Thursday, June 16, 2016

သိုက္အိမ္ ေလလား၊ တိုက္အိမ္ လား


 
 
 က်ြန္ေတာ္တို့ က မႏၱေလးမွာေမြး၊ မႏၱေလးမွာၾကီး (အသက္ကိုေၿပာပါတယ္)၊ မႏၱေလးမွာ ပဲ ခုခ်ိန္ထိေနေန ၾက တာဗ်။ ကဲပါ.... က်ြန္ေတာ့္ေဆြမ်ိဳးေတြ၊ က်ြန္ေတာ့္အသိ အက်ြမ္းေတြနဲ့  ပရေလာက သားေတြ ဘယ္လို ဘယ္ပံု ၾကံဳဆံု ခဲ့တယ္ ဆိုတဲ့ လိုရင္း ကိုပဲ ဆက္ေၿပာေတာ့မယ္။ ဒီလိုဗ်...ဒီလို။

                (၁၉၉၈) ခုႏွစ္ေလာက္မွာ က်ြန္ေတာ္တို့ မိသားစု မႏၱေလးၿမို့က ရပ္ကြက္တခုကို ေၿပာင္းၿပီး အိမ္ တစ္လံုးေဆာက္ေနၾကပါေရာ။ ရပ္ကြက္ နာမည္ေတာ့ထည့္ မေၿပာေတာ့ပါဘူးေနာ္။ က်ြန္ေတာ္တို့ေၿပာင္းေန တဲ့ အိမ္ ရဲ့ေဘးနားမွာ ေပေလးဆယ္ ေပေၿခာက္ဆယ္ ဝန္းက်င္ေလာက္ ရွိမယ့္ တိုက္ပုေလး တစ္လံုးရွိေလ ရဲ့။
 
တုိက္ပံုစံေလး က တစ္ထပ္ ဆိုေပမယ့္ ေနာက္ဖက္မွာ က်ေတာ့ ႏွစ္ထပ္ ပံုစံျဖစ္သြားတယ္ ဗ်။ ႏွစ္ထပ္ ဆို တာ က အေပၚကေရစင္ နဲ ့စတိုခန္း ပံုေပါ့။ 
 
အဲ့ဒီ တိုက္ေလးရဲ့ေက်ာဖက္ မွာလဲ ႏြယ္ပင္ေတြက ေထာင္တက္ေနတယ္။ ႏြယ္ေတြ ကလည္း သန္လိုက္ တာ မ်ား ေရစင္ေပၚထိေတာင္ေရာက္တယ္။ တိုက္ ပံုစံက တစ္ထပ္တည္း။ ၿပီးေတာ ့ေရွ ့မွာ အုတ္ခင္း ထား တဲ ့တလင္းၾကီး ရွိေသးတယ္။ 
 
ကၽြန္ေတာ္ ငယ္ငယ္ ကတည္းက အိမ္ အသစ္ (အခုေနေနတဲ့ အိမ္ေပါ့ ) ေဆာက္ တဲ့ ဆီကို လိုက္သြားတိုင္း အဲ့ဒီ အိမ္ ကိုၾကည့္လိုက္မိတာနဲ့ တင္ စိတ္ထဲမွာ မသိုး မသန့္ၿဖစ္ လာ မိတာ ကေတာ ့အမွန္ပဲ။ အေမ့ ကို လည္း .......
"ေမေမ အဲ့ဒီ အိမ္ၾကီးက တစ္မ်ိဳးၾကီးေနာ္...."လို ့ေျပာေတာ့ အေမက လည္း
"စိတ္ထင္လို ့ပါလို ့သားရယ္ "လို ့ပဲျပန္ႏွစ္သိမ္ ့ပါတယ္။
 
 
အဲ့ဒီ အိမ္ကလည္း ဘယ္ေသာ အခါမွ ပိုင္ရွင္ၿမဲတယ္ လို့လည္း မရွိဘူး။ အၿမဲတမ္း လိုလို အိမ္ပိုင္ရွင္ တစ္ ေယာက္ၿပီး တစ္ေယာက္ေၿပာင္းေနတာ။ ၿပီးေတာ့ အိမ္ပိုင္ရွင္ေတြ ကလည္း အတည္တစ္က် မေနၾက ဘူး။ အိမ္မွာ မေနတဲ့ အခ်ိန္က ပိုမ်ားတယ္ လို့ေတာင္ ေၿပာရေလ မလားပဲ။ 
 
