ငလ်င္ လႈပ္ရင္……………..(လူတိုင္း ဖတ္သင့္ေသာ ေဆာင္းပါး) (ေ၀မ်ွပါ)

အခု အခ်ိန္မွာ…သဘာ၀ေဘးအႏ ၱရာယ္ ေတြဟာ ေနရာတိုင္းမွာ ျဖစ္ေပၚေနၾကတာ ကို စာဖတ္သူတိုင္း သိရွိၾကမွာပါ…..

တစ္ကယ့္ကိုယ္ေတြ႕ၾကဳံလာတဲ့ အခ်ိန္….ပ်ာယာ မခတ္ ပဲ လုပ္ေဆာင္သင့္ သည္မ်ားကို အခ်ိန္မီွ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ဖို႕အတြက္ ဒီေဆာင္းပါးေလး ကို ျပန္လည္ေ၀မွ်လိုက္ပါတယ္……..

– ငလ်င္ လႈပ္ရင္ စားပြဲ ေအာက္ မွာ ေနပါ တို႔၊ တံခါး က်ည္းေဘာင္ ေအာက္ မွာ ေနပါတို႔ အစရွိ ၿဖင့္အရပ္ေျပာ စကားေတြ ရွိၾကတာကို ၾကားဖူး ၾကမွာပါ။ အဲဒါေတြ အားလံုးကို ေခါင္းထဲက ထုတ္ပစ္ လိုက္ပါေတာ့။ အခု ေဆာင္းပါး ကို ဖတ္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ စာဖတ္ ပရိသတ္ ေတြရဲ႕ အေတြး အေခၚ ေပာာင္း သြား ႏိုင္ၿပီး တစ္ေန႔ေန႔ မွာ သင္တို႔ရဲ႔ အသက္ေတြ ကို ကယ္တင္ႏိုင္ဖို႔ အေထာက္ အကူျဖစ္ ပါလိမ့္မယ္။ (Doug Copp ၏ “The Triangle of life ေဆာင္းပါး ကုိ ဘာသာျပန္ဆုိပါသည္။)

ကြ်န္ေတာ့္နာမည္က ေဒါက္ဂ္ ေကာ့ပ္ ပါ။ ကြ်န္ေတာ္ ဟာ ကမၻာေပၚမွာ အေတြ႕ အႀကံဳ  အရင့္ဆံုး ကယ္ဆယ္ေရး အဖြဲ႕အစည္းျဖစ္တဲ့ အေမရိကန္ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ကယ္ဆယ္ေရး အဖြဲ႕ ARTI ရဲ႕ ကယ္ဆယ္ေရး အႀကီး အကဲႏွင့္ သဘာဝ ေဘး အႏၱရာယ္ စီခံခန္႔ခြဲ ေရးမွဴး ရာထူးကို ရရွိထား သူပါ။

ကြ်န္ေတာ္ဟာ ၿပိဳက်ေနတဲ့ အေဆာက္ အအံု (၈၇၅) ခုထဲကို တြားသြား ဝင္ေရာက္ ခဲ့ဖူးပါတယ္။ ကမၻာ့ ႏိုင္ငံေပါင္း (၆၀) ေက်ာ္က ကယ္ဆယ္ ေရး အဖြဲ႕အစည္းေတြ နဲ႕ တြဲဖက္လုပ္ ေဆာင္ခဲ့ဖူးၿပီး အခ်ိဳ႕ႏိုင္ငံေတြမွာ ဆိုရင္ ကယ္ဆယ္ေရး အဖြဲ႕ေတြကို ေတာင္ တည္ေထာင္ေပးခဲ့ဖူးပါတယ္။

၁၉၈၅ ခုႏွစ္ေနာက္ပိုင္းမွာ ကမၻာေပၚ မွာျဖစ္ပ်က္သမွ် အႀကီးစား သဘာဝ ေဘး အႏၱရာယ္တိုင္း မွာ ဝင္ေရာက္ တာဝန္ ထမ္းေဆာင္ဖူး ပါတယ္။ ၁၉၈၅ ခုႏွစ္၊ မကၠဆီကို စီးတီး ငလ်င္ျဖစ္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ကြ်န္ေတာ္ ေက်ာင္း တစ္ေက်ာင္း ထဲကို အရင္ဆံုး တြားသြား ဝင္ေရာက္တဲ့ အခါမွာ ေက်ာင္းသား ကေလးငယ္ အားလံုး သူတို႔ေတြ ရဲ႕ စာသင္ စားပြဲေတြေအာက္ မွာရွိေနတဲ့ ျမင္ကြင္းပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ ကေလးေတြ အားလံုး အ႐ိုးေတြ စိစိ ညက္ညက္ေၾကတဲ့ အထိ ပိမိေနၾက တာကို စိတ္မခ်မ္း ေျမ့ဖြယ္ျမင္ေတြ႕ ခဲ့ရပါတယ္။

