တရား အားထုတ္သည့္ အခါ ေမတၱာပို႔ျခင္း၊ အမွ်ေဝျခင္း ကိုလည္း အ ထူး အာရံုစိုက္ျပီး လုပ္သည္။ အခ်ိန္လည္း ေပးသည္။ တရား အားထုတ္ သူမ်ား ေတြ႕ၾကံဳရေလ့ ရွိသည့္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ အာရံု မ်ား ေတြ႕ရ မည္ ဟုလည္း တြက္ဆ ထားျပီးျဖစ္သည္။
ေပၚလာသည့္ အာရံု မွန္သမွ်ကို အဖ်က္ေတြ ဟု သိျပီး မသိမ္း ပိုက္ထားမိ ဖို႔ ကမၼ႒ာန္းျပ ဆရာ မ်ား၏ ဆံုးမ သြန္သင္မႈ မ်ား ကလည္း နားထဲ စြဲေနသည္။
☆ သုသာန္ တစ္ခုႏွင့္ တစ္ခု ဓူတင္ေဆာင္ ခဲ့ေသာ ကာလက မူ မတူ။ တခ်ိဳ႕သုသာန္ ၌ ခုႏွစ္ရက္ ၊ တခ်ိဳ႔ သုသာန္ ၌ ဆယ္ရက ၊ တခ်ိဳ႕သုသာန္ ၌ ဆယ့္ငါးရက္ ၊ အခ်ိဳ႕မွာ တစ္လ စသည္ျဖင့္ ရွိသည္။
☆ လန္႔စရာ အာရံုေတြ အသံ ဗလံေတြ မျမင္ရ မၾကားရ ပါေစနဲ႔ဟု အဓိ႒ာန္ထား ေသာ္လည္း ျမင္ရ သည့္ အာရံုေတြ ကလည္း မ်ားလွ သည္။ ညည္းညဴေနသံ ညည္း တြားေအာ္ဟစ္ သံေတြ ကလည္း ေအာ္ဂလီ ဆန္ခ်င္စရာ ေကာင္းသည္။ ျမင္ရ သည့္ အာရံုေတြ ကလည္း ထိတ္လန္႔ေခ်ာက္ခ်ား စရာျဖစ္သည္။
☆ မည္းမည္း အေကာင္ၾကီးေတြ သုသာန္တိုင္း လိုလို မွာ ေတြ႕ရ သည္။ လူ လိုလို အ ေကာင္ေတြ အခ်ိဳ႕က ေခါင္း မပါ၊ အခ်ိဳ႕ကေခါင္းသာျမင္ရ သည္ ကိုယ္ကို မေတြ႕ ရ၊ ရုပ္ဆိုး အက်ည္းတန္ သတၱဝါေတြ လည္း မ်ိဳးစံုသည္။
အဝတ္မပါ ဗလာ လူေယာက္်ား၊ လူမိန္းမေတြ စံုသည္။ မိန္းမေတြ က ဆံပင္ ဖားလ်ား ခ်လို႔၊ ဤအရွင္
၏ေရွ႕ မွ ျဖတ္သြားျဖတ္လာ လုပ္ၾကသည္။ အခ်ိဳ႕ က တိုတုိ၊ အခ်ိဳ႕က ရွည္ေမ်ာ ေမ်ာ၊ အေပၚပိုင္း ခႏၶာ ရွည္ျပီး ေအာက္ပိုင္းေျခေထာက္ေတြ တိုတို ပံုမ်ိဳး ပါလို႔၊ အ ေပၚပိုင္း ခႏၶာက ပုတိုတိုေအာက္ပိုင္း ေျခတံရွည္ လ်ားလ်ား လည္း ပါသည္။
☆ ခႏၶာကိုယ္ က အခြ်န္ အတက္ေတြ ထြက္ေနေသာ သတၱဝါေတြ လည္း ေတြ႕ရ သည္။ ေတြ႕ရ သမွ် သတၱဝါမ်ား သည္ ဤ အရွင္အား ေက်ာခိုင္း ထိုင္ေနၾကသည္ သာ မ်ားသည္။