က်ြန္ေတာ္တို့ အဲ့ဒီ အိမ္သစ္ ကို စေၿပာင္းတဲ့ အခ်ိန္တုန္းက အဲ့ဒီ တစ္ထပ္ တိုက္ေလး ရဲ့ ပိုင္ရွင္ေတြက ဆရာဝန္ လင္မယားတဲ့။ မနက္ပိုင္း အခ်ိန္ေတြ ဆိုရင္ သူတို့ လင္မယား အိမ္မွာေနတယ္ လို့ကို တစ္ခါမွ မၿမင္ မိပါဘူးဗ်ာ။  
 
အိမ္မွာ အေစာင့္ သေဘာမ်ိဳး နဲ့ အန္တီၾကီး တစ္ ေယာက္ ကို ေခၚထားတာေတာ့ေတြ့ မိသား။ ၿခံခ်င္း ကပ္ၿဖစ္ေနေတာ့လည္း တစ္ေယာက္နဲ့ တစ္ေယာက္ မ်က္မွန္း တန္းမိရာကေန က်ြန္ေတာ့္ အေမ နဲ့ အဲ့ဒီ ဆရာဝန္လင္မယား တိုက္မွာေနတဲ့ အိမ္ေစာင့္ အန္တီၾကီးနဲ့ က နည္းနည္း ရင္းႏွီးလာၾကေရာ ဆိုပါေတာ့။
 
 

         က်ြန္ေတာ္တို့ အိမ္ကိုေဆာက္တာ ေတာ္ေတာ္ေလးေတာင္ၿပီးလုၿပီးခင္ၿဖစ္ေနၿပီး အိမ္မွာ မီးၾကိဳးေတြ သြယ္ဖို့ေလာက္ပဲ က်န္ေတာ့တဲ့ အခ်ိန္ ကိုေရာက္လာတယ္။ အဲ့ဒီ အခ်ိန္မွာ က်ြန္ေတာ္တို့ အိမ္ ကို ကၽြန္ေတာ့္ အစ္မ ဝမ္းကြဲ တစ္ေယာက္ လာလည္ရင္း နဲ့ အိမ္မွာ ညအိပ္ တယ္ဗ်။ အဲ့ဒီ အခ်ိန္တုန္းက သူက ငါးတန္းေက်ာင္းသူ ဆိုေတာ့ ကေလး အရြယ္လို့ေၿပာရမွာပဲ။
 
 က်ြန္ေတာ့္ အစ္မေရာက္လာၿပီး ရက္သိပ္ မၾကာခင္မွာ ေဘးအိမ္မွာ အိမ္ေစာင့္ေနေပးတဲ့ အန္တီၾကီး က  က်ြန္ေတာ့္အေမ ကို ဘာေၿပာလဲ ဆိုေတာ့.............................
" ညီမရယ္..အစ္မ တို့ အခုေနတဲ့ အိမ္ၾကီး က တစ္မ်ိဳးပဲ" တဲ့။
 
က်ြန္ေတာ့္ အေမ ကလည္း ခုမွ ဒီရပ္ကြက္ထဲ ကိုေၿပာင္းလာဖို့ၿပင္ေနတုန္း ဆိုေတာ့ ဒီ ရပ္ကြက္ထဲက အေၾကာင္း အရာေတြကို ေသခ်ာ မသိေသးဘူး။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ အဲ့ဒီ အန္တီၾကီး ကို " အစ္မ တစ္ေယာက္ တည္းေနရတာ ပ်င္းေနရင္ ညီမတို့ အိမ္ဘက္ ကို လာလည္ ပါလား " ဆိုၿပီးေတာ့ ၿပန္ေၿပာလိုက္ပါေသး တယ္။ စကားတစ္ခြန္းစ ႏွစ္ခြန္းစ ဆက္ေၿပာၾကၿပီး ခဏေနေတာ့ အန္တီၾကီးလည္း သူေနတဲ့ အိမ္ထဲကို ၿပန္ဝင္သြားတယ္။