တစ္ကယ္လို႔သာ ကေလး ငယ္ေတြဟာ အခန္း အလယ္ေလွ်ာက္ လမ္း ထဲက သူတို႕ေတြရဲ႕ စာသင္ခံု ေတြနဲ႕ ေဘးကပ္လ်က္ လဲေလ်ာင္း ေနခဲ့ၾကမယ္ ဆိုရင္ေတာင္ အသက္ဆံုး႐ံႈးခ်င္ မွ ဆံုး႐ံႈးၾကရမွာပါ။

အရွင္းဆံုးေျပာပါမယ္။

အ ေဆာက္အအံု တစ္ခု ၿပိဳက်တဲ့ အခါ မ်က္ႏွာၾကက္ေတြ ရဲ႕အေလးခ်ိန္ ဟာ ပရိေဘာဂေတြ ရဲ႕ အေပၚတည့္တည့္ ကို သက္ေရာက္ တာေၾကာင့္ ေအာက္ တည့္တည့္ မွာ ရွိတဲ့ အရာဝတၳဳ အားလံုး ေၾကမြ သြားၾကပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီ အပ်က္အစီးပံု ရဲ႕ေဘးေန ရာေလးေတြ ကေတာ့ ဂလိုင္မ်ား အ ျဖစ္က်န္ခဲ့ ပါတယ္။ အဲဒီေနရာလြတ္ ကို ကြ်န္ေတာ္က “အသက္ကယ္ႀတိဂံ” လို႔ အမည္ေပးထားပါတယ္။

အရာဝတၳဳ တစ္ခုဟာႀကီးမား ေတာင့္တင္းေလ ပိုမို ခိုင္ခံ့ေလ ျဖစ္လို႔ သူတို႔ရဲ႕ေဘးက ကြက္လပ္ ဟာလည္းပိုၿပီးႀကီးမားႏိုင္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ လူသားေတြ အေနနဲ႔ အဲဒီေနရာလြတ္ ထဲမွာ ေဘးမသီ ရန္မခေန ထိုင္ႏိုင္ဖို႔ အခြင့္သာသြားေစပါတယ္။

ငလ်င္ ေၾကာင့္ ၿပိဳပ်က္ေနတဲ့ အေဆာက္ အအံု ပံုေတြကို တီဗြီ မွာ ေတြ႕ရတဲ့အခါ အသက္ကယ္ ႀတိဂံေတြ ကို လိုက္ၿပီး ေရတြက္ၾကည့္ပါ။ ၿပိဳပ်က္ ေနတဲ့ အေဆာက္ အအံုတစ္ခု အထဲမွာ အေတြ႕ရ အမ်ားဆံုး ဂ်ီဩေမႀတီ ပံုသဏၭာန္ ကေတာ့ ႀတိဂံျဖစ္ၿပီး ေနရာ တစ္ကာမွာ ေတြ႕ရပါလိမ့္မယ္။

ေဘးရန္ကင္းဖုိ႔ လက္တုိ႔ အညြန္း............

၁။ ငလ်င္လႈပ္ လို႔ အေဆာက္အအံု တစ္ခုၿပိဳေတာ့ မလို ဟန္ျပင္ေနရင္ လူ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ တစ္ခုခု ေအာက္ထဲ ဝင္ပုန္းဖို႔ေလာက္ပဲ သိၾကလို႔ အေဆာက္အအံု ပိေသ ၾကရပါတယ္။ စာေရး စားပြဲေတြ၊ ကား ေတြ အစရွိတဲ့ အရာေတြေအာက္ဝင္ ပုန္းသူေတြဟာ အျဖစ္ဆိုး နဲ႔ ႀကံဳေတြ႕ ၾကရပါတယ္။

