.jpg)
အဲဒီ စစ္သူရဲေကာင္းႀကီး ကလည္း အဲဒီ သူေတာင္းစား ဒိုင္အိုဂ်င္ ကို သိပါတယ္။ အဲဒီ ဒိုင္အိုဂ်င္ ဟာ ကိုယ္လံုး ကိုယ္ ေပါက္ အလြန္ လွတယ္။ မ်က္ႏွာ ကလည္း ဥပဓိ႐ုပ္ အလြန္ေကာင္းတယ္။ အဲဒီေတာ့ စစ္သူရဲေကာင္း အလက္ဇင္း ဒါးသဂရိတ္ က...“ အို.... ဆရာသမား၊ က်ဳပ္ ဘာ မ်ား ခင္ဗ်ား အတြက္ လုပ္ေပး ရမလဲ ” လို႔ ရိသဲ့သဲ့ စကားမ်ိဳး နဲ႔ ေမး လိုက္တယ္။
အဲဒီ အခါ မွာ သူေတာင္းစား ဒိုင္အိုဂ်င္ က “ အလက္ဇင္းဒါး သဂရိတ္ ဆိုတဲ့ လူ ကို ေျပာခ်င္ တာက ဘာမွ လုပ္မ ေပးပါ နဲ႔။ ဒီနား က နည္းနည္း ဖယ္ေပးစမ္း ပါ။ ေနဆာလွံဳေနတာ အရိပ္ကြယ္ လို႔ပါ။ ဒီ့အျပင္ ဘာမွ လုပ္ေပးစရာ မလိုပါဘူး ” လို႔ ျပန္ေျပာ လိုက္တယ္။ အဲဒီေတာ့ စစ္သူရဲေကာင္း အလက္ဇင္းဒါး သဂရိတ္ က ေနရိပ္ မကြယ္ ေအာင္ ေနရာ ဖယ္ေပး လိုက္တယ္။
အဲဒီ အခါမွာ သူေတာင္း ဒိုင္အိုဂ်င္ က “ တေလာ တုန္းက တပ္ေတြ ျပင္ေနတာ ကို က်ဳပ္ေတြ႕ရတယ္။ အဲဒါ ဘာ လုပ္ မလို႔လဲ ” လို႔ ေမးလိုက္တယ္။ အဲဒီေတာ့ အလက္ဇင္းဒါး သဂရိတ္ က တျခား မဟုတ္ပါဘူး ဒိုင္အိုဂ်င္ ရယ္။ အိႏၵိယ ကို တိုက္မလို႔ ။ အိႏၵိယ ကို တိုက္လို႔ ႏိုင္ၿပီ ဆိုရင္ ကမာ ၻတစ္ခုလံုး ကို ႏိုင္တာနဲ႔ အတူ တူပဲ” လို႔ ျပန္ၿပီး ေျပာ လိုက္တယ္။
အဲဒီ အခါ မွာ ဒိုင္အိုဂ်င္ က “ အိႏၵိယ ကို ႏိုင္ၿပီပဲ ထားပါေတာ့ ၊ ဘာလုပ္ ဦးမွာလဲ” လို႔ အလက္ဇင္းဒါး သဂရိတ္ ကို ေမးလိုက္တယ္။ အဲဒီ အခါမွာ အလက္ဇင္းဒါး သဂရိတ္ က “အိႏၵိယ ကို ေအာင္ႏိုင္ၿပီ ဆိုမွေတာ့ က်ဳပ္ အနား ယူမွာ ေပါ့” လို႔ ျပန္ၿပီး ေျဖလိုက္တယ္။ အဲဒီ အခါမွာ ဒိုင္အိုဂ်င္ က ဟက္ဟက္ပက္ပက္ ရယ္ လိုက္တယ္။
ခင္ဗ်ား က အ႐ူးပဲ၊ အနား ယူဖို႔ ကိစၥ မွာ အိႏၵိယ ကို ေအာင္ႏိုင္ဖို႔ ဆိုတဲ့ အေၾကာင္း မပါဘူး။ ဘယ္သူမဆို အနားယူ ခြင့္ရွိတယ္။ အိႏၵိယ ကို ေအာင္ႏိုင္မွ အနားယူ ရမယ္ လို႔ ခင္ဗ်ား ကို ဘယ္လို ဆရာ သမားမ်ိဳးက သင္ေပး လို႔လဲဗ်ာ ဒီမွာ ၾကည့္စမ္း။ ခု... က်ဳပ္ အနားယူေနၿပီ၊ အိႏၵိယ ကိုလည္း မေအာင္ႏိုင္ ပါဘူးဗ်ာ၊ လြတ္လြတ္ လပ္ လပ္ အနားယူခြင့္ က်ဳပ္မွာ ရွိတယ္။
