က်ဳံးေဘး မွ အက္ကဲြေၾကာင္းေလး မ်ား

မႏၲေလး ဟု ဆိုလိုက္ သည္ႏွင့္ ပထမဦးဆံုး စ တင္ သိရွိ ခံစားလိုက္ရ သည္ က က်ဳံး ဆိုေသာ သေကၤတ ျဖစ္ သည္။ မႏၲေလး ႏွင့္ က်ဳံး မွာ ခြဲမရ သကဲ့ သို႔ လိုက္ဖက္ မႈ ကလည္း ပနံသင့္ လွသည္။ က်ဳံး ဆိုေသာ အသိ ၿပီးမွ ၿမိဳ႕႐ိုးႏွင့္ နန္းေတာ္ ဆိုသည္ က ေနရာယူလာၿမဲ ျဖစ္သည္။ 

အခ်ဳိ႕ နန္းေတာ္ ႏွင့္ က်ဳံး တြဲဖက္ျမင္သူ မ်ား ရွိမည္။ အခ်ဳိ႕ မန္းေတာင္ ႏွင့္ က်ဳံး တြဲ ဖက္ ျမင္သူ မ်ားလည္း ရွိ သည္။ အခ်ဳိ႕ က်ဳံးႏွင့္ၿမိဳ႕႐ိုး တြဲျမင္ၾက သည္။ ဘယ္သို႔ ပင္ျမင္ျမင္ မႏၲေလး သည္ က်ဳံးႏွင့္ ယွဥ္တြဲ လ်က္ မႏၲေလး ပီသစြာ တည္တံ့ ေနဆဲျဖစ္သည္။ 

ပူျပင္း လွသည့္ အညာေႏြႏွင့္ အညာေလ ကို အံတုရန္ အတြက္ မႏၲေလးသူ၊ မႏၲေလးသား အေတာ္မ်ားမ်ား က်ဳံးကို အားကိုး အားထား ျပဳၾကသည္။

က်န္းမာေရး အတြက္ ၾကည့္မလား၊ ဘာသာေရး အတြက္ ၾကည့္မလား၊ အမွတ္တရ အျဖစ္ ၾကည့္မလား က်ဳံးမွာ ဘက္ေပါင္းစံု မွ ပါဝင္လ်က္ ရွိသည္။ က်ဳံးေဘး ပတ္ဝန္းက်င္ႏွင့္ က်ဳံးေရ မွာ ေအးခ်မ္း သေလာက္ က်ံဳးႀကီး ၏ စိတ္ႏွလံုး ပူေဆြးမႈ တို႔ကို မည္သူမ်ား ျမင္ႏိုင္မည္နည္း။ 


တစ္ခုေသာ ညေနခင္း တြင္ ျဖစ္သည္။ ဆရာဝန္ ၏ ၫႊန္ၾကားခ်က္ ျဖင့္ တစ္ေန႔လွ် င္ နာရီဝက္ လမ္းေလွ်ာက္ ရန္ က်ဳံးေဘး သို႔ ထြက္ခဲ့သည္။ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ အနည္းငယ္ အတြင္း မႏၲေလးႏွင့္ ေဝးကြာ ခဲ့ သျဖင့္ က်ဳံးက လည္း ကိုယ့္ အတြက္ စိမ္းေနသေယာင္ ရွိသည္။ 

ညေနခင္း လမ္းေလွ်ာက္ ရသည္ က လူသြား လူလာ မ်ားႏွင့္ မို႔ ရွိန္းတိန္း ဖိန္းတိန္း ႏိုင္လွသည္။ ထူအမ္း အမ္း ျဖစ္ေနေသာ မ်က္ႏွာ ကို ဦးထုပ္ျဖင့္ ကာကြယ္ ထားကာ မ်က္မွန္ အထူျဖင့္ ထပ္ကာ ထားလိုက္သည္။ 

အတန္ငယ္ ေလွ်ာက္မိေသာ အခါ က်ဳံးေထာင့္ တစ္ေနရာ တြင္ အားကစား ကိရိယာမ်ား တပ္ဆင္ ေပးထား သည့္ ေနရာကို ေတြ႕ရသည္။

