ႀကဳံရ ဆံုရ မဘသ ဘ၀

မဘသ ဆိုတဲ့ အမ်ိဳး ဘာသာ သာသနာေစာင့္ေ႐ွာက္ေရး အဖြဲ႔ႀကီး ကို...... သီတဂူ ဆရာေတာ္၊ ရြာမ ဆရာေတာ္၊ တိပိဋက ဆရာေတာ္မ်ား ဓမၼကထိက ဆရာေတာ္မ်ား ပရိယတၱိ ဆရာေတာ္မ်ား  ပဋိပတၱိ ဆရာေတာ္မ်ား ... စတဲ့  သီလဂုဏ္ ၊ သမာဓိဂုဏ္၊ ပညာဂုဏ္  ႀကီးမားၾကတဲ့ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ား က
ဦးေဆာင္ေနတာ ျဖစ္ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ။

ႏိုင္ငံတစ္ကာ က ေၾကးစား မီဒီယာေတြရဲ႕ သြားပုတ္ေလလြင့္ နဲ႔ ဝါဒျဖန္႔မႈေအာက္မွာ ... မဘသ ကို ေစာ္ကား မွ သာ ဒီမိုကေရစီ ဘက္ေတာ္သားလို႔ ... အထင္မွား၊ အျမင္မွား၊ ပညာဥာဏ္နည္းပါး တဲ့
အဆန္ေခ်ာင္ လုပ္စားႏိုင္ငံေရးသမား နဲ႔ ေအာက္တန္းစား ဗုဒၶဘာသာ ဝင္ေတြဟာ...... ျမတ္ဘုရား အေပၚ ေစာ္ကားသည္ထက္ အျပစ္ပုိၿပီး ႀကီးေလးလြန္းတဲ့....  သံဃာ အေပၚ ေစာ္ကားမႈမ်ား ကို
မ႐ွက္ မေၾကာက္ အ႐ူး ဦးေႏွာက္ျဖင့္ သူရဲေကာင္းတို႔ ပမာ က်ဳးလြန္ခဲ့ၾကၿပီ။

အဲဒီ လူ႔ ငႏြား တို႔ရဲ႕ ကိုယ္တိုင္ျပဳတဲ့ အကုသိုလ္ ကံမ်ိဳးေစ့ တို႔ဟာ.... ရင့္မွည့္ကာ အက်ိဳးေပးေတာ့မွာ မို႔
မၾကာမီ လာမည္ ....

“ ႀကဳံရ ဆံုရ မဘသ ဘ၀ ”
===============
သာသနာ ႏွင္႔ အာဏာ
(၁)
မႏၲေလးၿမိဳ႕ရဲ႕ တစ္ေနရာ...
ဆြမ္းခံကုိယ္ေတာ္ေလး တစ္ပါး...
ဣေႁႏၵသိကၡာ အျပည့္... ယံုၾကည္ခ်က္ အျပည့္....
ေန႔စဥ္ ဒီလုိပဲ...  ၾကည္ညိဳဖြယ္ ပသာဒနီယ ဂုဏ္ျဖင့္ ဆြမ္းခံၾကြေနက်။

ဒီေန႔ ကေတာ့ ထူးထူးျခားျခား.. မုန္႔ဟင္းခါး ဆြမ္းဘုဥ္းေပးဖုိ႔ လက္အုပ္ခ်ီေလွ်ာက္ထားသူ၊ ေနရာ ခင္း က်င္းေပးသူ၊ မုန္႔ဟင္းခါးျပင္ဆင္ေပးသူ၊ မုန္႔ဟင္းခါး ဆက္ကပ္သူ၊ ေရေႏြးၾကမ္း ငွဲ႕ေပးသူ၊ လုိက္ပြဲ လုိက္ေပး သူ... စံုလုိ႔..စံုလုိ႔။

