"သား အေမ့ ကို ငါးရိုးေလးႏႊင္ေပးပါလား အေမ မျမင္ရလို႔..."
"ဟာ..အေမ ကလည္းဗ်ာ ဒီမွာ သားလည္း မနည္းႏႊင္ စားေနရတာ..
အေမ စားေနတာလဲၾကည့္ပါအံုး ထမင္းလံုးေတြကေအာက္က် လု႔ိ ဂရုစိုက္မွေပါ့ အေမရ...."
ထမင္း၀ိုင္း မွ အေမအိုႀကီး ၏ အကူ အညီေတာင္းသံ သည္ သားျဖစ္သူ ၏ ေအာ္ေငါက္သံေနာက္ တြင္ တိုး လွ်ိဳးေပ်ာက္ကြယ္ သြား၏... အသက္ ၆၀ ေက်ာ္ေနျပီျဖစ္ေသာ သူမ အတြက္ ထမင္း တစ္လုတ္ ကို ပါးစပ္ထဲ ထည့္ဖို႔ လက္ေတြ က ငယ္ငယ္ ကလို သန္သန္ မာမာ မရွိေတာ့...
ဇရာ ၏ ႏွိပ္စက္မႈ သည္ သူမ တစ္ကိုယ္လံုး ကို တုန္တုန္ ခ်ိခ်ိ ျဖစ္ေစခဲ့သည္.. သူမ ၏ အေတြး မ်ားသည္ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္သံုးဆယ္ေက်ာ္ ဆီသို႔ တေရြ႔ေရြ႔ ျပန္ေရာက္သြား သည္...
သား ငယ္ငယ္ က ထမင္း စားသည့္ အခါ ထမင္းလံုးမ်ားေပပြ ၍ ၾကမ္းျပင္ ေပၚတြင္ လည္း ျပန္႔က်ဲက် လွ်က္.... ထိုဟာမ်ား ကို ရွင္းရသည့္ အျပင္ အရိုးစူး မွာ စိုး၍ အရိုးႏႊင္ေပး ရသည္....
ႏႊင္ေပးသည့္ၾကား က မေတာ္ တဆ သား အရိုးစူးသည့္ အခါ အရိုးျမန္ျမန္ က်ေစဖို႔ ငွက္ေပ်ာသီးေခ်ာ့႔ ေကၽြး ၍ သား ၏ ရင္ဘတ္ေလး ကို ၾကင္ၾကင္နာနာ သပ္ေပးၿပီး မိမိ၏ ေသခ်ာ ဂရုမစိုက္မႈ အတြက္ကိုယ့္ကို ကိုယ္ အျပစ္တင္မဆံုး ျဖစ္ခဲ့ရသည္...ခု သူမ ကိုေတာ့သားသည္ ထိုသို႔ မဟုတ္ခဲ့....
သားေရခ်ိဳးသည့္ အခါ ေရဇလံု ထဲတြင္ ေပ်ာ္ပါးျမဴးတူးေနသည့္ သားကို ေခ်ာ္လဲမွာ စိုး၍ ထိန္းေက်ာင္းေပးခဲ့ ဂရု တစိုက္ ေရခ်ိဳးေပးခဲ့ ရသည့္ သူမ.. ခု ေရခ်ိဳးခန္း ထဲ ရွိေရညိွ မ်ားျဖင့္ ေခ်ာေနေသာၾကမ္းျပင္ ကို အေမေခ်ာ္ လဲမွာ စိုး၍ တိုက္ခၽြတ္ ရွင္းလင္းေပးရမွန္း သား သတိမထား မိခဲ့...
ေရခ်ိဳးၿပီးတိုင္း သနပ္ခါး လိမ္းတတ္ သည့္ သူမ အတြက္ "သား ကိုယ္တိုင္ေသြးထားတာေမေမ လိမ္းဖို႔ "ဆိုသည့္ အေျပာမ်ိဳး သား ပါးစပ္ဖ်ားက ထြက္က် လာသည္ကို သူမ လိုခ်င္မိသည္...
သို႔ေသာ္ ငယ္စဥ္ က သားကိုေပါင္ေပၚ တင္၍ မိမိေသြးထား သည့္ သနပ္ခါး ကို သားမ်က္ႏွာေပၚ ကိုယ္တိုင္ ကိုယ္က် ပါးကြက္ ညီညီ လိမ္းေပးတတ္သည့္ အခ်ိန္မ်ား ကို သား မမွတ္မိေတာ့....
