Wednesday, January 21, 2015
အသဲကြဲ ေတာင္ထိပ္ ေပၚက သူ၇ဲေကာင္း ပံုၿပင္
တရုပ္ျပည္ တေနရာမွာ အသဲကြဲေတာင္ထိပ္ လို႔ေခၚတဲ့ ေတာင္တန္း တစ္ခု ရွိပါတယ္။ အဲ့ဒီေတာင္တန္း ရဲ့ ထူးျခားခ်က္ ကေတာ့ ေတာင္တန္းႀကီး ဟာဆိုရင္ ေတာင္ထိပ္ ကေန ေအာက္ေျခေရာက္တဲ့ အထိ ဓါးနဲ႔ ခြဲ ထားသလို ႏွစ္ျခမ္းကြဲေနပါတယ္။
အဲဒီလို ပိုင္းျခား ထားတဲ့ အပိုင္းႏွစ္ပိုင္း ဟာ တစ္ဖက္နဲ႔ တစ္ဖက္ (၁ဝ) မီတာေလာက္ ေဝးပါတယ္။ ကြဲကြာေနတဲ့ ေအာက္ေျခေနရာမွာေတာ့ အင္မတန္မွေရစီးသန္ တဲ့ စမ္းေခ်ာင္း က ျဖတ္သန္း စီးဆင္းေန ပါတယ္။ အဲ့ဒီေတာင္တန္းေပၚမွာေတာ့ ေတာင္ဆိတ္ေတြ က်က္စား ေနထိုင္ၾက တဲ့ေနရာေလးျဖစ္ပါတယ္။
ေတာင္ဆိတ္ မ်ားဟာ ရိုးရုိး ဆိတ္ ထက္ အေကာင္ အားျဖင့္ ႀကီးမာၿပီး အထီးေရာ အမ ပါ ႏႈတ္ခမ္းေမႊးနဲ႔ ဦးဂ်ိဳ ပါ ရွိၾကပါတယ္။ အထူးျခားဆုံး ကေတာ့ ခုန္တဲ့ေနရာ မွာ အင္မတန္ေတာ္ တဲ့ သတၱဝါ ျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔ေတြ ဟာ (၆)မီတာ ထိေအာင္ ခုန္ႏိုင္ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး သူခုန္ လို႔ က်တဲ့ေနရာ မွာ ေျခစုံရပ္ဖို႔ မလိုပဲ ခြာတစ္ခ်က္ ခ်ဖို႔ ရတာနဲ႔ မနား ပဲ ဆက္တိုက္ ခုန္ႏိုင္စြမ္း လည္းရွိပါတယ္။
ရွားပါးၿပီး ေဆးဖက္ ဝင္တဲ့ သတၱဝါ မ်ိဳးျဖစ္တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္လည္း မုဆိုး လုပ္သူမ်ား ဟာ ခက္ခက္ ခဲခဲ ရွာေဖြ ဖမ္းဆီးရပါတယ္။ ေတာင္ေစာင္းေတာင္ထိပ္မ်ား မွာသာ က်က္စားေလ့ ရွိတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္လည္း ဖမ္းဆီးဖို႔ကို မဆိုထား နဲ႔ ေတြ႔ရဖို႔ေတာင္ အင္မတန္ မွ ခက္ခဲလွပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ဟာ မုဆိုးတစ္ေယာက္ ပါ။
ဒါေၾကာင့္ ခုလို ရွားပါတဲ့ ေတာင္ဆိတ္ကို ပစ္ခတ္ ဖမ္းဆီးႏိုင္ဖို႔ရန္ အသဲကြဲေတာင္ၾကား ကို သြားခဲ့ပါတယ္။ ခက္ခဲစြာ နဲ႔ ေတာင္ဆိတ္ေတြ ရွိရာအသဲ ကြဲေတာင္ထိပ္ ကို ေရာက္ေအာင္ တက္လာခဲ့ ပါတယ္။ ေတာင္ ထိပ္ေရာက္ေတာ့ ေတာင္စြန္း တစ္ေနရာမွာ စုေဝးေနတဲ့ ေတာင္ဆိတ္ေတြ ကို ေတြ႔ရပါေတာ့တယ္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ အဖြဲ႔ဟာ ေတာင္ဆိတ္ေတြ ထြက္ေပါက္ေနရာေတြ အားလုံး ကို ပိတ္ဆို႔ ထားလိုက္ပါတယ္။ ထြက္ေပါက္ဆို လို႔ ထက္ခ်မ္း ကြဲေနတဲ့ ေတာင္တစ္ဖက္ ကမ္း သာလွ်င္ရွိပါေတာ့တယ္။ ဒီအခ်ိန္ မွာ ေတာင္ ဆိတ္ေတြ ဟာ သူတို႔ အသက္အႏၲရယ္ ကို ေၾကာက္လန္႔ေန တာေၾကာင့္ ပ်ာယာခက္ေနပါတယ္။ သူတို႔ လြတ္ေျမာက္ဖို႔ ဆိုတာ တစ္ဖက္ကမ္းျခားေန တဲ့ ေတာင္ေစာင္း တစ္ဖက္တည္း သာလွ်င္ ရွိပါေတာ့ တယ္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဟာ ပစ္ကြင္း ထဲေရာက္ေန တဲ့သားေကာင္ ကို စိတ္ႀကိဳက္ ပစ္ခတ္ဖမ္းဆီး ဖို႔ရန္ ျပင္ ဆင္ေန ခ်ိန္ မွာပဲ အ သက္ အႏၱရယ္ ကိုေၾကာက္ေန တဲ့ ေတာင္ဆိတ္ တစ္ေကာင္ ဟာ မေမွ်ာ္လင့္ပဲ ကၽြန္ေတာ္တို ႔ ရွိရာ ကို တစ္ရွိန္ ထိုးေျပး ထြက္ဖို႔ႀကိဳးစား ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ရဲ့ ေသနတ္ေအာက္ မွာပဲ အသက္စေတး လိုက္ရပါတယ္။
ေနာက္ တစ္ေကာင္ က ေၾကာက္လန္႔ စြာ နဲ႔ တစ္ဖက္ ကမ္းပါး ကိုႀကိဳးစား ၿပီးခုန္ကူးေပမဲ့ လိုရာခ ရီးကို မေရာက္ပဲ ေတာင္ ၾကား ကို ျဖတ္စီးဆင္းေနတဲ့ စမ္းေခ်ာင္း ထဲကို က်ေရာက္ေသဆုံး သြား ရပါေတာ့တယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဟာ ေသနတ္ ကို ေနာက္ထပ္ အသုံးမျပဳမိေအာင္ ဂရုစိုက္ေနရ ပါေတာ့ တယ္။ ေသနတ္ သံေၾကာင့္ လည္းေတာင္ဆိတ္ေတြဟာ ပိုၿပီးပ်ာယာ ခတ္ေနပါေတာ့ တယ္။
ေၾကာက္လန္႔စိတ္ နဲ႔ ေတာင္တစ္ ဖက္ ကမ္းကိုသာ ခုန္ကူးမယ္ ဆိုရင္ စမ္းေခ်ာင္းထဲေမွ်ာပါ ၿပီး ဆုံးရႈံး ကုန္ မွာကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ မလိုလားပါ ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အဖြဲထဲမွ တစ္ဖြဲကို ေတာင္ေျခ ကို ျပန္ ဆင္း ခိုင္းၿပီး စမ္းေခ်ာင္း တစ္ေနရာမွာ စမ္းေခ်ာင္းထဲေသဆုံးေမ်ာပါ လာတဲ့ အေကာင္ေတြ ကို ဆည္ယူႏိုင္ဖို႔ စီစဥ္ၾက ပါတယ္။ သူတို ႔အဆင္သင့္ျဖစ္ခ်ိန္ မွာ အခ်က္ေပး လိုက္ဖို ႔နဲ႔ သူတို႔ အခ်က္ေပးခ်ိန္ က်မွ စတင္ပစ္ ခတ္ၾကဖို႔ ဆုံးျဖတ္ၾကပါတယ္။
ေတာင္ေျခကို ျပန္ဆင္း သြားတဲ့ အဖြဲ႕ရဲ့ အခ်က္ေပးသံ ကို ေစာင့္ေန တဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အဖြဲ႕ဟာ မေမွ်ာ္လင့္ တဲ့ အျဖစ္ တစ္ခုကို ေတြ႔လိုက္ရပါေတာ့တယ္။ ပ်ာယာခတ္ ေနတဲ့ မ်ားစြာေသာ ေတာင္ဆိတ္ေတြ ထဲမွာ တည္ျငိမ္စြာနဲ ႔ရပ္ေနတဲ့ ထူးဆန္း တဲ့ ေတာင္ဆိတ္ႀကီး တစ္ေကာင္ကို ေတြ႔လိုက္ လို႔ပါ။