၂။ ေခြးေတြေၾကာင္ေတြ နဲ႔ ကေလးငယ္ ေတြဟာ သေႏၶသားေလာင္းပံုစံ အတိုင္း ေခြအိပ္ေလ့ ရွိတာကို ျမင္ဖူး ၾကမွာပါ။ ငလ်င္လႈပ္ၿပီ ဆိုရင္လည္း အဲဒီလို အေနအထားနဲ႔ ေျမႀကီးေပၚမွာ လဲေလ်ာင္းေနသင့္ပါတယ္။ ဒါဟာ သဘာဝက ဗပးတဲ့ ေဘးကင္းလံုၿခဳ ေရး အသိပညာပါပဲ။ ေခြေခါက္ေနျခင္း အားျဖင့္ ေနရာလြတ္ေသးေသးေလး ထဲမွာ အသက္ရွင္ရက္ က်န္ရွိဖို႔ အခြင့္ သာသြားေစပါတယ္။ အလြယ္တဏ္ ကူ ျပားခ်ပ္မသြားႏိုင္တဲ့ ဆိုဖာ ထိုင္ခံု၊ ခုတင္ အစရွိတဲ့ ထုထည္ႀကီးႀကီး အရာ ေတြေဘးမွာ ေခြေခါက္ေနလို႔ရမယ့္ ေနရာလြတ္မ်ိဳး ရွိတတ္ပါတယ္။

၃။ ငလ်င္လႈပ္ေနစဥ္ ကာလ အတြင္း မွာ ပ်ဥ္ေထာင္အိမ္ေတြ ဟာ အလံုၿခံဳ ဆံုး ပါပဲ။ သစ္သားဟာ ေကြး လြယ္ ၫြတ္လြယ္ လို႔ ငလ်င္လိႈင္းေတြ နဲ႔ အတူ အလိုက္သင့္ လႈပ္ရွားႏိုင္ ပါတယ္။ ပ်ဥ္ေထာင္အိမ္တစ္လံုး ၿပိဳက်တယ္ဆိုေစ ဦးေတာ၊့ ေနရာလြတ္ေတြအမ်ားႀကီးခ်န္ထား ခဲ့ပါလိမ့္မယ္။ ဒါ့အျပင္ ပ်ဥ္ေထာင္ အိမ္ေတြဟာၿပိဳက်ရင္ ပိမယ့္ အေလး ခ်ိန္လည္းနည္းပါး ပါတယ္။ အုတ္ တုိက္ေတြ ကေတာ့ ငလ်င္ လႈပ္ရင္ အုတ္ခ်ပ္ေတြ အျဖစ္ တစ္စစီၿပိဳကြဲက်သြား တတ္လို႔ ေအာက္မွာ ရွိေနမယ့္လူေတြ အတြက္ အႏၱရာယ္ရွိပါတယ္။

၄။ ည အခ်ိန္ ငလ်င္ လႈပ္တဲ့ အခါ ခုတင္ ေပၚမွာ တိုက္တိုက္ ဆိုင္ ဆိုင္ေရာက္ ေန ရင္ ခုတင္ေဘးကိုသာလွိမ့္ခ်လိုက္ ပါ။ ငလ်င္ လႈပ္ရင္ ခုတင္ေဘးလိမ့္ဆင္းဖို႔ အႀကံျပဳခ်က္ေတြကိုသာ ခုတင္ ေျခရင္းျမင္သာတဲ့ေနရာမွာ ကပ္ထား ေပးႏိုင္မယ္ ဆိုရင္ လူအေသအေပ်ာက္ နည္းသြားႏိုင္ပါတယ္။

၅။ ငလ်င္လႈပ္ခ်ိန္မွာ တံခါး၊ ဒါမွ မဟုတ္ ျပတင္းေပါက္ ကေနေျပးထြက္ ဖို႔ အခ်ိန္မရေတာ့ဘူး ဆိုရင္ ဆိုဖာႀကီး ႀကီးဒါမွ မဟုတ္ ဗီ႐ိုႀကီးႀကီးေဘးမွာေခြေခါက္ၿပီးေနလိုက္ပါ။