သက္လတ္ပိုင္းႏွင့္ သက္ႀကီး ပိုင္း မ်ား လမ္းေလွ်ာက္ အနားယူရင္း ေလ့က်င့္ခန္း လုပ္ေနၾကသည္ ကို ျမင္ေတြ႕ ရသည္။ ေလ့က်င့္ခန္း လုပ္ေနသည္ မ်ားကို ၾကည့္ေန သည္မွာ မည္မွ်ၾကာ သြားသည္ မသိ၊ ညေနခင္း ေနမင္း သည္ ၿမိဳ႕႐ိုးေပၚမွ က်ဳံးေရျပင္ ထဲ သက္ဆင္း ေတာ့မည့္အလား ျမင္ေနရသည္။ 

က်ဳံးေဘး ညေန ဆည္းဆာ ကို တဝၾကည့္ ရင္း အိမ္ျပန္ လမ္း ဘက္သို႔ လွည့္ခဲ့သည္။ ေမွာင္ရိပ္ မသန္း တသန္း ေလးမို႔ ေနညိဳညိဳ  မွာ က်ဳံးေရစိုစို က ဆြတ္ပ်ံ႕ဖြယ္ရာ ေကာင္းေနသည္။ ထိုစဥ္ ခဏ သစ္ပင္ ရိပ္မွ စကားေျပာသံ အခ်ဳိ႕ ၾကားလိုက္ ခ်ိန္ တြင္ ညေနခင္း ကို ေက်ာခိုင္း ခဲ့ေသာ ေျခလွမ္း မ်ား ပိုမို တံု႕ဆိုင္း သြားရ ေတာ့သည္။ 

အရြယ္ မမည္ ကေလးငယ္ေလး က အေမျဖစ္သူ ကို ေခ်ာ့ေနသံ ျဖစ္သည္။ ”ေမေမ မငိုပါ နဲ႔ သားသား ရွိတယ္ သားသား တုိ႔ အိမ္ျပန္ ရေအာင္ .. ” ဘယ္သို႔ေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ မသိေသာ္လည္း ကေလး ငယ္၏ ခ်စ္စဖြယ္ အျပဳအမူႏွင့္ သနားစဖြယ္ အသံၾကား တြင္ ခဏတာ စီးေမ်ာ မိ သြားသည္။ 

တစ္ဖက္တြင္ ထိုင္ေနေသာ ကေလးမေလး က ဘာမွ်မေျပာ အေမျဖစ္ သူ လက္ေမာင္း ကို ဖက္လ်က္ တစ္ခု ခုကို ေျပာဖုိ႔ အားယူေနပံု ရသည္။ မၾကာမီ ပင္ အေမွာင္သည္း လာေတာ့မည္ ”ဒီသား အမိ ဘယ္အထ ိျပန္ရ မွာပါလိမ့္ .. ” မသက္ဆိုင္ ေသာ္ျငား က႐ုဏာ သက္စြာ ပူပန္မိသည္။ 

မိခင္ျဖစ္သူမွ ာ က်ဳံးေရျပင္ ကိုသာ တြင္တြင္ ေငးလ်က္ သူ၏ ရင္ထဲမွ ခံစားခ်က္ မ်ားကို ႀကိတ္မွိတ္ မ်ဳိခ် ေန ပံုရသည္။

ဒီေလာက္ ခ်စ္စရာ ေကာင္းတဲ့ သားႏွင့္ သမီး၊ က်က္သေရ ရွိေသာ ႐ုပ္ရည္ ႏွင့္ ဇနီးမယား ကို မပူပင္ဘဲ ခင္ပြန္းျဖစ္သူ မွာ လိုက္ မရွာဘဲ ေနမည္လား။ အေတြးေပါင္း မ်ားစြာျဖင့္ ေျခလွမ္းတုိ႔ ေလးလံလ်က္။ 

လြန္ခဲ့ေသာ လ အနည္းငယ္ က ျဖစ္သည္။ ေန႔ခင္းဘက္ အျပင္ သြားရင္း က်ဳံးေဘးမွ ဘြဲ႕ယူ အခမ္းအနား တစ္ခုႏွင့္ အမွတ္ မထင္ဘဲ ဆံုခဲ့ ရသည္။ က်ဳံးေဘးမွ ဘြဲ႕ယူ အခမ္း အနား ဆိုသျဖင့္ တစ္မ်ဳိးျဖစ္မည္။ အႏု ပညာေက်ာင္း မွ ဘြဲ႕ႏွင္း သဘင္ အခမ္းအနား က်င္းပျခင္း ျဖစ္သည္။ 