ကၽြန္ေတာ္ေဘးနား မွာ ရွိေနတဲ့ အေဖာ္ က "ဆရာ ဟိုမွာၾကည့္ပါအုံး"..။ တစ္ျခားေကာင္ေတြနဲ႔ မတူပဲ ဟို တစ္ ဖက္ကမ္းကို တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ နဲ႔ လွမ္းၾကည့္ေနတဲ့ ေတာင္ဆိတ္ႀကီး တစ္ေကာင္ က ထူးျခားလွ ခ်ည္လား လို႔ ေျပာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ က ဒါဟာ ေတာင္ ဆိတ္ေတြ ရဲ့ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္မွန္း သိလိုက္ပါၿပီ။
မၾကာခင္ မွာပဲ အဲ့ဒီေတာင္ဆိတ္ က တစ္ခ်က္ေအာ္ လိုက္ တယ္ ဆိုရင္ပဲ ခုနက ေယာက္ယက္ ခက္ေန တဲ့ ေတာင္ ဆိတ္ေတြဟာ ၿငိမ္သက္ သြားပါေတာ့ တယ္။ ေတာင္ ဆိတ္ ေခါင္းေဆာင္ႀကီး ဟာ ေတာင္ ဆိတ္ေတြ ရဲ့ အလယ္ မွာ ဝင္ရပ္ၿပီး ေနာက္ထပ္ အသံ တစ္ခ်က္ ထပ္ေပး လိုက္ခ်ိန္ မွာေတာ့ သူတို႔ တစ္ေတြ ဟာ အဖြဲ႕ ႏွစ္ဖြဲ႕ကြဲထြက္ သြားတာကို ထူးဆန္းစြာေတြ႕ လိုက္ရပါေတာ့တယ္။
ဒီထက္ အံၾသဖုိ႔ ေကာင္းတာ က တစ္ဖက္ က အဖြဲ႔ ဟာ အသက္ႀကီး တဲ့ မ်ိဳးဆက္ေဟာင္း အုပ္စု နဲ႔ တစ္ဖက္ မွာေတာ့ အသက္ငယ္ တဲ့ မ်ိဳးဆက္သစ္ အုပ္စု ျဖစ္ေနတာကို ပါ။ ေနာက္ေတာ့ ေတာင္ ဆိတ္ေခါင္းေဆာင္ ႀကီးဟာ အသက္ငယ္တဲ့ အဖြဲ႔ထဲကအေကာင္ႏွစ္ေကာင္ကို စိုက္ႀကည့္လိုက္ေတာ့ အဲ့ဒီမ်ိဳးဆက္ သစ္ျဖစ္တဲ့ အေကာင္ႏွစ္ေကာင္ ဟာ မ်ိဳးဆက္ေဟာင္းျဖစ္တဲ့ အုပ္စု ဆီ သြားေရာက္ ပူးေပါင္းလိုက္ပါတယ္။
ေသေသခ်ာခ်ာ ႀကည့္လိုက္ေတာ့ အဲ့ဒီႏွစ္ေကာင္ တစ္ဖက္အုပ္စု ကို ေရာက္ သြားေတာ့ မွ တစ္ဖက္နဲ႔ တစ္ ဖက္ဟာ အေကာင္ အရည္ အတြက္ တူညီ သြားတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ မွ အုပ္စုႏွစ္စု ဟာ တစ္ ဖက္ကမ္း ကို မ်က္ႏွာမူ လွ်က္ ခုန္ကူး ဖို႔ အသင္ျ့ဖစ္ေနပါေတာ့တယ္။ ေခါင္းေဆာင္ ဆိတ္ မွ အခ်က္ေပးေအာ္ လိုက္သံ စတယ္ ဆိုရင္ပဲ မ်ိဳးဆက္ေဟာင္း ဖက္ မွ တစ္ေကာင္ နဲ႔ မ်ိဳးဆက္သစ္ဖက္ မွ တစ္ေကာင္ တြဲၿပီး တရွိန္ ထိုး အား စိုက္ခုန္ပါ ေတာ့တယ္ဗ်ာ။
