ဝိပႆ နာ အလုပ္ စမယ္ဆိုရင္ မိမိစိတ္ဟာ အဓိပတိ ၃-ပါး အားထားရမယ္ ။
တရား ထိုင္တဲ့ အခါမွာ ဆိတ္ၿငိမ္တဲ့ေနရာမွာထိုင္ပါ၊ ဆိတ္ၿငိမ္တဲ့ ေနရာဟာ ေတာ ပါပဲ။
တရား ထိုင္တဲ့ အခါမွာ ဆိတ္ၿငိမ္တဲ့ေနရာမွာထိုင္ပါ၊ ဆိတ္ၿငိမ္တဲ့ ေနရာဟာ ေတာ ပါပဲ။
ဘုရား ကို ရွိခိုး ကန္ေတာ့၊ မိမိ ခႏၶာ ကို တရား မထိုင္မီ ဘုရားကိုလွဴထားပါ၊
ၿပီးေတာ့ သမၼာေဒဝ-နတ္ေကာင္းနတ္ျမတ္ေတြကို ေမတၱာပို႔ အမွ်ေဝပါ၊
ၿပီးေတာ့ သမၼာေဒဝ-နတ္ေကာင္းနတ္ျမတ္ေတြကို ေမတၱာပို႔ အမွ်ေဝပါ၊
ခႏၶာကိုယ္ ထားပံု ထားနည္း ကေတာ့ အခ်ိန္ၾကာၾကာ တရား အားထုတ္ႏိုင္ေအာင္ တည့္တည့္ မတ္မတ္ ထိုင္ပါ၊ ဝင္သက္ ထြက္သက္-အာနာပါန ကို စိတ္တည္ၿငိမ္ၿပီး သမာဓိရေအာင္ လုပ္ပါ၊
ဝင္ေလလဲ သိ၊ ထြက္ေလလဲ သိၿပီးေနရင္ ၾကာေတာ့ သမာဓိ အားေကာင္းလာတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဝီရိယ ကို
အေလွ်ာ့ မေပးဘဲ သတိ နဲ႔ ပညာ ကို ကပ္ၿပီးလိုက္ပါ။
တရား ထိိုင္ရတာၾကာေတာ့ ႐ုပ္ေတြက ေဖာက္ျပန္လာၿပီး ေဝဒနာေတြ ေပၚလာတယ္၊
ေတာင့္လာတာ ေညာင္းလာတာကို ဉာဏ္က သိလာတယ္ ။
ေတာင့္လာတာ ေညာင္းလာတာကို ဉာဏ္က သိလာတယ္ ။
ေညာင္းတာရယ္ ေညာင္းမွန္း သိတာရယ္ ဒီ ၂-ခုကို ၿဖစ္ၿပီး ပ်က္သြားတာပဲလို႔ သိလိုက္ပါ ။
ဒီလုိ သိလိုက္တဲ့အ ခါမွာ ေညာင္းတဲ့ ႐ုပ္နဲ႔ ေညာင္းတဲ့ စိတ္ မရွိေတာ့ၿပီလို ေနာက္က ဉာဏ္နဲ႔ သိလိုက္ပါ ။
ေညာင္းတာ ေတာင့္တာကို ျပဳျပင္ၿပီး မေပးသမွ် အေညာင္းဓာတ္ေတြ တစ္ခုၿပီးတစ္ခု ျဖစ္ၿပီး ပ်က္ေနဦးမွာမို႔၊ ဒူးကေလး ေျခကေလး ဆန္ခ်င္တဲ့စိတ္ ေျပာင္းေရြ႕ခ်င္တဲ့ေပၚလာလိမ့္မယ္ ။
အဲဒီ ဆန္႔ခ်င္ ေကြးခ်င္ေျပာင္းေရြ႕ခ်င္တဲ့ စိတ္ ၿဖစ္တာကို ကိုယ္႔ ဉာဏ္နဲ႔ သိလု္ိက္ပါ၊
ဒီလို သိၿပီးတဲ့အခါ ထိုဆန္႔ခ်င္ ေကြးခ်င္ေျပာင္းေရြ႕ ခ်င္တဲ့ ႐ုပ္နာမ္ေတြ မရွိေတာ့ၿပီလို႔ ထပ္သိလိုက္ပါ ။
ဒီလို သိၿပီးတဲ့အခါ ထိုဆန္႔ခ်င္ ေကြးခ်င္ေျပာင္းေရြ႕ ခ်င္တဲ့ ႐ုပ္နာမ္ေတြ မရွိေတာ့ၿပီလို႔ ထပ္သိလိုက္ပါ ။