သံဃာေတာ္ေတြ ကလည္း အမ်ားသား။ အထူး သျဖင့္ စာသင္သား သံဃာေတြက အားပါး တစ္ရ ဘုဥ္းေပး ၾက၊ ခ်ီးေျမႇာက္ၾက။
 
ဦးပၪၨင္း ဦးေတေဇာ လည္း ဗိုက္ဆာဆာျဖင့္ ႏွစ္ပြဲ တိတိ ဘုဥ္းေပးလုိက္ၿပီး သကၤန္း ကေလးျပင္၊ သပိတ္ ကေလး ေပြ႕ပုိက္ လုိက္ကာမွ အလွဴရွင္ ဒကာမႀကီး ေရာက္လာ၊ ေလွ်ာက္ထားလုိ႔  ရပ္ေတာ္မူလ်က္ပင္ နားေထာင္ေနလိုက္မိတယ္။


 
''ဘုဥ္းေပးၾကပါဘုရား.... တပည့္ေတာ္က သံဃာ ဆို ၾကည္ညိဳၿပီးသား ဘုရား.... မဘသ ဆိုရင္ေတာ့ ကန္ေတာ့ ဆြမ္းပဲ ေလာင္းပါတယ္ ဘုရား.....''
 
အရပ္က ပုပု၊ အသားကျဖဴျဖဴ၊ မ်က္မွန္က ထူထူ၊ အေႏြးထည္ ကလည္း အထူႀကီး။ ပုိက္ဆံအိတ္ႀကီး ကုိ ခ်ဳိင္းၾကား ညႇပ္လ်က္ ေလွ်ာက္ၿပီး ဟိုဘက္ဝုိင္း ထြက္သြားတာ လွမ္းျမင္လိုက္မိပါတယ္။
 

(၂)
ဦးေတေဇာ စိတ္မၿငိမ္။
မသဒၶါ မုန္႔ဟင္းခါး စားမိသြားခဲ့...။
မဘသ အဖြဲ႕ဝင္ တစ္ပါးက မဘသ ကန္ေတာ့ဆြမ္း အိမ္မွာ ဆြမ္း ဝင္စားမိသလုိျဖစ္၊ အျပစ္မ်ား ျဖစ္ေလေရာ့ မလား။ ဘ႑ာစား အျဖစ္ တန္ဖိုးေငြ ျပန္ေလ်ာ္ေပးရေတာ့မလား ေတြေဝေနမိသည္။

ဦးေတေဇာ က ကန္႔ဘလူ ဇာတိ၊ မႏၲေလး မဘသ ႐ံုးမွာ တာဝန္က်ေနသူ၊ မနက္ဆို ဆြမ္းခံ၊ ေန႔လယ္ဆို ႐ံုးမွာ အလုပ္လုပ္၊ ည ဆုိ ဦးေဆာင္ နာယက ဆရာေတာ္ေတြထံ အမႈတြဲေတြ လုိက္ကပ္၊ ဆရာေတာ္ေတြ ညႊန္ၾကားတဲ့ အတုိင္း လုပ္စရာရွိတာ ဆက္လုပ္ရတဲ့ အကူအညီေပးႏိုင္ေရး တာဝန္ခံ။

မဘသ ကန္ေတာ့ဆြမ္း ဒကာမႀကီးႏွင့္ ေဒါင္ေဒါင္ျမည္ မဘသ ဆရာေတာ္ေလး တို႔ ဆက္ဆံေရး အေျဖ ရွာေဖြေနခိုက္။
 
 ေနရာလည္း မဖယ္၊ ျပန္လည္း မၾကြ၊ ထိုင္လည္း မထုိင္ဘဲ အေတြးနယ္ ခ်ဲ႕ေနေသာ ဦးေတေဇာ ကုိ အနီးရွိ သံဃာငယ္ေလးမ်ား က လက္တို႔ၿပီး ေမးျမန္းၾက...။

''အရွင္ဘုရား... စိတ္ထဲ မထားပါနဲ႔။ ၾကြသာၾကြပါ။''
''ဆိုင္းဘုတ္ တပ္ထားတာမွ မဟုတ္တာ။ ဘယ္တတ္ႏုိင္မလဲ။''
''သည္းခံပါ ကုိယ္ေတာ္ .... သည္းခံပါ''
''စိတ္မရွိပါနဲ႔ ငါ့ရွင္...။''
''ဒီေလာက္ေတာင္ ရွိတာ ျပန္ေလ်ာ္ လိုက္ကြာ....''


