ယဥ္ေက်းမႈ အေမြကို ကိုယ္က မထိန္းလွ်င္ ဘယ္သူထိန္းမလဲ

 

ၿမိဳင္ၿမိဳ႕နယ္ ဗိမာန္မ ရြာမွ မေနာရမၼာေက်ာင္းၾကီး ၏ အတြင္းအဆင္ တန္ဆာတို႔က ခမ္းနား ထယ္ ဝါ လွသည္။ 

အမိုး မ်က္ႏွာၾကက္မွသည္ ေက်ာင္းတိုင္လံုးမ်ား ထိ မည္ သည့္ေနရာမွ အလြတ္ အ လပ္ မရွိ ရေအာင္ ေရႊခ်ျခင္း ေရႊဇဝါ ေရးသားျခင္း ပန္းေျပာက္ ပန္းခက္ နတ္ သိၾကားျဗဟ ၼာ႐ုပ္ မ်ားျဖင့္ တန္ဆာ ဆင္ ထားသည္။

 ေက်ာင္း အတြင္း သို႔ ဝင္ ေရာက္လာသူကို မဝံ့မရဲ ျဖစ္ သြားေအာင္ ထိုခမ္းနားထည္ဝါ မႈက ဖမ္းစားထားႏိုင္ သည္။



ေက်ာင္းဒကာ တို႔ကမူ သူတို႔ ေက်ာင္းႀကီးကို ”စုလစ္မြမ္းခြၽန္ အစ ရွိေသာ သစ္ေျပာက္ တန္ဆာ ၊ သေစၥး ဟသၤပဒါး မ်က္ပါးေရႊစင္ တန္ဆာ တို႔ ၿဖင္”့ ေဆာက္လုပ္ လွဴဒါန္း ခဲ့ ေၾကာင္း ေဖာ္ျပ ခဲ့သည္။ အတြင္းပိုင္း တြင္ ေနရာ မလပ္ေရႊမ်က္ပါး တို႔ျဖင့္ ေရး ျခယ္ ထား သည္။ တစ္ခ်ိန္က ထိုေက်ာင္း ၾကီးသည္ ေရႊေရာင္ တေျပာင္ေျပာင္ႏွင့္ ညီးညီးေ တာက္ေန ခဲ့ေပမည္။

မေနာရမၼာေရႊေက်ာင္းႀကီး တြင္ ပန္းဆယ္ပန္း အတတ္မ်ားျဖင့္ တန္ဆာ ဆင္ထား သည္။ ေရႊ ဇဝါေရး ပန္းခ်ီမ်ား ကို ေက်ာင္းၾကီး ၏အမိုး မ်က္ႏွာၾကက္ မွ သည္ အတြင္းနံရံမ်ား ေက်ာင္းတိုင္ မ်ား၊ စာတိုက္ေသတၱာမ်ား၊ ေပစာထုပ္ က်မ္းဖံုးပ်ဥ္ခ်ပ္မ်ား အထိ ေတြ႕ႏိုင္ သည္။ ေခတ္ပ်က္ စျပဳေနခ်ိန္တြင္ သံသရာ ပါ ႏိုင္ေ အာင္ ေဆာင္ရြက္ေနျခင္း ျဖစ္ သည္။

ပန္းပု လက္ရာတို႔ကို နံရံ မာရဘင္ ႏွင့္ ဝင္ထြက္ေပါက္ေဘာင္မ်ား တံခါး ရြက္မ်ားေပၚတြင္ေတြ႔ရွိရ သည္ ။ ထုဆစ္ ထားသည္တို႔မွာ ပန္းလိပ္ ပန္းေခြမ်ား၊ နတ္ျဗဟၼာ႐ုပ္မ်ား၊ ကိႏၷရာ႐ုပ္၊ ဂဠဳန္ ႐ုပ္မ်ား၊၊ ေက်းငွက္သတၱဝါ ႐ုပ္မ်ား ပါ ရွိသည္။ 

ဗုဒၶသာသနာေတာ္ ထာဝရ တည္ႏိုင္ေစရန္ အတြက္ ေက်ာင္းေတာ္ ႀကီးကို ထိုေရႊဇဝါေရး၊ ပန္းခ်ီ ပန္းပု အ ဆင္ တန္ဆာတို႔ျဖင့္လူအေပါင္းတို႔ အား”လာ လွည့္၊ဖူးေျမာ္လွည့္ၾကကုန္”ဟု ဖိတ္ေခၚ ေန သေယာင္ ရွိ ၿပီး ျမင္ေတြ႕ရသူတို႔ စိတ္တြင္ အံ့ဘနန္းျဖစ္ေစ႐ံုမွ်မက သာ သနာေ တာ္၏ ျဖဴ စင္ေကာင္းျမတ္ သႏိၲ သုခ အေအးဓာတ္ကိုပါ ခံစားႏိုင္ေစ ေအာင္ ဆင္ယင္ ထားျခင္းျဖစ္ ပါမည္။

