အာဖရိက တိုက္၊ ယူဂန္ဒါ ႏိုင္ငံငယ္ေလး က ခရစ္ယာန္မိသားစုမွာ Steven ကို၁၉၆၆-ခုႏွစ္က ဖြားျမင္ ခဲ့တာပါ။ သူဟာ ငယ္ငယ္က ဘာသာတရား ဆိုလို႔ ခရစ္ယာန္နဲ႔ အစၥလာမ္ ၂-ခု တည္း သာရွိတယ္လို႔ ထင္ခဲ့တာပါ။
၁၀ ေက်ာ္သက္ အ႐ြယ္ေရာက္မွ အိႏၵိယႏိုင္ငံမွာ ေဂါတမ ဆိုတဲ့ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦး ေပၚထြန္း ခဲ့ ဖူးေၾကာင္းကို နာမည္ေလာက္သာ ၾကားဖူးခဲ့သူပါ။ အ႐ြယ္ေရာက္လာတဲ့ အခါမွာ သူဟာ အိႏၵိယႏိုင္ငံကို ႏိုင္ငံျခား ပညာသင္ သြားခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီမွာ ထိုင္း လူမ်ိဳးရဟန္းေတာ္ ၂-ပါးနဲ႔ ခင္မင္ခဲ့ၿပီး ဗုဒၶဝါဒကို အနည္း ငယ္ေလ့လာခြင့္ရခဲ့ပါတယ္။
ထိုင္းဘုန္းေတာ္ႀကီး ၂-ပါး မရွိေတာ့တဲ့ေနာက္ပိုင္း သူဟာ ဗုဒၶဝါဒ ကိုဆက္လက္ေလ့လာဖို႔ သိပ္ၿပီး စိတ္ဝင္ စားခဲ့တယ္။ အဲဒီမွာ သူက တိဗတ္ဘုန္းေတာ္ႀကီး ဒလိုင္းလားမားရွိ ရာကို သြားေရာက္ အ႐ို အေသေပးခဲ့ပါတယ္။
ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ ေလ့လာဖို႔ဆံုးျဖတ္ၿပီးစားဝတ္ေနေရးအတြက္ ႏိုင္ငံျခားသား ခရီး သြားေတြ မ်ားတဲ့ ေဒသတစ္ခုမွာဒိုင္ဗင္ပစ္၊ ေရကူး နည္းျပလုပ္ခဲ့ပါတယ္။ သူ႔ဘဝဟာ အတိုင္းအတာ တစ္ခုျပည့္ျပည့္စံုစံု ေနခဲ့ရပါတယ္။
သူဟာေလာကီ ဥစၥာျပည့္စံုမႈေတြ မွာ ဘယ္လိုမွ မေမြ႔ေလ်ာ္ႏိုင္ေတာ့ တဲ့ ေနာက္ပိုင္း လက္ရွိ အလုပ္ကို စြန္႔လႊတ္ၿပီး အမိခင္ႏိုင္ငံကို ျပန္သြားခဲ့ပါတယ္။ မိသားစုနဲ႔ ေဆြမ်ိဳးေတြက သူ႔ကို ခရီးေဆာင္ အိပ္ႀကီး သယ္ေဆာင္ၿပီး ျပန္လာမဲ့ေအာင္ျမင္တဲ့ စီးပြားေရး သမားႀကီး အျဖစ္ ေမွ်ာ္ လင့္ခဲ့ၾကတာပါ။သူ႔ကို တကယ္ေတြ႔လိုက္ရေတာ့ ဗုဒၶဘာသာ စာအုပ္ေတြနဲ႔ ဒိုင္ဗင္ပစ္ ၊ ေရးကူး ရာမွာသံုးတဲ့ ပစၥည္းေတြ သယ္လာတဲ့ ဆံပင္ရိတ္ ထားတဲ့ေယာဂီ တစ္ေယာက္ျဖစ္ေနတာ ကိုေတြ႔လိုက္ရတယ္။
