ကိုယ္ပိုင္ လုပ္ငန္းေလး တစ္္ခု လုပ္မယ္ ဆိုတဲ့ အခါ

 



 ကိုယ္ပိုင္ လုပ္ငန္းေလး တစ္္ခု လုပ္မယ္ ဆိုေတာ့ အရင္ဆံုး စဥ္းစားရမွာ က ကိုယ့္မွာ ဘာေတြ ရွိသလဲ ဆိုတာပါပဲ။
 
၁။ ေနရာ ရွိသလား။
 
၂။ အတတ္ ပညာရွိိသလား။
 
၃။ လူ ရွိသလား။
 
၄။ ေငြ ရွိသလား။
 
 ေက်ာင္းမွာ သင္ရ တာေတာ့ Land, Labor, Capital ေပါ့။
 
ကၽြန္ေတာ့္ မွာ ရံုးခန္း ဖြင့္ေလာက္တဲ့ ေနရာ မရွိဘူး။ လက္ရွိေနတာ ကလည္း ရန္ကင္း တိုက္ခန္းျဖစ္ေန တယ္။ ေလးလႊာ ဆိုေတာ့ ရံုးခန္း ဖြင့္ဖို႕ မျဖစ္ႏိုင္။ မိသားစု နဲ႕ေနတာ ဆိုေတာ့ ပိုဆိုးတယ္။ ဒီေတာ့ ေနရာက မျဖစ္ေန ရွာကိုရွာရမယ္။ မဝယ္ႏိုင္မွာေသခ်ာေတာ့ ငွားဖို႕ရွာရမွာေပါ့။

အတတ္ပညာ အေန နဲ႕ ..... ဘာေတြ တတ္သလဲ ဆိုရင္ အသံုးတည့္ တာ တိတိ ပပ ဘာမွ မတတ္ဘူး လို႕ပဲ ေျပာ ရမယ္။ ပံုျပင္ တစ္ပုဒ္ ဖတ္ဖူးတယ္။ 

မိုးေခါင္ေရရွား နယ္တစ္ခု က စာေတာ္ တဲ့ လူငယ္ တစ္ေယာက္ ကို ရြာက လူေတြ ေငြစုၿပီး ၿမိဳ႕ကို ပညာသင္ လႊတ္တယ္။ ပညာေတြ တတ္ၿပီး ရြာျပန္ လာေတာ့ အားလံုး က အားကိုးၾကတာေပါ့။ ဘာေတြသင္ လာ သ လဲေပါ့။ 

လူငယ္ေလး က သေဘၤာေဆာက္ တဲ့ ပညာ သင္လာခဲ့တယ္။ သိပ္ကၽြမ္း ဆိုပဲ။ ခက္တာ က သူတို႕ဆီ မွာ ေခ်ာင္းေတာင္ မရွိဘူး။ အဲဒါ နဲ႕ပဲ အဲဒီ ပညာ တတ္ႀကီး ကို တစ္ရြာလံုး က ထမင္းတင္ေကၽြးထားရသတဲ့။ 

ငါတို႕ရြာက ပညာတတ္ႀကီးကြ ဆိုၿပီးေတာ့လည္း ဂုဏ္ယူ ရတာေပါ့ေလ။ ကၽြန္ေတာ္ လည္း အဲလိုပဲ။ ဘာေတြ တတ္သလဲ ဆိုရင္ မစားရ ဝခမန္း ေျပာစရာေတြ အမ်ားႀကီး။ ေလေၾကာင္းလိုင္း အေၾကာင္း နည္းနည္း သိ တယ္။ ဘဏ္ အေၾကာင္း နည္းနည္း သိတယ္။ ေကာ္ပိုေရးရွင္းႀကီးေတြ ဘယ္လို အလုပ္ လုပ္ရတယ္ နည္း နည္းသိတယ္။ အသံလႊင့္ လုပ္ငန္း အေၾကာင္း နည္းနည္းသိတယ္။ ေဖာင္ေဒးရွင္း တစ္ခုဘယ္လို အလုပ္ လုပ္ရတယ္ နည္းနည္းသိတယ္။ 


