ေတာ္တစ္လုံးတုိ႔ ျဖစ္သည္။

ရန္ကုန္တုိင္းေဒသႀကီး ဝန္ႀကီး ခ်ဳပ္ဦးျမင့္ေဆြကေတာ့ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ဘုိးဘြားရိပ္ သာ ၆၁ခု ရွိသည္ဟု ဆုိသည္။ ပုဂၢလိကကုမၸဏီမ်ား၊ ေစတနာ ရွင္မ်ားကေဆာင္ ရြက္ေနသည့္ ေဂဟာမ်ားပါထည့္သြင္းတြက္ ခ်က္ထား သည္ဟု ယူဆရပါ၏။ 

ဘုိးဘြားေဂဟာ ၆၁လုံး တြင္ သက္ႀကီးရြယ္အုိဦးေရ ၂၅ဝဝေက်ာ္ ကုိ ေစာင့္ေရွာက္ ထား သည္။ ရန္ကုန္တုိင္းေဒသ ႀကီးတစ္ခုတည္းမွာပင္အသက္ ၉၅ႏွစ္ႏွင့္ အထက္ ပုဂၢိဳလ္၂၇ဝ ဦးေက်ာ္ ရွိေနသည္။ ရန္ကုန္ တုိင္းေဒသႀကီးသည္သက္ႀကီး ရြယ္အုိ ဦးေရအ မ်ား ဆုံးလည္းျဖစ္ သည္။

ျမန္မာႏုိင္ငံႏွင့္ သက္ႀကီးရြယ္အုိ ေစာင့္ေရွာက္မႈ

အဂၤလိပ္- ျမန္မာ ဒုတိယ စစ္ပြဲအလြန္ ၁၈၅၆ခုႏွစ္က ျဖစ္သည္။ျပင္သစ္ႏုိင္ငံ ပဲရစ္ ၿမိဳ႕မွ ခရစ္ယာန္ ဘုန္းေတာ္ႀကီး ဘီဂင္ဒက္သည္ ျမန္မာႏုိင္ငံ၊ ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ႕သုိ႔ ခရစ္ ယာန္ သာသနာျပဳရန္ ေရာက္ရွိလာခဲ့ သည္။ သူက ျမန္မာစကားကုိ ေကာင္းမြန္ရည္လည္စြာ တတ္ ကြၽမ္းသူျဖစ္သည္။

ၿမန္မာႏုိင္ ငံေဒသ အႏွံ႕အျပားသုိ႔ သြားလာ ခဲ့ၿပီး ဗုဒၶဘာသာဝင္မ်ားႏွင့္ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာေတြ႕ဆုံသည္။သည့္ေနာက္ပုိင္း ရတနာ ပုံ ေနျပည္ေတာ္သုိ႔ေရာက္ရွိ ကာ မင္း တုန္းမင္း တရားႀကီးႏွင့္ ေတြ႕ ဆုံၿပီးဘာ သာေရး ကိစၥ မ်ား ကုိေဆြးေႏြးခဲ့သည္။ 

မင္းတုန္း မင္းကခ်ီးျမႇင့္ေသာ ဆင္သုံး စီး၊ ေလွတစ္စင္းျဖင့္ဘရင္ဂ်ီဘာ သာဝင္မ်ားရွိရာ ေဒသမ်ားသုိ႔ ဗန္းေမာ္အထိ ဆန္တက္ သည္။ ေဂါတမ ဘုရားရွင္၏ဗုဒၶဝင္ ( Life and Legand of Gautama )စာအုပ္ကုိေရးသားၿပီး ၁၈၅၈ခုႏွစ္တြင္ ပုံႏွိပ္ ထုတ္ေဝခဲ့သည္။

 ျပင္သစ္ ဘုန္း ေတာ္ႀကီးဘီဂင္ဒက္သည္ ၁၈၈၉ ခုႏွစ္တြင္ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ စေတာ့ ကိတ္လမ္း(သိမ္ျဖဴလမ္း)တြင္ လူအုိ႐ုံကုိစတင္ တည္ေဆာက္ ခဲ့ၿပီး ေနာက္ ပုိင္း ခရစ္ယာန္ သီလရွင္ဂုိဏ္းသုိ႔ လႊဲေျပာင္း ေပးခဲ့ သည္။သုိ ႔ျဖင့္ ျမန္မာႏုိင္ ငံတြင္လူအုိ ႐ုံေခၚသက္ႀကီး ရြယ္အုိေစာင့္ေရွာက္ေရးေဂဟာ စတင္ေပၚေပါက္ လာခဲ့သည္။