(၃)
အလွဴရွင္ အမ်ဳိးသမီးႀကီးေရွ႕ မတ္တပ္ ရပ္မိသြားသူက ဦးေတေဇာ...။
''အရွင္ဘုရားျပည့္စံုရဲ႕လားဘုရား...။''
ေခါင္းညိတ္ၿပီး အေျဖေပးလိုက္မိ။
''ဘာ အလိုရွိလုိ႔လဲ ဘုရား....။''
ျပန္မေျဖမိ။
 

မ်က္လႊာ ခ်ထားရာမွ အမ်ဳိးသမီးႀကီး မ်က္ႏွာကို စိုက္ၾကည့္ၿပီး..
''က်ဳပ္က မဘသ ဗ်''
႐ုတ္တရတ္ အမ်ဳိးသမီးႀကီး လက္အုပ္ ကေလး ျပဳတ္က်သြား။
တပည့္တပန္း မ်ား ဝိုင္းအံုလာ။
အမ်ဳိးသမီးႀကီးကုိ ဝန္းရံထားၾက။
 
''ဒကာမႀကီး မသဒၶါတဲ့ ဆြမ္းကုိ မွ စားမိ ခဲ့ၿပီ။''
''အရွင္ဘုရား ကိစၥမရွိပါဘူး ဘုရား''
အမ်ဳိးသမီးေတြ က ဝိုင္းေျပာၾက။
 

အမ်ဳိးသမီးႀကီး က စူးစူးဝါးဝါး စိုက္ၾကည့္ ေန။
''က်ဳပ္ကလည္း မသဒၶါတဲ့ ဆြမ္း စားတဲ့ သူ မဟုတ္ဘူး။''
အသံက ခပ္ျပတ္ျပတ္။
 

''ဆရာေတာ္... ဘယ္လုိ မွ မေအာက္ေမ့ ပါနဲ႔''
အမ်ဳိးသားမ်ား က ဝိုင္းေလွ်ာက္ၾက။
ဦးေတေဇာ ညာဘက္လက္က ရင္ဘတ္ ကုိ လိုက္စမ္းေန။
တစ္ေထာင္ က်ပ္တန္ ေငြစကၠဴေလး တစ္ရြက္....။
 

''ေရာ့ .... ႏွစ္ပြဲစာ''
ဘယ္သူမွ မယူၾက။
ဝိုင္းဝန္းေတာင္းပန္သံေတြ ဆူညံသြား။
ဆြမ္းခံ သံဃာမ်ား ဝိုင္းအံုလာ။
 

''ေျပာမွားဆိုမွား ရွိရင္ ခြင့္လႊတ္ပါဘုရား''
အမ်ဳိးသားႀကီး တစ္ေယာက္ အေျပး အလႊား လာေလွ်ာက္သည္။
'မိန္းမ... မင္းဘယ္လုိ...ျဖစ္...''
စကားေတြ က ထစ္ထစ္ေငါ့ေငါ့။
 

''က်ဳပ္ မႏၲေလး မဘသ အဖြဲ႕ ကပါ။ ကင္းဝန္ မင္းႀကီးတိုက္၊ အေက်ာ္ေက်ာင္း မွာ ႐ံုးထုိင္ပါတယ္။ ကုလားေတြေၾကာင့္ ဒုကၡ ေရာက္တဲ့ သူေတြ က်ဳပ္နဲ႔ အရင္ေတြ႕ရတာပါ။ က်ဳပ္တို႔ မဘသ က အၿမဲတမ္း အကူ အညီေပး ေနပါတယ္။''
 