အဲဒီလို သိေနတုန္းမွာ ျဖတ္ဆို အသံ တစ္ခုၾကားလိုက္ရင္ ၾကားတယ္ လို႔သိပါ ။
အဲဒီလုိ ခႏၶာ ၅-ပါးမွာ တစ္ခုခုေပၚလာတိုင္း၊ ေပၚလာတိုင္း သိၿပီးျဖစ္ၿပီး ေပ်ာက္ပ်က္သြားပါကလား လို႔ သိရမယ္ ။ အဲဒီလို အသိတရားေတြကို စိပ္သည္ထက္ စိပ္ၿပီး လာတာေတြကို ဉာဏ္နဲ ႔မွတ္ ။
တစ္ၿဖည္းျဖည္း ႐ုပ္နာမ္ တရားေတြ တစ္ခုၿပီး တစ္ခုျဖစ္ပ်က္ သြားတာေတြကို သတိ နဲ ႔စိုက္ၾကည့္
ကေတြ႔လိမ့္မယ္ ။
အနိစၥ ဒုကၡ အနတၱလို႔ ပါဠိလို ရြတ္မေနနဲ႔ေတာ့၊ ျဖစ္ၿပီး ပ်က္သြားပါကလားလို႔ တစ္ခုတည္းကိုသာ သတိ နဲ႔ စိုက္ၿပီးၾကည့္ သိေနရင္ ဆင္းရဲတဲ့ သေဘာ၊ အစိုးမရတဲ့ သေဘာကို ပို၍ထင္ထင္ သိျမင္ လာ လိမ့္မယ္။
ဒီလို မိမိတို႔ ခႏၶာကိုယ္မွာ ေပၚတိုင္းေပၚတိုင္း ျဖစ္ပ်က္ေတြ ႐ႈၾကည့္ဖန္ မ်ားလာရင္ မိမိ ရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ကို
ရြံ႕မုန္း လာေတာ့တာပဲ။ အဲဒီအခါမွာ မိမိ ရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ကို စြန္႔လြတ္ခ်င္တဲ့ စိတ္ျဖစ္လာမယ္ ။
ရြံ႕မုန္း လာေတာ့တာပဲ။ အဲဒီအခါမွာ မိမိ ရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ကို စြန္႔လြတ္ခ်င္တဲ့ စိတ္ျဖစ္လာမယ္ ။
ခႏၶာကိုယ္ ရွိရင္ ဒီလို ျဖစ္ပ်က္ ဒုက ၡနဲ႔ မကင္းႏိုင္ပဲ၊ အို၊ နာ၊ ေသ၊ ဆိုတဲ့ ဒုကၡ သစၥာနဲ႔ေတြၾကရဦးမွာပဲ လို႔ ေၾကာက္ရြံ႕ၿပီး မိမိ ခႏၶာကိုယ္ကိုပဲ ရြံ႕မုန္းလာမယ္။
ျဖစ္ပ်က္ ကို ႐ႈဖန္ မ်ားလာရင္ေလာဘ-ေဒါသ-ေမာဟ ၃-ပါး စလံုး တျဖည္းျဖည္း ေခါင္းပါးၿပီး၊ ေနာက္ဆံုးျဖစ္ပ်က္ ဆံုးေအာင္ ပြားမ်ား အားထုတ္ဖန္မ်ားလာရင္ ယခု ဘဝမွာပင္ မဂ္ဖိုလ္ ကို ရႏိုင္တယ္။
ဒါေၾကာင့္ ႀကိဳးစားၿပီး မိမိတို႔ ခႏၶာကိုယ္ ကို ျဖစ္ပ်က္႐ႈၾကေပေတာ့၊ ျဖစ္ၿပီး ပ်က္တဲ့ သေဘာမွ တစ္ပါး
ဘာမွ မရွိဘူးဆိုတာ ေတြ႔ရလိမ့္မယ္။
ဘာမွ မရွိဘူးဆိုတာ ေတြ႔ရလိမ့္မယ္။
ဉာဏ္စဥ္ ဆိုတာ....႐ႈဖန္ မ်ားလာရင္...........