            အန္တီၾကီး ၿပန္သြားၿပီး ခဏေလာက္ၾကာေတာ့ က်ြန္ေတာ့္အေမ က သူ့ တူမ ( က်ြန္ေတာ့္ဝမ္းကြဲ အစ္မ) ကို
"ဟိုဘက္အိမ္က အန္တီၾကီး ပ်င္းေနဦးမယ္.. စကားေလး ဘာေလးသြားေျပာရင္း အလည္ သြား လိုက္ဦး" တဲ့။ အဲ့ဒီ အန္တီၾကီး ကလည္း ကၽြန္ေတာ့အစ္မ ကို အေတာ္ေလး ခ်စ္မွန္းလည္း အေမ က သိတာ ကိုး။ အေမ က က်ြန္ေတာ့္ ကိုေတာ့ လိုက္သြား လို့လည္း မေၿပာဘူးဗ်။ နဂို ကတည္းက အဲ့ဒီ အိမ္ကိုၾကည့္ၿပီး က်ြန္ေတာ္ သေဘာမက်မွန္း သိေနလို့လားေတာ့ မေၿပာတတ္ဘူး။

            က်ြန္ေတာ့္အစ္မ ကလည္း အေမ က ႏွစ္ခါ မေၿပာလိုက္ရဘူး။ ခဏေလာက္ေနေတာ့ အဲ့ဒီ အန္တီ ၾကီး ဆီ ကို သြားလည္ေရာ။ ဟိုဘက္ အိမ္ထဲ ကို က်ြန္ေတာ့္ အစ္မေရာက္သြားေတာ့ အန္တီၾကီး ကလည္း အိမ္မွာ ရွိတဲ့မုန့္ေလးေတြ ခ်ေက်ြး၊ က်ြန္ေတာ့္ အစ္မ ကလည္း ကေလး ဆိုေတာ့ တြတ္တီး တြတ္တာ စကားေတြေၿပာ နဲ့ ဟုတ္ေနၾကတာ။ 
 
သူမ်ား အိမ္က ေက်ြးတာေတြ တစ္ၿဖဲႏွစ္ၿဖဲ စားေသာက္လို့လည္းၿပီးေရာ က်ြန္ေတာ့္ အစ္မ ရွဴရွဴးေပါက္ ခ်င္ လာေတာ့ တာပဲ။ ဇာတ္လမ္း က အဲ့ဒီမွာ စေတာ့တာပဲဗ်ိဳ့။ ကၽြန္ေတာ့္အစ္မ က အေပါ့သြားခ်င္တယ္ ဆိုၿပီး အန္တီ့ ကိုေျပာေတာ့ အန္တီၾကီး က ေနာက္ဖက္ မွာေကြ ့လိုက္ရင္ အိမ္သာ ရွိတယ္လို့ ညွြန္းေပးလိုက္ၿပီး သူကိုယ္တိုင္ မလိုက္ သြားပဲနဲ့ အိမ္ေရွ့ခန္းမွာ က်န္ေနခဲ့တယ္။ 
 
က်ြန္ေတာ့္ အစ္မ ခမ်ာလည္း ကိစၥ က ထိပ္ဝေရာက္ေနေတာ့ အန္တီၾကီး ညွြန္လိုက္တဲ့ အိမ္သာ ရွိရာကို လိမ္က်စ္ လိမ္က်စ္ နဲ့ ခ်ီတက္ သြားတာေပါ့။ အိမ္ေနာက္ဘက္ ကို ဝင္သြား ရင္းနဲ့ မ်က္စိ က ေဘး ပတ္ဝန္း က်င္ ကို စပ္စုၾကည့္ေတာ့ အိမ္သာ သြားတဲ ့လမ္းတစ္ေလွ်ာက္မွာ အခန္းေလးေတြ ရွိတယ္။
 
 ကၽြန္ေတာ့္အစ္မ က လမ္းေလွ်ာက္ သြားရင္းနဲ့ တံခါး ဖြင့္ထားတဲ့ အခန္းေတြ ထဲကို အမွတ္ မထင္မ်က္စိ ကစား မိေတာ့ အခန္းတစ္ခန္း ထဲမွာ သူ ့ထက္ တစ္ႏွစ္ ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ ငယ္မယ့္ ကေလး  ေလးႏွစ္ေယာက္ ေဆာ့ေန တာကို သြားေတြ့ေရာ။
 