အျခားလူေတြ အတြက္ေတာ့ ေရကူးစရာ ပင္လယ္ မရွိ တရားေဆြးေႏြး စရာဗုဒၶဘာသာဝင္ မရွိ တဲ့ ႏိုင္ငံကို ဒါေတြသယ္လာတယ္ ဆိုေတာ့ ထူးဆန္းေနၾကတယ္။ ထိုင္းႏိုင္ငံက ျပည့္စံုတဲ့ ဘဝကို စြန္႔ပစ္ ခဲ့ေတာ့အခ်ိဳ႕က မင္းစိတ္မွ မွန္ေသးရဲ႕လား ဆရာဝန္ျပပါလားလို႔ ေနာက္ၾကတယ္။
သူကေတာ့ တရားစာအုပ္ေတြဖတ္ တရားအားထုတ္နဲ႔သာ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ေနခဲ့တယ္။ (သူ မရွိေတာ့ တဲ့ ေနာက္ပိုင္း မွာသူအလုပ္၊ လုပ္ခဲ့တဲ့ အပန္းေျဖ စခန္းေလးဟာ ဆူနာမီဒဏ္ ခံလိုက္ ရေတာ့ ခင္မင္ရင္းႏွီးသူေတြ မ်ားစြာ ႐ုတ္တရက္ေသဆံုးသြားတဲ့ သတင္းကိုၾကားခဲ့ရတယ္ ) ။
ဆရာေတာ္အေလာင္းလ်ာ အတြက္လည္း သံေဝဂ ယူစရာေတြ ျဖစ္ခဲ့ပါ လိမ္႔မယ္။ (ကၽြန္ေတာ္ ကေတာ့ သာသနာျပဳဖို႔ လူျဖစ္လာတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ တာေၾကာင့္ နတ္ေကာင္းနတ္ျမတ္ေတြ မ်ား ေစာင့္ေရွာက္ေန သလားလို႔ေတြးမိေသးတယ္။)အခ်ိဳ႕ေသာ ေဆြမ်ိဳးေတြက ဆိုရင္ စာအုပ္ေတြ အားလံုး မီး႐ိႈ႕ဖ်က္ဆီး ပစ္ဖို႔နဲ႔ ဘိုင္ဘယ္ တစ္မ်ိဳးတည္းကိုသာထိုင္ ဖတ္ေနဖို႔၊ သူ႔ကို ခရစ္ယာန္ဘာသာဝင္ ျပန္ျဖစ္ လာဖို႔ စည္း ႐ံုးၾကေသးတယ္။
သူ႔ကို အခ်ိဳ႕ကလည္း ဆိတ္ကေလး၊ ၾကက္ကေလးေတြ စားဖို႔ လက္ေဆာင္အျဖစ္ေပးၿပီး ႀကိဳဆိုၾက တယ္ ။ ဗုဒၶဘာသာဝင္ျဖစ္ လာတဲ့ ေယာဂီလူငယ္Steven က အေကာင္ေတြ သတ္တာကို မလို လားေတာ့ ဘူး။ အထူးသျဖင့္ သူ႔ အတြက္သတ္မွာကို လံုးဝ မျဖစ္ေစခ်င္ဘူး။ ဗုဒၶဘာသာဝင္ မရွိတဲ့ေဒ သ မွာသူဟာ တစ္ဦးတည္း တရားအားထုတ္ေနတယ္။
တိုင္ပင္စရာမိတ္ေဆြ နဲ႔ နည္းခံစရာဆရာ မရွိတဲ့ဘဝမွာ သူမေနႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ပိုမိုျပည့္စံုတဲ့ အမွန္ တရား ကိုရွာေဖြဖို႔ သူဟာ အမိေျမကို ေနာက္တစ္ႀကိမ္ စြန္႔ခြာရျပန္ တယ္။ေတာင္အေမရိ ကား ေျမာက္ အေမရိကားမွာ ဝိပႆနာတရားေတြ အားထုတ္ခဲ့တယ္။ TathagataMeditation Center TMC မွာ တရားအားထုတ္ခြင့္ရတယ္။
ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ သူဟာ ရဟန္းဝတ္ဖို႔ကို ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။ TMC စင္တာကပဲ ဗီယက္နမ္ ဆရာေတာ္ေတြ ၊ ျမန္မာဆရာေတာ္ႀကီးေတြ ရဲ႕ ေက်းဇူးနဲ႔ သာကီဝင္မင္းမ်ိဳးမွ ရဟန္းျပဳသြားေသာ သိဒၶတၳေဂၚတမ ဘုရားရွင္ရဲ႕သားေတာ္အျဖစ္ကို ရယူခဲ့တယ္။
