ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား က ရွင္သီ၀လိ ကို ကိုးကြယ္ပူေဇာ္လွ်င္ အေရာင္းအ၀ယ္ ေကာင္းသည္။ လာဘ္လာဘ ေပါမ်ားသည္ ဟု ယံုၾကည္ရင္းစြဲ ရွိၾကသည္။
ယင္းသို႔ ယံုၾကည္သည့္ အေလ်ာက္ ရွင္သီ၀လိ ပံုေတာ္ကို ထုလုပ္ ကိုး ကြယ္ ၍ အေဆာင္ေကာင္း အျဖစ္ သြားေလရာသို႔ ယူေဆာင္သြားၾကသည္။
ရွင္သီ၀လိ ဆိုသည္မွာ လာဘ္လာဘ ဖြံ႔ျဖိဳးေသာ ရဟႏၲာ တစ္ပါးျဖစ္ေၾကာင္းကိုမူ အားလံုးက သိထားၾက၏။ ရွင္သီ၀လိႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေတာင္းခဲ့ေသာ ဆု၊ ျပဳခဲ့ေသာ ကုသိုလ္၊ က်ဴးလြန္ခဲ့ေသာ အျပစ္၊ စံစားရေသာ အက်ိဳးေပး၊ ခံစား ရေသာ ဒဏ္ခ်က္မ်ားကိုလည္း အျပည့္အစံု ေလ့လာမွတ္သားဖို႔ ေကာင္းေပသည္။
( ေတာင္းခဲ့ေသာ ဆု)
ရွင္သီ၀လိ အေလာင္းေတာ္သည္ ပဒုမုတၱရျမတ္စြာဘုရား လက္ထက္ေတာ္ ၌ လာဘ္လာဘ အရာ၌ ဧတဒဂ္ဘြဲ႔ ေပးခဲ့ရေသာ ရဟန္းတစ္ပါး ကို အားက်ျပီး ထို ဧတဒဂ္မ်ိဳး ရလိုေၾကာင္း ပဒုမုတၱရ ဘုရားထံ ဆုေတာင္း၍ ပါရမီ ကို စတင္ျဖည့္ခဲ့ေလသည္။ (ျပဳခဲ့ေသာ ကုသိုလ္) ၀ိပႆီျမတ္စြာဘုရား လက္ထက္ သို႔ ေရာက္ေသာအခါ ေက်းလက္ ဇနပုဒ္တစ္ခု၌ အညတရ ေတာသား တစ္ဦး ျဖစ္ခဲ့ရ၏။
ထိုအခ်ိန္၌ ဗႏၶဳ မတီျမိဳ႔သူ ျမိဳ႔ သား တို႔က ဗႏၶဳမတီ မင္းႀကီးႏွင့္ သူႏိုင္ ငါႏိုင္ အျပိဳင္ၾကဲ၍ ဒါနပြဲ ကို ဆင္ႏႊဲေနခ်ိန္ျဖစ္၏။ ၆-ႀကိမ္ တိတိ ဘုရင္ ကလည္း ျပည္သူေတြကို ႏိုင္ေအာင္ မလုပ္ႏိုင္။ ျပည္သူေတြ ကလည္း ဘုရင္ထက္ သာေအာင္ မလုပ္ႏိုင္။ အားျပိဳင္ ၍ ေနေလ ၏။
၇-ႀကိမ္ေျမာက္ ဒါနျပိဳင္ပြဲတြင္ မူ ျပည္သူမ်ား ဘက္မွ ထူးျခားခ်က္ တစ္ခု ျဖစ္ေပၚလာေလသည္။ ဘုရင္မင္းျမတ္၏ အလွဴထက္ သာေစရန္ ျပည္သူတို႔၏ ဒါနပြဲတြင္ ေလာေလာ လတ္လတ္ ပ်ားရည္ႏွင့္ ႏြားႏို႔ခဲ မပါဘဲ ရွိရာ ထိုပစၥည္း ရလွ်င္ ဘုရင္မင္းျမတ္ ၏ အလွဴထက္ သာေပလိမ့္မည္။
ထို႔ေၾကာင့္ လမ္းဆံု လမ္းမတြင္ အေစာင့္ ခ်၍ ျပည္သူတို႔က ဦးေအာင္ ၀ယ္ရန္ ငံ႔လင့္ေနၾကသည္။ ထိုအခိုက္ ေတာမွ ျမိဳ႔သို႔ တက္လာေသာ သီ၀လိအေလာင္း လုလင္ က ထိုပစၥည္း ၂-မ်ိဳး ကို ယူေဆာင္၍ လာရာ ျမိဳ႔သူျမိဳ႔ သား တို႔က တစ္က်ပ္ေပး၍ ၀ယ္ယူၾက၏။
ထိုေခတ္ေပါက္ေစ်း အရ တစ္က်ပ္ မတန္ေသာ ပစၥည္းကို တစ္က်ပ္ေပး၍ ၀ယ္ယူေသာေၾကာင့္ ေတာသား လုလင္၏ စိတ္တြင္ အထူး အဆန္းျဖစ္ျပီး ရုတ္တရက္ မေရာင္းဘဲ ေစ်းကိုင္ထားလိုက္၏။ ျမိဳ႔သူ ျမိဳ႔သားတို႔က တစ္ၿဖည္းျဖည္း ေစ်းတက္ေပး၍ အနည္းငယ္မွ်သာ တန္ေသာေတာသားလုလင္ ၏ ပ်ားရည္ႏွင့္ ႏြားႏို႔သည္ တစ္ေထာင္ အထိေစ်းႏႈန္းျမင့္တက္ သြားေလသည္။