တရားေဟာတဲ့ ေလသံေတာ့ မဟုတ္။ မိန္႔ခြန္းေျပာေနသလုိ ပံုစံမ်ဳိး။
''တင္ပါ့.... ၾကည္ညိဳပါတယ္ ဘုရား''
စကားထစ္ေသာ အမ်ဳိးသားႀကီး ရဲ႕ ေတာင္းပန္ တိုးလွ်ဳိးသံ။
 

တစ္ေထာင္က်ပ္တန္ ေငြစကၠဴေလး က ကန္ေတာ့ဆြမ္း အလွဴရွင္ အမ်ဳိးသမီးႀကီး ရဲ႕ ေရွ႕တည့္တည့္မွာ က်ေရာက္သြား။
ဟင္...
ဟာ....
ဟယ္....
ေအ....
အို.....
အယ္....
ဟိုက္.....
အာေမဍိတ္သံေတြ စံုလင္သြား။
တစ္လွမ္းခ်င္းျပန္ၾကြလာသူက ဦးေတေဇာ။


(၄)
အမ်ဳိးသမီးႀကီး မ်က္ရည္ေတြ စီးက်ေန။
အမ်ဳိးသမီးေလးေတြ က တြဲေခၚသြားၾက။
အမ်ဳိးသားႀကီး က ဦးေတေဇာ ေက်ာျပင္ ကုိ ေငးေမာလ်က္။
တစ္ေထာင္က်ပ္တန္ေလး ကုိ လူငယ္ေလး က ေကာက္ဖုိ႔ျပင္။


(၅)
အျပန္ ဝင္ေနက် ဆြမ္းခံအိမ္ေတြဆီ မဝင္ျဖစ္ေတာ့။
မဘသ ဆုိ ကန္ေတာ့ဆြမ္း...။
သံဃာ ဆုိ ၾကည္ညိဳၿပီးသား။
အမ်ဳိးသမီးႀကီး စကားက နားဝ မွ မထြက္။
 

မဘသ အဖြဲ႕က သံဃာေတြ မဟုတ္ဘူးလား။
သီတဂူ ဆရာေတာ္၊ ရြာမ ဆရာေတာ္၊ တိပိဋက ဆရာေတာ္၊ ဓမၼကထိက ဆရာေတာ္၊ ပရိယတၱိ ဆရာေတာ္၊ ပဋိပတၱိ ဆရာေတာ္၊ ဒီ ဆရာေတာ္ေတြက ဦးေဆာင္ေနတာ မဟုတ္ဘူးလား။ ဒီ ဆရာေတာ္ေတြက သံဃာ မဟုတ္ဘူးလား။ ဦးေတေဇာ စိတ္ထဲမွာ အေတြးမ်ဳိးစံု နဲ႔ အေမးမ်ဳိးစံု။


(၆)
႐ံုး ကုိ ျပန္ေရာက္ေတာ့ ဧည့္သည္ေလးငါးဦး ေရာက္ရွိေန။
သူတို႔ၾကည့္ရတာ လူ႐ုပ္ မေပၚ။
ဒုကၡသည္မွန္း တန္း သိလုိက္ရ။
ရင္ထဲက ေဝဒနာေတြ ကုိ အသာထား။
သပိတ္ ကေလး ဆြမ္းေတာ္တင္၊ ဘုရား ကပ္ၿပီး ဦးသံုးႀကိမ္ခ် လိုက္မွ ရင္ထဲေပါ့သြား။