သား လက္သည္း ေၿခသည္းေလးေတြ ကို တပတ္ တခါ ညွပ္ေပးတိုင္း အသားေလး ကို ညွပ္မိမွာ စိုး၍ ဂရု တစိုက္ ညွပ္ေပး ခဲ့သည့္ သူမေမတၱာ...
တခါ တရံ အသားကို ညွပ္မိ၍ သား ဆီမွ စူးခနဲ ထြက္ေပၚလာသည့္ ငုိသံ သည္ သူမရင္ကို ဗေလာင္ ဆူေအာင္ ျပာယာ ခတ္ ေစခဲ့မွန္း သားမသိခဲ့.....
ခု သူမ လက္သည္းေျခသည္းေတြ ရွည္ လာေတာ့ သား ကိုယ္တိုင္ မိမိ ကုိ ဂရုတစိုက္ ညွပ္ေပးတာမ်ိဳး တမ္း တမိ သည္...သို႔ေသာ္ "ဒါေလး လုပ္တာမ်ား အေမရယ္ ကိုယ္တိုင္ပဲ ညွပ္လိုက္ ပါလား သား မအားဘူး" ဆိုေသာ သား အေျပာေအာက္ တြင္ သူမ ၏ စိတ္ကူးေလးမ်ားေပ်ာက္ပ်က္ သြားခဲ့ရသည္ ။
ကေလး ပီပီ ကစားကြင္း သြားရတာ ႏွစ္သက္ေသာ သား အတြက္ တပတ္ တခါ အလုပ္ အားရက္သည္ သားႏွင့္ အတူ ကစားကြင္း တြင္ အခ်ိန္ ကုန္ေစဖို႔ျဖစ္ခဲ့သည္...ေပ်ာ္ရႊင္ျမဴးတူးေနေသာ သားကိုၾကည့္ရင္း
သူမ ရင္ထဲ တြင္ တပတ္လံုး လုပ္ခဲ့ သမွ် အလုပ္ အေမာေတြ အားလံုး ေျပေပ်ာက္ခဲ့ရသည္...
ခုခ်ိန္ ဘုရားသြားခ်င္ ၍ "သား ဘယ္ေန႔အား လဲ အေမ့ ကို လိုက္ပို႔ပါလား"ဟူေသာ ေမွ်ာ္တလင့္လင့္ အေမး ကို အလုပ္ အားရက္တိုင္း သူငယ္ခ်င္း မ်ားႏွင့္ Golf သြား ကစားတတ္ေသာ သား ၏ အခ်ိန္ မ်ားက သားကိုယ္ စား အေျဖေပး ခဲ့သည္ ။
သား ငယ္စဥ္ေက်ာင္းမေနရေသးခင္ ကာလ သူေတြ႔ သမွ် စာမ်ား ကို "ေမေမ ဒါဘာေရးထား တာလဲ ဟင္ သားကို ဖတ္ျပ " ဟူ၍ တြတ္တီး တြတ္တာ ေမးတတ္ သည္.... မိမိ အတြက္ သားေမးတိုင္း ေက်ာင္းမေန ရေသး ဘူး ငါ့သား က စာေတြ စိတ္၀င္စားေနျပီ ဟူေသာ ပီတိျဖင့္ သား ကို ဖတ္ျပ ရ ရွင္းျပရသည္ မွာ
အေမာ တစ္ခုဟု မထင္မွတ္ခဲ့.....
ခု သူမ မ်က္လံုးမ်ား ဇရာ ၏ ႏွိပ္စက္မႈေအာက္တြင္ အရာရာ ကို ၾကည့္ရျမင္ရ သည္ မွာ မႈန္ တ၀ါး၀ါး...
သား ကို ဘာေရး ထားသည္ လဲေမးေတာ့ သားႏႈတ္ဖ်ား မွ ထြက္က် လာသည့္ " ဒီေလာက္ စာလံုးႀကီးႀကီး နဲ႔ေရး ထား တာ မျမင္ရ ဘူးလား အေမရာ "ဆိုေသာ စိတ္ မရွည္ေသာ သား ၏ေအာ္သံ သည္
မာရသြန္ေျပးျပီး ျပန္ လာေသာကစား သမား တစ္ေယာက္ ထက္ သူမ ရင္ကို ပို အေမာဆို႔ေစခဲ့သည္....