အဲ့ဒါနဲ ့သူ လည္း အဲ့ဒီ ကေလးႏွစ္ေကာင္ ကို ၾကည့္ပီးေတာ့ ရီျပလိုက္တယ္။ ဟို ကေလးႏွစ္ေကာင္ကလည္း သူ့ကုိၿပန္ရီၿပတယ္။ သူလည္း ရွဴရွဴးေပါက္ခ်င္ေနတာေၾကာင့့္ အိမ္သာ ရွိတဲ့ဘက္ ကို ဆက္ေလွ်ာက္ လာရင္း နဲ့ေဘးက အခန္း မွာ  ခ်ိတ္ ထဘီ နဲ ့ရင္ဖုံး အက်ီၤ ဝတ္ထားတဲ့ အမ်ိဳးသမီးၾကီး တစ္ေယာက္ သတင္းစာ ဖတ္ေန တာကို သြားေတြ့ၿပန္ေရာ။ 
 
က်ြန္ေတာ့္အစ္မၿပန္ေၿပာပံုအရ ဆိုရင္ သူလည္း အဲ့ဒီ သတင္းစာဖတ္ေနတဲ့ အန္တီၾကီး ကို အဲ့ဒီ အိမ္မွာ တစ္ခါ မွ မၿမင္မိပါဘူး လို့ေတာ့ စိတ္က ထင္သားတဲ့။ အဲ့ဒီလိုနဲ့ သူလည္း အိမ္သာထဲ ဝင္ၿပီး သူ့ကိစၥ ရွင္းၿပီး သြား လို့ အိမ္ေရွ့ကိုၿပန္ထြက္ လာေတာ့ ဟို ခေလးႏွစ္ေကာင္ ရွိတဲ့ အခန္း ကို တစ္ခ်က္ၾကည့္ လိုက္ေသး တယ္။ အဲ့ဒီ ကေလးႏွစ္ေကာင္ ကလည္း ရယ္ရယ္ေမာေမာ နဲ့ ေဆာ့ေနၾကတုန္းပဲတဲ့။
 
 က်ြန္ေတာ့္ အစ္မ ကလည္း မေနႏိုင္ မထိုင္ႏိုင္ အဲ့ဒီ ခေလးႏွစ္ေကာင္ဆီ သြားၿပီး သူပါေရာၿပီး ဆတ္စလူး စိန္ ပါေလေရာ။ တစ္ခုေတာ့ ထူးဆန္းတယ္။ အဲ့ဒီ ခေလးႏွစ္ေကာင္လံုး က က်ြန္ေတာ့္ အစ္မ ကို စကား လံုး ဝမေၿပာဘူးေနာ္။ တစ္ခြန္း ဆို တစ္ခြန္းမွ ေမးထူးေခၚေၿပာ မလုပ္ၾကတာတဲ့။ ေဆာ့ေနရင္း နဲ့ သူတို့ သေဘာ က်ရင္ေတာ့ အသံ ထြက္ၿပီး ရယ္တယ္။ က်ြန္ေတာ့္ အစ္မလည္း ေဆာ့လို့ေမာလာေတာ့မွ အိမ္ေရွ့ ကိုၿပန္ ထြက္လာၿပီး အိမ္ေစာင့္တဲ့ အန္တီၾကီး ကို စကားသြားေၿပာတယ္။

             အိမ္ေရွ့ေရာက္ေတာ့ အန္တီၾကီး က က်ြန္ေတာ့္ အစ္မကို
" သမီး ee ပါေနတာလား?? အိမ္သာ သြားတာ ၾကာလိုက္တာ...လက္ကိုေရာ ဆပ္ၿပာ နဲ့ ေသခ်ာေဆး ခဲ့ရဲ့လား??? လို့ ေမးေတာ့ က်ြန္ေတာ့္ အစ္မ က...
 
"မဟုတ္ပါဘူး အန္တီ သမီး အန္ တီ ့ကေလးေတြ နဲ ့ခဏေဆာ့ေနတာ အန္တီ့ ကေလးေတြ က သမီး ကို စကားလည္း ျပန္ မေျပာၾကဘူး၊ အန္တီ့ ညီမ ကေတာ ့သတင္းစာ ဖတ္ေနတယ္" လို ့လည္းေျပာလိုက္ေရာ အိမ္ေစာင့္ အန္တီၾကီး မ်က္လံုးျပဴးသြားၿပီး သူ့ ပါးစပ္ကေန ဟမ္ ဆိုတဲ ့စကားသံ တစ္သံပဲ ထြက္လာတယ္။  ၿပီးတာနဲ ့ကၽြန္ေတာ ့အစ္မ ကို လက္ဆြဲေခၚၿပီး ကၽြန္ေတာ္ တို ့အိမ္ကိုေျပး ခ် လာေတာ့တာပဲ။