ျမတ္စြာဘုရား၏ ေျခေတာ္ရာပံု ကို ေက်ာင္းမ်က္ႏွာၾကက္တြင္ ေဖာ္ျပသည္ မွာ ထိုေရႊေက်ာင္းၾကီး တြင္ ပထမဆံုး ႏွင့္အေစာဆံုး ေတြ႔ျမင္ရထူးျခင္း ျဖစ္ သည္။ ဗုဒၶရွင္ေ တာ္ျမတ္ သည္ ”ဘုန္း ေတာ္ အနႏၲ၊ ကံေတာ္အနႏၲ၊ ဥာဏ္ေတာ္ အနႏၲ အနႏၲ စၾကဝဠာ၊ ကမၻာေျမမိုး၊ ဖ်န္းဖ်န္း က်ိဳးမွ်၊ တန္ခိုးေတာ္ အနႏၲ” တို႔ႏွင့္ျပည့္ စံုေတာ္မူျခင္း ကို ရည္ညႊန္း ေလသေလာဟု ထင္မိသည္။ ထိုေျခ ေတာ္ရာ ေရႊေရးပန္းခ်ီ သည္ ကာလ အ ရွည္ၾကာေညာင္းခဲ့ၿပီ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အေသး စိတ္ေလ့လာရန္ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ ေခ်။

ပိဋကတ္သံုးပံု သည္ သာသနာ ေတာ္၏ အသက္ျဖစ္သည္။ ေဆာက္လုပ္ ထားေသာေက်ာင္းႀကီး က မည္မွ်ပင္ႀကီး  က်ယ္ခမ္းနားလွပသည္ျဖစ္ေစ၊ အတြင္း တြင္ ပိဋကတ္ သံုးပံုျပည့္စံုစြာ မရွိပါက အသက္ ဝိညာဥ္မရွိေသာ ခႏၶာကိုယ္ကဲ့ သို႔ ျဖစ္ေပသည္။ ေက်ာင္းဒါ ယကာႀကီး ဦးဆုသာ သည္ ပိဋကတ္ သံုးပံုအျပင္ ထို ပိဋကတ္ေတာ္မ်ား ထား သိုရန္ ခမ္းနား ႀကီးက်ယ္လွေသာ စာ တိုက္ေသတၱာ ႀကီး မ်ားကိုပါ ျပဳလုပ္လွဴဒါန္းခဲ့သည္။ ေတြ႕ ရွိရေသာ ေပအက်ိဳး တစ္ရြက္ မွ ေအာက္ ပါ စာက သက္ေသျပခဲ့သည္။

”သကၠရာဇ္ ၁၁ဝ၃ ခု သတင္း ကြၽတ္လျပဥ့္ေက်ာ္ ေခ်ာက္ရက္ေန႔(၁၉ စက္တင္ဘာ ၁၇၄၁) တြင္ ကာရက ပါဠိေတာ္ ေရး၍ၿပီးသဥ္။ ေက်ာင္းတကာ ဆုသာ သၼီးေမာ င္ႏွံ ေကာင္းမႈ” ဟူ၍ ေဖာ္ျပ ပါရွိ သည္။ ေပစာတိုက္မ်ားသည္ ေရႊဇဝါ ပန္းခ်ီမ်ား သစ္ေစးသ႐ိုး ပန္းခ်ီမ်ားျဖင့္ တန္ဆာဆင္ ထားေသာေၾကာင့္ သမိုင္း တန္ဖိုး လည္း ႀကီးမားပါ သည္။ 

ထိုေရႊ ေက်ာင္းၾကီးေပၚမွ စာတိုက္မ်ား သည္ ေတြ႕ဖူးသမွ် အေစာဆံုးျဖစ္မည္ဟု ဆို ခ်င္ပါသည္။ ဇလားပံုစာတိုက္ေသတၱာ မ်ားကို လည္း ေတြ႕ ရ သည္။ ေအာ က္မွ ေလးေထာင့္ ေသတၱာခံခံု ပါရွိသည္။ ဇလားပံုကို ေရႊပိန္းခ် သို႔မဟုတ္ ေရႊဇဝါ ေရးသားထားသည္။

ေတြ႕ရွိသမွ်စာတိုက္ေသတၱာ အား လံုးသည္ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးႏွင့္အတူ တြဲ ဖက္ပါလာခဲ့သည္မ်ား မဟုတ္ေခ်။ အခ်ိဳ႕ မွာ ေနာက္က်ေသာကာလမ်ားက လက္ ရာ မ်ားျဖစ္ၾက သည္။ ေက်ာင္းႏွင့္ အတူပါ လာခဲ့ေသာ စာတိုက္ေသတၱာတို႔မွာ ဇလား ပံုေသတၱာ မ်ားျဖစ္ေၾကာင္း ေတြ႕ ရသည္ ။ ေလးေထာင့္ စာတိုက္ေသတၱာႀကီးမ်ားမွာ ကုန္းေဘာင္ေခတ္ လက္ရာမ်ား ျဖစ္ပါ သည္။