(၇)
''ဘုန္းဘုန္း ဘုရား...။ ဒီ ကေလးမေလး ပါ။ အဓမၼ အက်င့္ ခံရတာ''
က်င့္တဲ့သူက ဘာသာျခား၊ အလုပ္ရွင္၊ သား နဲ႔ မယား နဲ႔။ အက်င့္ခံရသူက ဗမာ အလုပ္သမ။ စာမတတ္ ေပမတတ္။ အကူအညီေတာင္းခံလႊာ ေဖာင္ျဖည့္ေပးေနမိ။ ဦးေဆာင္ နာယက ဆရာေတာ္ထံ ဖုန္းဆက္ေလွ်ာက္ထား။ ထံုးစံ အတိုင္း ေနရပ္လိပ္စာ အျပည့္အစံု၊ ဘာသာျခား မုဒိမ္း သမား ဓာတ္ပံုေတြ စုစည္း။


(၈)
ေလာေလာဆယ္ အလုပ္ မဆင္းႏုိင္ေသးခင္ သံုးဖုိ႔ တစ္သိန္းေပး လိုက္တယ္။
''ဘာမွ အားမငယ္ နဲ႔။ ဘယ္သူ႔မွလည္း မေၾကာက္နဲ႔။ အားနာ စရာလည္း မလုိဘူး။ ရွက္စရာလည္း မလုိဘူး။ အမွန္ အတိုင္း ထြက္ဆို။''
 

''အပုိ အလုိေတြ မထည့္ရဘူး။ ဘုန္းဘုန္း ရဲစခန္းကို ဖုန္းဆက္ထားတယ္။ အမႈၿပီးတဲ့ အထိလည္း ကူညီမယ္။ အလုပ္လည္း ရွာေပးမယ္။ ဟုတ္ၿပီလား။''
မိန္႔လည္း မိန္႔ၾကား၊ စီစဥ္စရာ ရွိတာလည္း စီစဥ္ထား။
 
''ေဟ့ေကာင္ေတြ သြား....................ကုိ လုိက္ပုိ႔လိုက္။ ငါ ဖုန္းဆက္ၿပီးၿပီ။''
မိန္းကေလး လံုၿခံဳေရး အတြက္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတိုက္ ထဲမွ သီလရွင္ေတြ၊ ဘက ဆရာမေတြ၊ သင္တန္း ဆရာမေတြႏွင့္ အတူ ထားဖုိ႔ စီစဥ္ေနျခင္းျဖစ္။


(၉)
ဦးေတေဇာ ကားေခါင္းခန္း ထဲမွာ ငူငူႀကီး ထုိင္။
မဘသ ကန္ေတာ့ဆြမ္း ဆိုတဲ့ ေကာင္မေတြ ဒါေတြကုိ ျမင္လိုက္ေစခ်င္ရဲ႕။
ေတြးရင္း ေတြးရင္း ဝမ္းနည္းေနမိ။
မ်က္ရည္ေလး က ဝဲတဲ ဝဲတဲ။ မ်က္လံုး ေလးက ကလယ္ကလယ္။
 

''ေတာက္''
ဟိန္းထြက္သြားတဲ့ သူ႔ အသံေၾကာင့္ ကားဆရာ က လွည့္ၾကည့္မိ။
''ဦးဇင္း... ဘယ္လုိ ခံစားရမယ္ဆုိတာ ကုိယ္ခ်င္း စာပါတယ္ ဦးဇင္း....။ တရားနဲ႔ သာ ေျဖလုိက္ပါ။ တစ္ခ်ိန္မွာ အေျဖေပၚမွာပါ။ ႏိုင္ငံေရး ေသြးပူေနၾကလို႔ ေစတနာ ကုိ ေဝဒနာ ထင္ေနၾကတာပါ''
ဦးေဆာင္ နာယက ဆရာေတာ္ ရဲ႕ ႏွစ္သိမ့္ စကား ၾကားေယာင္ေနမိ။


 ေၾသာ္ ......
မဘသ.... မဘသ......
မဘသျဖစ္ရတဲ့ ဘဝ ဟာ တစ္ကယ္ မလြယ္ ပါလား.....


ဝီရသူ (မစိုးရိမ္)
1.2.2016 ရက္ေန႔ထုတ္ အတုမရွိဂ်ာနယ္ အတဲြ ၂ အမွတ္ ၂၀
 Lin Htike Alarm