ထိုအခါ ေတာသား လုလင္က-ျမတ္စြာဘုရား လွဴရန္ ၀ယ္သည္ ဆိုပါက ေငြျဖင့္ မေရာင္းလိုဘဲ ကၽြႏု္ပ္ ကိုယ္တိုင္ အခမဲ့ ကုသိုလ္ပါ၀င္ လွဴဒါန္းပါမည္-ဟု ေျပာၾကားရာ အားလံုး ကပင္ သေဘာတူ လက္ခံျပီး ရႊင္ရႊင္ပ်ပ် လွဴဒါန္းခြင့္ေပးေလသည္။ ေတာသားလုလင္က -လာဘ္လာေပါမ်ား ရပါလို၏-ဟု ဆုေတာင္းရာ၀ိပႆီျမတ္စြာဘုရား က-သင္ ဆုေတာင္းသည့္ အတိုင္းျဖစ္ေစ သတည္း-ဟု မိန္႔ၾကားေတာ္မူသည္။
ဤ ဒါနႏွင့္ ဤ ဆုေတာင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ေလရာ ဘ၀ အက်ိဳးေပးေကာင္းမြန္ျပီးေဂါတမျမတ္စြာဘုရား လက္ထက္တြင္ လာဘ္ေပါမ်ားသည့္ အရာ၌ သူ မတူေအာင္ အက်ိဳးေပး ေကာင္းမြန္သည့္ ဧတဒဂ္ဘြဲ႔ရ ရွင္သီ၀လိ ျဖစ္ခဲ့ရေလသည္။
(က်ဴးလြန္ခဲ့ေသာ အျပစ္)
ရွင္သီ၀လိျဖစ္မည့္ ေနာက္ဆံုး ဘ၀တြင္ အမိ ၀မ္းတြင္း၌ ၇-ႏွစ္ၾကာမွ် ၀ဋ္ ဒုကၡ ခံစားရျခင္း၊ ဖြားျမင္ေသာ အခါမွာလည္း အမိ ၏ ေယာနိ၀ တြင္ကန္႔လန္႔ ခံ ပိတ္ဆို႔၍ ၇-ရက္ၾကာမွ် ဒုကၡႀကီးစြာ ေရာက္ရျခင္း တို႔ႏွင့္ ႀကံဳႀကိဳက္ ရ သည္။
ဤသည္ တို႔မွာ ဆိုးက်ိဳး ဆိုးျပစ္ျဖစ္၍ အေၾကာင္းကို သံုးသပ္လွ်င္ ဤသို႔ ေတြ႔ျမင္ရပါမည္။ တစ္ခုေသာ အတိတ္ဘ၀က သီ၀လိႏွင့္ မယ္ေတာ္ သုပၸ၀ါသာ တို႔မွာ ဗာရာဏသီ မင္း၏ မိဖုရားႀကီးႏွင့္ သားေတာ္ျဖစ္ခဲ့ၾကေလသည္။ တစ္ခ်ိန္တြင္ ေကာသလမင္း က စစ္တပ္ အလံုးအရင္းျဖင့္ ဗာရာဏသီမင္းကို တိုက္ခိုက္ လုပ္ၾကံ၍ ထိုမင္း၏ မိဖုရားႀကီး ကို သိမ္းပိုက္ ယူငင္ေလ သည္။
ဗာရာဏသီမင္း ၏ သားသည္ သူ၏ ဖခင္ ဗာရာဏသီ မင္းႀကီး စစ္ရႈံး၍ နတ္ရြာစံေသာ အခါ ေရထုတ္ျပြန္ေပါက္မွ တိတ္ တဆိတ္ ထြက္ေျပးျပီးလွ်င္ ဗိုလ္ပါ အလံုးအရင္းကို စုရံုးလ်က္ ဗာရာဏသီျမိဳ႔ကို ျပန္လည္ တိုက္ခိုက္ေလသည္။ အတြင္း ရွိ မယ္ေတာ္ႀကီးက ျမိဳ႔ကို ၀ိုင္းထားရန္ အၾကံေပးေလသည္။
မယ္ေတာ္ႀကီး အၾကံေပးသည့္ အတိုင္း သားျဖစ္သူက ျမိဳ႔တံခါး မႀကီး ေလးေပါက္ တို႔ကို အ၀င္အထြက္ မရွိ ပိတ္ဆို႔ ထားရာ ၇-ႏွစ္မွ် ၾကာသြားေလသည္။ မည္သို႔မွ် အေၾကာင္း မထူး၍ မယ္ေတာ္ႀကီးထံ ထပ္မံ၍ အၾကံဉာဏ္ေတာင္းခံရာ အတြင္းေန မယ္ေတာ္ႀကီးက တံခါးငယ္ (မလြယ္ေပါက္) ပါ မက်န္ အားလံုး ပိတ္ဆို႔ ၀န္းရံထားရမည္ဟု အၾကံေပးေလ၏။
