အိုမင္း မစြမ္းေတာ့လို ့ သားသမီးကို မွီခိုရ တဲ့ အခ်ိန္က်မွ ငါ့တို ့ကိုျငိဳျငင္ေနၾကျပီေပါ့ ။ မိဘတိုင္း သားသမီး ကို မေကာင္းဘူး တဲ့လား ။
ကိုးလလြယ္ ဆယ္လဖြား ေစာင့္ေရွာက္ခဲ့ ရတဲ့ ဒုကၡေတြ ကို ဘယ္လို ပင္ပမ္းစြာျဖတ္သန္း ခဲ့ရတယ္ ဆို တာ မင္းတို ့ေလးေတြ နားမလည္နိ ုင္ပါဘူးေလ ။
မင္းတို ့ပညာတတ္ၾကီးေတြျဖစ္ေအာင္္ သင္ေပးခဲ့ရတဲ့ ပညာေတြ ငယ္ငယ္က အမွားေပါင္းမ်ားစြာ က်ဳဴ းလြန္
ခဲ့လို ့အမွန္ ကိုျပင္ေပးသင္ေပးခဲ့ရ တာေတြ အမ်ားၾကီး ပါ ။
ငါတို ့အသက္ၾကီး လို ့ မွားယြင္းခဲ့တဲ့ အခါ က်ေတာ့မွ ငါတို ့ကို ျပင္ေပးဖို ့မစဥ္းစားပဲ အျပစ္ေျပာၾကျပီေပါ့ ။
နိ ုခ်ိဳ တိုက္ေကြ်း ထမင္းဝါးေကြ်း မစင္သုတ္ ေပးခဲ့ရတာေတြ ဟာ မေရမတြက္နိ ုင္ ေလာက္ေအာင္ ပါပဲ ငါတို ့ကို တစ္ၾကိမ္ တစ္ခါ ေတာင္ျပန္ျပီး ျပ ဳစုခဲ့ေပးဘူးလား ။
ငါတို ့မိဘေတြ ဆိုတာ ကလည္း ပုထုဇဥ္ ေတြပါ အမွား မကင္းနိ ုင္ၾကပါဘူး မင္းတို ့ ကို သင္ေပးခဲ့တဲ့ ပညာေတြ နဲ ့ငါတို ့ရဲ့ အမွား ေတြကို ျပင္မေပးနိ ုင္ ဘူးလား ။
မင္းတို ့စားေနတဲ့ ထမင္း တစ္လုတ္ မင္းတို ့ရွဴ ေနတဲ့ အသက္ တစ္ရွ ဴ ဟာ ငါတို ့ေက်းဇူးနဲ ့ကင္းတယ္ လို ့မင္းတို ့ေတြ ထင္ေနလား ။
မင္းတို ့ေတြ ေကာင္းမွဴ ့ ကုသိုလ္ျပ ဳ လုပ္နိ ုင္ၾကတာ ဟာ ဘယ္သူ ့ေၾကာင့္လဲ လို ့ တခါေလာက္မ်ား
စဥ္းစား မိၾကရဲ့လား ။
သားသမီးေတြ ကို သတ္တဲ့ မိဘေတြ ေတာင္ရွိေကာင္း ရွိၾက ပါ လိမ့္မယ္ အဲဒါ ေတြဟာ ေမာဟ နဲ ့ေဒါသေပါင္းစပ္ျပီး ျဖစ္သြားတဲ့ အေၾကာင္း တရားေတြပါ ။
မင္းတို ့ကို မုန္းတီး လို ့ရည္ရြယ္ျပီး သတ္ တာ မဟုတ္ဘူး ဆိုတာ ယံုၾကည္ လိုက္ပါ ။
မင္းတို ့ေလာက္ အျမင္မက်ယ္ ခဲ့တာ မင္းတို ့ေလာက္ပညာ မတတ္ခဲ့တာ ဟာ မင္းတို ့ကို အျမင္က်ယ္ေအာင္ ပညာတတ္ ေအာင္ ျပဳ စုပ်ိ ဳးေထာင္ေနရ လို ့ငါတို ့ အတြက္အခ်ိန္ပို မရွိလို ့ပါ ။