ဗုဒၶရကၡိတ ဘြဲ႔ေတာ္နဲ႔ ျမင့္ျမတ္ေသာ ရဟန္း ဘဝကို ခံယူလိုက္တယ္။ရဟန္းျပဳၿပီးတဲ့ ေနာက္ပိုင္း ဆရာေတာ္ ဟာ အိႏၵိယႏိုင္ငံေတာင္ ၾကားေဒသ တစ္ခုမွာ တရားအားထုတ္ေနရ ရင္ ေကာင္း မလား၊ အမိေျမကို ဓမၼမ်ိဳးေစ့ခ်ေပးရ ရင္ ေကာင္းမလားလို႔ အေတြး ၂-မ်ိဳးဝင္လာတယ္။
ၿမန္မာဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ဦးပ႑ိတက ယူဂန္ဒါ ႏိုင္ငံမွာ သာသနာျပဳဖို႔ကို အားေပးေတာ္ မူခဲ့တယ္။ အေမရိကန္လူမ်ိဳး အခ်ိဳ႕ကေတာ့ ဗုဒၶဘာသာဝင္ တစ္ဦးမွ မရွိတဲ့ေဒသမွာ ရဟန္း တပါးအျဖစ္ ေနဖို႔ မလြယ္ကူႏုိင္ေၾကာင္း စားဖို႔ေနဖို႔ပင္ အခက္အခဲ ရွိႏိုင္ေၾကာင္းေတြ ကို ေျပာၾကေသး တယ္။ေနာက္ ဆံုးေတာ့ ဆရာေတာ္အရွင္ ဗုဒၶရကၡိတ ဟာ အမိေျမကို ျပန္ၿပီး ဗုဒၶသာသနာျပဳဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။
အမိေျမကို မျပန္ခင္ အိႏၵိယ၊ ျမန္မာ၊သိရီလကၤာႏိုင္ငံေတြကို အလည္ အပတ္သြားေရာက္ခဲ့ေသး တယ္။ သိရီလကၤာႏိုင္ငံ ဘာသာေရး အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုက သူ႔အျပန္လမ္းအတြက္ ဗုဒၶ႐ုပ္ပြား ဆင္းတုေတာ္၂- ဆူ ထဲက တစ္ဆူကို လက္ေဆာင္အျဖစ္ ယူသြားဖုိ႔ ေပးလိုက္တယ္။
သူကလည္း အ႐ြယ္ႀကီးမား တဲ့ ႐ုပ္ပြားေတာ္ ကို ယူဖို႔ဆံုးျဖတ္ ခဲ့တယ္။ ဗုဒၶဆင္း တုေတာ္ႀကီး ကို ေလယာဥ္ နဲ႔ သယ္ေဆာင္ရာမွာ ကင္ညာႏိုင္ငံအေရာက္ အခက္အခဲေတြနဲ႔ ႀကံဳခဲ့ရတယ္။ ဘုန္းေတာ္ႀကီး ကို မဖူးျမင္ဖူးတဲ့ လူေတြကသူ႔ကို အထူးအဆန္း ျဖစ္ေနၾကတယ္။ ေဒသခံ Maasai လူမ်ိဳးစု တစ္ခုရဲ႕ဝတ္စားဆင္ယင္မႈနဲ႔ ဆင္တူေနလို႔ Maasai မဟုတ္ဘဲ ေထရဝါဒ ဗုဒၶဘာသာဝင္ ရဟန္းေတာ္တစ္ပါးျဖစ္ေၾကာင္းကို ရွင္းျပခဲ့ရတယ္။