မယ္ေတာ္ႀကီး အၾကံေပးသည့္အတိုင္း ၀င္ေပါက္ ထြက္ေပါက္ မရွိေအာင္ (၀င္မရ ထြက္မရေအာင္) ပိတ္ဆို႔ ၀န္းရံထားေလရာ ျမိဳ႔သူျမိဳ႔သားေတြမွာ အစာေရစာ အတြက္ ဒုကၡေရာက္ျပီး အေနက်ပ္ေသာေၾကာင့္ ေကာသလမင္း ၏ ဦးေခါင္းကို ျဖတ္ ၍ သီ၀လိ အေလာင္း ဗာရာဏသီ မင္းသားအား ဆက္သျပီး ထီးနန္း ကို ထိုးအပ္ရေလသည္။
ဤ မေကာင္းမႈ အကုသိုလ္ ကံေၾကာင့္ ကိုယ္တိုင္ က်ဴးလြန္သူ ဗာရဏသီ မင္း သားမွာ ငရဲ၌ ခံရျပီး ရွင္သီ၀လိ အေလာင္းအလ်ာ ျဖစ္လာသည္။ ( ရွင္သီ၀လိ မယ္ေတာ္ႏွင့္ ခမည္းေတာ္) ရွင္သီ၀လိ ဖြားရာေဒသမွာ ကု႑ိကာျမိဳ႔ ျဖစ္သည္။
ရွင္သီ၀လိ ၏ မ်ိဳးရိုး မွာ ေကာလိယ မင္းမ်ိဳး ျဖစ္သည္။ ဖခင္ ၏ အမည္ကို က်မ္းဂန္ တို႔၌ သီျခား မျပပါ။ ေကာလိယ မင္းသား-တစ္ပါး ဟုသာ သာမန္ျပဆိုသည္။ မယ္ေတာ္ ၏ အမည္ကိုမူ သုပၸ၀ါသာ-ဟု သီးျခားျပဆိုသည္။ သုပၸ၀ါသာ သည္လည္း ေဆြႀကီး မ်ိဳးေကာင္း ေကာလိယ ဘုရင္တစ္ပါး၏ သမီးေတာ္ျဖစ္သည္။
အလြန္ သဒၶါတရား ေကာင္း၏။ ဖြယ္ဖြယ္ ရာရာ မြန္မြန္ျမတ္ျမတ္ လွဴတတ္ေသာ သေဘာရွိ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ေဂါတမျမတ္စြာဘုရား ၏ သာသနာ တြင္ မြန္မြန့္ျမတ္ျမတ္ အလြန္ သဒၶါတရား ေကာင္း၏။
ျမတ္စြာဘုရားႏွင့္ သံဃာေတာ္မ်ား အတြက္ ခဲဘြယ္ေဘာဇဥ္ႏွင့္ေဆး၀ါး ဓာတ္စာ မ်ားကို သင့္ေလ်ာ္ေအာင္ စီမံ၍ ကိုယ္တိုင္ ကိုယ္က်လွဴဒါန္းေလ့ ရွိ သည္။ ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း သံဃာေတာ္ ၁၀၈-ပါး ကို နိစၥဘတ္ ဆြမ္းေလာင္းလွဴေလ့ ရွိသည္။ ဆြမ္းခံၾကြလာေသာ ဘိကၡဳျဖစ္ေစ၊ ဘိကၡဳနီျဖစ္ေစ အခ်ည္းႏွီး ျပန္မသြားရ။ ကန္ေတာ့ဆြမ္း မေလာင္း။
အကယ္၍ ဆြမ္းႏွင့္ ဆြမ္းဟင္း ကုန္သြားေသာ္ အျခား စားဖြယ္ တစ္မ်ိဳးမ်ိဳးကို ေလာင္းလွဴေလ့ရွိသည္။ လွူသည့္ အခါမွာလည္းျဖစ္ကတတ္ဆန္း မလွဴ။ မြန္မြန္ျမတ္ျမတ္ ရိုရိုေသေသ လွဴတတ္သည္။ ဒါနႏွင့္ ေပ်ာ္ေမြ႔သူျဖစ္သည္။
ဤမွ် သဒၶါတရားေကာင္းျပီး ရတနာသံုးပါးကို ရိုေသကိုင္းရႈိင္းသူ ျဖစ္ပါလ်က္ ကိုယ္၀န္ သေႏၶကို ခုနစ္ႏွစ္ၾကာမွ် လြယ္ထားရသည္မွာ သနားဖို႔ပင္ ေကာင္းေတာ့သည္။
အေျဖကား ျမိဳ႔ကို ၀န္းရံ ပိတ္ဆို႔ထားပါ-ဟု တိုက္တြန္း မိေသာ အကုသိုလ္ျပစ္ ခ်က္၏ အက်ိဳးဆက္ပင္ ျဖစ္ေတာ့သည္။ ရွင္သီ၀လိ သည္လည္း က်ပ္တည္း က်ဥ္းေျမာင္းေသာ အမိ ၀မ္းထဲတြင္ ေသြး အလူးလူးျဖင့္ ၇-ႏွစ္ၾကာမွ် ဒုကၡႀကီးစြာ ၀ဋ္ဆင္းရဲကို ခံရရွာသည္။