လွ်င္ျမန္တဲ့ မ်ိဳးဆက္သစ္ က ခုန္ၿပီး လို႔ စကၠန္႔ပိုင္း မွ မ်ိဳးဆက္ေဟာင္း ခုန္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ထင္တာက တစ္ေကာင္တည္း ခုန္မခ် ရဲ လို႔ ႏွစ္ေကာင္စီ တြဲ ခုန္ဆင္းၾကတယ္ လို႔ ထင္မိခဲ့တာ ပါ။ ျမင္လိုက္ ရတဲ့ျမင္ ကြင္းေလး ကေတာ့ ပထမ မ်ိဳးဆက္သစ္ အေကာင္ေလး ခုန္လို႔ အရွိန္ ကုန္ၿပီးျပန္ အက်မွာ ေနာက္က ဆက္ တိုက္ခုန္ လိုက္ လာတဲ့ မ်ိဳးဆက္ေဟာင္း ဆိတ္ႀကီး က မ်ိဳးဆက္သစ္ ရဲ့ေနာက္ေျခ အစုံကို သူ႔ရဲ့ ဦးေခါင္းနဲ႔ ခံေပး လိုက္တဲ့ ျဖစ္ရပ္ပါ။
ဒီအခ်ိန္ မွာေတာ့ မ်ိဳးဆက္သစ္ ဆိတ္ငယ္ေလး ဟာ မ်ိဳးဆက္ေဟာင္း ရဲ့ ဦးေခါင္း ကိုေျခစုံ ကန္ အားၿပဳၿပီး ထပ္ ခုန္လိုက္ေတာ့ သူလို ရာ တစ္ဖက္ကမ္း ဆို တဲ့ ေနရာ သစ္ေလး ကိုေရာက္လို႔ သြားပါေတာ့တယ္ဗ်ာ။ မ်ိဳးဆက္သစ္ ဆိတ္ေလး ဟာ သူလိုရာ ခရီးေရာက္သြား လို႔ ဝမ္းသာ တဲ့ အသံနဲ႔ ေအာင္ၿပီ လို႔ ဟစ္ေအာ္ လိုက္ ခ်ိန္မွာေတာ့ မ်ိဳးဆက္ေဟာင္းျဖစ္တဲ့ ဆိတ္ႀကီး ကေတာ့ ၾကမ္းတမ္း တဲ့ စမ္းေခ်ာင္း ထဲကို က်ဆင္း လို႔ ေသပြဲ ဝင္သြားပါေတာ့တယ္။
မ်ိဳးဆက္သစ္ နဲ႔ မ်ိဳးဆက္ေဟာင္း တြဲတြဲၿပီး ခုန္လိုက္တုိင္း ခုန္လိုက္တုိင္း မွာ မ်ိဳးဆက္ သစ္ေတြေနရာ သစ္ ရဖို႔ အတြက္ လိုရာ ပန္းတိုင္ေရာက္ ဖို႔ မ်ိဳးဆက္ေဟာင္း ဆိတ္ေတြ မွာ သူတို ႔ဦးေခါင္းကို လမ္းသဖြယ္ အနင္းခံ အကန္ ခံရင္း တစ္ ေကာင္ၿပီး တစ္ေကာင္ မရဏ စမ္းေခ်ာင္း ထဲ အသက္ေတြကို ေပးဆက္ သြားခဲ့ပါတယ္။
ေတာင္ေအာက္ စမ္းေခ်ာင္း မွာ အေပၚ ကေနပစ္ခ် လို႔ က်လာမဲ့ ဆိတ္ေတြကို ဆည္ယူ ဖို႔သြားေစာင့္တဲ့ အဖြဲ႔ က စတင္ ပစ္ခက္ဖုိ႔ ရန္ အခ်က္ေပးလုိက္ ခ်ိန္ မွာေတာ့ ဒီဖက္ ကမ္း မွာ ေတာင္ဆိတ္ဆို လို႔ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ တဲ့ ေတာင္ဆိတ္ႀကီး တစ္ေကာင္တည္း သာ က်န္ရစ္ေနပါေတာ႔တယ္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ အံၾသလို ႔မွ မဆုံးခင္ ေတာင္ဆိတ္ႀကီး ဟာ ကၽြန္ေတာ္တို ႔ကို စိုက္ႀကည့္ရင္း နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဆီ ကို တစ္လွမ္းခ်င္း လွမ္းလို႔ လာေနခဲ့ ပါတယ္။ သူမ်ိဳး ဆက္သစ္ေတြ လိုရာ ပန္းတိုင္ ကို ေရာက္သြား လို႔ပဲလား သူနဲ႔ တန္း သူ႔မ်ိဳးဆက္ေဟာင္းေတြ က်ဆုံး သြားလို႔လား ဆိုတာေတာ့ မသိပါ။ သူဟာ သူ႔သက္ကို အေလး မထားေတာ့ပါ။