၁၉ဝ၈ခုႏွစ္ဝန္းက်င္တြင္ ထုိလူအုိ႐ုံသုိ႔အသက္၄ဝ အရြယ္ဗုဒၶဘာသာဝင္ျမန္မာ အမ်ိဳး သမီးႀကီး တစ္ဦးျဖစ္ သည့္ မႏၲေလးၿမိဳ႕မွပုိးကုန္သည္ ေဒၚဦးဇြန္လာေရာက္ၿပီး လွည့္ ပတ္ၾကည့္႐ႈသည္။ခုိကုိးရာ မဲ့ျဖစ္ေနေသာ ဘုိးဘြားမ်ားကုိ ေကြၽးေမြးျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ျခင္းသည္ ျမတ္ေသာအလွဴ၊ ျမတ္ေသာဒါနျဖစ္သည္ကုိ ေတြးမိသည္။ ခရစ္ယာန္သာ သနာျပဳတုိ႔နည္းတူ ဗုဒၶဘာသာျမန္မာလူမ်ိဳးတုိ႔သည္လည္း ထုိ လုပ္ငန္းကုိလုပ္ေဆာင္သင့္ သည္ဟု သူျမင္သည္။

သုိ႔ႏွင့္ ကြယ္လြန္သူ မိဘ ႏွစ္ပါးအား ရည္စူး၍ ခုိကုိးရာ မဲ့သက္ႀကီးရြယ္အုိမ်ား ကုိ ျပဳစု ေစာင့္ေရွာက္ သည့္လုပ္ငန္း တစ္ခုလုပ္ကုိင္ရန္သႏၷိ႒ာန္ ခ်လုိက္ေတာ့သည္။

ပထမလူမႈဝန္ထမ္းအမ်ိဳးသမီး ပါရမီရွင္ေဒၚဦးဇြန္း

ျမန္မာႏုိင္ငံသား ဗုဒၶဘာ သာဝင္တစ္ဦးအေနျဖင့္ ပထမ ဆုံး ခုိကုိးရာမဲ့သက္ႀကီးရြယ္အုိ မ်ားကုိျပဳ စုေစာင့္ေရွာက္ေရး ေဂဟာ(လူအုိ႐ုံ)ဖြင့္၍ ျပဳစု ခဲ့သူေဒၚဦး ဇြန္းကုိ ျမန္ မာသကၠ ရာဇ္၁၂၃ဝျပည့္ႏွစ္ဝါေခါင္ လဆန္း ၅ရက္(ေသာၾကာေန႔)တြင္ ပုိးကုန္သည္ ဦးအီႏွင့္ေဒၚမွ်င္ တုိ႔မွေမြးဖြားခဲ့သည့္။ 

တစ္ဦးတည္းေသာ သမီးျဖစ္ ၍ ပစၥည္း ဥစၥာၾကြယ္ ဝခ်မ္းသာခဲ့သည္။ ဗုဒၶဘာသာကုိယုံၾကည္ ကုိးကြယ္၍ သဒၶါထက္သန္ သူျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ အသက္ ၃ဝအရြယ္မွာပင္ မႏၲေလးၿမိဳ႕ရွိ ပတၱျမားဆရာေတာ္ႀကီးအား အုတ္ေက်ာင္း ေဆာက္ လုပ္ လွဴ ဒါန္းခဲ့ သျဖင့္ပတၱျမားအုတ္ ေက်ာင္းအမ ေဒၚဦးဇြန္းဟုထင္ ရွားခဲ့သည္။ 

အိမ္ေထာင္မျပဳဘဲ မိဘႏွစ္ပါး ႏွင့္အတူေနစဥ္မွာ ပင္ မိဘမ်ား ကြယ္လြန္ခဲ့သျဖင့္ အေမြအားလုံး ရလုိက္ သည္။ ထုိရသမွ် တိုက္အိမ္၊ေငြသား၊ လယ္ယာေျမစသည္တုိ႔ကုိ မမက္ေမာ၊ မိဘႏွစ္ပါးကို ရည္စူး၍အလွဴ အတန္းျပဳ လုိသည္။
 