ေမြးဖြားရာတြင္လည္း သက္သာ လြယ္ကူျခင္း မရွိဘဲ ကမၼဇေလေၾကာင့္ ဦးေစာက္ေျပာင္းျပန္ ေျခေထာက္ မိုးေမွ်ာ္ ကၽြမ္းထိုးေမွာက္ခံု ျဖစ္ရရံုမွ်မက အမိ ၏ေယာနိတြင္ ကန္႔လန္ ႔ခံ၍ ၇-ရက္ၾကာ ဒုကၡေ၀ဒနာကို အလူးအလဲ ခံရျပန္ေလသည္။ ( အံ႔ဖြယ္ ျဖစ္ရပ္ထူးမ်ား) ရွင္သီ၀လိ ၏ ကုသိုလ္ကံ အက်ိဳးေပးေကာင္းပံုမွာလည္း ထူးထူးျခားျခား ရွိလွ၍ အံ႔ၾသဖြယ္ ေကာင္းလြန္းလွေပသည္။
ရွင္သီ၀လိ အေလာင္း သေႏၶ တည္မိသည္ႏွင့္ တျပိဳင္နက္ ၀မ္းတြင္းရွိ သေႏၶသား ၏ ကုသိုလ္ကံေၾကာင့္ မယ္ေတာ္ သုပၸ၀ါသာ မင္းသမီးအထံသို႔ ဟိုမွ သည္မွ ရာေပါင္း မ်ားစြာေသာ လက္ေဆာင္ ပစၥည္းမ်ား ေန႔စဥ္ အျမဲ ည-နံနက္ ဆက္ကာ ဆက္ကာ ေပးပို႔လာၾကေလသည္။
ေဆြမ်ိဳးမ်ားက သုပၸ၀ါသာ မင္းသမီး၏ ဘုန္းကံကို စမ္းလို၍ မ်ိဳးေစ့ ထည့္ထားေသာေတာင္းကို မင္းသမီး ၏ လက္ထဲသို႔ ထည့္ေစၾကကုန္၏။ သုပၸ၀ါသာ မင္းသမီး၏ လက္ျဖင့္ ထိမိ သမွ် မ်ိဳးေစ့ တို႔သည္အံ႔ၾသ ယူရေလာက္ေအာင္ တေစ့ တေစ့မွ အပင္ အေညႇာက္ အရာ အေထာင္ေပါက္ပြား လာၾကကုန္၏။
မင္းပယ္တစ္ပယ္ က်ယ္၀န္းေသာ လယ္ေျမ တစ္ကြက္မွ လွည္းအစီးေပါင္း ငါးဆယ္ေျခာက္ဆယ္ တိုက္ယူရေလာက္ေအာင္ ေကာက္ စပါးမ်ား အထြက္ တိုး၍ လာေလသည္။
စပါးက်ီ ထဲသို႔ စပါးမ်ားကို သြင္းသည့္ အခါမွာလည္း မင္းသမီး လက္ျဖင့္ တံခါးေပါက္ကို အကိုင္ ခိုင္းၾကည့္ရာ ၀မ္းတြင္းရွိ သီ၀လိ ၏ ဘုန္းကံေၾကာင့္ ေျပာင္း၊ စပါး၊ စေသာ ေကာက္ပဲသီးႏွံမ်ားမွ (ထုတ္ယူ သယ္ေဆာင္သြား သည့္ တိုင္) မူလ အတိုင္း ေလ်ာ့သြားသည္ မရွိ၊ ျပည့္ျမဲျပည့္၍ ေနတတ္ေလ သည္။
ခ်က္ျပီးသား ထမင္းအိုး မွ ထမင္း ကို ခူးခပ္ကာ-ေဟာဒါ-မင္းသမီး ၏ ဘုန္းကံ ပါပဲ-ဟု ပါးစပ္မွ ေျပာဆို၍ ေပးကမ္း လွဴဒါန္း ပါလွ်င္ ကုန္ခန္းသည္ မရွိ၊ ျပည့္စံုလံုေလာက္ေသာ ဟူ၏။
ဤသို႔ အံ႔ဖြယ္ျဖစ္ရပ္ ထူးထူးျခားျခား ျဖစ္ေပၚရျခင္းမွာ ၀ိပႆီ ဘုရားလက္ထက္က ႏြားႏို႔ ခဲႏွင့္ ပ်ားရည္ ကို လွဴခဲ့ဖူးေသာ ကုသိုလ္ ၏ အက်ိဳးဆက္ပင္ ျဖစ္ေလသည္။
(ဂုဏ္ေတာ္ပြား၍ သည္းခံျခင္း)
ကိုယ္၀န္ သေႏၶကို ခုနစ္ႏွစ္ၾကာမွ် လြယ္ထားရေသာ သုပၸ၀ါသာ မင္းသမီး ၏ ဆင္းရဲ ဒုကၡ မည္မွ်ႀကီးမားသည္ကို စာရႈသူတို႔ ကိုယ္ခ်င္းစာၾကည့္လွ်င္သိႏိုင္ရာပါသည္။ ဤ၌ သုပၸ၀ါသာ မင္းသမီး၏ သေဘာထား ခံယူခ်က္မွာ အတုယူ မွတ္သားဖို႔ေကာင္းပါသည္။
သုပၸ၀ါသာ မင္းသမီးသည္ သေႏၶလြယ္ရေသာ ဒုကၡေ၀ဒနာကို အျခားနည္းျဖင့္ မေျဖေဖ်ာက္ဘဲ ဂုဏ္ေတာ္ ပြားမ်ားျခင္းျဖင့္ အာရံုေျပာင္း လဲေအာင္ ၿပဳလုပ္၍ သည္းခံခဲ့ေလသည္။