☆ ႏြားေတြ လို ခ်ိဳႏွစ္ေခ်ာင္းႏွင့္ သတၱဝါေတြ လည္း ပါသည္။ အခ်ိဳ႕ အေကာင္မ်ား ၏ မ်က္လံုးေတြ က စေကာေလာက္ၾကီးသည္။ အခ်ိဳ႕အေကာင္ေတြ ၏ ပါးစပ္က တ အားက်ယ္ သေလာက္ အသံ က်ေတာ့ ေသးေသးေလးျဖစ္သည္။ တခ်ိဳ႕အေကာင္ ေတြ၏ ပါးစပ္ က်ျပန္ေတာ့ သံမိႈ ပြင့္ေလာက္ပဲ ရွိသည္။
☆ တစ္ခါ တစ္ရံ ဤ အရွင္၏ အနားမွ ေျမၾကီးထဲ က ထိုးထြက္ လာသလိုမ်ိဳး ေတြ႕ရ သည္။ သစ္ပင္ ပင္စည္ ၾကီး ထဲက လူေခါင္းေတြ ျပဴ ထြက္ လာျပီး ဤအရွင္ အား မ်က္ လံုးျပဴးၾကည့္ေနသည္ ကိုလည္း ျမင္ရသည္။
☆ သုသာန္ တစ္ခု မွာေတာ့ သခ်ႋဳင္းဂူၾကီး တစ္လံုးက လႈပ္လာျပီး မည္းမည္း အ ေကာင္ၾကီး တစ္ေကာင္ ထြက္လာ သည္။ ဤ အရွင္အား လာၾကည့္ျပီး သူ႔ ဂူထဲ ျပန္ ဝင္သြားသည္။ ဂူထဲမွ ထြက္လာေတာ့လည္း အေပါက္ ဟူ၍ မရွိ၊ ျပန္ဝင္ သြားေတာ့ လည္း အေပါက္မေတြ႕။
☆ သင္းပိုင္ အစုတ္ႏွင့္ ဘုန္းၾကီး လိုလို ျပိတၱာၾကီး ကိုလည္း ျမင္ေတြ႕ ရဖူးသည္။ ထို ဘုန္းၾကီး ၏ ပါးစပ္ မွာ ေလာက္ေတြက အျပည့္၊ ႏွာေခါင္း အရင္း ကေန ေမး ေလာက္ အထိ ေလာက္ေတြ က တဖြားဖြား ကိုက္ စားေနသည္။
☆ ဤ မေကာင္းေသာ အနိ႒ာရံုေတြကို ျမင္တိုင္း ျမင္တိုင္း ဤအရွင္ သည္ ဘဝ သံသရာ အဆက္ ဆက္ က ေဆြမ်ိဳးေတာ္စပ္ ခဲ့ဖူး သူမ်ား ျဖစ္ေလ မလားဟု ဆင္ျခင္ မိ၏။
☆ “သစၥာ မသိ၊ ဒိ႒ိ မက်၊ ပုဂၢိဳလ္မွာ လွ်င္၊ လူေတြ စၾကာ၊ နတ္မွာ သိၾကား၊ မိုးဖ်ား ျဗဟၼာ၊ ျဖစ္တံုပါလည္း ၊ ခႏၶာျပိဳကြဲ၊ ကုသိုလ္ စဲက ေဖာက္လြဲ ပယ္ရြာ၊ ေရာက္ျမဲသာ တည္း”
☆ ဒိ႒ိ မျပတ္ေသး သေရြ႕ အပါယ္ေဘး မွ မလြတ္နိုင္ေၾကာင္း ဘုရားရွင္ က ဆိုမိန္႔ ခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ပုထုဇဥ္ တို႔၏ အျမဲေနရမည့္ စံအိမ္ သည္ အပါယ္ေလးပါးဘံု သာ ျဖစ္သည္ဟု ႏွလံုးပိုက္ထား ဖို႔ သင့္ၾက သည္ မဟုတ္လား။
☆ ဤအရွင္ နားလည္ မိသည္မွာ ျပဳမွား မိခဲ့ေသာ အကုသိုလ္ ကံေတြက “ေခါင္း” အမ်ိဳး စံုေအာင္ ေျပာင္း လဲေပးေနျခင္းျဖစ္သည္။
