ဦးသန္႔ ကြယ္လြန္ ခဲ႔သည္မွာ ယခု အခါ ႏွစ္ (၄၀) ရွိၿပီ ျဖစ္ပါသည္။ ၁၉၇၅ ခုႏွစ္တြင္ ျဖစ္ပြား ခဲ႔ေသာ ဦးသန္႔ အေရးအခင္း သည္ ပထမ အႀကိမ္ ျပည္သူ႔ လႊတ္ေတာ္မွ ေရြးခ်ယ္ တင္ေျမာက္ ထားေသာ ဦးေန၀င္း အစိုးရ အတြက္ တတိယ အႀကိမ္ေျမာက္ အေရးခင္းႀကီး ျဖစ္ပါသည္။
၁၉၇၄ ခုႏွစ္ တြင္ အလုပ္သမား အေရးခင္းႏွင့္ ဦးသန္႔ အေရးအခင္း တို႔ ျဖစ္ၾကပါသည္။ ဦးသန္႔ သည္ ျမန္မာႏိုင္္ငံ အတြက္ ဂုဏ္ယူ ရမည့္ ပုဂၢိဳလ္ တစ္ဦး ျဖစ္ေသာ္လည္း အုပ္ခ်ဳပ္ သူ အာဏာရွင္ ဦးေန၀င္း ၏ ပုဂိၢဳလ္ေရး အာဃာတ ႀကီးမားမႈေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေတာ္ အတြက္ မလိုလား အပ္ေသာ အေရးခင္း ႀကီး ေပၚေပါက္ ခဲ့ရပါသည္။
ထို႔အျပင္ ေက်ာင္းသား မ်ား၊ ရဟန္းရွင္ ျပည္သူမ်ား တို႔သည္လည္း ေက်ာင္းထုတ္ ခံရ၊ အေရးယူ ခံရ အစရွိ သည္ျဖင့္ ဘ၀ တ၀က္ တပ်က္ တြင္ ေလွေလွာ္ရင္း တက္က်ိဳး ခဲ့ရပါသည္။ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ တစ္ဦး ျဖစ္သည္႔ ဆလိုင္း တင္ေမာင္ဦး သည္ ယင္း အေရးအခင္း မ်ားတြင္ ပါ၀င္ ခဲ့သည့္ အတြက္ ပထမဆံုး ႀကိဳးေပး ကြပ္မ်က္ျခင္း ခံရေသာ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ တစ္ဦး ျဖစ္ပါသည္။
ဆလိုင္း တင္ေမာင္ဦး ႀကိဳးေပး ကြပ္မ်က္ျခင္း ခံရေသာ (၃၆)ႏွစ္ေျမာက္ အထိမ္း အမွတ္ ပြဲကို ေတာ္၀င္ႏွင္းဆီ ခန္းမ တြင္ ကြယ္လြန္သူ ဆရာႀကီး ဦး၀င္းတင္ ဦးေဆာင္ ၍ တ.က.သ အမႈေဆာင္ေဟာင္း ဦးလွေရႊ၊ ကိုမင္းကိုႏိုင္၊ ကိုေက်ာ္ကိုကို၊ ကိုတင္ေမာင္ဦး ၏ ညီ အစရွိသည္ တို႔ျဖင့္ ဂုဏ္ျပဳပြဲ ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကပါသည္။
ဦးသန္႔ က္ို ဧရာ၀တီတိုင္း၊ ပန္းတေနာ္ၿမိဳ႕တြင္ အဖ ဦးဖိုးႏွစ္၊ အမိ ေဒၚနန္းေသာင္ တို႔ မွ ၁၉၀၉ ခုႏွစ္၊ ဇန္န၀ါရီလ (၂၂) ရက္ေန႔တြင္ ေမြးဖြား ခဲ့ပါသည္။ ေမြးခ်င္း ညီ အကို (၄) ဦးရွိသည့္ အနက္ ဦးသန္႔ မွာ အကို အႀကီးဆံုး ျဖစ္ၿပီး ၄င္း ၏ေအာက္တြင္ ဦးခန္႔၊ ဦးေသာင္းႏွင့္ ဦးတင္ေမာင္ (၃) ဦး တို႔ ရွိၾကပါသည္။
