စင္ကာပူ { ၀ါ } ၿမိဳ႔ၿပေ၇ာဂါ { ကဗ်ာ }

အသျပာ တစ္ခုရဲ႕ အရသာကို 
စားသံုးရင္း 
က်န္တဲ့ အရသာေတြက 
 လံုးပါး ပါးကုန္တယ္...ေမေမ..

တစ္ခါ တစ္ေလက်ေတာ့
ေပ်ာ္ရႊင္မွု ဆိုတဲ့စကားလံုး
ေႏြးေထြးမွု ဆိုတဲ့စကားလံုး
ေအးခ်မ္းမွု ဆိုတဲ့စကားလံုး
တစ္နိုင္ငံလံုး လွည့္ပတ္ျပီးေတာ့
က်ေနာ္ ရွာၾကည့္မိတယ္..

ဒါေပမဲ့
ရွာမေတြ႔ဘူး.~~~

အခုေခတ္မွာ
ျမိဳ႔ျပဆိုတဲ့ စကားလံုးက
ဝံပုေလြေရျခံဳထားတဲ့
သိုးတစ္ေကာင္ရဲ႕ မ်က္ႏွာဖံုးနဲ႔ တူတယ္ ၊


ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဆိုေတာ့
သူတို႔ဆီမွာ
သစၥာတရား ဆိုတာ
အေရျခံဳထားရံု
သက္သက္ မလို႔.............

တစ္ခါ တစ္ေလက်ေတာ့လည္း
က်ေနာ္ စဥ္းစားၾကည့္မိပါတယ္
စမ္းေရ မရွိ
ပင္လယ္ေရျပင္နဲ႔ပဲ ထိစပ္ေနတာေၾကာင့္မ်ား
ဒီႏိုင္ငံက လူေတြရဲ႕စိတ္ဓာတ္
 ေအးခ်မ္းမွု မရွိတာလား...လို႔ .....


အခုေတာ့လည္း..ေမေမရယ္
က်ေနာ္ ကိုယ္တိုင္
ပင္လယ္ေရနဲ႕အသားက်
စိတ္ဓာတ္ေတြ မငံမိေအာင္
မ..နဲ..ၿကိုး..စားေန..ရတယ္ ... 


အသျပာ တစ္ခုေၾကာင့္
 ေပ်ာက္ဆံုးေနရတဲ့ အရာေတြအမ်ားၾကီးပါ..။
တစ္ခ်ိဳ႔ေတြ အသျပာေနာက္လိုက္ရင္း
မိသားစုေတြ ေပ်ာက္ဆံုးေနတယ္..၊
 
သစၥာတရားေတြ ေပ်ာက္ဆံုးတယ္ ၊
ခ်စ္ျခင္းေတြ ေပ်ာက္ဆံုးတယ္
ေအးခ်မ္းမွုေတြ ေပ်ာက္ဆံုးတယ္.
အိမ္ေထာင္ေရးေတြ ေပ်ာက္ဆံုးတယ္..
လူမသိ သူမသိ ဒီ႔ၿပင္ေပ်ာက္ဆံုးေနတာေတြ အမ်ားၾကီး..
 
တစ္ကယ္ေတာ့ က်ေနာ္တို႔ေတြက
အမဲလိုက္ေနတဲ့ မုဆိုးေတြနဲ႔ တူတယ္
သားေကာင္ကို လိုက္ရင္းနဲ႔ပဲ ေတာထဲမွာ အခ်ိန္ကုန္ျပီး
အိမ္ျပန္လမ္း ေပ်ာက္ေနတဲ့ အသျပာ မုဆိုးေတြပါပဲ..




ခင္မင္လ်က္ 
 ေကာင္မေလးရဲ႕ေကာင္ကေလး

by: Kgmalay Yat KgkaLayy