“ေဒါသ”ကုိ ပယ္သတ္ လုိက္ျခင္းျဖင့္ ဘယ္ေတာ့မွ မစုိးရိမ္ရေတာ့ပါ။
“ေကာဓံ ၀ဓိတြာ န ကဒါစိ ေသာစတိ။”
စိုးရိမ္တယ္ ဆုိတာ အမ်က္ ေဒါသ ရွိေနလုိ႔ပါ။ အခ်ိဳ႕လူေတြ ကေတာ့ ေဒါသ ဆုိတာ မ်က္ႏွာေတြ ခက္ထန္လာၿပီး ၀ုန္း၀ုန္း ဒိုင္းဒုိင္းေပါက္ကဲြတာလု႔ိ
တစ္ကယ္ေတာ့ “စုိးရိမ္ေၾကာက္လန္႔”တာဟာလည
ေဒါသရွိေနလုိ႔ေပါက္ကဲြတယ္။
ေဒါသရွိေနလုိ႔ ေၾကာက္တယ္။ စုိးရိမ္တယ္။
ေဒါသမရွိရင္ ေပါက္လည္း မေပါက္ကဲြေတာ့ဘူး။
ေၾကာက္လည္း မေၾကာက္ေတာ့ဘူး။ စိုးလည္း မစိုးရိမ္ေတာ့ပါဘူး။
ေဒါသ အားႀကီးတဲ့ သူေတြက်ေတာ့ ေၾကာက္စိတ္ေတြ ၊ စုိးရိမ္စိတ္ေတြ ပုိမ်ားတယ္။
ေဒါသ နည္းေအာင္က်င့္ေနတဲ့ သူေ
ေဒါသ ကုိ အျမစ္ျပတ္ ပယ္သတ္ၿပီးတဲ့ သကဒါဂါမ္ ပုဂၢိဳလ္၊ ရဟႏၱာပုဂၢဳိလ္ေတြ မွာေတာ့ ေၾကာက္စိတ္ တုိ႔ စိုိးရိမ္စိတ္ တုိ႔ လုံး၀ မရွိေတာ့ပါဘူး။
“ကုိယ္နဲ႔ ႏႈတ္”မွာ ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ ေဒါသေတြ ေျပေပ်ာက္ဖုိ႔ အတြက္ “သီလ”ေစာင့္ထိန္းရပါမယ္။
“စိတ္”ထဲမွာ ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ ေဒါသ ကုိ ေျဖေဖ်ာက္ဖုိ႔အတြက္ “သမထ”လုပ္ငန္းလုိ႔ေခၚတဲ့ ၊
စိတ္ ကုိ တည္ၿငိမ္ေအာင္ လုပ္ျခင္း၊ ေမတၱာပြားမ်ားျခင္း တုိ႔ကုိ ျပဳလုပ္ရပါမယ္။
ဘ၀ အဆက္ဆက္ က ကိန္းေအာင္းေနတဲ့ ေဒါသ ကုိ ပညာ လုိ႔ေခၚတဲ့ “ ၀ိပႆနာ ”ကုိ မ်ားမ်ား အား ထုတ္ ရပါမယ္။
ထုိကဲ့သုိ႔ “သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာ” တုိးတက္ေအာင္ လုပ္ျခင္းျဖင့္
ေဒါသကုိ အျမစ္ျပတ္ ပယ္သတ္ႏုိင္ရင္ေတာ
“ေအးခ်မ္းမႈ ခ်မ္းသာ” ကုိ ခံစား သိရွိရပါလိမ့္မယ္။
ေရႊစမ္းေျမ အရွင္က၀ိဓဇသာရ
Thanks;
#DhammaDãnaSource
#Dhammaပီတိ
No comments:
Post a Comment