အဲဒါေတြ က ကၽြန္ေတာ့္ အတြက္ေတာ့ သေဘၤာေဆာက္တဲ့ ပညာေတြျဖစ္ေနခဲ့တယ္။ အဲဒါ မ်ဳိးေတြကို ကိုယ္ ပိုင္လုပ္ႏိုင္ဖို႕ ဆိုတာ လြယ္တဲ့ ကိစၥမဟုတ္ဘူးေလ။ အဲဒီေတာ့ ဘာလုပ္ငန္း လုပ္မလဲဆိုတာကို စဥ္းစား ဖို႕ လိုလာ တယ္။ ကိုိယ္တတ္ႏိုင္ တာပဲျဖစ္ရမယ္။ လုပ္တတ္တိုင္း လုပ္လို႕မရပါ။
 
လူရွိသလား .... ဆိုေတာ့ ရွိသလိုလို နဲ႕ မရွိဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ နဲ႕ အလုပ္ တြဲလုပ္ခဲ့ ဖူးတဲ့ ဝန္ထမ္းေတြ အမ်ားႀကီး။ ဒါေပမယ့္ သူတို႕ကို ကၽြန္ေတာ္ေခၚလို႕ မရဘူး။ 

ပထမ တစ္ခ်က္က လုပ္ငန္း အသစ္တစ္ခု အေနနဲ႕ သူတို႕ ရထားတဲ့ လစာ ကို ကၽြန္ေတာ္ေပးႏိုင္ဖို႕ ခက္ တယ္။ 

ဒုတိယ တစ္ခ်က္က က်င့္ဝတ္ အရ ကၽြမ္းက်င္ တတ္ေျမာက္ၿပီးသား ဝန္ထမ္းေတြ ကို အလုပ္ေဟာင္းကေန အတင္း ဆြဲထုတ္တာမ်ဳိး ကၽြန္ေတာ္ မလုပ္ခ်င္ဘူး။ ဒီေတာ့ လူသစ္ေတြ ရွာရမယ္။
 
အရင္းအႏွီး ရွိသလား။   တစ္သက္လံုး ဝန္ထမ္း လုပ္လာတဲ့ သူမို႕ စုထားေဆာင္း ထားတာ သိပ္မရွိပါ ။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ေတာင္ဥကၠလာ မွာ အဖြား ရဲ႕ေျမကြက္(ေပ ၄၀ × ေပ ၆၀) ကို ဦးေလးဆီ ကေန တစ္ျခမ္း အေမြ ရထားတဲ့ အတြက္ အိမ္ေဆာက္ေနတာ တန္းလန္းျဖစ္ေနတယ္။ 

စုထားေဆာင္း ထားတာ မွန္သမွ်  အဲဒီထဲမွာ အကုန္ ဝင္ေနၿပီ။ ရွိစု မဲ့စု နဲ႕ ေဆာက္ရတာ ဆိုေတာ့ အိမ္ က ႏွစ္ႏွစ္ ရွိၿပီ။ ခုထိ မၿပီးေသးဘူး။ ပိုက္ဆံ စုလိုက္။ တစ္ခုၿပီးေအာင္ လုပ္လိုက္နဲ႕ ေဆာက္ေနတာ။ ဦးေလး မိသားစု နဲ႕က တြဲလ်က္ေဆာက္ရတာ မို႕ မိသားစုေလးစု ရွိတဲ့ ဦးေလးနဲ႕ တစ္ေယာက္ တစ္ျခမ္း အျဖစ္ ဦးေလး အဆင္ေျပေအာင္ အိမ္က ကန္ထရိုက္တိုက္ လို ေလးထပ္ေဆာက္ ရေတာ့ ပိုၾကာသြားတယ္။ 