မင္းတို ့ကိုျပ ဳ စုလုပ္ေကြ်းခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ေတြ တုန္းက မင္းတို ့ကို လုပ္ေကြ်းရလို ့ မင္းတို ့အတြက္ေပးဆပ္ရ လို ့ငါတို ့ရဲ့ ညည္းသံေတြ ကို ဘယ္ႏွစ္ခါမ်ား ၾကားဘူးၾကလဲ ။
မင္းတို ့အလွည့္ က်မွ အေမ တို ့အေဖ တို ့ကလည္း တဲ့လား ေအးေအးေဆးေဆးမေနနိ ုင္ဘူးတဲ့ လား
မွားရင္ေတာ့ ေျပာရမွာပဲ တဲ့လား ေနရာတကာပါတယ္ ပစိပစပ္နိ ုင္တယ္ တဲ့ လား
ရွိပါေစေတာ့ေလ ------------------
ငါတို ့က မင္းတို ့ကို မွီခိုေနရ မွေတာ့ မင္းတို ့လက္ခုပ္ထဲ က ေရပဲေပါ့ မင္းတို ့ငယ္ငယ္ က ငါတို ့မိဘ အိမ္ပဲ ေနခ်င္ သလိုေနမယ္ စားခ်င္သလို စားမယ္ ဆိုျပီး အားမနာတမ္း စားခဲ့ေပမဲ့ အားမနာတမ္းေနခဲ့ေပမဲ့
အခု အခ်ိန္မွာ မင္းတို့က ့ျငဳိ ဳျငင္ေနျပီေလ..................
ငါတို ့က.....
ငါတို ့သားသမီးပဲ ဆိုျပီး ဘယ္လိုမ်ား စားရဲ ဦးမွာလည္း ငါတို ့မွာ့ မင္းတို ့မွ မေကြ်းရင္ ေကြ်းမဲ့သူ မရွိပါဘူး ။
ဒီေတာ့လည္း မင္းတို ့မၾကားနိ ုင္တဲ့ ရွိဳက္သံေလးေတြ နဲ ့ စား ေန ရ ဦး မွာ ပဲ ေပါ့.....................
ဦးျမင္႔ခိုင္ စိတ္ပညာ
ေရႊျမန္မာမ်ား
မင္းတို ့ပညာတတ္ၾကီးေတြျဖစ္ေအာင္္ သင္ေပးခဲ့ရတဲ့ ပညာေတြ ငယ္ငယ္က အမွားေပါင္းမ်ားစြာ က်ဳဴ းလြန္
ခဲ့လို ့အမွန္ ကိုျပင္ေပးသင္ေပးခဲ့ရ တာေတြ အမ်ားၾကီး ပါ ။
ငါတို ့အသက္ၾကီး လို ့ မွားယြင္းခဲ့တဲ့ အခါ က်ေတာ့မွ ငါတို ့ကို ျပင္ေပးဖို ့မစဥ္းစားပဲ အျပစ္ေျပာၾကျပီေပါ့ ။
နိ ုခ်ိဳ တိုက္ေကြ်း ထမင္းဝါးေကြ်း မစင္သုတ္ ေပးခဲ့ရတာေတြ ဟာ မေရမတြက္နိ ုင္ ေလာက္ေအာင္ ပါပဲ ငါတို ့ကို တစ္ၾကိမ္ တစ္ခါ ေတာင္ျပန္ျပီး ျပ ဳစုခဲ့ေပးဘူးလား ။
ငါတို ့မိဘေတြ ဆိုတာ ကလည္း ပုထုဇဥ္ ေတြပါ အမွား မကင္းနိ ုင္ၾကပါဘူး မင္းတို ့ ကို သင္ေပးခဲ့တဲ့ ပညာေတြ နဲ ့ငါတို ့ရဲ့ အမွား ေတြကို ျပင္မေပးနိ ုင္ ဘူးလား ။
မင္းတို ့စားေနတဲ့ ထမင္း တစ္လုတ္ မင္းတို ့ရွဴ ေနတဲ့ အသက္ တစ္ရွ ဴ ဟာ ငါတို ့ေက်းဇူးနဲ ့ကင္းတယ္ လို ့မင္းတို ့ေတြ ထင္ေနလား ။