☆ ျမတ္စြာ ဘုရားရွင္ ေဟာၾကား ခဲ့ေသာ ေပတ ဝတၱဳတိုေတြ ထဲမွာ လည္း ပါသည္။ ေန႔စံ၊ ညခံ၊ ေန႔ဘက္မွာ သုခ စံရ သူေတြ ဒုႏွင့္ေဒးျဖစ္သည္။ ယခု ဤ အရွင္ကိုျပ ေသာ အာရံုေတြ ကို ၾကည့္၊ အမ်ိဳးမ်ိဳး အဖံုဖံု ဆင္းရဲ ဒုကၡေတြ က ၾကီးလြန္း လွသည္။
☆ ဤအရွင္ သည္ ေပၚလာ သမွ်ေသာ အနိ႒ာရံု အာရံု မ်ားကို ေပၚတိုင္းေပၚတိုင္း ေဖ်ာက္ပစ္ ပါ၏။ အခ်ိဳ႕ေသာ အာရံု မ်ားက ဤအရွင္ ေမတၱာပို႔ အမွ်ေဝ လိုက္သည့္ အခါ ခ်က္ခ်င္းေပ်ာက္သြား၏။ အခ်ိဳ႕က မေပ်ာက္၊ အေတာ္ၾကီးၾကာၾကာ ေမတၱာ ပို႔အမွ်ေဝေတာ့ မွ ေပ်ာက္သြားသည္။
အာရံု မ်ားက ေပ်ာက္သြားၾကသည္။ အသစ္ အသစ္ အာရံုေတြလည္း တိုး၍တိုး၍ ေပၚလာသည္။ တရား အမွတ္ ပ်က္ေလာက္ ေအာင္ျဖစ္သည္။ ေမတၱာပို႔အမွ်ေဝလိုက္၊ ေပ်ာက္သြား လိုက္ ေပၚလာလိုက္
ေမတၱာ ပို႔လိုက္ လုပ္ေနရသည္။
☆ တစ္ခါ တစ္ရံေတာ့ လည္း ဤအရွင္ သည္ ေပၚလာ သမွ်ေသာ အာရံု မ်ားကို သံ သရာေဆြ မ်ိဳးေတြျဖစ္ မည္၊ အမွ်ေဝတာ ကို သာဓုေခၚခ်င္ လို႔ လာၾက တာျဖစ္မည္ ဟူေသာ အေတြးႏွင့္ “တရားေဟာေပးမည္၊
တရားနာလာၾကကုန္ေလာ့”ဟု ဖိတ္ ၾကားကာ ပရိတ္ၾကီး ၁၁ သုတ္ ဓမၼစၾကာသုတ္၊ အနတၱလကၡဏာသုတ္၊ ပ႒ာန္း ပစၥယုေဒ ၵတို႔ကို ရြတ္၊ သရဏဂံုေပးျပီး ျပဳခဲ့ သမွ်ေသာ ကုသိုလ္ တို႔ကို အမွ်ေပးေဝ ခဲ့သည္ ၊ သံသရာေဆြမ်ိဳးေတြ ကို ေက်းဇူးဆပ္ခြင့္ ရေနသည့္ အတြက္ ဤ အရွင္မွာေက်နပ္ေနပါသည္။
☆ အခ်ိဳ႕သုသာန္ေတြ က အေတာ္ၾကမ္းသည္၊ အနံ႔ အသက္ေတြ ကလည္း မ ေကာင္း၊ အသက္ရႉရ ခက္ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္သည္။ ျမင္ ရသည့္ အာရံုေတြက လည္း ဆိုးမွ ဆိုး၊ စစ္ေတြ သုသာန္ မွာ ၾကံဳရသည္က တစ္မ်ိဳးျဖစ္သည္။
☆ လူေလးေယာက္ လူေသေခါင္းၾကီး တစ္ခုကို ေရွ႕ႏွစ္ေယာက္ ေနာက္ႏွစ္ ေယာက္ ထမ္းလာေနၾက သည္။ ဤ အရွင္ နားေရာက္သည့္ အခါ အေခါင္းၾကီးကိုခ်ျပီး “ေကာက္ထည့္ ကြာ၊ ေကာက္ထည့္” ဟု အမိန္႔ေပး သည္။