အသက္ (၂၆)ႏွစ္ တြင္ ေဒၚသိန္းတင္ႏွင့္ လက္ထပ္ ခဲ့ရာ သမီးႀကီး ေအးေအးသန္႔ႏွင့္ သားငယ္ တင္ေမာင္သန္႔ တို႔ ေမြးဖြား ခဲ့ပါသည္။ သားငယ္ တင္ေမာင္သန္ ႔မွာ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္၊ ေမလ (၂၁) ရက္ေန႔ တြင္ ေရႊဂံုတိုင္ မီးပၸိဳင့္ အနီးတြင္ ဘတ္(စ္)ကားေပ ၚမွ လိမ့္က်ေသဆံုး ခဲ့ပါသည္။
ဦးသန္႔သည္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးႏုႏွင့္ ေက်ာင္းဆရာ ဘ၀ ကပင္ အလြန္ ရင္းႏွီးၾကသူမ်ား ျဖစ္ၾက၍ ေနာက္ပိုင္း ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးႏု လက္ထက္ တြင္ တာ၀န္ အမ်ိဳးမ်ိဳး ေပးျခင္း ခံရၿပီး ၁၉၅၇ ခုႏွစ္တြင္ ကုလသမဂၢ ဆိုင္ရာ ျမန္မာ သံအမတ္ႀကီး အျဖစ္ ခန္႔အပ္ျခင္း ခံရပါသည္။
၁၉၆၀ ခုႏွစ္ တြင္ ကုလသမဂၢ ရန္ပံုေငြ တိုးပြားေရး ဥကၠ႒ အျဖစ္ တာ၀န္ေပးျခင္း ခံရ ပါသည္။ ဦးသန္႔သည္ စစ္ေအး တိုက္ပြဲ ကာလ အတြင္းတြင္ အေမရိကန္ အုပ္စုႏွင့္ ဆိုဗီယက္ အုပ္စု တို႔ၾကားတြင္ သင့္ျမတ္ စြာ ေန ထိုင္ႏိုင္ေသာေၾကာင့္ (၂) ဖက္ စလံုး ၏ ႐ိုေသေလးစားျခင္း ကို ခံရသူ တစ္ဦး ျဖစ္ပါသည္။
၄င္းအျပင္ ဦးသန္႔ သည္ အဂၤလိပ္လို ေရးသား ေျပာဆို ရာ တြင္ အလြန္ေကာင္းသူ တစ္ဦး ျဖစ္ပါသည္။ ဦးသန္႔ သည္ သူမ်ား ေျပာသည္ မ်ားကို စိတ္ရွည္စြာ နားေထာင္ တတ္ၿပီး မိမိေျပာေသာ အခါတြင္ ရွင္းလင္း စြာျဖင့္ တိုတုိ တုတ္တုတ္ ေျပာတတ္ ပါသည္။
ဦးသန္႔ သည္ ကုလသမဂၢ အဖြဲ႔၀င္ ကိုယ္စားလွယ္ မ်ားႏွင့္ လည္း ရင္းႏွီး ကၽြမ္း၀င္ၿပီး အားလံုး ၏ ခ်စ္ခင္ ေလးစား မႈ ကိုလည္း ခံယူ ရသူ တစ္ဦး ျဖစ္ပါသည္။ ဦးသန္႔ ၏ ဥပဓိ႐ုပ္ရည္ မွာ လည္း ႏွစ္လိုဖြယ္ေကာင္း သည့္ အတြက္ လူခ်စ္ လူခင္ ေပါမ်ားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
ဤသည္ မွာ ၄င္းအတြက္ ကုလသမဂၢ အေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ ရာထူး ရရွိရန္ အေထာက္ အကူ ျပဳ ထားေသာ အခ်က္ ျဖစ္ပါသည္။
၁၉၆၁ ကြန္ဂို အေရး အခင္းတြင္ ေလယာဥ္ ပ်က္က် ၍ ႐ုတ္တရက္ ကြယ္လြန္ သြားေသာ ဒက္ဟမၼား႐ိႈး ၏ ေနရာ တြင္ ယာယီ အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ အျဖစ္ ေခတၱ၀င္ေရာက္ တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ၿပီး ၁၉၆၁ ၊ ႏို၀င္ဘာလ (၃၀) ရက္ေန႔တြင္ ကုလသမဂၢ ၏ တရား၀င္ အေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ တာ၀န္ကို အမ်ား သေဘာတူ ေရြးခ်ယ္ တင္ေျမာက္ျခင္း ခံရပါသည္။