အိမ္ျပန္ေရာက္ လိုက္ေတာ့ မိခင္ျဖစ္သူက တအံ့တၾသျဖစ္ရတယ္။ သားရဟန္းကိုၾကည့္ၿပီး Steven မွ ဟုတ္ရဲ႕လားလို႔ ေမးေသးတယ္။ ဟုတ္မွန္ေၾကာင္း ေျပာျပေတာ့ မယ္ေတာ္ႀကီးဟာ သားျဖစ္သူကို အိမ္ အေရာက္ျပန္ပို႔ေပးေသာ God ကို ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း ေျပာေသးတယ္။
သားျဖစ္သူ ကေတာ့သူ႔ကို အိမ္ေရာက္ေအာင္ ျပန္လည္ပို႔ေဆာင္ေပးေသာ ဘုရားသခင္ဆိုတာ လံုးဝ မရွိေၾကာင္း ေကာင္းေကာင္းနားလည္ေနတယ္။ ဒါေပမဲ့ အေမျဖစ္သူ စိတ္အေႏွာင္အယွက္ မျဖစ္ေစ ခ်င္လို႔ ဘာမွ မေျပာပဲေနခဲ့တယ္။ ဗုဒၶဆင္းတုေတာ္ႀကီးနဲ႔ သဃၤန္းဝတ္ႀကီးနဲ႔ အိမ္မွာ ၾကာၾကာေန လို႔ မသင့္ေတာ္တာေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေလး ျဖစ္ လာေအာင္ အားထုတ္ရတယ္။
အေမရိကန္ႏိုင္ငံ TMC စင္တာက ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးေတြ ေက်းဇူးနဲ႕ယူဂန္ဒါ ႏိုင္ငံမွာ ပထမ ဆံုးေသာ ေထရဝါဒ ဗုဒၶဘာသာ စင္တာ တစ္ခုကိုဖြင့္လွစ္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ သတင္းသံုးရာ၊ ဆြမ္းခံ ရာ၊ အစစ နားမလည္သူေတြမ်ား လို႔ အခက္အခဲအမ်ိဳးမ်ိဳးေတြ႔ရ ပါတယ္။
ျမန္မာျပည္က ပါလာတဲ့ သံဃာေတာ္မ်ား ကိုင္တဲ့ ယပ္ကို တင္းနစ္ ကစားနည္းတစ္မ်ိဳးအတြက္ ဘတ္တန္လို႔ထင္သူေတြ၊ သပိတ္ကို ဗုံးထင္သူေတြ၊ ေဘာလံုး ထင္သူေတြ ဝတ္စားဆင္ယင္မႈ ကိုၾကည့္ၿပီး တိုင္းရင္းေဆးေရာင္း တဲ့ Maasai ထင္သူေတြ စသျဖင့္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာအခက္အခဲေတြ ရွိခဲ့ပါတယ္။
ဆြမ္းခံထြက္ လို႔ ဆြမ္းေလာင္းရေကာင္းမွန္း သိသူကလည္း မရွိသေလာက္ ရွားခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဆရာေတာ္ ကေတာ့ ဖိနပ္ မပါေခ်ဗလာနဲ႔ ႀကိဳးစားၿပီး ဆြမ္းခံထြက္ခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္း မွာေတာ့ လက္လႈပ္ မွ ပါးစပ္လႈပ္ရတဲ့ ဆင္းရဲသားမ်ား ကေတာင္ ဆြမ္းလွဴဖို႔ သဒၶါ တရားေတြျဖစ္ လာၾကပါ တယ္ ။ အေမရိကန္ႏိုင္ငံမွာ ရွိတဲ့ မိတ္ေဆြအခ်ိဳ႕ရဲ႕ အဆက္အသြယ္နဲ႔ ယူဂန္ဒါႏိုင္ငံ မွာ ေနထိုင္ေနၾက တဲ့ ထိုင္းမိသားစုေတြ၊ သိရီလကၤာ မိသားစုေတြရဲ႕ လိပ္စာကို ရခဲ့ပါတယ္။