၆။ တံခါး က်ည္းေဘာင္ေအာက္မွာ ဝင္ပုန္းတဲ့ သူေတြဟာ ေသဆံုးၾကရပါ တယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဆိုေတာ့  ငလ်င္ လႈပ္လို ႔ က်ည္းေဘာင္ျပဳတ္ထြက္သြား ခ်ိန္မွာ အေပၚက အုတ္၊ အဂၤေတ အစ ရွိတာေတြ ၿပိဳက် လာႏိုင္လို႔ အခန္ မသင့္ရင္ ခႏၶာကိုယ္ႏွစ္ပိုင္းျပတ္သြားႏိုင္ပါတယ္။

၇။ ေလွကားခြင္ ထဲမွာ ဘယ္ေတာ့မွ မ ေနပါနဲ႔။ ေလွကားေတြ ဟာ ပင္မ အ ေဆာက္အအံု နဲ႔ တစ္ဆက္ တည္း မရွိ တတ္ဘဲ ပုခက္လႊဲ သလို ယိမ္းခါေန ေအာင္ တည္ေဆာက္ထားတတ္တာ မို႔ ငလ်င္ လႈပ္ၿပီ ဆိုရင္ ျပဳတ္က် လာၿပီး ေအာက္မွာ ရွိတဲ့သူေတြကို ေလွကား ထစ္ေတြက အပိုင္းပိုင္း ခုတ္ျဖတ္ပစ္ တတ္ပါ တယ္။ အေဆာက္အအံုၿပိဳ မက်ႏိုင္ဘူး ဆိုရင္ေတာင္ ထြက္ေျပးေနတဲ့သူေတြနဲ႔ ေလွကားျပည့္သြားၿပီး ျပဳတ္ ထြက္ သြားႏိုင္တဲ့ အႏၱရာယ္ ရွိလို႔ ေလွကားႀကံ့ခိုင္မႈကို မျပတ္စစ္ေဆး သင့္ပါတယ္။

၈။ နံရံေတြ ရဲ႕ အတြင္း ဘက္ထက္ အ ျပင္ဘက္မွာေရာက္ေနေစဖို႔ႀကိဳးစား ပါ။ အတြင္းဘက္မွာ ေရာက္ေနလို႔ အေဆာက္အအံုၿပိဳက် ခဲ့ရင္ ထြက္ေပါက္ ရွာမရျဖစ္တတ္ပါတယ္။

၉။ ငလ်င္ လႈပ္ခ်ိန္မွာ ဗမာ္ေတာ္ယာဥ္ေတြ အတြင္း ဝင္ေရာက္ပုန္းေအာင္းသူေတြ ဟာ ျပင္ပက အရာေတြသူတို႔ အေပၚပိတဲ့ အခါ ထြက္ေျပးလို႔မရဘဲ ပိေသၾကရပါတယ္။ တကယ္လို႔သာ ကားထဲကထြက္လာၿပီးကားေဘးနား ကပ္လ်က္ ေခြေခါက္အိပ္ေနရင္ေတာင္ အသက္ရွင္သန္မႈအခြင့္အေရး ပိုရွိေနပါေသးတယ္။ ကားေတြဟာ ဘယ္ေလာက္ပဲပိပိ သူတို႔ရဲ႕ေဘးကပ္ လ်က္မွာ သံုးေပေလာက္ကြက္လပ္ က်န္ခဲ့တတ္ပါတယ္။ ဒီကြက္လပ္ ေလးဟာ အသက္ကယ္ႀတိဂံပါပဲ။