            ကၽြန္ေတာ ့အစ္မ ကလည္း ခေလး ဆိုေတာ့ ဘာမွန္း ညာမွန္း လည္း နားမလည္ဘူး။ အူေၾကာင္ေၾကာင္မ်က္ႏွာေပး နဲ့ အန္တီၾကီး ဆြဲေခၚတဲ့ အတိုင္း အိမ္ကို ၿပန္လိုက္လာတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ တို ့အိမ္ကိုေရာက္ေတာ ့အေမ က ဘာျဖစ္လာတာလဲေမးေတာ ့တန္း မေျဖနိူင္ရွာဘူး။ ယပ္ေတာင္ေတြ ဘာေတြ ခပ္ၿပီးမွ သူတို့အိမ္ မွာ က်ြန္ေတာ့္အစ္မ ဘယ္လိုေတြ ့ခဲ့တဲ့ အေၾကာင္း၊ သူ ့မွာ ကေလးလည္း မရွိေၾကာင္း၊ ညီမလည္း မရွိေၾကာင္း..... အပ်ိဳၾကီးျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာျပတယ္။

         အဲ့ဒီေတာ့မွ ကၽြန္ေတာ့ အစ္မေရာ၊ က်ြန္ေတာ့္ အေမ ပါ လန္ ့ၿဖန့္ကုန္ၾကတာ။ ဟိုအန္တီၾကီး ခမ်ာ လည္း အဲ့ဒီေန ့တစ္ေန ကုန္ လို့ ညေရာက္တဲ့ အခ်ိန္အထိ ဆရာ၀န္ လင္မယားျပန္လာ တာေတာင္မွ အဲ့ဒီ ဘက္ အိမ္ကို ၿပန္ မအိပ္ရဲ ရွာေတာ့ဘူး။ 
 
က်ြန္ေတာ္တို့ အိမ္မွာပဲ ေတာင္းေတာင္း ပန္ပန္ နဲ့ တစ္ည အိပ္သြားၿပီး မနက္ မိုးလင္း တာနဲ့ သူ့ေဆြမ်ိဳးေတြ ဆီ တန္းၿပီး ၿပန္သြား ပါေလေရာ။ ဆရာဝန္ လင္မယားလည္း ဘုမသိ ဘမသိ နဲ့ နားမလည္ႏိုင္ေအာင္ ၿဖစ္ၿပီး က်န္ခဲ့ေတာ့တာ ပါပဲ။

         ဇာတ္လမ္းက ဒီေလာက္နဲ့တင္ မၿပီးႏိုင္ေသးဘူး။ ေၿပာစရာ က်န္ေနေသးတယ္။ အဲ့ဒီ အိမ္ ရဲ ့ေနာက္ ဖက္ မွာက ေၿမကြက္လပ္ၾကီး အလြတ္ၾကီး ရွိၿပီးေတာ့ အဲ့ဒီေၿမကြက္ အလြတ္ေဘးမွာေတာ့ အိမ္ေတြ ရွိတယ္။
အဲ့ဒီ အိမ္ေတြ ထဲမွာမွ က်ြန္ေတာ္တို့ အိမ္ရဲ့ေနာက္ေဖးအိမ္ က စပရိန္ေတြ လုပ္တဲ့ လုပ္ငန္းလုပ္တယ္။ 
အခုေတာ့ ေၿပာင္းသြားၾကပါၿပီ။သူတို့က အဲ့ဒီ စပရိန္ လုပ္ငန္း ကို မိသားစုလိုက္ လုပ္ၾကတာဗ်။
 
 တစ္ေန့ေတာ့ ေန့ခင္းဘက္ၾကီး ေန့လည္စာ စားတဲ့ အခ်ိန္မွာ သူတို့ မိသားစုထဲက အမ်ိဳးသား တစ္ေယာက္ ဆရာဝန္ လင္မယားရဲ့ တိုက္ အေနာက္ဖက္က ေၿမကြက္ ထဲမွာ ထမင္း မစားေသးပဲ ဇြဲေကာင္းေကာင္းနဲ့ အလုပ္ လုပ္ေနရင္း ကေန ဆရာဝန္ လင္မယားေနတဲ့ တိုက္ရဲ့ ေနာက္ေက်ာဖက္ က ႏြယ္ပင္ေတြ ဆီကို သြားၾကည့္မိတယ္။ 
 