အထက္ပါ စာတိုက္ေသတၱာမွာ သစ္ပင္ ပန္္းမန္တို႔ ခ်ည္း ေဖာ္ထားသည္။  ရာမဇာတ္ မွ ေမွာ္ ႐ံုေတာ ပံု ျဖစ္သည္။ ထိုပန္းေတာ ထဲတြင္ ေမ်ာက္ႏွစ္ေကာင္ ပံုကို လည္း ေတြ႔ရွိရသျဖင့္ စိတ္ဝင္ စားစရာ ျဖစ္ ပါသည္။ ေဆာ့ေနၾကသည့္ ဟန္ပန္သို႔မဟုတ္တိုက္ခိုက္ေနၾကသည့္ ဟန္ပန္မ်ိဳး ျဖစ္ ပါမည္။ 

မေနာရမၼာ ေရႊေက်ာင္းႀကီးသည္ ယေန ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ေတြ႕ရွိရသမွ် ေသာ ကြၽန္းသားျဖင့္ေဆာက္ ခဲ့ သည့္ အသားေက်ာင္းမ်ားတြင္ သက္တမ္း အ ရွည္ဆံုးေက်ာင္း ျဖစ္ သည္။ အေလာင္း မင္းတရားႀကီး ထူေထာင္ခဲ့ေသာ ကုန္း ေဘာင္မင္း ၁၁ ဆက္ထက္ပင္ သက္ တမ္းရွည္ေပသည္။

ယခုအခါထိုေက်ာင္း ႀကီးသည္ သက္တမ္း ၂၇၅ ႏွစ္ပင္ ရွိ ေပၿပီ။ ေညာင္ရမ္းမင္းဆက္၏ ေနာက္ ဆံုးမင္း မဟာ”ဓမၼရာဇာ ဓိပတိ (၁၇၃၃-၅၂)လက္ထက္ ႏိုင္ငံတြင္ ကသည္းက်ဴး ေက်ာ္မႈမ်ားျဖင့္ ခ်င္းတြင္း ျမစ္႐ိုးတစ္ ေလွ်ာက္ ၊ ပဲခူးသား တို႔ ပခန္းႀကီးတိုင္ လာေရာက္ တိုက္ခိုက္ေနစဥ္ မူး႐ိုးတစ္ ေလွ်ာက္ မၿငိမ္ မသက္ျဖစ္ေနခ်ိန္တြင္ တည္ေဆာက္ခဲ့ေသာေက်ာင္း ျဖစ္ သည္။

ဗိသုကာ ပညာရွင္၊ ပန္းခ်ီပန္းပု အႏုပညာရွင္ သမိုင္းပညာရွင္တို႔ အ တြက္ မေနာရမၼာေရႊေက်ာင္းေတာ္ ႀကီး သည္ ေလ့လာစရာ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းႀကီး သဖြယ္ ျဖစ္ သည္။ ေဒသသမိုင္းကို လည္းေလ့လာ ရရွိႏိုင္ပါသည္။ ေညာင္ ရမ္းေခတ္ ဗိသုကာလက္ရာသည္ ဤ ေရႊေက်ာင္းႀကီးပါတည္းဟု ဂုဏ္ယူဝင့္ ၾကြားႏုိင္ပါသည္။ ထိုအ တူ ေက်ာင္း အတြင္း မွ ေရႊဇဝါ ပန္းခ်ီမ်ား၊ သ႐ိုး ပန္း ခ်ီမ်ား၊ပန္းပု လက္ရာမ်ား ကလည္း ေခတ္ ကိုေဖာ္ျပေနၾကေပသည္။

ယခု အခ်ိန္တြင္ ထိုေက်ာင္းႀကီးကို စနစ္တ က်ေစာင့္ေရွာက္သူ မဲ့ေနသျဖင့္ အမ်ိဳးသားယဥ္ေက်းမႈ အေမြ ဆိုသည္ကို ျမန္မာတို႔တကယ္မွနားလည္ၾကပါ၏ေလာ ဟု စဥ္းစားစရာ ျဖစ္ပါသည္။ မည္သူမွ် လာေရာက္ စနစ္တက်မထိန္းသိမ္းမီ ရပ္ သူရြာသားတို႔က ဂုဏ္ယူဝင့္ၾကြားစြာျဖင့္ ဆက္လက္ၿပီး ထိန္းသိမ္းေပးၾကရန္ ေဆာ္ၾသလိုက္ရပါသည္။

ဗညား႐ိုး

Popular Myanmar News Journal
From...Thit Htoo Lwin - News