ဒီအတြက္ အလုပ္လုပ္မယ္ ဆိုေတာ့ ေျပာပေလာက္ေအာင္ ေငြ မရွိဘူး။ လုပ္ငန္းသစ္ တစ္ခုအတြက္ လံုေလာက္တဲ့ ေငြေၾကး အရင္းအႏွီး မရွိဘူး လို႕ပဲ ေျပာရမယ္။
 
လုပ္ငန္းအသစ္ ဘယ္လို စခဲ့သလဲ ဆိုလို႕သာပါ။ ေပးခ်က္ေတြ ကို သိေအာင္ ေျပာျပျခင္းသာ။ အဲဒီေပး ခ်က္ေတြေပၚမွာ ဒီပုစာၦ ကို အေျဖထြက္ေအာင္ တြက္ခဲ့ ရပါတယ္။
 
အလုပ္ ထြက္ၿပီးႏွစ္လေလာက္ အိမ္မွာ ပဲ ေနပါတယ္။ တက္စရာ ရံုးလည္း မရွိ။ လုပ္စရာ အလုပ္လည္း မရွိ ပါဘူး။ မိတ္ေဆြ အေပါင္းအသင္းေတြ က ေတြ႕ခ်င္တယ္ လို႕ ဆက္သြယ္ လာရင္ နီးရာ ေကာ္ဖီဆိုင္ မွာ ခ်ိန္းေတြ႕ ပါတယ္။ 

ရင္းႏွီးတဲ့ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္ႀကီးမ်ား ကလည္း ေတြ႕ခ်င္တယ္ ဆိုရင္ သူတို႕ရံုးကို သြားၿပီး ေတြ႕ဆံု စကားေျပာျဖစ္ ပါတယ္။ အဲဒီမွာ လုပ္ငန္း အတူလုပ္ခ်င္တဲ့ လူေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား ကို ဆံုရပါတယ္။ ထူးျခား တာက အမ်ားစု က ကၽြန္ေတာ့္ ကို ဝန္ထမ္းသက္ ရွည္ၾကာ ခဲ့တဲ့သူမို႕ ဝန္ထမ္းေကာင္း အျဖစ္ပဲ ျမင္ၾက ပါ တယ္။ 

ဒါေၾကာင့္ သူတို႕ရဲ႕ လုပ္ငန္းေတြ မွာ ဝန္ထမ္း လုပ္ဖို႕အတြက္ပဲ အမ်ားဆံုး ကမ္းလွမ္းၾကပါတယ္။ လုပ္ငန္း စပ္တူ လုပ္ဖို႕ ကမ္းလွမ္း ခဲ့တာ ဦးတင္လတ္ (Chindwin College) နဲ႕ ကၽြန္ေတာ့္ သူငယ္ခ်င္း စတီဗင္ (Duwon) ပဲ ရွိခဲ့တယ္။


ကၽြန္ေတာ့္ အေနနဲ႕ က ကိုယ္ ဘာလုပ္တတ္ သလဲေတြကို အရင္ေမ့ပစ္ ရတယ္။ ကိုယ္ ဘာလုပ္ႏိုင္မလဲကို ဦးစားေပး စဥ္းစားရတယ္။ ေငြေၾကး အေထာက္အပံ့ ဘယ္က ရႏိုင္မလဲ ကိုလည္း တြက္ခ်က္ရတယ္။
 
ကၽြန္ေတာ့္ မွာ ဘဏ္ကိုေပါင္စရာ ေျမေလာက္ေလာက္လားလား မရွိဘူး။ လက္ရွိ အေမြရထားတဲ့ေျမ က လည္း ေဆာက္လုပ္လက္စႀကီး ဆိုေတာ့ ေခ်းေငြ ယူလို႕ မ်ားမ်ား မရႏိုင္။ ၿပီးေတာ့ နာမည္က ဦးေလး အမည္ေပါက္။ ခင္မင္သူေတြ ဆီက ေငြခ်းမယ္ ဆိုေတာ့လည္း ေပးရမယ့္ အတိုးက လုပ္ငန္းသစ္ တစ္ခု အတြက္ ဝန္ထုပ္ ဝန္ပိုးျဖစ္ႏိုင္တယ္။ ေနာက္ဆံုးအေျဖ က အရင္းအႏွီး အမ်ားအျပား မရႏိုင္တာ ေသခ်ာ တယ္ ဆိုတဲ့ အေျဖပဲ။