သုိ႔ႏွင့္ ရန္ကုန္ကုိ စိတ္ေျပ လက္ေပ်ာက္ခရီးထြက္ခဲ့ရာမွ အျပန္တြင္လူအုိ႐ုံတည္၍ သက္ႀကီးရြယ္အုိမ်ား အား ေစာင့္ေရွာက္ သြားရန္ ဆုံး ျဖတ္လုိက္ ျခင္းလည္းျဖစ္သည္။
 

ရန္ကုန္မွ မႏၲေလးသုိ႔ျပန္ေရာက္ ေသာအခါ မင္းကြန္းဘက္တြင္ ထိုလုပ္ငန္းကုိ စတင္အေကာင္ အထည္ေဖာ္သည္။ မင္းကြန္း ရြာရွိမင္းကြန္းေစတီႏွင့္ မင္းကြန္းေခါင္းေ လာင္းႀကီး အနီးေအးခ်မ္းၿငိမ္ သက္ေသာေနရာ တြင္ကမၼ႒ာန္း ေက်ာင္းသုံးေက်ာင္းတည္ ေဆာက္၍ အဘုိးအုိတစ္ဦးႏွင့္ အဘြားအုိႏွစ္ဦး ကုိ ေဒၚဦးဇြန္း ကုိယ္ တုိင္ အေဖာ္ မိန္းကေလး တစ္ဦးႏွင့္အတူစတင္ျပဳစု ေစာင့္ေရွာက္ရာမွျမန္မာ ႏုိင္ ငံတြင္ျမန္မာလူအုိ႐ုံစတင္ ေပၚေပါက္လာျခင္းပဲျဖစ္ သည္။အျပဳစုခံသုံးဦးမွာ အဘုိး ဖုိးဆင့္(၉၅ )ႏွစ္၊ အဘြား ဖြားစုိး (၉၈)ႏွစ္ႏွင့္ဖြားမယ္(၈၅)ႏွစ္တုိ႔ ျဖစ္သည္။

ရွစ္ႏွစ္အတြင္းမွာပင္ မင္းကြန္းလူအုိ႐ုံဟူ၍ ျဖစ္ လာၿပီးအဘုိး၊အဘြား ၂၅ဝ ဦး ကုိလက္ခံေစာင့္ေရွာက္ ႏုိင္ ခဲ့သည္။ မင္းကြန္း တြင္သာမက တစ္ႏုိင္ငံလုံး တြင္လူအုိ႐ုံမ်ား တည္ေထာင္ေစာင့္ ေရွာက္ ခြင့္ ရရန္အႀကံ ရွိသည့္ အတြက္၁၂၈၉တြင္ သထုံ ျမသပိတ္ေတာင္ေျခ၊ ၁၂၉ဝတြင္ေပါင္းတည္၊ ၁၂၉၅တြင္ႏွင္းဆီ ကုန္း(ရန္ကုန္)၊ ၁၂၉၉ တြင္ ပခုကၠဴတုိ႔၌တည္ ေထာင္ခဲ့သည္။ေဒၚဦး ဇြန္းသည္အသက္၆ဝ အရြယ္မွာ ပင္ ေပါင္း တည္ ၿမိဳ႕လူအုိ႐ုံ၌သီလရွင္ ဘဝကူးေျပာင္းကာ ဆရာႀကီးဘြားသုမာ လာျဖစ္လာခဲ့သည္။ 

အသက္၇၆ႏွစ္ အ ရြယ္ ၁၉၄၄ခုႏွစ္၊ ေမလ ၁၁ရက္ေန႔ တြင္ မင္းကြန္းလူအုိ ႐ုံ၌ကြယ္လြန္ခဲ့ သည္။ ယခုဆုိ လွ်င္အဘြားေဒၚဦးဇြန္းမွာ ၁၄၅ႏွစ္ျပည့္ ၿပီျဖစ္သည္။

