Online Photos
တစ္ခါေတာ့ ျမစ္၀ကြၽန္းေပၚ ေဒသတစ္ခုသို႔ ဆရာေတာ္ တရားေဟာႂကြေလ၏။>ထိုေဒသတြင္ မိုးမ်ားသည့္ အတြက္ ေတာင္ယာသမား အမ်ားစုသည္ ႏြား အစား ကၽြဲမ်ားျဖင့္သာ ထြန္ယက္စိုက္ပ်ိဳးၾကရေလ၏။
ကြၽဲမ်ားသည္ သန္မာ ထြားက်ိဳင္းၿပီး ခ်ိဳ ႀကီးမ်ားကားေန၏။ ဆရာေတာ္ သည္ ကြၽဲႀကီးမ်ား ကို ျမင္ေသာအခါ ထိုေဒသ မွ ဒ ကာႀကီး မ်ားကို ယခုကဲ့သို႔ ေမးၾကည့္ေလ၏။
“ဒကာႀကီး ဒီေလာက္ သန္မာတဲ့ ကြၽဲႀကီးေတြက ဒကာႀကီးတို႔ကို ျပန္ၿပီး ရန္ မမူၾက ဘူးလား”
“တစ္ခါ တစ္ေလေတာ့ ရန္မူတယ္ ဘုရား၊ တစ္ေလာက ဟိုဘက္ ရြာက ေတာင္သူတစ္ေယာက္ ကြၽဲ ခတ္ လိုက္တာ ဗိုက္ေပါက္ၿပီး ေနရာမွာတင္ ပြဲခ်င္းၿပီး ေသတာပါေရာလားဘုရား”
“အိုး...ေၾကာက္စရာ ေကာင္းလိုက္တာ၊ ကြၽဲ ထိန္းရတာလည္း ေတာ္ေတာ္အႏၲရာယ္ မ်ားတာပဲ”
“ဒါက ျဖစ္ခဲပါတယ္ ဘုရား၊ သူတို႔ ကြၽဲထိန္းတဲ့ေနရာမွာ ညႇာလိုက္လို႔ပါ”
“ဒကာႀကီးက ဘယ္လို ထိန္းလို႔လဲ၊ ေၾကာက္ေအာင္ ႐ိုက္ႏွက္ထားလို႔လား”
“တစ္ခ်က္ မွ ႐ိုက္ႏွက္စရာ မလိုဘဲ ထိန္းတဲ့နည္း ရွိတယ္ဘုရား”
“ဒကာႀကီးတို႔ နည္းက ဘုန္းႀကီးတို႔လို ေမတၱာသမား နဲ႔ ကိုက္တာေပါ့၊ ဘယ္လို ထိန္းတာလဲ”
“အလုပ္ နဲ႔ ထိန္းတာပါ ဘုရား၊ လယ္ခ်ိန္ လယ္ထြန္တယ္၊ ယာခ်ိန ္ယာထြန္တယ္၊ လယ္ေတြ၊ ယာေတြ မရွိရင္ ေရခပ္ ခိုင္းတယ္။ ေရစည္ကို လွည္းေပၚတင္ ၿပီးး ျမစ္ေရကို သယ္တယ္။ ေရသယ္စရာ မရွိရင္ ထင္းလိုက္တယ္ဘုရား " ...
“အဲဒီလို မနားတမ္း ခိုင္းေနမယ္ ဆိုရင္ ဒီကြၽဲ ဟာ ပင္ပန္းၿပီး ေညာင္းေနတဲ့ အတြက္ နားရ တဲ့ အခ်ိန္ေလး မွာ ၿငိမ္ေနတာေပါ့ ဘုရား။ ေဒါသျဖစ္ခ်ိန္ကို မေပး ေတာ့ဘူးဘုရား”
“အို...ဒကာႀကီးတို႔ေျပာတဲ့ ကြၽဲ ထိန္းနည္းက ဘုန္းႀကီး အတြက္ေတာ့ တရား တစ္ပုဒ္ ပါပဲ၊ ကြၽဲႀကီး ကို စိတ္ေနရာမွာ ထားၿပီး စိတ္ ကို အလြတ္မထားဘူး အျမဲ ခိုင္းေနမယ္ ဆိုရင္ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ ဆိုတဲ့ ကိေလသာေတြ မ၀င္ႏိုင္ဘူးေပါ့။
ဒါေၾကာင့္ ကိုယ္ေတာ္တို႔ တစ္ေတြလည္း စိတ္ကို အအား မေပးနဲ႔၊ စိတ္ ဆိုတာ မ ေကာင္းတဲ့ ဘက္မွာ ေပ်ာ္တာ အားေနရင္ စာဖတ္၊ စာေရး၊ တရားနာ၊ တရား ေဟာ အဲဒီလို မနားတမ္း လုပ္ၾကပါ လို႔ တိုက္တြန္းပါ တယ္”
ညီေမတၱာ (ေမတၱာရွင္ သံခဲႏွင့္ ပန္းပဲဆရာမ်ား မွ)
Buddhavasa Tiloka
From...Facebook
No comments:
Post a Comment