ဦးသန္ ႔သည္ ၄င္း တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ေသာ ကာလ တြင္ ကမာၻႀကီး အား တတိယ ကမာၻစစ္ေဘး မွလည္း ကယ္တင္ႏိုင္ခဲ့ ပါသည္။ ၄င္း အေရးအခင္း မွာ က်ဴးဘား ဒံုးပ်ံ အေရးခင္း ျဖစ္ပါသည္။ အေမရိကန္ႏွင့္ ႐ုရွား တို႔ ထိပ္တိုက္ေတြ႕ မည့္ ႏ်ဴကလီးယား စစ္ပြဲ မွ ဦးသန္႔ ၏ ၾကား၀င္ေျဖျဖန္ မႈေၾကာင့္ ဆိုဗီယက္ ႏိုင္ငံမွ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ က႐ူးရွက္ သည္ ၄င္း၏ ေရလမ္း သေဘာၤ မ်ားျဖင့္ က်ဳးဘား မွ ဒံုးပ်ံ မ်ားကို ျပန္လည္ ႐ုတ္သိမ္း သြားခဲ့ပါသည္။
ထိုစဥ္က အေမရိကန္ သမၼတ မွာ ဂၽြန္အက္(ဖ္) ကေနဒီ ျဖစ္ပါသည္။ ကုလသမဂၢ အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ တာ၀န္ ကို (၂) ႀကိမ္ ထမ္းေဆာင္ၿပီးေနာက္ ဦသန္႔ သည္ အနားယူ ခဲ့ ပါသည္။
“ဦးသန္႔သည္ ကမၻာ့ႏိုင္ငံေရး ျပႆ နာ မ်ားကို ၿငိမ္းခ်မ္း စြာ ေတြ႕ ဆံုေဆြးေႏြးျခင္းျဖင့္ ေအာင္ျမင္ စြာ ေျဖ ရွင္းႏိုင္ ခဲ့ေသာ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္း တစ္ေယာက္ ျဖစ္သည့္ အတြက္ ကမၻာ့ႏိုင္ငံ ေခါင္းေဆာင္ အႀကီး အကဲ မ်ား ကမၻာ့ျပည္သူ မ်ား ကပင္ ခ်ီးက်ဴးဂုဏ္ယူျခင္း ခံရပါသည္။
ကုလသမဂၢ သမိုင္း တြင္လည္း မွတ္တမ္း၊ ကဗၺည္း တင္ ခံရသူျဖစ္ပါသည္။ ယခု လက္ရွိ ကုလသမဂၢ အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ေနေသာ မစၥတာ ဘန္ကီမြန္း ကလည္း ျမန္မာႏိုင္ငံ သို႔ လာစဥ္ ဦးသန္႔ အား ခ်ီးက်ဴး ဂုဏ္ျပဳၿပီး ဦးသန္႔ ၏ ဂူဗိမာန္ အား လည္း သြားေရာက္ ဂါရ၀ျပဳခ့ဲပါသည္။
ဦးသန္႔ သည္ ၁၉၇၄ ခုႏွစ္၊ ႏို၀င္ဘာလ (၂၅) ရက္ေန႔တြင္ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စု တြင္ ေနထိုင္ရင္း ကင္ဆာေရာဂါ ၿဖင့္ ကြယ္လြန္ ခဲ့ပါသည္။
ကြယ္လြန္သူ ၏ ဆႏၵ အရ ျမန္မာႏိုင္ငံ တြင္ ၄င္း၏ ႐ုပ္ကလာပ္ အား ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ တြင္ သၿဂႋဳဟ္ရန္ အတြက္ ျပန္လည္ သယ္ေဆာင္ လာရာ ထိုစဥ္ က သမၼတ ဦးေန၀င္းမွ ႀကံေတာ သုႆာ န္တြင္သာ ေျမေန ရာ ေပးသည္ ကို ေက်ာင္းသား မ်ားႏွင့္ ျပည္သူ မ်ားက မေက်နပ္ေသာေၾကာင့္ ဦးသန္႔ အေရး အခင္းႀကီး ေပၚေပါက္ ခဲ့ရပါသည္။