ဂုဏ္ေတာ္ ပြားမ်ား ဆင္ျခင္ပံုမွာ-
(က) ျမတ္စြာဘုရားသည္ ယခု ငါခံစားေနရေသာ ဆင္းရဲ ဒုကၡမ်ိဳးကို ပယ္ စြန္႔ ဖို႔ရန္ တရားေဟာေတာ္မူ၏။ ထိုျမတ္စြာဘုရား သည္ သဗၺညဳတ ေရႊဉာဏ္ေတာ္ႏွင့္ ၿပည့္စံုေတာ္ မူပါေပစြ တကား။
(ခ) ျမတ္စြာ ဘုရား၏ တပည့္သား သံဃာေတာ္သည္ ယခု ငါ ခံစားေနရေသာ ဆင္းရဲ ဒုကၡမ်ိဳးကို ပယ္ စြန္ ႔ဖို႔ရန္ ၾကံစည္ ႀကိဳးကုတ္ အားထုတ္ေတာ္မူ၏။ ထိုျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္သား သံဃာေတာ္ သည္ သံုးပါး သိကၡာ က်င့္ဖြယ္ရာကိုေ ကာင္းစြာ က်င့္ေတာ္မူပါေပစြတကား။
(ဂ) အၾကင္ တရားျမတ္၌ ငါ ခံစားေနရေသာ ဆင္းရဲ ဒုကၡမ်ိဳး မရွိ။ ထို နိဗၺာန္ တရားျမတ္သည္ အလြန္႔ အလြန္ ခ်မ္းသာေပစြတကား။
သုပၸ၀ါသာ မင္းသမီးသည္ ျမတ္စြာ ဘုရား ဂုဏ္ေတာ္ႏွင့္ စပ္ေသာ ေကာင္းေသာ အၾကံ၊ သံဃာေတာ္ ၏ သုပၸဋိပၸႏၷ ဂုဏ္ေတာ္ႏွင့္ စပ္ေသာ ေကာင္းေသာ အၾကံ၊ နိဗၺာန္ ၏ သႏၲိသုခ ဂုဏ္ႏွင့္ စပ္ေသာ ေကာင္းေသာ အၾကံ ဤ အၾကံ သံုးမ်ိဳး တို႔ျဖင့္ ကိုယ္၀န္ လြယ္ရေသာ ဒုကၡေ၀ဒနာကို သည္းခံေျဖေဖ်ာက္ ၍ ေနေလသည္။
သေႏၶ လြယ္ရေသာ အခိ်န္ကာလ ခုနစ္ႏွစ္ၾကာမွ် ၾကာေညာင္းျပီး ေမြးဖြားရန္ ကမၼဇေလ လႈပ္ရွား၍ အခံရ ခက္ေအာင္ ေ၀ဒနာ ျပင္းထန္ လာေသာအခါ သူ၏ ခင္ပြန္းျဖစ္သူ ေကာလိယ မင္းသားကို အနားသုိ႔ ေခၚယူျပီး ေအာက္ပါ စကားကို ေျပာၾကားေလသည္။
အေမာင္-ကိုယ္၀န္ ဒုကၡ ႀကီးမား လွ၍ ေသရမည္၊ ရွင္ရမည္ အတပ္ မသိႏိုင္ ပါ။ ဒါေၾကာင့္ မေသမီ (အသက္ရွင္ခိုက္) အလွဴေပးသြားခ်င္ပါတယ္။
ျမတ္စြာဘုရားထံ သြား၍ အက်ိဳး အေၾကာင္း ေလွ်ာက္ထားျပီး အလွဴရက္ကို သတ္မွတ္ပါ။ ျမတ္စြာဘုရား မိန္႔ၾကားသမွ် ကိုလဲတစ္လံုးမက်န္ မွတ္သားျပီး ကၽြႏ္ုပ္ကို ျပန္ေျပာပါ။
(အလွဴ ၂-ခု ဆံုေနျခင္း)
ေကာလိယ မင္းသားသည္ ဇနီးျဖစ္သူ သုပၸ၀ါသာ ၏ စကားကို ယူေဆာင္၍ ျမတ္စြာဘုရားထံ သို႔ သြားေရာက္ကာ အက်ိဳး အေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ထားေလ ၏။
သုပၸ၀ါသာ မင္းသမီး၏ သဒၶါတရားကို ငဲ့၍ ေနအိမ္သို႔ အလွဴခံၾကြေရာက္ ပါရန္ လည္း ပင့္ေလွ်ာက္ေလ၏။
ျမတ္စြာဘုရား က သုပၸ၀ါသာ မင္းသမီး၏ အလွဴ ကို ခ်က္ခ်င္း လက္မခံေသး ဘဲဆိုင္းငံ႔ ထား၏။ ဤသို ႔ဆိုင္းငံ႔ ထားျခင္းမွာ သုပၸ၀ါသာ မင္းသမီးထံမွ အပင့္ မေရာက္မီ အရွင္ေမာဂၢလာန္ ကို ဆည္းကပ္ ကိုးကြယ္ေသာ ဒကာတစ္ဦးက ပင့္ထားျပီးျဖစ္၍ ခ်က္ခ်င္း ၀န္မခံျခင္း ျဖစ္သည္။