ခင္ဗ်ား နားရ မဲ့ အခ်ိန္ ဟာ ဒီအခ်ိန္ ပဲ။ အိႏၵိယ ကို ေအာင္ႏိုင္ၿပီး မွ နားရမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ခင္ဗ်ား နားရမွာ မဟုတ္ ဘူး။ အိႏၵိယ ကို ေအာင္ႏိုင္ၿပီး လည္း တျခား ေအာင္ႏိုင္စရာေတြ ကို ခင္ဗ်ား လုပ္ရဦးမယ္။ ဘယ္ေတာ့ မွ နားရ မယ့္ လူစားမ်ိဳး မဟုတ္ဘူး၊ အဲဒီ လိုပဲ စစ္ခ်ီရင္း လမ္းမွာ ေသရမွာပဲ” လို႔ ပယ္ပယ္ နယ္နယ္ႀကီး ေျပာခ် လိုက္တယ္။ ခင္ဗ်ား လုပ္ရမယ့္ အလုပ္ေတြ မၿပီးခင္ ခင္ဗ်ားေသ မွာ၊ က်ဳပ္ေျပာတာ မယံု ေစာင့္ၾကည့္” လို႔ ဒိုင္အိုဂ်င္ က ဆက္ ၿပီး ေျပာလိုက္တယ္။
အဲဒီေတာ့ အလက္ဇင္းဒါး သဂရိတ္ က “ဒိုင္အိုဂ်င္းေျပာတာ က်ဳပ္မွတ္ ထားပါမယ္ ဒီလို ေျပာျပတဲ့ အတြက္ ေက်း ဇူးလည္း တင္ပါတယ္ ၊ ဒါေပမဲ့ ခုေတာ့ အိႏၵိယ ကို ေအာင္ႏိုင္ဖို႔ သြားရဦးမယ္ဗ်ိဳ႕” လို႔ ေျပာၿပီး ထြက္သြားတယ္။ အမွန္တကယ္ပဲ အလက္ဇင္းဒါး သဂရိတ္ က လမ္းမွာပဲ ဆံုးသြားတယ္။
အိမ္ကို ျပန္မေရာက္ေတာ့ဘူး။ အလက္ ဇင္းဒါး သဂရိတ္ ေသဆံုးတဲ့ေန႔ မွာပဲ ဒိုင္အိုဂ်င္း လည္း ေသဆံုး သြားပါတယ္။ သူတို႔ ႏွစ္ဦးဟာ ေသလြန္ၿပီးတဲ့ ေနာက္ပိုင္း တမလြန္ ဘ၀ မွာျပန္ၿပီးေတြ႕ၾကတယ္။ အဲဒီ အခါမွာ အလက္ဇင္းဒါး သဂရိတ္ က ရွက္ကိုး ရွက္ကန္း နဲ႔ “ေဟာ...စစ္ သူရဲေကာင္းနဲ႔ သူေတာင္းစား တစ္ဦး ျပန္ ၿပီး ဆံုၾကျပန္ၿပီ” လို႔ ေျပာလိုက္တယ္။
အဲဒီ အခါမွာ ဒိုင္အိုဂ်င္း က “ျပန္ၿပီး ဆံု တာေတာ့ မွန္တယ္ဗ်ိဳ႕၊ ဒါေပမဲ့ ခင္ဗ်ာ ရဲ့ ေတြးထင္ ခ်က္ေတြဟာ လြဲေန တယ္။ ခင္ဗ်ား နဲ႔ က်ဳပ္နဲ႔ ႏွစ္ေယာက္ ဟာ ဘယ္သူ ဟာ သူေတာင္းစား ၊ ဘယ္သူဟာ ဧကရာဇ္ ျဖစ္ တယ္ဆိုတာ ခင္ဗ်ား သဲသဲ ကြဲကြဲ သေဘာေပါက္ပံု မရဘူး။
က်ဳပ္ဟာ လြတ္လတ္ တယ္။ ၿပီးေတာ့ က်ဳပ္ဘ၀ ကို က်ဳပ္ ေက်နပ္တယ္။ အျပည့္ အ၀ အသက္ရွင္တယ္။ ခင္ဗ်ား ဟာ ဒီလို မဟုတ္ဘူး။ ေအာင္ႏိုင္မွဳ႕ေတြ အတြက္ ႀကိဳးစားရင္း ခင္ဗ်ား ဘ၀ကို ခင္ဗ်ား မေက်နပ္ဘူး။ အဲဒီေတာ့ ခင္ဗ်ား ဟာ အစဥ္ သျဖင့္ လိုအပ္မွဳ႕ေတြနဲ႔ ျပည့္လွ်မး္ေနတယ္။ က်ဳပ္ဟာ ဘာမွ မလိုအပ္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ က်ဳပ္ ဟာ သူေတာင္းစား မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ရင္ ဟဲ...ဟဲ... မေျပာေတာ့ပါ ဘူးေလ ...လို႔ ျပန္ၿပီး ေျပာလိုက္တယ္။ ပံုျပင္ ကေတာ့ ဒီမွာ အဆံုးသတ္ခဲ့ပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ္တို႔ တစ္ေတြ ကေတာ့ ဒါကို ပံုျပင္ လို႔ မယူဆ ခဲ့ ၾကပါဘူး...မိတ္ေဆြတို ႔ကေတာ့ ႀကိဳက္သလို ယူဆႏိုင္ပါ ေၾကာင္း....
မင္းသိခၤ ၏ ၀တၳဳတိုမ်ား
From... ဆ၇ာ ဟိန္းတင္႔ေဇာ္
No comments:
Post a Comment