ဤအရွင္ ကို “အ ေခါင္း” ထဲ ေကာက္ ထည့္ခိုင္းျခင္းျဖစ္သည္။ အမိန္ ႔သာေပးသည္ တစ္ေယာက္
မွ ေကာက္ မထည့္၊ ေနာက္ေတာ့ “မထည့္လွ်င္ လဲေနကြာ” ဆိုျပီး ထို အေခါင္းၾကီး ကို ျပန္ထမ္း သြားၾက သည္။
☆ တစ္ရက္မွာ လည္း ဤ အရွင္ တရား မွတ္ေနတုန္း လက္ေမာင္း တစ္ဖက္ ကို ေအးစက္စက္ အရာၾကီးႏွင့္ အကပ္ ခံလိုက္ရ သလို ျဖစ္သည္။ ရွည္လ်ားေသာ လွ်ာ ၾကီးႏွင့္ အယက္ ခံလိုက္ရသလို ခံစားလိုက္ ရျခင္းျဖစ္ သည္။ ဤအရွင္ တရားအ မွတ္ပ်က္ေလာက္ေအာင္ပင္ ျဖစ္ရသည္။
☆ ဤ အရွင္အား ေက်ာက္တံုးၾကီးႏွင့္ ဖိသတ္ရန္ လာေသာ ျပိတၱာၾကီး တစ္ေကာင္ ကိုလည္း ေတြ႔ဖူး သည္။ ေက်ာက္တံုးၾကီး တစ္တံုး ကို လွိမ့္ကာ လွိမ့္ကာႏွင့္ လာေန ျခင္းျဖစ္သည္။ ဤ အရွင္နား ေရာက္လာ သည္။ ေမတၱာ ပို႔ျပီး အမွ်ေဝေတာ့ ေပ်ာက္သြားသည္။
☆ ေတြ႕ရသမွ်၊ ျမင္ရ သမွ်ေသာ အာရံုမ်ား ကို ေရးရလွ်င္ မ်ားစြာ ရွိေသးသည္။ အကု သိုလ္၏ အက်ိဳးေပး ကို သံေဝဂယူႏိုင္ၾကေစရန္ ရည္ရြယ္ျပီး အနည္းငယ္ ေဖာ္ ထုတ္ေရးျပလိုက္ျခင္း ျဖစ္ေပသည္။
ေျမာက္ဦးဆရာေတာ္ အရွင္ဝါယာမိႏၵ
☆ေျမာက္ဦးဆရာေတာ္ အရွင္ဝါယာမိႏၵ☆
☆Buddhavasa Tiloka☆
From...FB
☆ လန္႔စရာ အာရံုေတြ အသံ ဗလံေတြ မျမင္ရ မၾကားရ ပါေစနဲ႔ဟု အဓိ႒ာန္ထား ေသာ္လည္း ျမင္ရ သည့္ အာရံုေတြ ကလည္း မ်ားလွ သည္။ ညည္းညဴေနသံ ညည္း တြားေအာ္ဟစ္ သံေတြ ကလည္း ေအာ္ဂလီ ဆန္ခ်င္စရာ ေကာင္းသည္။ ျမင္ရ သည့္ အာရံုေတြ ကလည္း ထိတ္လန္႔ေခ်ာက္ခ်ား စရာျဖစ္သည္။
☆ မည္းမည္း အေကာင္ၾကီးေတြ သုသာန္တိုင္း လိုလို မွာ ေတြ႕ရ သည္။ လူ လိုလို အ ေကာင္ေတြ အခ်ိဳ႕က ေခါင္း မပါ၊ အခ်ိဳ႕ကေခါင္းသာျမင္ရ သည္ ကိုယ္ကို မေတြ႕ ရ၊ ရုပ္ဆိုး အက်ည္းတန္ သတၱဝါေတြ လည္း မ်ိဳးစံုသည္။