သာမန္အားျဖင့္ေတာ့ ဘိုးဘြားရိပ္သာမ်ားတြင္ အသက္ ၆ဝအထက္ခုိကိုးရာမဲ့ သက္ႀကီးရြယ္အိုမ်ားကိုလူမ်ဳိး ဘာသာမေရြးလက္ခံေစာင့္ ေရွာက္ေပးၿပီး ဘိုးဘြားမ်ား၏ စား ဝတ္ေနေရး၊က်န္းမာေရးက အစေဆာင္ ရြက္ ေပးႏုိင္ရန္ ရိပ္ သာႀကီးၾကပ္မႈေကာ္မတီမ်ား ဖြဲ႕ကာေရရွည္ရပ္ တည္ႏုိင္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပး လ်က္ရွိ သည္။သက္ႀကီး ရြယ္အိုေစာင့္ ေရွာက္ေရးလုပ္ ငန္းမ်ားကို အစိုး ရမဟုတ္ေသာ ပရဟိတအဖြဲ႕ အစည္းမ်ားကလည္းေဆာင္ ရြက္ေပး ေနမႈမ်ားရွိေနပါသည္။

ခုိကုိး ရာမဲ့သက္ႀကီး ရြယ္အိုမ်ား ကိုရာသက္ပန္ ေစာင့္ေရွာက္ မႈအစီအစဥ္မ်ားကိုကိုယ္ထူ ကိုယ္ထလုပ္ေဆာင္ေနသည့္ Save The Age အဖြဲ႕ ၊Help Age International အဖြဲ႕ ႏွင့္အဘိုးအဘြား ၆၄ဦးကို လက္ခံေစာင့္ေရွာက္ေပးေန ေသာစာေရးဆရာမ (ေဒၚ)သန္း ျမင့္ေအာင္တည္ ေထာင္ထားသည့္ “ဆည္းဆာရိပ္” mဂိလာန ဘိုးဘြားမ်ား ထိန္း သိမ္းေစာင့္ ေရွာက္ေ ရး အဖြဲ႕မ်ားလည္း ရွိေနပါသည္။

ထုိ႔အျပင္ခိုကိုးရာမဲ့ ဘိုး ဘြားတစ္ေထာင္ေက်ာ္ကို ေစာင့္ေရွာက္ေပးထားသည့္ သန္လ်င္ၿမဳိ႕၊သဘာဝတရား ရိပ္သာလို ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း မ်ားလည္း ရွိေနပါသည္။
 

ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ေဟာ ၾကားေတာ္မူေသာ ဓမၼပဒတြင္-

” ဤ ခႏၶာကိုယ္၊ ႐ုပ္သည္ ေဆြးျမည့္ေဟာင္းျမင္း၊ အိုမင္း တတ္၏။ အနာေရာဂါတို႔၏ တည္ရာလည္းျဖစ္၏။ အပုပ္ ရည္ အၿမဲယိုစီး၍ပုပ္ေဆြး ပ်က္ စီးတတ္၏။ အသက္ ရွင္ျခင္း သည္ေသျခင္းလွ်င္အဆံုးရွိ၏” ဟု ေဟာၾကားထား ပါသည္။ သက္ရွိသတၱဝါမွန္သမွ် အိုိ၊ နာ၊ ေသ ဆိုေသာ ေဘးဒုကၡ သံုးမ်ဳိး၌ ေသျခင္းႏွင့္ မဆံုေတြ႕မီ မိမိ ဘဝ၊ မိမိပတ္ဝန္းက်င္မွ ဆင္းရဲႏြမ္းပါး၊ခိုကိုးရာမဲ့ေန ေသာ သက္ႀကီးရြယ္အိုမ်ား အားျပဳ စုေစာင့္ေရွာက္ျခင္းျဖင့္ အေသမဦးမီ ဆည္းဆာရိပ္ ဝယ္ ေမွးစက္ႏုိ င္ရန္ႀကံေ ဆာင္ေပး ၾကပါစို႔ဟုတုိက္ တြန္းလိုက္ ရပါသည္။

သိန္းေအး
ရည္ၫႊန္း- (၁) ပထမျမန္မာမ်ား (မင္းယုေဝ)
(၂) လူမႈဝန္ထမ္း၊ ကယ္ဆယ္ေရးႏွင့္ ျပန္လည္ ေနရာခ်ထားေရးဝန္ႀကီးဌာန ဝက္ဘ္ဆုိက္ စာမ်က္ႏွာ
(၃) အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာမ်ား၊ ေန႔စဥ္ထုတ္ သတင္းစာမ်ား

From...Popularmyanmar.com