မယ္ေတာ္ႀကီးကိုပါ အတူတကြ အဆိုပါ မိသားစုေတြဆီကို ႂကြခဲ့ပါတယ္။ ထိုင္းလူမ်ိဳးေတြ က စုေပါင္း ဖြင့္ ထားတဲ့ စားေသာက္ဆိုင္ကို ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ေထရဝါဒ ပံုစံစနစ္တက် သဃၤန္း႐ံု ထားတဲ့ ဆရာေတာ္ကို ဖူးေျမွာ္ရလို႔ ထိုင္း လူမ်ိဳးေတြဟာ ဆြမ္းကို လည္းေလာင္းလွဴၾက ႐ိုေသစြာ ရွိခိုး ကန္ေတာ့ၾက တာေတြ႔ေတာ့မယ္ေတာ္ႀကီး က အလြန္တရာ အံ့ၾသခဲ့ပါတယ္။
သိရီလကၤာလူမ်ိဳး ကလည္းစက္႐ံု တစ္ခုရဲ႕ ပိုင္ရွင္ အရပ္ျမင့္ျမင့္ လူႀကီးလူေကာင္း တစ္ေယာက္ ပါ။ ဆရာေတာ္ကို ျမင္တာနဲ႔ ဗုဒၶဝါဒီ တို႔ ထံုးစံအတိုင္း႐ိုေသစြာ ရွိခိုးကန္ေတာ့ပါတယ္။ အဲဒီ အခ်ိန္မွာ မယ္ေတာ္ႀကီးရဲ႕စိတ္ခံစားမႈ သဒၶါတရားကို ျမင္လို႔ ဆရာေတာ္က လက္်ာေတာ္ရံ အရွင္သာရိပုတၱရာရဲ႕ မယ္ေတာ္ႀကီး ခၽြတ္ခန္းကို သတိရခဲ့ပါတယ္။ ထိုင္းလူမ်ိဳးေတြက ဆိုရင္ ယူဂန္ဒါႏိုင္ငံမွာ ဆရာေတာ္ သီတင္းသံုးသေ႐ြ႕ ဆြမ္းအဖို႔ကို တာဝန္ ယူပါရေစ လို႔ ေလွ်ာက္ ထားလိုက္ပါေသးတယ္။
အိမ္ကို ျပန္ေရာက္ေတာ့ တစ္ခ်ိန္တုန္းက ခရစ္ယာန္ဘာသာဝင္ျဖစ္ခဲ့ၿပီးေလာေလာဆယ္ အေန အားျဖင္႔ အစၥလာမ္ဘာသာဝင္ျဖစ္ေနခဲ့ သည္မွာ ၁၀-ႏွစ္ခန္႔ၾကာၿပီျဖစ္ေသာ မယ္ေတာ္ႀကီဟာ ဗုဒၶဆင္း တုေတာ္ရဲ႕ တင့္တယ္လွတဲ့ ႐ူပကာယ ေတာ္ကို ၾကည္ညိဳ တတ္ၿပီျဖစ္ေၾကာင္း နဲ႔ ဗုဒၶဝါဒ ကို ေလ့လာလိုေၾကာင္း သားရဟန္းေျပာပါတယ္။
သားျဖစ္သူက တရာဓမၼေတြ ေဟာျပလို႔ မယ္ေတာ္၊ႏွစ္မေတာ္ နဲ႔ ေယာက္ဖ၊ တူ/တူမ မ်ားအျပင္ မိတ္ေဆြ အခ်ိဳ႕နဲ႔ အနည္းငယ္ေသာ ယူဂန္ဒါ ႏိုင္ငံသားေတြဟာ သရဏဂံု သံုးပါးနဲ႔ ငါးပါးေသာ နိစၥ သီလ တို႔ကိုတည္ေဆာက္ သူ ဗုဒၶရဲ႕တပည့္သာဝကမ်ား ဗုဒၶဘာသာဝင္ မ်ားျဖစ္လာၾက ပါတယ္။