အဝတ္မပါ ဗလာ လူေယာက္်ား၊ လူမိန္းမေတြ စံုသည္။ မိန္းမေတြ က ဆံပင္ ဖားလ်ား ခ်လို႔၊ ဤအရွင္
၏ေရွ႕ မွ ျဖတ္သြားျဖတ္လာ လုပ္ၾကသည္။ အခ်ိဳ႕ က တိုတုိ၊ အခ်ိဳ႕က ရွည္ေမ်ာ ေမ်ာ၊ အေပၚပိုင္း ခႏၶာ ရွည္ျပီး ေအာက္ပိုင္းေျခေထာက္ေတြ တိုတို ပံုမ်ိဳး ပါလို႔၊ အ ေပၚပိုင္း ခႏၶာက ပုတိုတိုေအာက္ပိုင္း ေျခတံရွည္ လ်ားလ်ား လည္း ပါသည္။
☆ ခႏၶာကိုယ္ က အခြ်န္ အတက္ေတြ ထြက္ေနေသာ သတၱဝါေတြ လည္း ေတြ႕ရ သည္။ ေတြ႕ရ သမွ် သတၱဝါမ်ား သည္ ဤ အရွင္အား ေက်ာခိုင္း ထိုင္ေနၾကသည္ သာ မ်ားသည္။
☆ ႏြားေတြ လို ခ်ိဳႏွစ္ေခ်ာင္းႏွင့္ သတၱဝါေတြ လည္း ပါသည္။ အခ်ိဳ႕ အေကာင္မ်ား ၏ မ်က္လံုးေတြ က စေကာေလာက္ၾကီးသည္။ အခ်ိဳ႕အေကာင္ေတြ ၏ ပါးစပ္က တ အားက်ယ္ သေလာက္ အသံ က်ေတာ့ ေသးေသးေလးျဖစ္သည္။ တခ်ိဳ႕အေကာင္ ေတြ၏ ပါးစပ္ က်ျပန္ေတာ့ သံမိႈ ပြင့္ေလာက္ပဲ ရွိသည္။
☆ တစ္ခါ တစ္ရံ ဤ အရွင္၏ အနားမွ ေျမၾကီးထဲ က ထိုးထြက္ လာသလိုမ်ိဳး ေတြ႕ရ သည္။ သစ္ပင္ ပင္စည္ ၾကီး ထဲက လူေခါင္းေတြ ျပဴ ထြက္ လာျပီး ဤအရွင္ အား မ်က္ လံုးျပဴးၾကည့္ေနသည္ ကိုလည္း ျမင္ရသည္။
☆ သုသာန္ တစ္ခု မွာေတာ့ သခ်ႋဳင္းဂူၾကီး တစ္လံုးက လႈပ္လာျပီး မည္းမည္း အ ေကာင္ၾကီး တစ္ေကာင္ ထြက္လာ သည္။ ဤ အရွင္အား လာၾကည့္ျပီး သူ႔ ဂူထဲ ျပန္ ဝင္သြားသည္။ ဂူထဲမွ ထြက္လာေတာ့လည္း အေပါက္ ဟူ၍ မရွိ၊ ျပန္ဝင္ သြားေတာ့ လည္း အေပါက္မေတြ႕။
☆ သင္းပိုင္ အစုတ္ႏွင့္ ဘုန္းၾကီး လိုလို ျပိတၱာၾကီး ကိုလည္း ျမင္ေတြ႕ ရဖူးသည္။ ထို ဘုန္းၾကီး ၏ ပါးစပ္ မွာ ေလာက္ေတြက အျပည့္၊ ႏွာေခါင္း အရင္း ကေန ေမး ေလာက္ အထိ ေလာက္ေတြ က တဖြားဖြား ကိုက္ စားေနသည္။
☆ ဤ မေကာင္းေသာ အနိ႒ာရံုေတြကို ျမင္တိုင္း ျမင္တိုင္း ဤအရွင္ သည္ ဘဝ သံသရာ အဆက္ ဆက္ က ေဆြမ်ိဳးေတာ္စပ္ ခဲ့ဖူး သူမ်ား ျဖစ္ေလ မလားဟု ဆင္ျခင္ မိ၏။