၁၀။ ၿပိဳက် ပ်က္စီးေနတဲ့ သတင္းစာ တိုက္ေတြ နဲ႔ စာရြက္အသံုးမ်ား တဲ့ အ ျခား႐ံုးေတြကို ဝင္ေရာက္ ၾကည္႔႐ႈဖူး တဲ့ အေတြ႕အႀကံဳအရ စကၠဴေတြ ဟာ လြယ္လြယ္ နဲ႔ျပားကပ္ မသြားတတ္တာ ကိုေတြ႕ရပါတယ္။ စကၠဴပံုႀကီးေဘး နားမွာ ဆိုရင္ေတာ့ ေနရာ လြတ္ႀကီး ႀကီးမားမား က်န္တတ္ပါတယ္။ ဒီ အခ်က္ေတြ ကို ၁၉၉၆ ခုႏွစ္ မွာ လက္ေတြ႕စမ္းသပ္ၾကည့္ၿပီးသား ျဖစ္ၿပီး တူရကီ အစိုးရ၊ အစၥတန္ဘူလ္ၿမိဳ႕ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အဖြဲ႕နဲ႔  ARTI ပူးေပါင္း လုပ္ေဆာင္ခဲ့တဲ့ စမ္းသပ္ ခ်က္မွာ သိပၸံနည္းက် အေျဖထြက္ ခဲ့ပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ္တို႔ ပူးေပါင္း အဖြဲ႕ ဟာ လူသားတို႔ရဲ႕ခံစားမႈ အတိုင္းသိရွိ ခံစားႏိုင္တဲ့ လူတူ စက္႐ုပ္ (၂၀) ကို ေက်ာင္း တစ္ေက်ာင္း နဲ့ ေနအိမ္ တစ္လံုးထဲ ထည့္ၿပီး အေဆာက္အအံု ေတြကို ၿဖိဳခ်ၾကည့္ခဲ့ပါတယ္။ စက္ ႐ုပ္ (၁၀) ႐ုပ္ကို ေအာက္ထဲေျပးဝင္ပုန္း တဲ့ စနစ္ အတိုင္း ေနရာ ခ်ထားခဲ့ၿပီး က်န္တဲ့စက္႐ုပ္ (၁၀) ႐ုပ္ကိုေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္ ရဲ႕ အသက္ကယ္ႀတိဂံနည္း စနစ္အတိုင္း ေနရာခ်ထားခဲ့ပါတယ္။ အေဆာက္အအံုေတြၿပိဳက် သြားၿပီး တဲ့ေနာက္မွာေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ပူးေပါင္းအဖြဲ႕ဟာ အေဆာက္အအံု ပ်က္ထဲဝင္ၿပီး ဗီဒီယိုမွတ္တမ္းတင္ ခဲ့ပါတယ္။

အဲဒီ အခါမွာ တစ္ခုခု ေအာက္ထဲေျပးဝင္ပုန္းတဲ့ နည္းကို သံုးရင္ အသက္ရွင္စရာ လမ္းမျမင္တဲ့ အေနအထားေတြမွာ အသက္ကယ္ ႀတိဂံနည္း စနစ္ကို သံုးတဲ့ သူေတြဟာ အသက္အႏၱရာယ္ ကေန လြတ္ၿငိမ္း ခ်မ္းသာဖို႔ ရာႏႈန္းျပည့္ ရွိေနတာကို ေတြ႕ခဲ့ရပါေတာ့တယ္။

ဒီ ဥပမာကို ၾကည့္ျခင္း အားျဖင့္ ငလ်င္လႈပ္ၿပီ ဆိုရင္ ပ်ာယာခတ္ မသြား ဘဲ အခိုင္အခံ့ ပစၥည္းေတြရွိတဲ့ ေနရာ ေတြေဘးေကြးေကြး ကေလး ဝင္ထိုင္ ေနတတ္ဖို႔ လိုအပ္တယ္ ဆိုတာ သိၾက မယ္လို႔ထင္ပါတယ္။ 

ကမၻာႀကီး မွာ သဘာဝေဘး အႏၱရာယ္ေတြ ပိုမိုျဖစ္ပြားလာ  လို႔ လူသားေတြ ရဲ႕အသက္ အႏၱရာယ္ ပိုမိုရွိလာတဲ့ အတြက္ တစ္ခုခုျဖစ္လာ ခဲ့လို႔ရွိရင္ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနေစဖို႔ မိမိေနထိုင္ရာ အိမ္၊ ပတ္ဝန္းက်င္ မွာ အသက္ကယ္ ပစၥည္းေတြ မ်ားမ်ားစား စား ထားရွိဖို႔လိုအပ္ပါမယ္။

ကိုယ့္ ပတ္ဝန္းက်င္မွာ အသက္ကယ္ႀတိဂံဘယ္ ႏွစ္ခုရွိႏိုင္တယ္ ဆိုတာကို ႀကိဳတင္ရွာ ေဖြထားသင့္ပါတယ္လို႔ အႀကံျပဳလိုက္ပါရေစ။

(Doug Copp ၏ “The Triangle of life ေဆာင္းပါး ကုိ ဘာသာျပန္ဆုိပါသည္။)

http://www.lwinpyin.com/2015/04/blog-post_133.html