အတြင္း သတင္းမ်ား အရ ဦးေန၀င္း သည္ ဦးသန္႔ အေပၚ တြင္ အာဃာတ တရား ထားရွိ ပါသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ ဆိုေသာ္ ဦးသန္႔ သည္ ကုလသမဂၢ အေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ေန စဥ္ ကာလ အတြင္း ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ လာေရာက္ခဲ့ ရာတြင္ ထိုစဥ္ က ေတာ္လွန္ေရး ေကာင္စီ ဥကၠ႒ ျဖစ္ေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေန၀င္း မွ အလံုလမ္း သမၼတ အိမ္ေတာ္ တြင္ ေကာ္ေဇာနီ ခင္းၿပီး ညစာ စားပြဲျဖင့္ တစ္ခမ္း တစ္နား ႀကိဳဆို ဂုဏ္ျပဳ ဧည့္ ခံခဲ႔ပါသည္။
၄င္းေနာက္ ဦးႏု ၏ ျပည္ေျပး အစိုးရ ေပၚေပါက္ လာေသာ အခါ တြင္ ဦးသန္႔ သည္ ဦးႏု ကို ကူညီ သည္ဟု ဆိုကာ မ်က္မာန္ေတာ္ ရွ ခဲ့ပါသည္။
ဦးသန္႔ အေလာင္း ကို ရန္ကုန္ သို႔ သယ္လာေသာ ကာလ တြင္ ထိုစဥ္ က ျပည္ထဲေရး ၀န္ႀကီး ျဖစ္ေသာ ဗိုလ္မွဴးႀကီး ကိုကို မွ “ဗိုလ္ခ်ဳပ္-ဦးသန္႔ အတြက္ ကို ေနရာ တစ္ခု ဖန္တီးေပး လိုက္ရင္ ေကာင္းမယ္ မဟုတ္ ရင္ ဆူပူမႈျဖစ္လိမ့္မည္”ဟု တင္ျပေသာ အခါ ဦးေန၀င္း မွ “ဆူလွ်င္ ခ်လိုက္ မွာေပါ့ကြ”ဟု ေျပာခဲ႔ပါသည္။
ဤသည္ မွာ အာဏာရွင္ တို႔ ၏ ၀သီ အတိုင္း လက္နက္ျဖင့္ အၾကမ္းဖက္ ရန္ ဆံုးျဖတ္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ အတိုခ်ဳပ္ အားျဖင့္ ေျပာရလွ်င္ ေက်ာင္းသားမ်ား သည္ ဦးသန္႔ ၏ ႐ုပ္ကလာပ္ အား က်ိဳကၠဆံကြင္း တြင္ ျပည္သူ တို႔ အေလးျပဳရန္ ထားရွိၿပီး ၄င္းမွ ဘြဲ႔ႏွင္း သဘင္ သို႔ သယ္ေဆာင္ ကာ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ပရ၀ဏ္ အတြင္း ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္ ဂူ အနီးတြင္ ဂူသြင္း ခဲ့ပါသည္။
ဤသို႔ေသာ အေျခအေန တြင္ ည သန္းေခါင္းယံ ၌ စစ္ေၾကာင္း မ်ား သည္ တကၠသိုလ္ အတြင္း ၀င္စီးၿပီး ဦးသန္႔ ၏ ႐ုပ္ကလာပ္ အား ယခု လက္ရွိေနရာ သို႔ ေျပာင္းေရႊ႕ၿပီး ေနရာေပး ခဲ႔ပါသည္။