အခုေတာ့ အာဖရိကတိုက္ရဲ႕ ရတနာေျမ ျဖစ္ေသာ ယူဂန္ဒါႏိုင္ငံ the pearl of Africa မွာဗုဒၶ ဝါဒဟာ စတင္လို႔ အျမစ္တြယ္ခဲ့ပါၿပီ။ ဆရာေတာ္ဟာ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံမွာ က်င္းပတဲ့ အျပည္ျပည္ ဆိုင္ရာ ဗုဒၶဘာသာ ညီလာခံႀကီးကိုလည္း ယူဂန္ဒါႏိုင္ငံေတာ္ ကိုယ္စားျပဳအေနနဲ႔ ပထမ ဆံုးတတ္ေရာက္ခြင့္ရခဲ့ပါတယ္။ King Oyo of Tooro ယူဂန္ဒါႏိုင္ငံက Tooroေဒသ ရဲ႕ ဘုရင္ေလး Oyo ဟာလည္း ဆရာေတာ္နဲ႔အတူ အစည္းအေဝးကို တတ္ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။
မၾကာေသးခင္က ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ သီတဂူဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီးဦးေဆာင္က်င္းပ ခဲ့တဲ့ ေထရဝါဒ ဗုဒၶဘာသာ တကၠသိုလ္ေပါင္းစံု အစည္းအေဝးႀကီးကိုလည္း တတ္ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ယူဂန္ဒါႏိုင္ငံ Kampalaၿမိဳ႕ေတာ္က University of Makere ရဲ႕ဖိတ္ၾကား ခ်က္ေၾကာင့္ေဟာေျပာပြဲ တစ္ခု ကို ေဟာေျပာ ခဲ့ရပါတယ္။
အေမရိကန္ႏိုင္ငံ မဆာခ်ဴးဆက္ တကၠသိုလ္မွာလည္း အခါအားေလ်ာ္ စြာ ေဟာေျပာ မႈေတြ ျပဳ လုပ္ပါ တယ္။ အဲဒါေတြကေတာ့ဆရာေတာ္ရဲ႕ ေအာင္ျမင္မႈေတြပါပဲ။၂၀၀၉ ခုႏွစ္ အတြင္း ဆရာေတာ္ ရဲ႕ ဆက္လက္လုပ္ေဆာင္ဖြယ္ ခရီးစဥ္နဲ႔ လုပ္ငန္းစဥ္ေတြကိုေတာ့ ဒီမွာေလ့ လာႏိုင္ပါတယ္။
Uganda Buddhist CentrePlot 31, Garuga Road, Bulega, EntebbeP.O.Box 16650, KampalaUGANDATelephone: +256-(0)414-662203 Mobile phone: +256-(0)782-159985 E-mail : ugandabuddhistcentre@gmail.comWeb site: http://www.ugandabuddhistcentre.org/
[စာၾကြင္း။ ။ စစ္ကုိင္း၊ သီတဂူ ဗုဒၶတကၠသုိလ္ ႏုိင္ငံတကာ ေထရဝါဒဗုဒၶဘာသာ တကၠသိုလ္ေပါင္းစံု အစည္း အေဝးႀကီး တြင္ဦးဇင္းႏွင္႔ ထုိဆရာေတာ္ ဆုံျဖစ္ခဲ႔ပါသည္။ဆရာေတာ္ ၏ေျပာျပခ်က္အရ အာဖရိကမွာ ဆရာေတာ္၏ စြမ္းေဆာင္မူေၾကာင္႔ေထရဝါဒ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ လူဦးေရ ေလးဆယ္ေက်ာ္ ရွိသြားျပီျဖစ္ေၾကာင္းသိခဲ႔ရပါသည္။]
အရွင္၀ရသာမိ
Like and Share this to your friends.
www.facebook.com/ShweMedia
No comments:
Post a Comment