(၁) ဤကား ႐ုပ္၊ ဤကား နာမ္လို ႔ပိုင္းျခား သိလာေတာ့ "နာမ ႐ူပ ပရိေစၦဒဉာဏ္" ရလာတယ္။
(၂) ေနာက္ နာမ္႐ုပ္ တို႔၏ ျဖစ္ေပၚရျခင္း အေၾကာင္း တရားတို႔ကို ဆင္ျခင္ၿပီး ဒီ နာမ္႐ုပ္ ဟာ အဝိဇၨာ ၊ တဏွာ၊ ဥပါဒါန္၊ ကံ ဆိုတဲ့ အေၾကာင္း ၄-ပါးေၾကာင့္ ျဖစ္လာတဲ့ အက်ိဳးတရား ပါကလား ။
အေၾကာင္းလည္း ျဖစ္ပ်က္၊ အက်ိဳးလည္းျဖစ္ပ်က္ ပဲလို႔ ေရွး အတိတ္ဘဝက အဝိဇၨာ၊ တဏွာ၊ ဥပါဒါန္၊
ကံ အေၾကာင္း တရားတို႔ကို ရွာမွီး သိမ္းဆည္း နုိင္တဲ့ " ပစၥယပရိဂၢဟဉာဏ္ " ရလာတယ္။
ကံ အေၾကာင္း တရားတို႔ကို ရွာမွီး သိမ္းဆည္း နုိင္တဲ့ " ပစၥယပရိဂၢဟဉာဏ္ " ရလာတယ္။
(၃) ေနာက္ ႐ုပ္နာမ္ တို႔၏ ျဖစ္ၿပီး ပ်က္လတၱံ၊ ၿဖစ္ဆဲ တို႔ကို အတိတ္၊ ပစၥဳပၸန္၊ အနာဂတ္ ဆိုတဲ့ ၃-ပါးကို
ပိုင္ျခား၍ အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱ ဟူေသာ လကၡဏာေရး ၃-ပါးျဖင့္ ဆင္ျခင္ သံုးသပ္ျခင္းတည္း ဟူေသာ
" သမၼသနဉာဏ္ " အဆင့္သို႔ ေရာက္လာမယ္။
ပိုင္ျခား၍ အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱ ဟူေသာ လကၡဏာေရး ၃-ပါးျဖင့္ ဆင္ျခင္ သံုးသပ္ျခင္းတည္း ဟူေသာ
" သမၼသနဉာဏ္ " အဆင့္သို႔ ေရာက္လာမယ္။
(၄) ေနာက္ ယခုျဖစ္ဆဲ ပစၥဳပၸန္ ႐ုပ္နာမ္ တို႔၏ ခဏမစဲ တစ္သဲသဲ ျဖစ္ပ်က္ေနမႈကို ႐ႈျခင္း ဆိုတဲ့
" ဥဒယဗၺယဉာဏ္ " ေပၚလာမယ္။
(၅) ေနာက္ ႐ႈဖန္ မ်ားလာရင္ အပ်က္ ကိုသာ သိျမင္လာတဲ့" ဘဂၤဉာဏ္ " ေပၚလာမယ္။
(၆) ဒီလုိ ႐ႈဖန္ မ်ားလာရင္ ႐ုပ္နာမ္ တို႔၏ ပ်က္မႈ ခ်ဳပ္မႈ ကိုသာ ျမင္လာ သျဖင့္ ေၾကာက္ဖြယ္ရာေဘးႀကီးလို႔ ထင္လာတဲ့ " ဘယဉာဏ္ " ေပၚလာမယ္။
(၇) ေနာက္ ႐ုပ္နာမ္ တို႔၏ ခ်ဳပ္ပ်က္ မႈ စေသာ အျပစ္ေတြကို ထင္ျမင္လာတဲ့ " အာဒီနဝဉာဏ္ " ရလာမယ္။
(၈) ေနာက္ မိမိ ခႏၶာကုိယ္တည္း ဟူေသာ ႐ုပ္နာမ္ တို႔ကို ၿငီးေငြ႔ စိတ္ပ်က္ မႏွစ္သက္တဲ့ " နိဗၺိႏၵဉာဏ္ " ၿဖစ္လာမယ္။
(၉) ေနာက္ မိမိ ခႏၶာကိုယ္တည္း ဟူေသာ ႐ုပ္နာမ္ ဓမၼ သခၤါရ တို႔မွ လြတ္ခ်င္လိုတဲ့ "မုဥိၥတုကမ်တာဉာဏ္ " ေရာက္လာမယ္။
(၁၀) ထိုမွ တစ္ဆင့္ ႐ုပ္နာမ္ေတြရဲ႕ မၿမဲမႈ၊ ဆင္းရဲ႕မႈ၊ အစိုးမရမႈေတြကို အျပင္း အထန္ အားထုတ္ မႈေၾကာင့္ အလြန္ ထင္ျမင္လာတဲ့" ပဋိသခၤါရဉာဏ္ " ေရာက္လာမယ္။