မင္းတို ့ေတြ ေကာင္းမွဴ ့ ကုသိုလ္ျပ ဳ လုပ္နိ ုင္ၾကတာ ဟာ ဘယ္သူ ့ေၾကာင့္လဲ လို ့ တခါေလာက္မ်ား
စဥ္းစား မိၾကရဲ့လား ။
သားသမီးေတြ ကို သတ္တဲ့ မိဘေတြ ေတာင္ရွိေကာင္း ရွိၾက ပါ လိမ့္မယ္ အဲဒါ ေတြဟာ ေမာဟ နဲ ့ေဒါသေပါင္းစပ္ျပီး ျဖစ္သြားတဲ့ အေၾကာင္း တရားေတြပါ ။
မင္းတို ့ကို မုန္းတီး လို ့ရည္ရြယ္ျပီး သတ္ တာ မဟုတ္ဘူး ဆိုတာ ယံုၾကည္ လိုက္ပါ ။
မင္းတို ့ေလာက္ အျမင္မက်ယ္ ခဲ့တာ မင္းတို ့ေလာက္ပညာ မတတ္ခဲ့တာ ဟာ မင္းတို ့ကို အျမင္က်ယ္ေအာင္ ပညာတတ္ ေအာင္ ျပဳ စုပ်ိ ဳးေထာင္ေနရ လို ့ငါတို ့ အတြက္အခ်ိန္ပို မရွိလို ့ပါ ။
မင္းတို ့ကိုျပ ဳ စုလုပ္ေကြ်းခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ေတြ တုန္းက မင္းတို ့ကို လုပ္ေကြ်းရလို ့ မင္းတို ့အတြက္ေပးဆပ္ရ လို ့ငါတို ့ရဲ့ ညည္းသံေတြ ကို ဘယ္ႏွစ္ခါမ်ား ၾကားဘူးၾကလဲ ။
မင္းတို ့အလွည့္ က်မွ အေမ တို ့အေဖ တို ့ကလည္း တဲ့လား ေအးေအးေဆးေဆးမေနနိ ုင္ဘူးတဲ့ လား
မွားရင္ေတာ့ ေျပာရမွာပဲ တဲ့လား ေနရာတကာပါတယ္ ပစိပစပ္နိ ုင္တယ္ တဲ့ လား
ရွိပါေစေတာ့ေလ ------------------
ငါတို ့က မင္းတို ့ကို မွီခိုေနရ မွေတာ့ မင္းတို ့လက္ခုပ္ထဲ က ေရပဲေပါ့ မင္းတို ့ငယ္ငယ္ က ငါတို ့မိဘ အိမ္ပဲ ေနခ်င္ သလိုေနမယ္ စားခ်င္သလို စားမယ္ ဆိုျပီး အားမနာတမ္း စားခဲ့ေပမဲ့ အားမနာတမ္းေနခဲ့ေပမဲ့
အခု အခ်ိန္မွာ မင္းတို့က ့ျငဳိ ဳျငင္ေနျပီေလ..................
ငါတို ့က.....
ငါတို ့သားသမီးပဲ ဆိုျပီး ဘယ္လိုမ်ား စားရဲ ဦးမွာလည္း ငါတို ့မွာ့ မင္းတို ့မွ မေကြ်းရင္ ေကြ်းမဲ့သူ မရွိပါဘူး ။
ဒီေတာ့လည္း မင္းတို ့မၾကားနိ ုင္တဲ့ ရွိဳက္သံေလးေတြ နဲ ့ စား ေန ရ ဦး မွာ ပဲ ေပါ့.....................
ဦးျမင္႔ခိုင္ စိတ္ပညာ
ေရႊျမန္မာမ်ား
No comments:
Post a Comment