သူၾကည့္မိတဲ့ေနရာ က အိမ္သာ တည့္တည့္ ကို သြားၾကည့္မိလိုက္တာ။ တစ္ခ်ိဳ့နယ္ က အိမ္သာေတြ မွာ ေလဝင္ေပါက္ သေဘာမ်ိဳး အုတ္နီခဲေတြ လွပ္ထား သလိုမ်ိဳး ေဖာက္ထားတဲ့ အေပါက္ေလးေတြ ရွိတတ္ ပါေရာလား။
 
အဲ့ဒီ တိုက္က အိမ္သာမွာလည္း အဲ့ဒီလို အေပါက္ေလး ရွိတယ္။ သူၾကည့္ေနတုန္း အခ်ိန္မွာတင္ အဲ့ဒီ အိမ္သာေလဝင္ေပါက္ထဲ ကေန လက္ငါးေခ်ာင္း ထြက္လာၿပီး သူ့ကို တာ့တာ ၿပသလိုလို၊ ခ်ဲဂဏန္းေပး သလို လိုေထာင္ၿပလိုက္တာလည္း ၿမင္လိုက္ရေရာ...
 
"ေအာင္မေလးဗ်" လို့ေခၚၿပီး သူတို့ အိမ္ထဲကို လံုးေနေအာင္ ဝင္ေၿပး သြားလိုက္တာမ်ားဗ်ာ အေနာက္ ကေန ဟစ္တလာ လိုက္လာလို့ ေၿပးလာသလား မွတ္ရေလာက္တယ္။

              အဲ့ဒီ အိမ္ထဲမွာ ခေလးႏွစ္ေကာင္နဲ့ေတြ့လာတဲ့ က်ြန္ေတာ့္ အစ္မ ရဲ့ အစ္ကို အရင္းလည္း တစ္ခါၾကံဳ လိုက္ရပါေသးတယ္။ သူ ၾကံဳလိုက္ရတာ ကေတာ့ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ေလာက္တုန္းကဗ်။ အဲ့ဒီတုန္းက ညဘက္ၾကီး သူ အရက္မူးၿပီး က်ြန္ေတာ္တို့ အိမ္ ကို ေရာက္ခ်လာတယ္။ သူေမာ့လာတဲ့ အရွိန္နဲ့ ဆိုေတာ့ ရွဴရွဴး ဖလားဝါး မယ္ ဆိုၿပီး အိမ္သာ နားကို သြားေရာ။ (သူတို့ေမာင္ႏွမေတြ က သူမ်ား အိမ္ေရာက္လာရင္ အိမ္သာ ဝင္တတ္ တဲ့ အက်င့္မ်ား ရွိလား မေၿပာတတ္ပါဘူး။)
 
ေယာက်္ားေလး ဆိုေတာ့ အိမ္သာထဲ မဝင္ေတာ့ပဲ ထြက္ရပ္ေပါက္လမ္းစဥ္ကို လိုက္ၿပီး ပန္းေတာ့ တာပဲ။ အဲ့ဒီ အခ်ိန္မွာ ဘာရယ္ မဟုတ္ပဲ သူ့ေဘး ဘယ္ညာ ကို ၾကည့္မိရင္းက ေဘးအိမ္ ရဲ့ေခါင္မိုးေပၚကို အၾကည့္ေရာက္ သြားေတာ့ ဘာသြားေတြ့တယ္ မွတ္တုန္း။ ေခါင္မိုးေပၚကေန လူလံုး မသဲမကြဲ နဲ့ မည္းမည္း အရိပ္ၾကီး တစ္ခု သူရွိတဲ့ ဘက္ကို မ်က္ႏွာ လွည့္ၿပီး ခုန္ဆြ ခုန္ဆြ လုပ္ၿပေနတာသြားေတြ့တာ။
 