သူ႔ အတြက္ ေသျခင္း နဲ႔ ရွင္ျခင္း ဆိုတာ သူနဲ႔ မဆိုင္ေတာ့ သလိုပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ ျမင္လိုက္ ရတဲ့ သူမ်က္လုံးေတြနဲ႔ သူ႔ သ႑န္မွာေတာ့ ရဲဝ့ံတဲ့ အားမာန္ေတြ အျပည့္နဲ႔ပါ။ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ေသနတ္ခလုတ္ကို ဆြဲဖို႔အင္အား မရွိ႕ေတာ့ပါဖူး။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ေခါင္းေဆာင္ဆိတ္ႀကီးက ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို တိုးေဝွ႔ခုန္ေက်ာ္သြားသလား? ကၽြန္ေတာ္တို႔ကပဲ လမ္းဖယ္ေပးလိုက္ၾက သလား ဆိုတာကိုေတာင္ မသိလိုက္ေတာ့ပါဘူ။
တကယ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္မ်က္စိထဲမွာျမင္ေနတာက ေတာင္ဆိတ္ မဟုတ္ေတာ့ပါဖူး။ လူေတြလုပ္ႏိုင္ခဲတဲ့ အလုပ္ကို လုပ္သြားၾကတဲ့ တကယ္သူရဲေကာင္းေတြပါ။ စမ္းေခ်ာင္းထဲအသက္စေတးလိုက္က်တဲ့ တကယ့္ သူရဲေကာင္းေတြ မ်ိဳးဆက္ သစ္ေတြ ရွင္သန္ဖို႔အတြက္ မရဏလမ္း ခင္းေပးလိုက္ၾကတဲ့ သူရဲေကာင္း... တကယ့္သူရဲေကာင္းႀကီးေတြ ။
ေအာ္...သူတို႔ေတြ ဟာ တကယ္ေတာ့ ဘယ္သူ မွ မသိလိုက္ ၾကတဲ့ အသဲကြဲေတာင္ကမ္းပါး တစ္ေနရာက စမ္းေခ်ာင္း ထဲမွာ မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြေနရာ သစ္ပန္းတိုင္ ကို အေရာက္လွမ္းႏိုင္ ဖို႔ အသက္ကို စြန္႔လြတ္ သြားၾက တဲ့ တကယ့္ သူရဲေကာင္းေတြပါဗ်ာ..... ။
အဲ့ဒီ အခ်ိန္က စၿပီး ကၽြန္ေတာ္ဟာ သူတို႔ကို ဂုဏ္ၿပဳ႕ေသာ အားျဖင့္ ဘယ္ေတာ့ မွ ေတာင္ဆိတ္ေတြ ကို ဖမ္းဆီး ျခင္း မလုပ္ေတာ ့ပါဘူး လို႔ ခုိင္ခိုင္ မာမာပဲ ဆုံးျဖတ္ လိုက္ပါေတာ့တယ္။
ကၽြန္ေတာ္႔ ေရွ႕မွာေတာ့ ဘယ္ေတာင္ဆိတ္ ကို မွ မျမင္ရေတာ့ ပါ။ ဒါေပမဲ့ အာရုံထဲ မွာ ျမင္ေနရတာက ...... သူရဲေကာင္းေတြ ရဲ့ ရဲဝံ့ တဲ့ လုပ္ရပ္ သူရဲေကာင္းေတြ ရဲ့ စိတ္ဓါတ္ နဲ႔ သူတို႔ေတြ ရဲ့ ပုံရိပ္ေတြ ပဲ ျဖစ္ပါ တယ္ ။။။။။။
ၾကားခဲ့ဖူးေသာ တရုပ္ သူရဲေကာင္း ပုံျပင္ မွ စိတ္ကူး ပုံေဖာ္ထား ပါသည္၊
ေရႊအိမ္စည္ စာၾကည့္တိုက္ - စာေပ ဒါနျပဳသည္
ေလးစားလွ်က္......
DaBoeDwe
https://www.facebook.com/shweaeimsilibrary?ref=bookmarks
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
ဒီပံုျပင္ေလးကို ပညာေရးမဂၢဇင္းမွာ သံုးခ်င္ပါတယ္ ရပါသလားဗ် ေရးသူအမည္လည္းသိခ်င္ပါတယ္ ရရင္သံုးခ်င္ပါတယ္ က်ြန္ေတာ္ေမာင္သစ္ဦး (ျမစ္ေျခ)ပါ ပညာ့ေၾကးမံုဘကမဂၢဇင္းတာ၀န္ခံအယ္ဒီတာပါ
ReplyDelete