အလွဴ ၂-ခု တိုက္ဆိုင္ေနေသာ အခါ ျမတ္စြာဘုရား က အရွင္ေမာဂၢလာန္ကိုေခၚ၍ အလွဴရက္ ေနာက္ဆုတ္ ေပးရန္ သူ၏ ဒကာ ထံသို႔ ေစလႊတ္လိုက္ သည္။
အရွင္ေမာဂၢလာန္ က သူ၏ ဒကာ ကို ေျပာျပသည္မွာ အလွဴ ၂-ခု တိုက္ ဆိုင္ေန သည့္ အတြက္ ေ၀ဒနာသည္ကို ဦးစားေပးေသာ အားျဖင့္ ဒကာႀကီး၏ အလွဴ ရက္ကို ၇-ရက္မွ် ေနာက္သို႔ ေရႊ႔ေပးပါရန္ ေျပာၾကားေလသည္။
အလွဴ႔ဒကာႀကီးက ျပတ္ျပတ္ သားသား ျပန္၍ေလွ်ာက္ထားလိုက္သည္မွာ- အရွင္ ဘုရားမ်ား ျဖစ္ေစခ်င္သလို တပည့္ေတာ္၏ အလွဴရက္ကို ေနာက္သို႔ ေရႊ႔ဆိုင္းေပးပါမည္။ သို႔ရာတြင္ ခုနစ္ရက္ အတြင္း တပည့္ေတာ္၏ အသက္ရယ္၊ စည္းစိမ္ဥစၥာရယ္၊ သဒၶါတရား ရယ္ ဤသံုးမ်ိဳး မပ်က္စီးေစရပါဘူး-လို႔ အရွင္ဘုရားတို႔ အာမခံႏိုင္ပါ့မလား၊ အာမခံႏိုင္ရင္ တပည့္ေတာ္ရဲ႔ အလွဴရက္ကိုေရႊ႔ေပးပါမယ္ဘုရား။
အလွဴ႔ဒကာႀကီးက အာမခံခ်က္ ၃-မ်ိဳးကို တင္ျပေတာင္းဆိုလာေသာအခါ အရွင္ေမာဂၢလာန္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္က- ဒကာႀကီးရဲ႔ တင္ျပခ်က္ဟာ သဘာ၀ က်ပါေပတယ္။
ဒါေပမဲ့ အသက္ႏွင့္ စည္းစိမ္ ကိုေတာ့ ၇-ရက္ အတြင္း မပ်က္စီးေစရပါဘူးလို႔ အာမခံမယ္ ဆိုလွ်င္ ခံႏိုင္စရာ ရွိပါတယ္။ သဒၶါ တရားကိုေတာ့ အာမ မခံႏိုင္ပါ။
ဒကာႀကီး ဘာသာ လိမၼာ သလို မပ်က္စီးေအာင္ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ပါ။ ဤသို႔ ျပန္လည္ ရွင္းျပေတာ္ မူေပသည္။
ထိုဒကာႀကီးသည္ အရွင္ေမာဂၢလာန္ႏွင့္ ရင္းႏွီးရံုမွ် မက ၾကည္ညိဳရင္းစြဲရွိ သည့္ အျပင္ ျမတ္စြာဘုရားကို ရိုေသေလးစားေသာ အားျဖင့္ ေ၀ဒနာသည္ကို ဦးစားေပးကာ သူ၏ အလွဴရက္ ကို ေနာက္သို႔ ၇-ရက္မွ် ေရႊ႔ေပးလိုက္ေလသည္။
( ေမတၱာဓာတ္ေၾကာင့္ ဖြားျမင္ )
အရွင္ေမာဂၢလာန္ ၏ ဒကာ အထံမွ သေဘာတူ ခြင့္ျပဳခ်က္ရေသာ အခါ ျမတ္စြာဘုရား က သုပၸ၀ါသာ မင္းသမီး၏ အလွဴ ကို လက္ခံေတာ္ မူျပီး- သုပၸ၀ါသာ မင္းသမီးသည္ ေရာဂါ မရွိ ပကတိ ခ်မ္းသာေစသတည္း။ ေရာဂါ မရွိ ပကတိ ခ်မ္းသာလ်က္ ေရာဂါ ကင္းေသာ သား ကို လြယ္ကူစြာ ဖြားေစ သတည္း-ဟု ေမတၱာဓာတ္ အျပည့္ အ၀ျဖင့္ မိန္႔ၾကားေတာ္မူေလ သည္။
ျမတ္စြာဘုရား မိန္႔ၾကားေတာ္ မူလိုက္သည္ႏွင့္ တစ္ၿပိဳင္နက္ မေရွးမေႏွာင္း ေနအိမ္တြင္ က်န္ရစ္ေသာ သုပၸ၀ါသာ မင္းသမီးသည္ ၇-ႏွစ္ လြယ္ထားရျပီး ၇-ရက္ တိုင္တိုင္ မီး မဖြားႏိုင္ဘဲ အခက္အခဲႀကံဳေနရေသာ သေႏၶသား ကို လြယ္ကူေခ်ာေမာစြာ ဖြားျမင္ေလ၏။