နိဂံုးခ်ဳပ္ အားျဖင့္ ေျပာရလွ်င္ ဦးေန၀င္း သည္ ျပည္သူႏွင့္ ေက်ာင္းသား တို႔ ၏ ဆႏၵ ကို ေနာက္ဆံုး တြင္ လိုက္ေလ်ာ ခဲ့ရပါသည္။ အမွန္ မွာ မူလ ကပင္ စီစဥ္ေပးလိုက္ ပါက မည္သည့္ျပႆ နာမွ မျဖစ္ေပၚႏိုင္ ဘဲ ေအးေအး ခ်မ္းခ်မ္း ၿပီးသြားမည္ ျဖစ္ပါသည္။
သို႔ေသာ္ အာဏာရွင္ တို႔၏ ဗီဇ အတိုင္း မည္သည့္ အရာကို မွ် လူစု လူေ၀းျဖင့္ ေတာင္းဆို သည္မ်ားကို လက္ခံရ လွ်င္ ၄င္းတို႔ အတြက္ သိကၡာက် စရာဟု ထင္ျမင္ယူဆ ပံု ရပါသည္။
အထူး သျဖင့္ ေက်ာင္းသား ဆိုလွ်င္ ဦးေန၀င္း သည္ ပို၍ အ ျမင္မၾကည္ ပံု ရပါသည္။ ၄င္း အာဏာသိမ္းၿပီး ၁၉၆၂၊ ဇူလိုင္လ (၇) ရက္ေန႔ တြင္ ေက်ာင္းသား မ်ားအား အၾကမ္းဖက္ ႏွိမ္ႏွင္းၿပီးေနာက္ ျမန္မာ့ အသံ မွေန ၍ ဓားဓားျခင္း၊ လွံလွံျခင္း ရင္ဆိုင္မည္ ဟု ဆိုေသာ အာဏာရွင္ ၏ အသံလႊင့္ခ်က္ ကို မွတ္မိၾကပါလိမ့္မည္။
ဦးေန၀င္း သည္ ဤ အၾကမ္းဖက္ ႏွိမ္ႏွင္း မႈကို ၄င္း အာဏာ စြန္႔သြားသည္ အထိ အေကာင္ အထည္ ေဖာ္ေဆာင္ ခဲ့ေသာေၾကာင့္ သမိုင္း တြင္ အမဲစက္ႀကီးျဖင့္ ကြယ္လြန္ ခဲ့ရပါသည္။
ယခု လက္ရွိ အစိုးရ သည္ ျပည္သူ႔ လႊတ္ေတာ္မွ ျပဌာန္း ခဲ့ေသာ အမ်ိဳးသား ပညာေရး ဥပေဒႏွင့္ ပတ္သက္ ၍ ေက်ာင္းသား မ်ား ၏ ကန္႔ကြက္ ဆႏၵျပမႈ ကို ရင္ဆိုင္ေနရ ပါသည္။ သမၼတႀကီး ကိုယ္တိုင္ ကပင္ လွ်င္ ေက်ာင္းသား သမဂၢ သည္ မရွိ မျဖစ္ေသာ အဖြဲ ႔အစည္း တစ္ခု အေနျဖင့္ လိုအပ္ေၾကာင္း ေျပာ ဆိုသြား သည္ကုိ ၾကားသိရပါသည္။
သို႔ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဤ ကိစၥႀကီး ကိုလည္း အားလံုးေသာ ပုဂၢိဳလ္ မ်ား ၫွိၫွိႏႈိင္ႏႈိင္းျဖင့္ ေဆာင္ရြက္ၾက ပါရန္ တိုက္တြန္း အပ္ပါသည္။ ထို႔အျပင္ မ.ဆ.လ ပါတီ ၏ ေနာက္ဆံုး သမၼတျဖစ္ေသာ ေဒါက္တာ ေမာင္ေမာင္ ၏ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ ပါးပါး သမဂၢႀကီး ကို အုတ္ျမစ္ခ် ၍ ျပန္လည္ တည္ေဆာက္ၾကပါစို႔ ဟု ဆိုေသာ စကားကိုလည္း မေမ့ၾက ပါရန္ မွာၾကားအပ္ပါသည္။
ယခု ေက်ာင္းသား မ်ား ေတာင္းဆိုေနေသာ ပညာေရး အေျခခံ ဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရး တြင္ ႏိုင္ငံေတာ္ ၏ ကိုင္တြယ္ပံု၊ ကိုင္တြယ္နည္း ကို မ်ားစြာ ေလးစားပါသည္။
ကိုရင္ေမာင္
No comments:
Post a Comment