ေငြေၾကး အရင္းအႏွီး မရွိရင္ လူကိုပဲ ရင္းႏွီးရမယ္ ဆိုတာကို အေသအခ်ာ သေဘာေပါက္သြား တဲ့ေနာက္ မွာ အၾကံေပး လုပ္ငန္းေလး တစ္ခုကို အရင္ စမယ္လို႕ ဆံုးျဖတ္လိုက္ရတယ္။ စိတ္ထဲမွာ ရွိေနတဲ့ အိပ္မက္ ႀကီး ႀကီးမားမားေတြ ကို ႏွစ္အလိုက္ ခ်ေရးလိုက္တယ္။ ဒီႏွစ္ က်ရင္ ဒါျဖစ္ေအာင္ လုပ္မယ္ေပါ့။ ဒါေပမယ့္ လက္ရွိ ကေတာ့ လက္ေတြ႕က်တာ ကိုပဲ ေရြးလုိက္တယ္။

လုပ္ငန္း အမ်ဳိးအစား အရေတာ့ ေနရာရွာတယ္။ အသင့္ေတာ္ဆံုး ရံုးခန္း ကို သူငယ္ခ်င္း ကိုႏိုင္ေဇာ္(Blue Line Travel & Tours) ဆီက ရတယ္။ သူ႕လက္ရွိိ ရံုးခန္း ကို တစ္ျခမ္း ယူလိုက္တဲ့ နည္းပါပဲ။ 

သူ႕ ကူညီမႈေၾကာင့္ ရံုးခန္းေနရာေလး ကို သင့္ေတာ္တဲ့ေစ်းနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ ရတယ္။ ေအာင္ဆန္းကြင္းနားမွာ။ အထက္ ပန္းဆိုးတန္းမေပၚ က ပထမထပ္ တိုက္ခန္းေလး။ သူက တစ္ျခမ္း ကို ခရီးသြားလုပ္ငန္း ဖြင့္ထား တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ က တစ္ျခမ္း ကို အၾကံေပး လုပ္ငန္းေလး လုပ္မယ္လို႕ ျပင္ဆင္လိုက္တယ္။


အဲဒီလို လုပ္ေနတုန္း မွာ ေနာက္ထပ္ မိတ္ေဆြ တစ္ေယာက္ နဲ႕ ဆက္သြယ္ မိတယ္။ သူက ကိုနႏၵာ။ သူက ရွမ္းျပည္ မွာ တန္ဖိုးနည္း အိမ္ရာ တစ္ခု ကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႕ အစိုးရ ဆီကေန ခြင့္ျပဳခ်က္ ရထားတယ္။

 ေလးခန္းတြဲ ငါးထပ္ တိုက္ေတြေပါ့။ သူရထားတဲ့ အထဲ ကေန ကၽြန္ေတာ္ေဆာက္ခ်င္ရင္ တခ်ဳိ႕ ကို ေပးေဆာက္ မယ္ လို႕ သူက ကမ္းလွမ္း လာတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က ၂၀၀၈ ကတည္းက ေဆာက္လုုပ္ေရး လုပ္ငန္း တခ်ဳိ႕ကို ဦးစီး ခဲ့ရဖူး တဲ့ အေတြ႕အၾကံဳရွိတယ္။ 