သား ငယ္ငယ္က ညအိပ္ခါနီး တိုင္း မိမိ ပံုျပင္ စာအုပ္ေလးေတြ ဖတ္ျပ မွ သား အိပ္ေပ်ာ္ တတ္သည္...
သူမ သည္ သား အတြက္ ပံုေျပာ ဆရာမ တစ္ဦးျဖစ္ခဲ့သည္...သားေမးသမွ်ကို စိတ္ရွည္ လက္ရွည္ ရွင္းျပ ခဲ့သည္..ခု တရားစာအုပ္ေလး ဖတ္ခ်င္သည့္ အခါ သားကို အကူညီေတာင္း မိေတာ့ "အေမကလည္း တရားေခြေတြ ရွိတာပဲ နားေထာင္ပါလား " ဟူေသာ သား ၏ အေျပာ သည္ မႈန္၀ါး၀ါးျဖစ္ေနေသာ
သူမ ၏ မ်က္လံုး အစံုကို ေခတၱ ခဏ မိုးရြာေစခဲ့သည္....
သား သည္ သူငယ္စဥ္ ဘ၀ မိမိ ဂရုစိုက္မႈမ်ား ကုိေမ့ေလ်ာ့ေနခဲ့သည္...
မိမိ ၏ လက္ရွိ အသက္အရြယ္ သည္ လူ႔ ဘ၀၏ ေန၀င္ခ်ိန္ေရာက္ေနျပီ ဆိုတာကို သား သတိ မထားမိခဲ့...
ဇရာေထာင္း လာေသာ သူမ အတြက္ အစစ အရာရာ သည္ ငယ္စဥ္ ကေလး ဘ၀ လို သူတစ္ပါး အကူအညီ မပါဘဲ လုပ္ကိုင္ဖို႔ ခဲယဥ္းသည္ ဆိုတာ သားမသိ.... အကူအညီေပးေသာ ထို သူတစ္ပါး သည္ မိမိရင္ မွ
ေမြးဖြား ခဲ့ေသာ တစ္ဦးတည္းေသာ သားေလး ျဖစ္ေစခ်င္သည္ ကို သားေမ့ေနခဲ့သည္....
ထို ဆႏၵသည္ အသက္ အရြယ္ႀကီးရင့္ ၍ လူပို တစ္ေယာက္ လိုျဖစ္ေနေသာ သူမ အတြက္ သားကို ဒုကၡေပး လိုျခင္း မဟုတ္...
သား ရင္ခြင္ထဲတြင္ေန ၍ သား ၏ ျပဳစုမႈ ကို ေတာင့္တမိသည္...ၾကင္နာမႈ ကို လိုခ်င္ မိသည္..
သား ၏ေမတၱာ ကို ေမွ်ာ္လင့္ မိသည္....မိမိ ဘ၀ ၏ ေနာက္ဆံုး အခ်ိန္ မ်ားကို သား၏ ၾကင္နာေႏြးေထြးေသာ ဂရုစိုက္မႈ မ်ားေအာက္တြင္ ကုန္ဆံုးခ်င္ မိသည့္ မိဘ တစ္ယာက္ ၏ စိတ္ဆႏၵ သက္ သက္ သာျဖစ္သည္....
သို႔ေသာ္ အထီးက်န္ ဆန္လွေသာ သူမ ၏ ဘ၀ သည္ သူမ ၏ စိတ္ကူးႏွင့္ လြန္စြာျခားနား လွသည္.... မိမိ ရင္ခြင္ထဲ တြင္ ေပ်ာ္ရႊင္ျမဴးတူး ေဆာ့ ကစားေနခဲ့ေသာ သား ၏ ငယ္စဥ္ ကာလ ပံုရိပ္ေလး ကို
ျပန္ လည္ျမင္ေယာင္ရင္း သူမ ၏ မ်က္ရည္ တစ္စ သည္ ထမင္း၀ိုင္းေပၚရွိ ထမင္း ပန္းကန္ ထဲသို႔ ေပါက္ ခနဲ...................
"သင္ ၏ ၾကင္နာေႏြးေထြးေသာေမတၱာတရား ကို သင္ ၏ မိဘ မ်ား ေမွ်ာ္လင့္ေနၾကသည္"
ကိုေသာင္း (ပုလဲေျမ)
ဦး ဣႏၵက
No comments:
Post a Comment