`ထမင္းဖိုးေလး သနားပါ´တဲ့
အေရျပားေတြ တြန္႔ေၾကေနတဲ့
ထိုးျဖန္႔လာခဲ့ လက္တစ္စုံ
အသက္ေသြးေၾကာကိုျပတ္ေစရဲ႕
ဘယ္နွစ္နွစ္စာ ကိန္းေအာင္ေနတဲ့
ငတ္မြတ္သံေတြလဲ
အေႂကြတစ္ရာေလာင္းလွဴရုံနဲ႔
ေရာင္းလို႔မကုန္ တဲ့ဝဠ္ေႂကြးေတြပဲ
နို႔နံ႔မစင္ေသးတဲ့ ကေလးလက္ကိုဆြဲ
လူက်ိဳ လမ္းၾကား မက်န္
ေျခရာမြဲမြဲေပက်ံ ခဲ့ေပါ့
တစ္ပါးသူက်န္ ထမင္းက်န္ဟင္းသာ
သူတို႔ဘဝေတြေတာင္႔တခဲ့
ဆီမပါတဲ့ ဆံစေတြေအာက္က
ဘဝအခ်င္းခ်င္း ရိုက်ိဳးေနတ႔ဲ
မုသားအကင္းဆုံး မ်က္လုံးေတြ
ခရီးရွည္ေတြ ထြက္ခြာဖို႔
ျပင္ဆင္ထားတဲ့ အထုပ္အပိုးေတြ ထဲက
မပိုင္ဆိုင္ လိုေတာ့တဲ့
ေသာကမ်ား
ညတာရွည္ေလ အိပ္မက္မ်ားေလပါပဲ
အနာသ္ိခဲ့လည္းေဆးဖိုးမွ မရိွခဲ့ဘဲ
သက္တမ္းရွစ္ဆယ္ေက်ာ္ နီးပါး
ခါးလည္ကို ရိုက္ခ်ိဳးခံရတဲ့
ေႁမြတစ္ေကာင္လို ဘဝကုိ
လူးလြန္႔ရင္း
စကၠန္႔တံလႈပ္သမ်ွ တနံံု႔နံု႔နာရတဲ့
ဘဝရဲ႕အနာဟာ
အသက္ရွဴလိုက္တိုင္းေသြးစုိ႔ေစခဲ့ေပါ့
ဘဝနဲ႔မတူေသာ ဘဝေတြထဲ
ဘဝတစ္ခု အျဖစ္ ဟန္ေဆာင္ရင္း....
ေလေသြးညိဳ
စကၠန္႔တံလႈပ္သမ်ွ တနံံု႔နံု႔နာရတဲ့
ဘဝရဲ႕အနာဟာ
အသက္ရွဴလိုက္တိုင္းေသြးစုိ႔ေစခဲ့ေပါ့
ဘဝနဲ႔မတူေသာ ဘဝေတြထဲ
ဘဝတစ္ခု အျဖစ္ ဟန္ေဆာင္ရင္း....
ေလေသြးညိဳ
No comments:
Post a Comment