ထိုအခါက်မွ မီးေနအိမ္ အနားတြင္ အကဲခတ္ စုရံုးေနၾကေသာ ေဆြတစ္စု မ်ိဳး တစ္သိုက္မွာ အၾကည္ဓာတ္ ဆိုက္ျပီး ျပံဳးႏိုင္ ရႊင္ႏိုင္ၾကေလသည္။ သားကေလး ေမြးျပီ ဆိုေသာ သတင္း ကို ဖခင္ျဖစ္သူ ေကာလိယ မင္းသားထံသို႔ အေျပးအလႊားေျပာသူက ေျပာၾက၏။
ထိုသူမ်ား၏ လႈပ္လႈပ္ ရွားရွား ၀မ္းပန္း တသာ ေျပးလႊားၾကေသာျမင္ကြင္းကို ေက်ာင္းေတာ္ မွ ျပန္လာေသာေကာလိယ မင္းသားက ေတြ႔ျမင္လိုက္ ရေသာအခါ ငါ၏ ဇနီး မီးဖြားျပီ ဟု သေဘာေပါက္ျပီး ျဖစ္ေလသည္။
ေဆြမ်ိဳး တို႔၏ ပူပန္မႈ စိတ္ေသာက ကို ၿငိမ္းေအးေစလ်က္ ဖြားျမင္သန္႔စင္လာ ေသာေၾကာင့္ သူငယ္ ၏ အမည္ကို ( သီ၀လိ) ဟု အမည္ေပးၾက သည္။
သီ၀လိ=ေသာက အပူကို ျငိမ္းေအးေစးသူ (၀ါ) ေမာင္ျငိမ္းခ်မ္း။
( ေမြးဖြားစ သူငယ္ စကားေျပာျခင္း )
သုပၸ၀ါသာ မင္းသမီးသည္ သီ၀လိ သတို႔သား ဖြားေျမာက္သည့္ အထိ္မ္း အမွတ္အျဖစ္ ျမတ္စြာ ဘုရားႏွင့္ သံဃာေတာ္ မ်ားကိုေ နအိမ္သို႔ ပင့္၍ ၇-ရက္တိုင္တိုင္ အလွဴႀကီးကို ေပးေလသည္။
ရွင္သီ၀လိ သတို႔သား မွာ အမိ ၀မ္း၌ ၇-ႏွစ္မွ်ေနခဲ့ ရျပီးျဖစ္၍ ဖြားေျမာက္ လာခ်ိန္တြင္ ၇-ႏွစ္ အရြယ္ရွိ သူငယ္ တို႔ ျပဳလုပ္ရမည့္ အမႈ လုပ္ငန္းမွန္သမွ်ကိုျပဳလုပ္ႏိုင္စြမ္း ရွိေပျပီ။
ထို႔ေၾကာင့္ သံဃာေတာ္မ်ားကို သီ၀လိ သူငယ္ကိုယ္တိုင္ေရစစ္၍ ေသာက္ေရ ဆက္ကပ္ျခင္း၊ ရွင္သာရိပုတၱရာ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးႏွင့္ စကားေျပာျခင္းမ်ားကို ျပဳလုပ္ေလသည္။ ထို အံ႔ဖြယ္ျမင္ကြင္းကို ေတြ႔ျမင္ရေသာ မယ္ေတာ္ သုပၸ၀ါသာ မင္းသမီး အဖို႔ ၀မ္းေျမာက္ ၾကည္ႏူးမဆံုး ရွိေလသည္။
(အံ-႒-၁၊ ႏွာ-၁၉၄)
ျမတ္စြာဘုရားက -ခ်စ္သမီး သုပၸ၀ါသာ၊ ကိုယ္၀န္ ဒုကၡကို ၇-ႏွစ္မွ် လြယ္ထားရျပီးျဖစ္၍ ေနာက္ထပ္ ကိုယ္၀န္ေဆာင္ လိုစိတ္ ရွိပါေသးသလား-ဟုေမးေတာ္မူရာ သုပၸ၀ါသာ မင္းသမီးက -မွန္ပါဘုရား၊ သီ၀လိ လို သားမ်ိဳးကိုသာ ရမည္ ဆိုပါက ေနာက္ထပ္ ၇-ခါ ပဋိသေႏၶ လြယ္ျပီး ၇-ေယာက္ တိတိ ဖြားလိုပါေသးေၾကာင္း-မိန္းမ ပီပီ ေလွ်ာက္ထားေလသည္။
ဤသို႔ေလွ်ာက္ထားျခင္းမွာ သားဖြားျခင္း၌ ေရာင့္ရဲ တင္းတိမ္မႈ မရွိေသာ မိန္းမ တို႔၏ ဓမၼတာ သေဘာအရ ေလွ်ာက္ထားျခင္း ျဖစ္ေပသည္။
( သီ၀လိ သကၤန္း၀တ္ )
အလွဴႀကီး ၇-ရက္ေျမာက္ေသာ ေနာက္ဆံုးေန႔တြင္ ရွင္သာရိပုတၱရာ ကို သီ၀လိ သူငယ္က အမိ ၀မ္းတြင္း၌ ဒုကၡႀကီးစြာ ေနထိုင္ရပံု အေၾကာင္းမ်ားကိုေလွ်ာက္ထားျပီး မိဘ ၂-ပါး က ခြင့္ျပဳ ပါလွ်င္ သကၤန္း ၀တ္ လိုေၾကာင္း ေလွ်ာက္ထားေလ၏။