 က်ြန္ေတာ့္အစ္ကို က နဂို ကတည္းက မေၾကာက္တတ္တဲ့ အၿပင္ အရက္ ကလည္း မူးေနေသးေတာ့ ေမတၱာပို့ေပး လိုက္တယ္။ အရက္သမားေမတၱာ ကို ေခါင္မိုးေပၚက ပုဂၢိဳလ္က ဘယ္လို ခံယူေလ သလဲေတာ့ က်ြန္ေတာ္လည္း မသိဘူး။ သူ့ ပါးစပ္က ရြတ္လို့ လည္းၿပီးေရာ ခ်က္ခ်င္းေပ်ာက္ သြား ပါေလေရာတဲ့ဗ်ိဳ့။

         ကၽြန္ေတာ္တို့ အမ်ိဳးထဲမွာ ဦးဇင္း ဦးသုန္ ဆိုတာ ရွိတယ္ဗ်။ ဘြဲ ့နာမည္ ကေတာ ့သုႏၷရပါ။ သူက ငယ္ငယ္ တုန္းက အရမ္း ဆိုးတာ။ အရက္လည္း အရမ္းေသာက္တာေလ။ မိန္းမ ရၿပီး ကေလးႏွစ္ေယာက္ ရတဲ့ အခ်ိန္အထိ ကို ဆုိးတုန္း။ ေပတုန္း။ အဲ့ဒါ နဲ ့သူ ့ကို ဦးဇင္း၀တ္ေပးမွပဲျဖစ္မယ္ ဆိုၿပီး ၀တ္ေပးလိုက္တာ ရာသက္ပန္ျဖစ္သြားတယ္ ဆိုပါေတာ့။
 
မႏွိဳင္းစေကာင္းႏွိဳင္းစေကာင္း အဂၤုလိမာလ ကိုယ္ေတာ္ တို့လို လူစားမ်ိဳး ထင္ပါ့။ သူ သာသနာ့ေဘာင္ ဝင္ သြားၿပီးေနာက္ပိုင္း က်ြန္ေတာ္တို့ အိမ္ကို ၾကြလာေတာ့ မိန့္သြားတာက အဲ့ဒီ အိမ္ဘက္ မွာ သိုက္နန္းရွိ သတဲ့ ဗ်။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ မို့လို့လည္း လူေတြ မေနနိုင္တာတဲ့။ ေနာက္ၿပီး သူတို့ရွိေနမွန္း ကိုလည္း လူေတြသိေအာင္ ၿပၾကတာတဲ့။ 
 
ဟုတ္မယ္ ဆိုရင္လည္း ဟုတ္ေလာက္ ပါတယ္ေလ။ အဲ့ဒီအိမ္ ကိုေၿပာင္းလာတ့ဲ မိသားစုေတြလည္း အဲ့ဒီ အိမ္ မွာ မေနႏိုင္ၾကဘူး။ ေၿခာက္လွန့္ လို့ မေနႏိုင္ၾကတာထက္ ကံၾကမၼာေၾကာင့္ မေနၿဖစ္တဲ့ ပံုစံ အေနအထား မ်ိဳးနဲ့ အဲ့ဒီ အိမ္မွာ မေနအားၾကတာ။

             ဒီလို နဲ့ ေႏြရာသီေရာက္စၿပဳလာတဲ့ အခ်ိန္မွာ ေနာက္တစ္မ်ိဳး ၾကံဳၾကရၿပန္ပါေရာ။ အိမ္မွာေနတဲ့ က်ြန္ေတာ့္ဦးေလး တစ္ေယာက္ ကို အိပ္မက္ ထဲမွာ "ငါတို့ ညည ဆို ေရဆာလို့ ေရေလး စီစဥ္ေပးပါ "ဆိုၿပီး လာေၿပာသတဲ့။
 
မနက္ မိုးလင္းေတာ့ အိမ္က လူေတြကို အသိေပးၿပီး ေရအိုး တစ္လံုးမွာ ေရၿဖည့္ၿပီး က်ြန္ေတာ္တို့ အိမ္နဲ့ သူတို့ အိမ္ၾကားက အုတ္တံတိုင္းေပၚမွာ တင္ထားေပးလိုက္တယ္ ။ လူၾကီးေတြ လုပ္ေနတာ ကို ေဘး ကေန ၾကည့္ေနရတဲ့ က်ြန္ေတာ့္ စိတ္ထဲမွာေတာ့ အဲ့ဒီ အိုးထဲကို အရက္ ခပ္ၿပင္းၿပင္း ႏွစ္ ပုလင္းေလာက္ သြားထည့္ ပစ္လိုက္ခ်င္တာ။ 
 