(၁၁) ေနာက္ ႐ုပ္နာမ္ ဓမၼ သခၤါရ တို႔ကို မခ်စ္မမုန္းဘဲ လ်စ္လ်ဴ ႐ႈတတ္တဲ့" သခၤါ႐ုပကၡာဉာဏ္ " ေပၚလာ တယ္။
(၁၂) ေနာက္ၿပီးေတာ့ ေရွ႕ဉာဏ္ ေနာက္ဉာဏ္ ကို လကၡဏာေရး သံုးပါးျဖင့္ အႏုလံု ပဋိလံု ႐ႈပြားတဲ့ အခါမွာ ၂-ဉာဏ္ လံုးနဲ႔ သင့္ေလ်ာ္တဲ့ " အႏုေလာမဉာဏ္ " ၿဖစ္ေပၚလာမယ္။
(၁၃) ေနာက္ ပုထုဇဥ္တို႔၏ အႏြယ္ ကိုျဖတ္၍ အရိယာ တို႔၏ အႏြယ္ ကိုျဖစ္ေစတဲ့" ေဂါၾတဘူဉာဏ္ " ေပၚလာမယ္။
(၁၄) ေနာက္ (သဥပါဒိေသသ) နိဗၺာန္ကိုျမင္တဲ့ " မဂ္ဉာဏ္ " ႏွင့္။
(၁၅) မေရွး မေနာင္းပင္ ထို နိဗၺာန္ ၏ အက်ိဳးကို ခံစားတဲ့" ဖိုလ္ဉာဏ္ " ေပၚလာမယ္။
(၁၆) ေနာက္ မဂ္ကို ဆင္ျခင္ျခင္း၊ ဖိုလ္ ကို ဆင္ၿခင္ျခင္း၊ နိဗၺာန္ ဆင္ျခင္ျခင္း၊ ပယ္ၿပီးေသာ ကိေလသာကို ဆင္ျခင္ျခင္း၊ မပယ္ရေသးေသာ ကိေလသာ ကို ဆင္ျခင္ျခင္း ဆိုတဲ့ ဉာဏ္ ၅-ပါး ကို ဆင္ျခင္တဲ့
" ပစၥေဝကၡဏာဉာဏ္ " ေရာက္လာလိမ့္မယ္။
" ပစၥေဝကၡဏာဉာဏ္ " ေရာက္လာလိမ့္မယ္။
ဒါေၾကာင့္ အလြန္ေတြ႔ႀကံဳခဲလွစြာေသာ ဘုရား သာသနာေတာ္ နဲ႔ ႀကံဳခုိက္၊ ဆရာသမား ေကာင္း နဲ႔ လည္းေတြ႔ ခိုက္၊ ရခဲလွတဲ့ လူ႔ဘဝကို ရခိုက္မွာ ယခုအခ်ိန္က စၿပီး အ႐ုိးႀကီးပြားေရးကို မလုပ္ၾကဘဲ အ႐ုိး က ဓာတ္ေတာ္ျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကပါ ။
အ႐ုိး အသြး အသား ဓာတ္ေတာ္ျဖစ္တယ္ ဆိုတာ အေမေမြးကတည္းက ၿဖစ္လာတာ မဟုတ္ဘူး၊
တရား ကို အားထုတ္လို႔ တရားက ျပဳျပင္ေသာေၾကာင့္ တရားသေဘာအရ ဓာတ္ေတာ္ျဖစ္လာရတယ္ လို ႔ မွတ္ပါ။
တရား ကို အားထုတ္လို႔ တရားက ျပဳျပင္ေသာေၾကာင့္ တရားသေဘာအရ ဓာတ္ေတာ္ျဖစ္လာရတယ္ လို ႔ မွတ္ပါ။
ဒါေၾကာင့္ တရား အလုပ္ကို ၾကိဳးႀကိဳး ကုတ္ကုတ္ အားထုတ္ဖို႔ သတိေပးလိုက္ပါတယ္။
(ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီး)
ဤေကာင္းမႈကုသိုလ္ကံ ေစတနာ အေပါင္းတို႔သည္ အားထုတ္ဆဲျဖစ္ေသာ ဝိပႆ နာ ဉာဏ္ မွ
မဂ္ဉာဏ္ သို႔ေက်းဇူးျပဳျခင္းငွာ အေထာက္အပံ့ ပစၥည္းအျဖစ္ျဖင့္ တည္ရွိပါေစသတည္း ။
မဂ္ဉာဏ္ သို႔ေက်းဇူးျပဳျခင္းငွာ အေထာက္အပံ့ ပစၥည္းအျဖစ္ျဖင့္ တည္ရွိပါေစသတည္း ။
Credit by _(အရွင္ဉာဏဓဇ )
ကို Thant Gyi.
ဓမၼေရခ်မ္းစင္
ဓမၼေရခ်မ္းစင္
No comments:
Post a Comment