ကြၽန္မ တို႔ ငယ္ငယ္ ဘြဲ႕ယူစဥ္ အခ်ိန္ တုန္းကေတာ့ ဘြဲ႕မယူခင္ နံနက္ ကို က်ဳံးေဘး သို႔ တကူး တက သြား ကာ မိသားစုႏွင့္ အမွတ္တရ ဓာတ္ပံု ႐ိုက္ ၾကသည္။ ကိုယ္လို သူလို ပင္ အေတာ္ မ်ားမ်ား က်ံဳးႏွင့္ မႏၲေလးေတာင္ ေနာက္ခံ ထားကာ ဘြဲ႕သမိုင္း ကို အမွတ္တရ ေရးထိုးၾကသည္။ 

သူတို႔ ကေတာ့ ဟန္က်လွသည္။ ဘြဲ႕ႏွင္းသဘင္ အခမ္းအနား မစမီ လည္း က်ဳံးေဘးမွာ ပင္ ေစာင့္ရင္း အမွတ္ တရ ဓာတ္ပံု ႐ိုက္ၾက သူငယ္ခ်င္း မ်ား ေတြ႕ၾကႏွင့္ ေပ်ာ္စရာ ေကာင္းလွသည္။ ဘြဲ႕ယူၿပီး ေတာ့လည္း တစ္ေယာက္ႏွင့္ တစ္ေယာက္ ခြဲခြာရမည္ မို႔ က်ဳံးေဘးမွာပင္ အလြမ္းသယ္ ေနၾကသည္။ 

လူမ်ား ျပည့္က်ပ္ ေနသည္ မို႔ က်ဳံးေဘး ပလက္ေဖာင္း အနီး သစ္ပင္ရိပ္ တြင္ ခဏ ရပ္ကာ ငယ္ငယ္က ဘြဲ႕ယူ စဥ္ အမွတ္တရ မ်ားကို တစ္ၿမံဳ႕ၿမံဳ႕ ေတြးေနမိသည္။ ထိုစဥ္ တစ္ဖက္စီ မွ ငိုသံ သဲ့သဲ့ ႏွင့္ ႏွစ္သိမ့္ သံမ်ား ၾကား လိုက္ရသည္။ 

”မငိုပါနဲ႔ ညီမေလး ရယ္ အခု အေမျဖစ္ေစခ်င္ တဲ့ အတိုင္း ဘြဲ႕ရၿပီ ပဲ အေမလဲ ဝမ္းသာမွာပါ။ ေကာင္းတဲ့ တစ္ေနရာ ကေန ညီမေလး ဘဲြ႕ယူတာ ကို ၾကည့္ေနမွာပါ .. ” ေဘးမွ အေဖျဖစ္သူ ထင္ရ သူ မွာ မ်က္ႏွာ တစ္ဖက္ လႊဲ သြားသည္။ 

ထိုသူ၏ မ်က္ႏွာ တြင္ စိတ္မေကာင္းမႈ မ်ား က ေျပာစရာ မလိုေအာင္ပင္ ေပၚလြင္ ေနသည္။ က်ဳံးေရျပင္တြင္ သြားေလသူ မ်က္ႏွာ ေပၚေနေလ သလား ထင္ရေအာင္ပင္ စိုက္ၾကည့္ ေနေလသည္။ ”လာပါ ညီမေလးရယ္ ဒီ အမွတ္တရ က ေနာက္ျပန္ မရေတာ့ဘူး။ အေမျမင္ခ်င္ တဲ့ ဘြဲ႕ဝတ္စံုနဲ႔ က်ဳံးႀကီး ေနာက္ခံ ထားၿပီး ႐ိုက္ ရေအာင္ပါ လာပါ .. ” အစ္မျဖစ္သူမွ တတြတ္တြတ္ ေခၚေနသည္။ 

ဘြဲ႕ဝတ္စံုႏွင့္ မ်က္ရည္စက္ က လိုက္ဖက္ မႈ မရွိလွေသာ္လည္း ဝမ္းသာ မ်က္ရည္ သာ ျဖစ္ေစခ်င္သည္။ ခုေတာ့ မိန္းမလွေလး တစ္ေယာက္ က်ဳံးေဘးမွာ ဝမ္းနည္း မ်က္ရည္ က်ေနသည္။

အေတြး တုိ႔သည္ စိတ္ႏွလံုး ကို ဖိႏွိပ္လ်က္ အသက္႐ႈ ကို ရပ္တန္႔ ေလာက္ေအာင္ ေလးလံ သြားသည္။ ” ဒီလို မ်က္ရည္ေတြ၊ ရင္ဖြင့္ သံေတြ၊ ေၾကကြဲမႈေတြ၊ ဝမ္းသာ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြ ” ကို က်ဳံးႀကီး က အတား အဆီး မရွိ ယေန႔ အခ်ိန္ထိ လက္ခံေပး ေနသည္။