သိုက္က ပုဂၢိဳလ္ေတြ အရက္ မူးလာရင္ ဘယ္လိုမ်ားေနမွာပါလိမ့္ ဆိုတာ သိခ်င္ လို့ေလ။ လုပ္ေတာ့ မလုပ္ ၿဖစ္ လိုက္ပါဘူး။ အဲ့ဒီလို မလုပ္ၿဖစ္လိုက္တာကပဲ က်ြန္ေတာ့္ အတြက္ ခပ္ေကာင္းေကာင္းၿဖစ္ သြားတယ္။ ဘာလို့လဲ ဆိုေတာ့ ညဘက္ေတြ ဆိုရင္ က်ြန္ေတာ္တို့ အိမ္ႏွစ္လံုးၾကား အုတ္တံတိုင္းေပၚက ေရအိုးဆီ ကေန တစ္ဂ်စ္ဂ်စ္ နဲ့ ေရခပ္ေသာက္တဲ့ အသံေတြၾကားရၿပီး သြားၾကည့္လိုက္ၿပန္ရင္ ဘာမွ မရွိဘူးဗ်။
 
ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္ရင္လည္း အသံက တိတ္သြားတတ္တာ။ ၿပီးေတာ့ ေရအိုး ကလည္းေပါက္ မေနပဲနဲ့ အၿပည့္ ၿဖည့္ထားတဲ့ဟာ ႏွစ္ရက္ေလာက္ေနရင္ အိုးထဲမွာေရ မရွိေတာ့ဘူး။ က်ြန္ေတာ္တို့ မႏၱေလး မွာ ေႏြရာသီ ဘယ္ေလာက္ပဲ ပူပူ ေရအိုး ထဲမွာ အၿပည့္ၿဖည့္ ထားတဲ့ေရ က အိုး မေပါက္၊ ခပ္ မေသာက္ပဲ အေငြ့ၿပန္တာနဲ့ တင္ ႏွစ္ရက္ အတြင္း ကုန္ႏိုင္ပါ့မလား စဥ္းစားစရာပဲ။ ဘယ္သူ ကေရာ အုတ္တံတိုင္းေပၚ တင္ထားတဲ့ ေရအိုးက ေရကို အပင္ပမ္းခံ၊ ည အိပ္ေရးပ်က္ ခံၿပီး ညတိုင္း လာေသာက္မွာတုန္းဗ်ာ။

         က်ြန္ေတာ္ေၿပာခ်င္တာေတြလည္း ကုန္သေလာက္ေတာ့ ရွိၿပီ။ က်ြန္ေတာ္ ကေတာ့ အဲ့ဒီ အိမ္နဲ့ ပတ္ သက္ ၿပီး ခုထိ ထူးထူးဆန္းဆန္း ဘာမွေတာ့ ကိုယ္တိုင္ မၾကံဳဖူးေသး သလို ၾကံဳလည္း ၾကံဳခ်င္ပါဘူး။ ငယ္ငယ္ေလး တည္းက က်ဴရွင္ ကေန အိမ္ၿပန္လာတဲ့ အခါေတြက်ရင္ အဲ့ဒီ အိမ္ကို မၾကည့္ရဲခဲ့တာ ခုခ်ိန္ထိ ပါပဲ။ စာရိုက္ေနရင္းနဲ့ေတာင္ ၾကက္သီး ထမိတယ္။
 
ညဥ့္ နက္လာေလေလ ကိုယ့္ အိမ္ထဲကို ၿမန္ၿမန္ ဆန္ဆန္ တန္းေနေအာင္ ဝင္တတ္တဲ့ အက်င့္ေကာင္းေလး ရွိေနတာလည္း အဲ့ဒီ အိမ္ေၾကာင့္ပဲ လို့ေၿပာရင္ေတာင္ ရေလာက္တယ္။ တိုက္အိမ္ ဆိုေပမယ့္ သိုက္ ရွိတယ္ ဆိုေတာ့လည္း သိုက္အိမ္ လို့ေတာင္ အမည္ေၿပာင္းေပးလိုက္ခ်င္သား။  ဒါေပမယ့္ မၿမင္ အပ္တဲ့ ပရေလာက သားေတြ နဲ့ ပတ္သက္ ရမွာကိုေတာ့ မလိုလားတာ အမွန္ပါခင္ဗ်ာ။

Written by ရြာေတာ္ရွင္  
 

No comments:

Post a Comment