တဆင့္ခံ လုပ္ငန္းျဖစ္တဲ့ အတြက္ အျမတ္ အမ်ားႀကီး မရႏိုင္ေပမယ့္ အရင္ ဝန္ထမ္း ဘဝမွာ ရခဲ့တဲ့ လစာ ထက္ေတာ့ ပိုရႏိုင္တယ္ လို႕ ကၽြန္ေတာ္ တြက္ခ်က္ မိတယ္။ ဒါနဲ႕ သူ႕ကမ္းလွမ္းခ်က္ ကို လက္ခံၿပီး ရွမ္းျပည္ မွာ ေဆာက္လုပ္ေရး တစ္ခုလည္း လုပ္မယ္လို႕ ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။

အၾကံေပးလုပ္ငန္း က စပဲ ထားေသးတာ။ အလုပ္ မရွိေသးဘူး။ ေဆာက္လုပ္ေရး က စလုပ္ရေတာ့ မယ္။ ေဆာက္လုပ္ေရး က အရင္းအႏွီး အနည္း အပါးေတာ့ လိုတယ္။ ကိုယ္က အရင္ စိုက္ေဆာက္ရမယ္။ ၿပီးစီိးမႈေပၚ မူတည္ၿပီး ပိုက္ဆံ က ရမွာ ဆိုေတာ့ ကနဦး စိုက္ထုတ္စရာလိုတယ္။ 

အဲဒီေငြ အတြက္ ႀကိဳးစားေနတုန္း အရင္ အလုပ္အတူ လုပ္ခဲ့တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ က ကၽြန္ေတာ့္ကို ဆက္ သြယ္ လာတယ္။ အဲဒီ ထဲက တစ္ေယာက္ က ကိုေက်ာ္သီဟေပါ့။(အရင္ထူးက ဒု ဥကၠ႒ေဟာင္း)။ သူလည္း အလုပ္ ထြက္လိုက္ၿပီ။ အလုပ္ေပါင္းလုပ္ရေအာင္ လို႕ ကမ္းလွမ္း လာတယ္။ သူလည္း ကၽြန္ေတာ့္ လို တစ္ သက္လံုး ဝန္ထမ္း လုပ္လာသူ ဆိုေတာ့ လက္ထဲမွာ စုထားေဆာင္း ထားတာ သိပ္မရွိဘူး။ 

ဒါေပမယ့္ သူ႕မိဘေတြ က စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္ေတြ မို႕ အရင္းအႏွီး အမ်ားႀကီး မဟုတ္ေတာင္ ပမာဏ တစ္ခုေတာ့ သူ႕ကို ေထာက္ပံံ့ေပးႏိုင္ၾကတယ္။ အဲဒါ နဲ႕စဖို႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။ အဲဒီ အခ်ိန္ မွာ ကၽြန္ေတာ့္ ကို အလုပ္အတူ လုပ္ရေအာင္လို႕ ကမ္းလွမ္းထားသူႏွစ္ဦး ကို ဒီထက္ႀကီး တဲ့ လုပ္ငန္း က်မွ အတူ လုပ္မယ္လို႕ ကၽြန္ေတာ္ စဥ္းစားလိုက္တယ္။ 

လက္ရွိ လုပ္ရမယ့္ အလုပ္က အျမတ္နည္းတယ္။ သူတို႕က အလုပ္ႀကီးႀကီး လုပ္ခ်င္တဲ့ သူေတြ။ ဒီေတာ့ အလုပ္ႀကီးႀကီးေတြကို ႏွစ္အလိုက္ လုပ္ဖို႕ခ်ေရးထားတဲ့ အတိုင္း သူတိုိ႕နဲ႕ အဲဒီ က်မွ လုပ္ေတာ့မယ္လို႕ ဆံုးျဖတ္ရျပန္တယ္။