☆ “သစၥာ မသိ၊ ဒိ႒ိ မက်၊ ပုဂၢိဳလ္မွာ လွ်င္၊ လူေတြ စၾကာ၊ နတ္မွာ သိၾကား၊ မိုးဖ်ား ျဗဟၼာ၊ ျဖစ္တံုပါလည္း ၊ ခႏၶာျပိဳကြဲ၊ ကုသိုလ္ စဲက ေဖာက္လြဲ ပယ္ရြာ၊ ေရာက္ျမဲသာ တည္း”
☆ ဒိ႒ိ မျပတ္ေသး သေရြ႕ အပါယ္ေဘး မွ မလြတ္နိုင္ေၾကာင္း ဘုရားရွင္ က ဆိုမိန္႔ ခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ပုထုဇဥ္ တို႔၏ အျမဲေနရမည့္ စံအိမ္ သည္ အပါယ္ေလးပါးဘံု သာ ျဖစ္သည္ဟု ႏွလံုးပိုက္ထား ဖို႔ သင့္ၾက သည္ မဟုတ္လား။
☆ ဤအရွင္ နားလည္ မိသည္မွာ ျပဳမွား မိခဲ့ေသာ အကုသိုလ္ ကံေတြက “ေခါင္း” အမ်ိဳး စံုေအာင္ ေျပာင္း လဲေပးေနျခင္းျဖစ္သည္။
☆ ျမတ္စြာ ဘုရားရွင္ ေဟာၾကား ခဲ့ေသာ ေပတ ဝတၱဳတိုေတြ ထဲမွာ လည္း ပါသည္။ ေန႔စံ၊ ညခံ၊ ေန႔ဘက္မွာ သုခ စံရ သူေတြ ဒုႏွင့္ေဒးျဖစ္သည္။ ယခု ဤ အရွင္ကိုျပ ေသာ အာရံုေတြ ကို ၾကည့္၊ အမ်ိဳးမ်ိဳး အဖံုဖံု ဆင္းရဲ ဒုကၡေတြ က ၾကီးလြန္း လွသည္။
☆ ဤအရွင္ သည္ ေပၚလာ သမွ်ေသာ အနိ႒ာရံု အာရံု မ်ားကို ေပၚတိုင္းေပၚတိုင္း ေဖ်ာက္ပစ္ ပါ၏။ အခ်ိဳ႕ေသာ အာရံု မ်ားက ဤအရွင္ ေမတၱာပို႔ အမွ်ေဝ လိုက္သည့္ အခါ ခ်က္ခ်င္းေပ်ာက္သြား၏။ အခ်ိဳ႕က မေပ်ာက္၊ အေတာ္ၾကီးၾကာၾကာ ေမတၱာ ပို႔အမွ်ေဝေတာ့ မွ ေပ်ာက္သြားသည္။
အာရံု မ်ားက ေပ်ာက္သြားၾကသည္။ အသစ္ အသစ္ အာရံုေတြလည္း တိုး၍တိုး၍ ေပၚလာသည္။ တရား အမွတ္ ပ်က္ေလာက္ ေအာင္ျဖစ္သည္။ ေမတၱာပို႔အမွ်ေဝလိုက္၊ ေပ်ာက္သြား လိုက္ ေပၚလာလိုက္
ေမတၱာ ပို႔လိုက္ လုပ္ေနရသည္။
☆ တစ္ခါ တစ္ရံေတာ့ လည္း ဤအရွင္ သည္ ေပၚလာ သမွ်ေသာ အာရံု မ်ားကို သံ သရာေဆြ မ်ိဳးေတြျဖစ္ မည္၊ အမွ်ေဝတာ ကို သာဓုေခၚခ်င္ လို႔ လာၾက တာျဖစ္မည္ ဟူေသာ အေတြးႏွင့္ “တရားေဟာေပးမည္၊
တရားနာလာၾကကုန္ေလာ့”ဟု ဖိတ္ ၾကားကာ ပရိတ္ၾကီး ၁၁ သုတ္ ဓမၼစၾကာသုတ္၊ အနတၱလကၡဏာသုတ္၊ ပ႒ာန္း ပစၥယုေဒ ၵတို႔ကို ရြတ္၊ သရဏဂံုေပးျပီး ျပဳခဲ့ သမွ်ေသာ ကုသိုလ္ တို႔ကို အမွ်ေပးေဝ ခဲ့သည္ ၊ သံသရာေဆြမ်ိဳးေတြ ကို ေက်းဇူးဆပ္ခြင့္ ရေနသည့္ အတြက္ ဤ အရွင္မွာေက်နပ္ေနပါသည္။