 ေလးတြဲေသာ ေျခလွမ္း မ်ားကို သယ္ေဆာင္ရင္း ပင္ အေတြးလြန္လမ္း မွားကာ ကိုရီးယား မ်ား ေရာက္သြား သလား ထင္လိုက္ရသည္။ ေခတ္ ဆန္ဆန္ ဝတ္စား ထားေသာ ေကာင္ေလး က ေခတ္ဆန္ဆန္ လွေနေသာ ေကာင္မေလး ကိုေက်ာပိုးကာ ေရွ႕တည့္တည့္ မွ လာ ေနသည္။ 

သူတို ႔ကေတာ့ ပတ္ဝန္းက်င္ ကို ဂ႐ုမထား မိဘဲ ေပ်ာ္ေနၾကပံု ေပၚသည္။ ႐ုတ္တရက္ မ်က္ႏွာ ကို တစ္ဖက္ လႊဲ လိုက္ မိေသာ ကိုယ့္ အျဖစ္ ကို လည္း ရယ္ခ်င္ခ်င္ ျဖစ္သြားသည္။ ” က်ဳံးႀကီး ေရ နင္လဲ ဒီလို မ်က္ႏွာ လႊဲခဲ့ ရတာေတြ ဘယ္ေလာက္ မ်ားမ်ား ရွိခဲ့မလဲ .. .”ဟု စိတ္ထဲ ေရရြတ္ မိသည္။ 

ခဏ အၾကာ လမ္းမီး မ်ား လင္းလာေတာ့ အိမ္ဘက္ ကို ဦးတည္ ကာ လွည့္လိုက္သည္။ ”နင္ပဲ ေျပာခဲ့ တာေလ မေန႔ က ဒီက်ဳံးေဘး မွာပဲ ေျပာခဲ့ တာေလ၊ အခု နင္က ကတိပ်က္ တာလား .. ” မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ ၏ အသံျဖစ္သည္။ ”က်ဳံးသာ စကားေျပာ တတ္ရင္ ငါသက္ေသ ေခၚလိုက္ ခ်င္တယ္ သိလား၊ နင္နဲ႔ ငါ ဒီအခ်ိန္က စၿပီး အျပတ္ပဲ … ” အေျပာ အဆံုး မွာေတာ့ က်ဳံးေဘးမွာ ရပ္ထားေသာ ဆိုင္ကယ္ကို ဝူးခနဲ ျမည္ေအာင္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ေမာင္းထြက္ သြားသည္။ 

က်န္ခဲ့ေသာ ေကာင္ေလး မွာေတာ့ ေခါင္းေလး ငိုက္စိုက္က်ကာ က်ဳံးႀကီးကို ေငးၾကည့္လ်က္။ ထြက္ခြာ သြားေသာ ဆုိင္ကယ္ အသံ ေနာက္လိုက္ ၾကည့္ရင္း ”ေအာင္မေလး” ပါးစပ္ မွ အသံ ထြက္ေအာင္ ပင္ ေအာ္ လိုက္ မိသည္။ 

က်ံဳးေဘး ေလွ်ာက္လမ္း မွ ခင္းထားေသာ ပလက္ေဖာင္းေလး မ်ား မွာ အနည္း ငယ္ ကြဲအက္ေနရာ အေငး လြန္ ေသာေၾကာင့္ ေျခေခ်ာ္ က်ျခင္း ျဖစ္သည္ အေသ အခ်ာ ၾကည့္လိုက္ မွ က်ဳံးေဘး ပလက္ေဖာင္း အေတာ္ မ်ားမ်ား အက္ကြဲ ရာ မ်ားႏွင့္ ပ်က္စီးေနတာ သတိထား မိသည္။ 

နာေနေသာ ေျခေထာက္ ကို အတန္ငယ္ ၾကြကာ လွမ္းလိုက္ရင္း ”ေအာ္ က်ံဳးႀကီးေရ နင့္မွာ လဲ အက္ ကြဲေၾကာင္း ေတြနဲ႔ ပါလား … ” ဟု စိတ္ထဲ မွ ေျပာရင္း ေက်ာခိုင္း ႏႈတ္ဆက္ ကာ အိမ္ျပန္ခဲ့ ပါေတာ့သည္။



Credit: Yadanarpondaily
From... Search Myanmar
 http://www.searchmyanmar.com/link/frame/cid/44717