ခြင့္ျပဳခ်က္ရေသာအခါ ရွင္သာရိပုတၱရာ က ေက်ာင္းေတာ္သို႔ေခၚသြားျပီးလွ်င္ တစပဥၥက ကမၼ႒ာန္းကို ေပးကာ ရွင္သာမေဏျပဳရန္ ဆံခ်ေပးေလ၏။
ပထမ ဆံ၀န္း အခ်တြင္ ေသာတာပန္၊ ဒုတိယ ဆံ၀န္း အခ်တြင္ သကဒါဂါမ္၊ တတိယ ဆံ၀န္း အခ်တြင္ အနာဂါမ္၊ ဆံရိတ္ အျပီးတြင္ ရဟႏၲာျဖစ္ေလ၏။
ရွင္သီ၀လိ ကို ရဟန္းျပဳေသာေန႔မွစ၍ ေက်ာင္းတိုက္ရွိ သံဃာ အားလံုး ရွင္သီ၀လိ ၏ ဘုန္းကံေၾကာင့္ ေက်ာင္း၊ သကၤန္း၊ ဆြမ္း၊ ေဆး ပစၥည္းေလးပါး ခက္ခဲမႈ မရွိဘဲ အလွ်ံပယ္ေပါမ်ားေလ၏။
ရွင္သီ၀လိ ၏ အေၾကာင္းအရာ ဇာတ္လမ္းစံု သည္ ျမတ္စြာဘုရား သခင္ ကု႑ိကာျမိဳ႔တြင္ သီတင္းသံုးေနထိုင္စဥ္က ျဖစ္ေပၚလာခဲ့ေပသည္။
( ဘုန္းကံ ကို စံုစမ္းျခင္း )
ေဂါတမျမတ္စြာ ဘုရား သာသနာေတာ္၌ ရွင္သီ၀လိ ကိ္ု လာဘ္လာဘ အႀကီး မားဆံုး မေထရ္ အျဖစ္ အားလံုးက လက္ခံထားၾက၏။
လူ႔ရြာကို မဆိုထားဘိ လူေနအိမ္ေျခ မရွိသည့္ ေတာအရပ္မ်ိဳး မွာပင္ ရုကၡစိုးနတ္ တို႔က ဆီးႀကိဳကာ လွဴဒါန္းၾက၏။ ရွင္သီ၀လိ ဘုန္းကံမွာ ဤမွ် အံ႔ဖြယ္ေကာင္းေအာင္ ထူးျခားလွဘိ၏။
တစ္ခါက ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားသည္ သာ၀တၳိျပည္သို႔ ၾကြလာရာ ရွင္သီ၀လိ ကိုယ္ေတာ္လည္း ေနာက္ေတာ္မွ ပါလာ၏။
ရွင္သီ၀လိက-ျမတ္စြာဘုရား၊ တပည့္ေတာ္ ၏ ဘုန္းကံကို စံုစမ္း လိုပါ၍ တပည့္ႏွင့္ အတူ သံဃာ အပါး ၅၀၀-ထည့္ေပးေတာ္မူပါ ဘုရား-ဟု ေလွ်ာက္ထားရာ ျမတ္စြာဘုရား က ရွင္သီ၀လိေနာက္သို႔ သံဃာ အပါး ၅၀၀-ထည့္ေပးလိုက္၏။
ရွင္သီ၀လိ သည္ လူတို႔ေနထိုင္ရာ ျမိဳ႔ရြာ မ်ားသို႔ မၾကြ မူ၍ ဟိမ၀ႏၲာ သို႔ ေရွးရႈကာ ေတာလမ္း ခရီးမွ ၾကြသြားေလသည္။
ဤသို႔ ၾကြသြားရာ လမ္းခရီးရွိ ဆိုက္ေရာက္ရာ ေနရာ အားလံုး၌ပင္ ဆိုင္ရာ ဆိုင္ရာ နတ္တို႔က ရွင္သီ၀လိ မေထရ္အား ခုနစ္ရက္စီ၊ ခုနစ္ရက္စီ အလွဴဒါနကို အႀကီး အက်ယ္ ေပးလွဴၾကေလသည္။
ရွင္သီ၀လိ အတြက္ ေပးလွဴေသာ ပစၥည္းမ်ားသည္ ေနာက္ပါ သံဃာ ၅၀၀-တို႔ပင္ သံုးစြဲ၍ မကုန္ေအာင္ ျပည့္စံု လံုေလာက္ရံုမွ် မက အလွ်ံပယ္ျဖစ္၍ ေနေလ၏။ ရွင္သီ၀လိ ဘုန္းကံကား ဤမွ် ႀကီးမားလွေပ၏။ လူမ်ား သာမက နတ္မ်ားကပင္ လွဴဒါန္းၾကေသာေၾကာင့္ လာဘ္လာဘ ေပါမ်ား ရာ၌ ရွင္သီ၀လိ မေထရ္ အား ဧတဒဂ္ဘြဲ႔ထူး ေပး၍ ခ်ီးျမႇင့္ေတာ္မူေလသည္။
.
( မာဂဓီ-သာစည္ ) .
Thanks; #Dhammaပီတိ
ဓမၼေရခ်မ္းစင္
No comments:
Post a Comment