☆ အခ်ိဳ႕သုသာန္ေတြ က အေတာ္ၾကမ္းသည္၊ အနံ႔ အသက္ေတြ ကလည္း မ ေကာင္း၊ အသက္ရႉရ ခက္ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္သည္။ ျမင္ ရသည့္ အာရံုေတြက လည္း ဆိုးမွ ဆိုး၊ စစ္ေတြ သုသာန္ မွာ ၾကံဳရသည္က တစ္မ်ိဳးျဖစ္သည္။
☆ လူေလးေယာက္ လူေသေခါင္းၾကီး တစ္ခုကို ေရွ႕ႏွစ္ေယာက္ ေနာက္ႏွစ္ ေယာက္ ထမ္းလာေနၾက သည္။ ဤ အရွင္ နားေရာက္သည့္ အခါ အေခါင္းၾကီးကိုခ်ျပီး “ေကာက္ထည့္ ကြာ၊ ေကာက္ထည့္” ဟု အမိန္႔ေပး သည္။
ဤအရွင္ ကို “အ ေခါင္း” ထဲ ေကာက္ ထည့္ခိုင္းျခင္းျဖစ္သည္။ အမိန္ ႔သာေပးသည္ တစ္ေယာက္
မွ ေကာက္ မထည့္၊ ေနာက္ေတာ့ “မထည့္လွ်င္ လဲေနကြာ” ဆိုျပီး ထို အေခါင္းၾကီး ကို ျပန္ထမ္း သြားၾက သည္။
☆ တစ္ရက္မွာ လည္း ဤ အရွင္ တရား မွတ္ေနတုန္း လက္ေမာင္း တစ္ဖက္ ကို ေအးစက္စက္ အရာၾကီးႏွင့္ အကပ္ ခံလိုက္ရ သလို ျဖစ္သည္။ ရွည္လ်ားေသာ လွ်ာ ၾကီးႏွင့္ အယက္ ခံလိုက္ရသလို ခံစားလိုက္ ရျခင္းျဖစ္ သည္။ ဤအရွင္ တရားအ မွတ္ပ်က္ေလာက္ေအာင္ပင္ ျဖစ္ရသည္။
☆ ဤ အရွင္အား ေက်ာက္တံုးၾကီးႏွင့္ ဖိသတ္ရန္ လာေသာ ျပိတၱာၾကီး တစ္ေကာင္ ကိုလည္း ေတြ႔ဖူး သည္။ ေက်ာက္တံုးၾကီး တစ္တံုး ကို လွိမ့္ကာ လွိမ့္ကာႏွင့္ လာေန ျခင္းျဖစ္သည္။ ဤ အရွင္နား ေရာက္လာ သည္။ ေမတၱာ ပို႔ျပီး အမွ်ေဝေတာ့ ေပ်ာက္သြားသည္။
☆ ေတြ႕ရသမွ်၊ ျမင္ရ သမွ်ေသာ အာရံုမ်ား ကို ေရးရလွ်င္ မ်ားစြာ ရွိေသးသည္။ အကု သိုလ္၏ အက်ိဳးေပး ကို သံေဝဂယူႏိုင္ၾကေစရန္ ရည္ရြယ္ျပီး အနည္းငယ္ ေဖာ္ ထုတ္ေရးျပလိုက္ျခင္း ျဖစ္ေပသည္။
ေျမာက္ဦးဆရာေတာ္ အရွင္ဝါယာမိႏၵ
☆ေျမာက္ဦးဆရာေတာ္ အရွင္ဝါယာမိႏၵ☆
☆Buddhavasa Tiloka☆
From...FB
No comments:
Post a Comment