ဒီအခ်ိန္ မွာပဲ ကိုေသာင္းစုၿငိမ္း (7day) က တဆင့္ အန္ကယ္ ဦးရန္ဝင္း (A1 Construction) က ဆက္သြယ္ လာတယ္။ ျမန္မာ့ ခရီးသြားဘဏ္ ဆိုၿပီး ဘဏ္ တစ္ခု တည္ေထာင္ဖို႕အတြက္ပါ။ ဝန္ထမ္း လုပ္ဖို႕ကို ကၽြန္ေတာ္ ျငင္းလိုက္တယ္။ ဘဏ္ အမ္ဒီ ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ ထြက္ခဲ့တဲ့ ရာထူးေလ။ ဘဏ္ေထာင္တာ ကိုေတာ့ အၾကံေပး အျဖစ္ လုပ္ေပးနိုင္ပါတယ္လို႕ အေၾကာင္းျပန္လိုက္တယ္။ 

အန္ကယ္ က သေဘာတူ တာနဲ႕ ကၽြန္ေတာ့္ ရဲ႕ အၾကံေပး လုပ္ငန္း အတြက္ အလုပ္ ရသြားတယ္။
တၿပိဳင္ တည္း မွာပဲ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္တဲ့ ကိုေနေနလႊမ္းမိုး (ဧရာဟသၤာ) က ဆက္သြယ္ လာတယ္။ 

ဧရာဝတီတိုင္းေဒသႀကီး အစိုးရ က အမ်ားပိုင္ ဘဏ္ တစ္ခု လုပ္ဖို႕ရွိတယ္။ ေတာင္သူလယ္ သမား ဖြံ႕ၿဖိဳးေရး ဘဏ္ တဲ့။ အဲဒီ မွာလည္း ဒီလိုပဲ။ အမ္ဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ မလုပ္ခ်င္ေတာ့ပါ။ အၾကံေပး ဆိုရင္ေတာ့ လုပ္ေပး ပါ့မယ္ ဆိုတာကို သူတို႕ကလည္း သေဘာတူတယ္။
 
ဒီလို နဲ႕ပဲ ကၽြန္ေတာ့္ ရဲ႕ အၾကံေပး လုပ္ငန္းေလး နဲ႕ ေဆာက္လုပ္ေရး လုပ္ငန္းေလး က စတင္ အသက္ဝင္ လာပါတယ္။
 
အခုေနာက္ပိုင္းေတာ့ တျခား အလုပ္အသစ္ ကေလးေတြ ထပ္တိုး လာသလို အဲဒီ အလုပ္ေတြ အတြက္ လည္း ကူညီေပးသူေတြ ရွိလာပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ထပ္ခ်ဲ႕မယ့္ လုပ္ငန္းေတြ အတြက္ ကေမာၻဇဘဏ္ က ကူညီမႈေတြ အမ်ားႀကီး ထပ္ေပးခဲ့တယ္။ ရိုးသားသူေတြ၊ ႀကိဳးစားသူေတြ အတြက္ ကူညီမယ့္သူ ဆိုတာ ရွိေနတတ္ တာပါပဲ။

ျမန္မာ ဆိုရိုး တစ္ခုလိုေပါ့ဗ်ာ။ ဘုရားေတာင္ အမီ ရွိမွပြင့္တယ္ ဆိုတာေလး။ အေတာ္ မ်ားမ်ား က ဥပမာေပးေျပာ တတ္ၾကေလ့ ရွိတယ္။

လုပ္ငန္း အသစ္တစ္ခု အတြက္ ဒီလိုမ်ဳိး ကလ်ာဏ မိတၱေတြ ဟာ အေပၚကေျပာထား တဲ့ Land, Labor, Capital လိုပဲ အေရးႀကီးတယ္ ဆိုတာကို ကၽြန္ေတာ္တို႕ သေဘာေပါက္ရ ပါမယ္။

ဒါေၾကာင့္ နံပါတ္ (၅) ကို ထပ္ထည့္ခ်င္ ပါတယ္။
 

၅။ မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္း ရွိသလား။

ကုိရဲမင္းဦး
From...  Inspire Myanmar